Kumyk - IBT Version (NT)

Шо заман сонгугюн Иса ашлыкъ чачылгъан авлакъдан оьтюп бара болгъан. Ону якъчылары, ач болуп, будай башланы юлкъуп ашамагъа башлайлар. Фарисейлер шону гёрюп, Огъар:
– Гёремисен, Сени якъчыларынг сонгугюн гьарам затны этелер, – дейлер.
Иса олагъа булай жавап бере:
– Оьзю де, ону булангъылар да ач болгъан заманда Давут этген затны гьакъында сиз охумагъанмысыз? Аллагьны уьюне гиргенде, о не оьзюне, не оьзю булан бирче болгъанлагъа ашама гьарам этилген, янгыз дин къуллукъчулар учун гьалал этилген экмеклени ашагъан. Яда дин къуллукъчулар, сонгугюнлер ибадатханада оьзлени къуллугъун этсе, олар гюнагьлы болмайгъаны гьакъда Къанунда язылгъанны сиз охумагъанмысыз? Сизге айтаман: гьали мундагъысы ибадатханадан да уллудур! Эгер сиз «Мен къурбанны тюгюл, рагьмуну сюемен» деген сёзлени маънасын биле эдигиз буса, гюнагьсыз адамланы гюнагьламас эдигиз. Неге тюгюл де, Мен, Инсанны Уланы, сонгугюнню де уьстюндеги гьакиммендир.

Ондан гетип, Иса синагоггъа геле. Онда къолу къуругъан бир адам болгъан. Исаны айыпламакъ учун, фарисейлер Огъар:
– Сонгугюнлер аврувланы сав этмеге яраймы? – деп сорай.
Иса олагъа булай дей:
– Эгер биригизни биргине бир къоюгъуз бар буса, о да сонгугюн къуюгъа тюшюп къалса, къайсыгъыз ону тутуп чыгъармай къояр эдигиз? Къойдан эсе инсан нечакъы артыкъдыр! Шолай болгъанда, сонгугюнлер де яхшылыкъ этмеге ярар.
Сонг Иса о адамгъа:
– Къолунгну узат, – дей.
О да узата. Бириси къолу йимик, о да сав болуп къала. Фарисейлер буса, къыргъа чыгъып, Исаны оьлтюрмек учун, Огъар къаршы бир питне къуралар.

Амма шону билип, Иса ондан гете. Ону арты булан кёп халкъ да гете. Иса авруйгъанланы барын да сав эте. Иса олагъа Оьзюню гьакъында башгъалагъа билдирмесин деп бувара. Ешая пайхаммардан таба айтылгъан булай сёзлер яшавгъа чыгъа:
Будур Мени сайлангъан, Мен Оьзюн сюеген къулум. О Мени
жанымны къуванчыдыр. Ругьумну Огъар бережекмен.
О бары да халкълагъа Аллагьны адиллиги етише турагъаны
гьакъда билдирежек.
О не эришмежек, не къычырмажакъ, бирев де орамларда Ону
сесин эшитмежек.
Адиллик уьстюн болмай туруп, О иелген къамушну да
сындырмажакъ, сёне турагъан мелтени де сёндюрмежек.
Халкълар оьзлени умутларын Ону аты булан байлавлу
этежеклер.

Сонг Исаны янына сокъур ва тилсиз жинли адамны алып гелелер. Иса ону сав эте. Шо адам гёрмеге ва сёйлемеге башлай. Бары да адамлар бек гьайран болуп:
– Бу Давутну Наслусу сама тюгюлмю? – деп сорайлар.
Фарисейлер муну эшитгенде:
– Жинлени О жинлени башчысы болгъан Зензебилни гючю булан къувалай, – деп сёйлейлер.
Иса буса, фарисейлер не ойлашагъанны билип, олагъа булай дей:
– Ичинде душманлыкъ болуп ярплашгъан гьар къайсы пачалыкъ да бузулмай къалмас. Ичинде душманлыкъ болуп ярплашгъан бир шагьар яда уьй бирикмес. Эгер иблис иблисни къувалай эди буса, о оьзюне оьзю къаршы чыгъагъан болур эди. Шолай болгъанда, ону пачалыгъы бузулмай нечик сакъланыр? Эгер Мен жинлени Зензебилни гючю булан къувалай бусам, сизин якъчыларыгъыз оланы кимни гючю булан къувалай дагъы? Шогъар гёре сизге дуванны якъчыларыгъыз эте турсун. Эгер де Мен жинлени Аллагьны Ругьу булан къувалай бусам, шо Аллагьны гьакимлигини бир белгисидир. Бир адам, оьзюнден гючлю башгъа биревню уьюне гирип, ону малын нечик урламагъа болур? Бир алдын къуватлы гишини къолун бутун байласа, янгыз шо заман ону уьюн урламагъа болур.
Мени булан тюгюллер Магъа къаршылардыр, Мени булан жыймайгъанлар яягъанлардыр. Шону учун сизге айтаман: инсанланы бары да гюнагьлары да, капирлик де гечилежек. Амма Аллагьны Ругьуна къаршы этилген капирлиги гечилмес. Инсанны Уланына къаршы капир сёз сёйлеген гишиден гечилежек. Аллагьны Ругьуна капир сёйлегенден не бу дюньяда, не гележекде гечилмес.
Сиз яхшы терекге ва ону емишине яхшы деп яда яман терекге ва ону емишине яман деп айтмагъа тарыкъсыз. Неге тюгюл де, терек емишине къарап танылыр. Гьей йыланны балалары! Оьзюгюз яман да бола туруп, яхшы затланы нечик сёйлемеге боласыз! Неге тюгюл де, юрекде бар зат тилинден таба чыгъар. Яхшы адам юрегини яхшы хазнасындан яхшы затлар чыгъарыр. Яман адам буса юрегини яман хазнасындан яман затлар чыгъарыр. Сизге айтаман чы: гьар ойлашмай айтгъан сёзю учун инсанлар къыяматгюн жавап бережеклер. Неге тюгюл де, Аллагь сен айыплы экенингни яда айыпсыз экенингни оьзюнгню сёзлеринг булан токъташдыражакъ.

Шо заман дин алимлерден ва фарисейлерден бирлери:
– Устаз! Сенден бир аламат гёрме сюер эдик, – дейлер.
Иса олагъа булай жавап бере:
– Бу гьалиги яман, имансыз наслу аламат гёрмеге сюе! Огъар Юнус пайхаммарны аламатындан башгъа аламат гёрсетилмес. Юнус уьч гече, уьч гюн хортманы къарнында къалгъаны йимик, Мен де, Инсанны Уланы, уьч гече, уьч гюн ерни къарнында къалажакъман. Къыяматгюн ниневиялы адамлар, гьалиги наслу булан туруп йиберип, о наслуну айыплажакълар. Неге тюгюл де, Юнусну сёйлевюнден сонг олар товба этгенлер. Гьали буса Юнусдан да уллусу мундадыр. Шебаны пача къатыны, къыяматгюн туруп йиберип, бу наслуну айыплажакъ, неге тюгюл о, Сулайманны гьакъыллы сёзлерине тынгламакъ учун, дюньяны бир къырыйындан гелген. Гьали буса Сулаймандан да уллусу мундадыр!
Адамны ичинден чыкъгъан сонг, жин къургъакъ дангылларда айлана, оьзюне сыйынма ер ахтара, амма тапмай. Сонг о: «Мен чыкъгъан уьюме къайтып бараман», – дей. Къайтып гелгенде буса, уьйню бош, сибирилип, жыйылып таба. Сонг о барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдын болгъандан да бузукъ бола. Бу яман наслуну адамларына да лап шолай болажакъ!

Иса халкъгъа шолай сёйлеп турагъанда, Ону булан сёйлемеге сююп, анасы ва инилери гелип, къырда токътайлар. Бирев гелип, Исагъа:
– Сени булан сёйлеме сююп, ананг да, инилеринг де гелип, къырда токътап туралар, – дей.
Иса шону айтгъан адамгъа:
– Мени анам кимдир, Мени инилерим кимлердир? – дей.
Къолу булан якъчыларын гёрсетип:
– Мени анам ва инилерим муна булардыр. Ким кёклердеги Атамны сюйгенин эте буса, шо Мени иним де, къызардашым да, анам да дюрдюр, – дей.

Makinig sa Маттай 12