เศคาริยาห์ 11:13-17

เศคาริยาห์ 11:13-17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนั้นเข้าไปในคลัง” คือเงินก้อนงดงามเหลือเกินที่เขาจ่ายให้ข้าพเจ้า ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเอาเงิน 30 แผ่นโยนเข้าไปในคลังในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ แล้วข้าพเจ้าก็หักไม้เท้าอันที่สองที่ชื่อสหภาพนั้นเสีย ล้มเลิกภราดรภาพระหว่างยูดาห์และอิสราเอล แล้วพระยาห์เวห์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของผู้เลี้ยงแกะผู้ไร้ค่าขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เพราะนี่แน่ะ เรากำลังตั้งผู้เลี้ยงคนหนึ่งในแผ่นดินนี้ ผู้ไม่สนใจแกะที่กำลังพินาศ หรือแสวงหาตัวที่หลงหายหรือรักษาตัวที่กระดูกหัก หรือเลี้ยงดูตัวที่เป็นปกติ แต่กินเนื้อของแกะอ้วนทุกตัว ฉีกกินจนกระทั่งถึงกีบของมัน “วิบัติแก่ผู้เลี้ยงแกะผู้ไร้ค่าของเรา ผู้ที่ทอดทิ้งฝูงแกะเสีย ขอให้ดาบฟันแขนของเขา และฟันตาขวาของเขาเถิด ขอให้แขนของเขาลีบไปเสีย และให้ตาขวาของเขาบอดทีเดียว”

เศคาริยาห์ 11:13-17 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<จงโยนเงินนั้นเข้าไปในคลัง>> คือเงินก้อนงามที่เขาจ่ายให้ข้าพเจ้า ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเอาเงินสามสิบเชเขลโยนเข้าไปในพระคลัง ในพระนิเวศของพระเจ้า แล้วข้าพเจ้าก็หักไม้เท้าอันที่สองที่ชื่อสหภาพ นั้นเสีย ล้มเลิกภราดรภาพระหว่างยูดาห์และอิสราเอล แล้วพระเจ้าจึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<จงหยิบเครื่องใช้ของเมษบาลผู้ไร้ค่าขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เพราะนี่แน่ะ เรากำลังตั้งเมษบาลผู้หนึ่งในแผ่นดินนี้ ผู้ไม่สนใจตัวที่กำลังพินาศ หรือแสวงหาตัวที่ยังหนุ่มหรือรักษาตัวที่กระดูกหัก หรือเลี้ยงดูตัวที่เป็นปกติ แต่กินเนื้อของแกะอ้วนทุกตัว ฉีกกินจนกระทั่งถึงกีบของมัน วิบัติแก่เมษบาลผู้ไร้ค่าของเรา ผู้ที่ทอดทิ้งฝูงแพะแกะเสีย ขอให้ดาบฟันแขนของเขา และฟันตาขวาของเขาเถิด ขอให้แขนของเขาลีบไปเสีย และให้ตาขวาของเขาบอดทีเดียว>>

เศคาริยาห์ 11:13-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนี้ให้แก่ช่างปั้นหม้อ คือเงินค่าจ้างอย่างงามที่พวกเขาจ่ายให้” ข้าพเจ้าก็นำเงินสามสิบแผ่นนั้นโยนเข้าไปในพระนิเวศขององค์พระผู้เป็นเจ้าสำหรับช่างปั้นหม้อ แล้วข้าพเจ้าหักไม้เท้าอันที่สองซึ่งชื่อว่า “กลมเกลียว” เพื่อแสดงว่ายูดาห์กับอิสราเอลเลิกเป็นพี่น้องกันแล้ว แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของคนเลี้ยงแกะโง่เขลาขึ้นมาอีก เพราะเรากำลังจะตั้งคนเลี้ยงขึ้นมาคนหนึ่งสำหรับดินแดนนี้ ซึ่งจะไม่ใส่ใจแกะที่หลงหาย ไม่ดูแลลูกแกะ ไม่รักษาเยียวยาตัวที่บาดเจ็บ หรือเลี้ยงดูตัวที่แข็งแรง แต่จะกินเนื้อแกะตัวที่อ้วนพีและฉีกกีบเท้าของมันออก “วิบัติแก่คนเลี้ยงแกะที่ไร้ค่า ผู้ซึ่งทอดทิ้งฝูงแกะ! ขอให้ดาบฟันแขนของเขาและตาขวาของเขา! ขอให้แขนของเขาลีบไป และให้ตาขวาของเขาบอดสนิท!”

เศคาริยาห์ 11:13-17 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พระยาห์เวห์​พูด​กับ​ผม​ว่า “โยน​เงิน​นั้น​ลง​ไป​ใน​กล่องถวาย​ซะ เพราะ​นั่นแหละ​เป็น​ค่าตัว​ที่​เขา​ตี​ให้​กับเรา มัน​แสน​จะ​มากมาย​เสีย​เหลือเกิน” ผม​จึง​เอา​เงิน​สามสิบ​แผ่น​นั้น​ไป​โยน​ลง​ใน​กล่องถวาย​ใน​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ จากนั้น​ผม​ได้​หัก​ไม้เท้า​อัน​ที่สอง​ที่​มี​ชื่อว่า “ความเป็น​หนึ่งเดียว” เพื่อ​ให้​เห็น​ว่า​ผม​ได้​ทำลาย​ความเป็นพี่น้อง​กัน​ระหว่าง​ชาวยูดาห์​กับ​ชาว​อิสราเอล​แล้ว พระยาห์เวห์​พูด​กับ​ผม​ว่า “ให้​เอา​เครื่องมือ​ของ​ผู้เลี้ยง​ที่​โง่เขลา​มา เพราะ​เรา​กำลัง​จะ​แต่งตั้ง​ผู้เลี้ยงแกะ​คนใหม่​ใน​แผ่นดิน​นี้ ผู้เลี้ยง​คนใหม่​นี้​จะ​ไม่สนใจ​พวกแกะ​ที่​กำลัง​จะ​ตาย จะ​ไม่​ไป​ตามหา​ตัว​ที่​หลงหาย จะ​ไม่​เยียวยา​รักษา​ตัว​ที่​บาดเจ็บ จะ​ไม่​เลี้ยงดู​ตัว​ที่​แข็งแรง แต่​จะ​กิน​เนื้อ​ของ​ตัว​ที่​อ้วนพี​เหล่านั้น และ​ฉีกกิน​แม้แต่​กีบเท้า​ของ​แกะ​พวกนั้น” เฮ้ย เจ้า​ผู้เลี้ยงแกะ​ที่​ไร้ค่า ผู้ที่​ทอดทิ้ง​ฝูงแกะ ขอ​ให้​ดาบ​ตี​แขน​ของเจ้า แทง​ตา​ข้างขวา​ของเจ้า ขอให้​แขน​ของเจ้า​ลีบไป​อย่าง​สิ้นเชิง ขอให้​ตา​ข้างขวา​ของเจ้า​บอดสนิท

เศคาริยาห์ 11:13-17 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

แล​้วพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนั้นให้​แก่​ช่างปั้นหม้อ” คือเงิ​นก​้อนงามที่เขาจ่ายให้​ข้าพเจ้า ดังนั้นข้าพเจ้าจึงเอาเงินสามสิบเหรียญโยนให้​แก่​ช่างปั้นหม้อในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ แล​้วข้าพเจ้าก็หักไม้​เท​้าอั​นที​่สองที่​ชื่อ สหภาพ นั้นเสีย ล้มเลิกภราดรภาพระหว่างยูดาห์และอิสราเอล แล​้วพระเยโฮวาห์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของเมษบาลโง่เขลาขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง เพราะดู​เถิด เราจะตั้งเมษบาลผู้​หน​ึ่งในแผ่นดินนี้ ผู้​ไม่​แวะไปหาตั​วท​ี่​ถู​กตัดออกไป หรือแสวงหาตั​วท​ี่ยังหนุ่ม หรือรักษาตั​วท​ี่หักเสียแล้ว หรือเลี้ยงดูตั​วท​ี่​เป็นปกติ แต่​กินเนื้อของแกะอ้วนทุกตัว ฉี​กก​ินจนกระทั่งถึ​งก​ีบของมัน วิบัติ​แก่​เมษบาลผู้​ไร้​ค่าของเรา ผู้​ที่​ทอดทิ้งฝูงแพะแกะเสีย ขอให้​ดาบฟันแขนของเขาและฟันตาขวาของเขาเถิด ขอให้​แขนของเขาลีบไปเสีย และให้ตาขวาของเขาบอดที​เดียว​”

เศคาริยาห์ 11:13-17 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “โยน​ให้​แก่​ช่าง​ปั้น​หม้อ มัน​เป็น​ราคา​สูงส่ง​ซึ่ง​เรา​ถูก​ตั้ง​ราคา​โดย​พวก​เขา” ข้าพเจ้า​จึง​เอา​เงิน 30 เหรียญ​ไป​โยน​ไว้​ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เพื่อ​ให้​แก่​ช่าง​ปั้น​หม้อ และ​ข้าพเจ้า​หัก​ไม้​เท้า​อัน​ที่​สอง​ที่​ชื่อ สหภาพ ทำ​ให้​ความ​เป็น​พี่​น้อง​ระหว่าง​ยูดาห์​และ​อิสราเอล​เป็น​โมฆะ แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ดัง​นี้​ว่า “จง​เอา​ภาชนะ​ชิ้น​หนึ่ง​ซึ่ง​ผู้​ดูแล​ฝูง​ที่​ไร้​ค่า​ใช้ ดู​เถิด เรา​กำลัง​กำหนด​ผู้​ดูแล​ฝูง​ผู้​หนึ่ง​ใน​แผ่นดิน ซึ่ง​ไม่​ห่วงใย​บรรดา​ผู้​ที่​ถูก​ทำ​ให้​พินาศ หรือ​ตาม​หา​บรรดา​ผู้​อ่อน​วัย หรือ​รักษา​คน​ง่อยเปลี้ย หรือ​เลี้ยง​ดู​ผู้​มี​สุขภาพ​ดี แต่​กิน​เลือด​เนื้อ​แกะ​ตัว​อ้วนพี และ​ฉีก​กีบ​เท้า​แกะ​ด้วย วิบัติ​เกิด​แก่​ผู้​ดูแล​ฝูง​แกะ​ที่​ไร้​ค่า ซึ่ง​ได้​ทอดทิ้ง​ฝูง​แกะ ขอ​ให้​ดาบ​ฟัน​แขน​ของ​เขา และ​ฟัน​ตา​ขวา​ของ​เขา ให้​แขน​ของ​เขา​ลีบ ให้​ตา​ขวา​ของ​เขา​มืด​บอด”