Altai, Southern - 2013 Edition (NT)

Иисус ӱренчиктерине айтты:
– Јаманга баштайтан немелер келбегенче болбос, је олор кем ажыра келген, ого ачу-корон! Бу кичӱлердиҥ кажы бирӱзин јаманга баштаган кижиниҥ мойнына теерменниҥ тажын буулап, оны талайга таштаган болзо, ого торт болор эди. Мынаҥ чеберленип јӱрӱгер! Карындажыҥ сеге јаман эткежин, каарып айт, кинчегин алынза, јаманын таштап кой. Кӱнине јети катап јаман эделе, сеге јети катап келип, «Мен бурулу» дегежин, јаманын таштап кой.
– Кудайга бӱдер кӱӱнибисти тыҥыдарга болуш – деп, апостолдор Кайраканды сурадылар.
Кайракан каруу јандырды:
– Бӱдӱмјигер горчицаныҥ ӱренинче болуп, бу турган агашка: «Тазыл-тамырыҥла кожо кодорылып, бойыҥды бойыҥ талайга апарып отургус!» – деген болзогор, ол слерге багар эди.
Кажы бирӱгер кыралап эмезе малдап јӱрген кулду болзын. Байагы кул иштеҥ јанып келзе, ого: «Капшай отурып ажан!» – деп айдар бедигер? Карын, мынайда айдар јогоор бо: «Меге казан ас, мен ичип-јип отурганчам, курчанып алып, мени кӱндӱле, оноҥ бойыҥ ичип-јиириҥ». Јакаругарды бӱдӱрген кулыгарга алкыш-быйаныгарды айдар бедигер? Анайып ок слер де, јакаруны бӱдӱреле, мынайда айдыгар: «Бис неге де турбас кулдар эдибис, бис јӱк молју-керегисти бӱдӱрдис».
Иерусалим јаар јолдо Иисус Самар ла Галилейдиҥ ортозыла барып јаткан. Бир јуртка кирип јадарда, Ого капкаш балулу он кижи учурады. Олор ыраагында токтой тӱжӱп, кыйгырыжа бердилер:
– Иисус, Ӱредӱчи! Биске буурза!
Олорды кӧрӧлӧ, Иисус:
– Абыстарга барып кӧрӱнигер – деди.
Олор барып јадала, арутала бердилер. Олордыҥ бирӱзи дезе, бойыныҥ јазылганын кӧрӧлӧ, ойто бурылды. Тыҥ ӱнденип Кудайды алкап, Иисустыҥ будыныҥ јанына кӧҥкӧрӧ јыгылып, Ого алкыш-быйанын јетирип турды. Ол самар кижи болгон.
– Аруталганы он кижи эмес беди? Арткан тогузы кайда? – деп, Иисус сурады. – Кудайга алкыш-быйанын јетирерге, ӧскӧ укту бу кижидеҥ башка, олордыҥ бирӱзи де келбеди бе? – дейле, ого айтты: – Тур, бар. Бӱдӱп турганыҥ сени аргадап алды.


Кудайдыҥ Каандыгы качан келер деп, фарисейлер сураарда, Иисус каруу јандырды:
– Кудайдыҥ Каандыгы танылу келбес. «Ол мында!» эмезе «Туку анда!» дебес, нениҥ учун дезе Кудайдыҥ Каандыгы – ӧзӧк-кӧксигерде.
Ӱренчиктерине дезе айтты:
– Кижи Уулыныҥ ого јӱк бир де кӱнин болзо кӧрӧр кӱӱнигер келер ӧй болор, је оны кӧрбӧзигер. Слерге: «Ол мында!», «Туку анда!» – дешкилеер. Тап эдип, олордыҥ кийнинеҥ јӱгӱрбегер.
Јалт эделе, теҥериниҥ бир учынаҥ экинчи учына јетире јарыдып ийген јалкындый, Кижи Уулы Бойыныҥ кӱнинде андый болор. Је озо баштап Ол кӧп кыйналар, бу ӱйениҥ улузы Оноҥ јана тӱжер учурлу. Нойдыҥ кӱндеринде болгондый, Кижи Уулыныҥ кӱндеринде андый ок болор: Ной ковчегке кирердиҥ киргенче, улус ичип-јип јаткан, кижи алары алып, кижиге барары барып турган. Оноҥ чайык чыгып, ончозы чӧҥӱп калган. Лоттыҥ кӱндеринде база андый ок болгон: улус ичкен-јиген, садышкан, аш салган, агаш тарыган, туралар туткан. Је Лот Содомноҥ јӱре берген кӱн теҥеридеҥ от ло кӱкӱр јаап, ончозы кырылып калган. Кижи Уулы ачылар кӱн андый ок болор!
Ол кӱн јабынчыда болгон кижи, не-немези дезе айылдыҥ ичинде болгожын, онызын алайын деп тӱшпезин; кырада јӱргени, бурылбазын! Лоттыҥ абакайын эзеп јӱригер! Јӱрӱмин чеберлейин дегени, онызын јылыйтар, јӱрӱмин јылыйтканы, онызын тындандырып алар. Айдып турум слерге, ол тӱнде эки кижи бир тӧжӧктӧ јадар: бирӱзин апаргылаар, бирӱзин дезе артырып койгылаар; эки ӱй кижи кол теермен тартар: бирӱзин апаргылаар, бирӱзин дезе артырып койгылаар. Кырада эки кижи јӱрер: бирӱзин апаргылаар, бирӱзин дезе артырып койгылаар.
Айдарда, ӱренчиктер Оноҥ сурадылар:
– Бу кайда болор, Кайракан?
Иисус айтты:
– Сӧӧк јаткан јерге кан-кеределер јуулар.

Makinig sa Лука 17