สดุดี 88:1-18
สดุดี 88:1-18 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในกลางคืน ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้อง พระพักตร์ของพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดน ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่น ทั้งสิ้นของพระองค์ พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่าง จากข้าพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่า สยดสยองของเขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์ พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ ชาวแดนผู้ตายลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ หรือประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ ในความมืดเขารู้จักการอัศจรรย์ของพระองค์หรือ ในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขารู้จักการช่วยกู้ของพระองค์หรือ ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปหาพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ออกไปเสีย ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์ ตั้งแต่เป็นอนุชนมา ข้าพระองค์ทุกข์ยากและใกล้ความตาย ข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ อเนจอนาถ พระพิโรธของพระองค์ กวาดไปเหนือข้าพระองค์ สิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์ มันล้อมข้าพระองค์ไว้รอบวันยังค่ำอย่างน้ำท่วม มันท่วมข้าพระองค์มิด พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินจากข้าพระองค์ พวกเพื่อนของข้าพระองค์อยู่ในความมืด
สดุดี 88:1-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์เฝ้าร้องทูลต่อหน้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืน ขอให้คำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นมาถึงต่อหน้าพระองค์ โปรดเอียงพระกรรณสดับคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตวิญญาณของข้าพระองค์ทุกข์ร้อนยิ่งนัก และชีวิตของข้าพระองค์เฉียดใกล้หลุมฝังศพ ข้าพระองค์ถูกนับรวมอยู่ในกลุ่มคนที่ลงสู่หลุม ข้าพระองค์เหมือนคนไม่มีเรี่ยวแรง ข้าพระองค์ถูกแยกไว้ในหมู่คนตาย เหมือนผู้ที่ถูกฆ่าซึ่งนอนอยู่ในหลุมฝังศพ ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงนึกถึงอีกต่อไป ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงเหลียวแลอีกต่อไป พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์จมลงในหลุมที่ลึกที่สุด ในห้วงลึกที่มืดมิดที่สุด พระพิโรธของพระองค์ตกหนักอยู่เหนือข้าพระองค์ พระองค์ทรงให้กระแสคลื่นของพระองค์ซัดท่วมข้าพระองค์ เสลาห์ พระองค์ทรงทำให้เพื่อนสนิทตีตัวออกห่างจากข้าพระองค์ ทรงทำให้ข้าพระองค์น่ารังเกียจชิงชัง ข้าพระองค์ถูกกักกันและหมดทางหนี ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ยกมือต่อพระองค์ พระองค์ทรงสำแดงการอัศจรรย์แก่คนตายหรือ? ผู้ที่ตายแล้วลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์หรือ? เสลาห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ถูกประกาศในหลุมฝังศพหรือ? ความซื่อสัตย์ของพระองค์ถูกประกาศในแดนพินาศหรือ? การอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนแห่งความมืดมิดหรือ? พระราชกิจอันชอบธรรมของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนที่ถูกลืมหรือ? แต่ข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ยามเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นถึงพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทอดทิ้งข้าพระองค์? เหตุใดทรงซ่อนพระพักตร์หนีจากข้าพระองค์? ตั้งแต่เยาว์วัย ข้าพระองค์ทุกข์ทรมานและเฉียดใกล้ความตาย ข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์และหมดหวัง พระพิโรธของพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์ ความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ทำลายข้าพระองค์ สิ่งเหล่านั้นโหมกระหน่ำข้าพระองค์ตลอดทั้งวันเหมือนน้ำหลาก ท่วมข้าพระองค์จนมิด พระองค์ทรงพรากคนรัก และญาติมิตรไปหมด เหลือแต่ความมืดที่เป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์
สดุดี 88:1-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ กลางวันข้าพระองค์ร้องทูล กลางคืนก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ ขอเงี่ยพระกรรณฟังเสียงร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนคนตาย ข้าพระองค์ถูกนับเข้ากับบรรดาผู้ที่ลงไปยังหลุมมรณา ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ที่ก้นบึ้งของหลุมมรณา ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์อยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงโถมทับข้าพระองค์ด้วยคลื่นใหญ่ทั้งสิ้นของพระองค์ เส-ลาห์ พระองค์ทรงให้เพื่อนสนิทของข้าพระองค์เหินห่างจากข้าพระองค์ พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นที่รังเกียจแก่เขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ ดวงตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือต่อพระองค์ พระองค์จะทรงทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ? ผู้ตายจะลุกขึ้นยกย่องพระองค์ได้หรือ? เส-ลาห์ เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ? หรือประกาศความซื่อสัตย์ของพระองค์ในแดนพินาศหรือ? การอัศจรรย์ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักกันในความมืดหรือ? และการช่วยกู้ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักในแผ่นดินแห่งความหลงลืมหรือ? ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปเฝ้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์? ไฉนพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์? ตั้งแต่เด็ก ข้าพระองค์ทุกข์ยากและเฉียดตาย ข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ท้อแท้ ความเดือดดาลของพระองค์กวาดไปเหนือข้าพระองค์ บรรดาสิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์ พวกมันล้อมข้าพระองค์อย่างน้ำท่วมวันยังค่ำ มันโอบล้อมข้าพระองค์ไว้รอบด้าน พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินไปจากข้าพระองค์ ความมืดกลายเป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์
สดุดี 88:1-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ช่วยให้รอดของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเรียกหาพระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน ขอให้คำอธิษฐานของข้าพเจ้าไปอยู่ต่อหน้าพระองค์ โปรดเงี่ยหูของพระองค์ฟังคำร้องขอของข้าพเจ้าด้วยเถิด เพราะชีวิตของข้าพเจ้าเต็มไปด้วยเรื่องเลวร้าย ชีวิตของข้าพเจ้าเข้าใกล้แดนผู้ตายแล้ว พวกเขาถือว่าข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งในกลุ่มเหล่านั้นที่กำลังลงไปในหลุมฝังศพ ข้าพเจ้าเปรียบเหมือนคนที่หมดเรี่ยวแรง ข้าพเจ้าถูกปล่อยไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนซากศพทั้งหลายที่นอนอยู่ในหลุม เหมือนคนเหล่านั้นที่พระองค์ลืมสนิท เหมือนคนเหล่านั้นที่ถูกตัดขาดจากความช่วยเหลือของพระองค์ พระองค์วางข้าพเจ้าไว้ในหลุมที่ลึกที่สุด อยู่ในเหวลึกอันมืดมิด ความโกรธของพระองค์กดทับข้าพเจ้าไว้อย่างหนัก คลื่นทั้งหลายของพระองค์ซัดใส่ข้าพเจ้าครั้งแล้วครั้งเล่า เซลาห์ พระองค์แยกเพื่อนๆของข้าพเจ้าให้ห่างไกลจากข้าพเจ้า พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าน่าขยะแขยงในสายตาพวกเขา ข้าพเจ้าถูกขังไว้ ออกไปไม่ได้ ดวงตาข้าพเจ้าพล่ามัวเพราะร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ข้าแต่พระยาห์เวห์ข้าพเจ้าร้องเรียกพระองค์ทุกวัน ข้าพเจ้าชูมือขึ้นอธิษฐานถึงพระองค์ พระองค์ทำการอัศจรรย์ทั้งหลายให้กับคนตายหรือ พวกผีลุกขึ้นมาจากหลุมเพื่อสรรเสริญพระองค์ได้หรือ ไม่เลย เซลาห์ คนตายเป็นพยานถึงความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ พวกเขาเล่าถึงความสัตย์ซื่อของพระองค์ในดินแดนพินาศนั้นหรือ พวกเขาจะรู้จักการอัศจรรย์ต่างๆของพระองค์ในความมืดมิดนั้นหรือ พวกเขาจะรู้จักความดีงามของพระองค์ในดินแดนที่ไร้ความทรงจำหรือ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์ คำอธิษฐานของข้าพเจ้าลอยขึ้นไปอยู่ต่อหน้าพระองค์ในทุกๆเช้า ข้าแต่พระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์ถึงทอดทิ้งข้าพเจ้า ทำไมพระองค์ถึงซ่อนหน้าไปจากข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอ่อนแอและใกล้ตายมาตั้งแต่เป็นเด็ก ข้าพเจ้าต้องทนเรื่องน่าสยดสยองทั้งหลายจากพระองค์ ข้าพเจ้าหมดสิ้นทุกอย่างแล้ว ความเดือดดาลของพระองค์ท่วมท้นข้าพเจ้าแล้ว และเรื่องน่าสยดสยองทั้งหลายของพระองค์ทำลายล้างข้าพเจ้าเสียแล้ว เรื่องน่าสยดสยองทั้งหลายเหล่านั้นล้อมรอบข้าพเจ้าเหมือนน้ำท่วมตลอดวัน พวกมันดันใส่ข้าพเจ้าจากทุกด้าน พระองค์แยกคนที่ข้าพเจ้ารักและเพื่อนบ้านให้ห่างไกลจากข้าพเจ้า มีแต่ความมืดเท่านั้นที่เป็นเพื่อนข้าพเจ้า
สดุดี 88:1-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ กลางวันข้าพระองค์ร้องทูล กลางคืนก็อยู่เฉพาะพระพักตร์พระองค์ ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระองค์ ขอเงี่ยพระกรรณฟังเสียงร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนคนตาย ข้าพระองค์ถูกนับเข้ากับบรรดาผู้ที่ลงไปยังหลุมมรณา ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงวางข้าพระองค์ไว้ที่ก้นบึ้งของหลุมมรณา ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์อยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงโถมทับข้าพระองค์ด้วยคลื่นใหญ่ทั้งสิ้นของพระองค์ เส-ลาห์ พระองค์ทรงให้เพื่อนสนิทของข้าพระองค์เหินห่างจากข้าพระองค์ พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์เป็นที่รังเกียจแก่เขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ ดวงตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือต่อพระองค์ พระองค์จะทรงทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ? ผู้ตายจะลุกขึ้นยกย่องพระองค์ได้หรือ? เส-ลาห์ เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ? หรือประกาศความซื่อสัตย์ของพระองค์ในแดนพินาศหรือ? การอัศจรรย์ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักกันในความมืดหรือ? และการช่วยกู้ของพระองค์จะเป็นที่รู้จักในแผ่นดินแห่งความหลงลืมหรือ? ข้าแต่พระยาห์เวห์ แต่ข้าพระองค์ทูลขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปเฝ้าพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไฉนพระองค์ทรงทอดทิ้งข้าพระองค์? ไฉนพระองค์ซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์? ตั้งแต่เด็ก ข้าพระองค์ทุกข์ยากและเฉียดตาย ข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ท้อแท้ ความเดือดดาลของพระองค์กวาดไปเหนือข้าพระองค์ บรรดาสิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์ พวกมันล้อมข้าพระองค์อย่างน้ำท่วมวันยังค่ำ มันโอบล้อมข้าพระองค์ไว้รอบด้าน พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินไปจากข้าพระองค์ ความมืดกลายเป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์
สดุดี 88:1-18 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระพักตร์พระองค์ทั้งกลางวันและกลางคืน ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้องพระพักตร์ของพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณสดับคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดน ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ผู้ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก และเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่นทั้งสิ้นของพระองค์ เซลาห์ พระองค์ทรงกันผู้ที่คุ้นเคยกับข้าพระองค์ให้ออกห่างจากข้าพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่ารังเกียจต่อเขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์ พระองค์จะทรงกระทำการมหัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ ชาวแดนผู้ตายจะลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ เซลาห์ เขาจะประกาศความเมตตาของพระองค์ในหลุมศพหรือ หรือจะประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ ในความมืดเขาจะรู้จักการมหัศจรรย์ของพระองค์หรือ ในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขาจะรู้จักความชอบธรรมของพระองค์หรือ โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์จะขึ้นไปหาพระองค์ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงจิตวิญญาณข้าพระองค์ออกไปเสีย ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์ ตั้งแต่เป็นอนุชนมา ข้าพระองค์ทุกข์ยากและพร้อมที่จะตาย ขณะข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์มีจิตใจไขว้เขวไป ความพิโรธอันแรงกล้าของพระองค์กวาดไปเหนือข้าพระองค์ สิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ตัดข้าพระองค์ออกเสีย มันล้อมข้าพระองค์ไว้รอบวันยังค่ำอย่างน้ำท่วม มันท่วมข้าพระองค์มิด พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินจากข้าพระองค์ ผู้ที่คุ้นเคยกับข้าพระองค์อยู่ในความมืด
สดุดี 88:1-18 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในกลางคืน ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้อง พระพักตร์ของพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดน ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่น ทั้งสิ้นของพระองค์ พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่าง จากข้าพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่า สยดสยองของเขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์ พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ ชาวแดนผู้ตายลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ หรือประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ ในความมืดเขารู้จักการอัศจรรย์ของพระองค์หรือ ในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขารู้จักการช่วยกู้ของพระองค์หรือ ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปหาพระองค์ ข้าแต่พระเจ้า ไฉนพระองค์ทรงเหวี่ยงข้าพระองค์ออกไปเสีย ไฉนพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์เสียจากข้าพระองค์ ตั้งแต่เป็นอนุชนมา ข้าพระองค์ทุกข์ยากและใกล้ความตาย ข้าพระองค์ทนต่อความสยดสยองของพระองค์ ข้าพระองค์ อเนจอนาถ พระพิโรธของพระองค์ กวาดไปเหนือข้าพระองค์ สิ่งที่น่ากลัวจากพระองค์ทำลายข้าพระองค์ มันล้อมข้าพระองค์ไว้รอบวันยังค่ำอย่างน้ำท่วม มันท่วมข้าพระองค์มิด พระองค์ทรงให้คนรักและสหายห่างเหินจากข้าพระองค์ พวกเพื่อนของข้าพระองค์อยู่ในความมืด
สดุดี 88:1-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์เฝ้าร้องทูลต่อหน้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืน ขอให้คำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นมาถึงต่อหน้าพระองค์ โปรดเอียงพระกรรณสดับคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตวิญญาณของข้าพระองค์ทุกข์ร้อนยิ่งนัก และชีวิตของข้าพระองค์เฉียดใกล้หลุมฝังศพ ข้าพระองค์ถูกนับรวมอยู่ในกลุ่มคนที่ลงสู่หลุม ข้าพระองค์เหมือนคนไม่มีเรี่ยวแรง ข้าพระองค์ถูกแยกไว้ในหมู่คนตาย เหมือนผู้ที่ถูกฆ่าซึ่งนอนอยู่ในหลุมฝังศพ ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงนึกถึงอีกต่อไป ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงเหลียวแลอีกต่อไป พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์จมลงในหลุมที่ลึกที่สุด ในห้วงลึกที่มืดมิดที่สุด พระพิโรธของพระองค์ตกหนักอยู่เหนือข้าพระองค์ พระองค์ทรงให้กระแสคลื่นของพระองค์ซัดท่วมข้าพระองค์ เสลาห์ พระองค์ทรงทำให้เพื่อนสนิทตีตัวออกห่างจากข้าพระองค์ ทรงทำให้ข้าพระองค์น่ารังเกียจชิงชัง ข้าพระองค์ถูกกักกันและหมดทางหนี ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ยกมือต่อพระองค์ พระองค์ทรงสำแดงการอัศจรรย์แก่คนตายหรือ? ผู้ที่ตายแล้วลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์หรือ? เสลาห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ถูกประกาศในหลุมฝังศพหรือ? ความซื่อสัตย์ของพระองค์ถูกประกาศในแดนพินาศหรือ? การอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนแห่งความมืดมิดหรือ? พระราชกิจอันชอบธรรมของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนที่ถูกลืมหรือ? แต่ข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ยามเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นถึงพระองค์ ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า เหตุใดทรงทอดทิ้งข้าพระองค์? เหตุใดทรงซ่อนพระพักตร์หนีจากข้าพระองค์? ตั้งแต่เยาว์วัย ข้าพระองค์ทุกข์ทรมานและเฉียดใกล้ความตาย ข้าพระองค์เผชิญความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์และหมดหวัง พระพิโรธของพระองค์ท่วมท้นข้าพระองค์ ความน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ทำลายข้าพระองค์ สิ่งเหล่านั้นโหมกระหน่ำข้าพระองค์ตลอดทั้งวันเหมือนน้ำหลาก ท่วมข้าพระองค์จนมิด พระองค์ทรงพรากคนรัก และญาติมิตรไปหมด เหลือแต่ความมืดที่เป็นเพื่อนสนิทของข้าพระองค์
สดุดี 88:1-18 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
โอ พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดพ้นของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือทุกวี่วัน และปรากฏตัวต่อหน้าพระองค์ทุกค่ำคืน ให้คำอธิษฐานของข้าพเจ้ามาอยู่ ณ เบื้องหน้าพระองค์ โปรดเงี่ยหูฟังเสียงร้องของข้าพเจ้า เพราะจิตวิญญาณของข้าพเจ้าท่วมท้นด้วยความทุกข์ และชีวิตข้าพเจ้าอยู่ใกล้แดนคนตาย ข้าพเจ้าถูกนับอยู่ในพวกที่ลงไปในหลุมลึก เป็นเหมือนชายที่ไร้กำลัง เหมือนคนที่ถูกทอดทิ้งไว้กับพวกที่ลงไปยังหลุมลึกแห่งแดนคนตาย เหมือนคนถูกแทงที่กำลังนอนอยู่ในหลุมศพ ซึ่งพระองค์ไม่ระลึกถึงอีกแล้ว และถูกตัดขาดจากการดูแลของพระองค์ พระองค์ให้ข้าพเจ้าไปอยู่ที่ก้นหลุมลึก ในที่อันมืดมิด ในห้วงน้ำลึก ข้าพเจ้ารู้สึกว่าพระองค์โกรธเกรี้ยวข้าพเจ้า ข้าพเจ้าตั้งตัวไม่ติดเนื่องจากความโกรธของพระองค์ที่เป็นดั่งคลื่นหลายลูก เซล่าห์ พระองค์ทำให้บรรดาเพื่อนสนิทห่างเหินไปจากข้าพเจ้า พระองค์ทำให้ข้าพเจ้าเป็นที่น่าขยะแขยงต่อพวกเขา ข้าพเจ้าถูกกักขังและไม่อาจหลบหนีไปได้ นัยน์ตาข้าพเจ้าพร่าไปด้วยความเศร้า โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์ทุกวี่ทุกวัน ข้าพเจ้าชูมือขึ้นถึงพระองค์ พระองค์แสดงสิ่งอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ แล้วพวกเขาลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ เซล่าห์ ความรักอันมั่นคงของพระองค์ถูกประกาศไว้ในหลุมศพหรือ และความสัตย์จริงของพระองค์ในความวิบัติหรือ สิ่งอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่รู้จักในความมืดมิดหรือ และความชอบธรรมของพระองค์ในดินแดนที่ถูกลืมหรือ โอ พระผู้เป็นเจ้า สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ข้าพเจ้าร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์ ในยามเช้า คำอธิษฐานของข้าพเจ้าอยู่ ณ เบื้องหน้าพระองค์ โอ พระผู้เป็นเจ้า ทำไมพระองค์จึงทอดทิ้งข้าพเจ้า ทำไมพระองค์จึงซ่อนหน้าไปเสียจากข้าพเจ้า นับแต่ครั้งยังเยาว์ ข้าพเจ้าเป็นทุกข์เจียนตาย ข้าพเจ้ารับโทษอันน่ากลัวจากพระองค์จนสิ้นหวัง ความโกรธเกรี้ยวอันร้อนแรงของพระองค์โถมเข้าใส่ข้าพเจ้า การกระทำอันน่าสะพรึงกลัวของพระองค์ได้ทำลายข้าพเจ้า ดั่งมีน้ำอยู่ล้อมรอบตัวข้าพเจ้าตลอดวันเวลา มันท่วมเสียจนมิดหัวข้าพเจ้า พระองค์ทำให้มิตรสหายและคนรักห่างเหินไปจากข้าพเจ้า เพื่อนสนิทข้าพเจ้าคือความมืด