สุภาษิต 27:7-27
สุภาษิต 27:7-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
คนที่อิ่มตื้อ รังเกียจแม้แต่น้ำผึ้ง แต่คนที่หิวจัด ของขมก็ว่าหวาน คนที่เร่ร่อนไปไกลบ้าน ก็เหมือนกับนกบินร่อนไปห่างรัง น้ำหอมและเครื่องหอมให้ความสุขกับเจ้า แต่คำแนะนำอันอ่อนหวานของเพื่อน ทำให้เจ้าสุขใจยิ่งกว่าความคิดตัวเอง อย่าได้ทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า หรือเพื่อนของพ่อเจ้า เจ้าจะได้ไม่ต้องไปหาพี่น้องของเจ้าตอนที่เจ้าเจอปัญหา เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ๆก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล ลูกเอ๋ย ให้ฉลาดไว้ แล้วพ่อจะดีใจ แล้วถ้ามีใครมาว่าพ่อ พ่อจะได้โต้ตอบไป คนที่ฉลาดหลักแหลมเห็นอันตราย ก็หลบเข้าที่กำบัง แต่คนที่อ่อนต่อโลก ก็เดินเข้าไปและได้รับอันตราย หากเขามาค้ำประกันให้กับคนแปลกหน้า ให้ยึดเสื้อผ้าของเขาเป็นเครื่องมัดจำ หากเขาค้ำประกันให้กับคนต่างด้าว ก็ให้ยึดเครื่องประกันของเขาไว้ คนที่มาอวยพรให้กับเพื่อนบ้านของเขา ด้วยเสียงอันดังตอนเช้ามืด เพื่อนบ้านคงถือว่าเป็นคำสาปแช่ง ภรรยาที่ชอบชวนทะเลาะวิวาท ก็เปรียบเหมือนหลังคาที่รั่วไม่หยุดในวันที่ฝนตก จะหยุดยั้งเธอไว้ก็เหมือนพยายามหยุดยั้งลม หรือพยายามกำน้ำมันด้วยมือ เหล็กลับเหล็กให้คมได้ คนก็ลับเพื่อนของเขาได้ คนที่คอยดูแลต้นมะเดื่อ ก็ได้กินผลของมัน คนที่คอยเอาใจใส่ดูแลเจ้านายของเขา ก็จะได้รับรางวัล จิตใจสะท้อนให้เห็นตัวตนที่แท้จริง เหมือนกับน้ำที่สะท้อนให้เห็นใบหน้า แดนคนตายและแดนพินาศไม่เคยอิ่ม กิเลสของตาก็ไม่เคยอิ่มเหมือนกัน เบ้าหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของเงิน เตาหลอมทำให้รู้ธาตุแท้ของทอง คำสรรเสริญทำให้รู้ธาตุแท้ของคน ถึงจะเอาคนโง่ใส่ครก แล้วตำด้วยสาก เหมือนตำเมล็ดข้าว ความโง่ก็ยังไม่หลุดออกไปจากเขาอยู่ดี ให้รู้จักสภาพฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี ให้เอาใจใส่ดูแลฝูงสัตว์เหล่านั้น เพราะความมั่งคั่งไม่อยู่ถาวรตลอดไป และมงกุฎก็ไม่อยู่ตลอดไปชั่วลูกชั่วหลาน ให้ตัดหญ้าเอามาเป็นฟาง แล้วหญ้าใหม่ก็จะขึ้นมาแทน และให้ขึ้นไปเก็บเกี่ยวหญ้าบนเนินเขา แล้วเจ้าจะได้ตัดขนแกะมาทำเสื้อผ้า เจ้าจะได้ขายแพะบางส่วนมาซื้อท้องทุ่ง เจ้าจะมีนมแพะเหลือเฟือ เป็นอาหารของเจ้าและของครัวเรือนเจ้า และมีอาหารเลี้ยงดูพวกสาวใช้ของเจ้า
สุภาษิต 27:7-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
คนที่อิ่มแล้วย่อมเบื่อน้ำผึ้ง แต่สำหรับคนหิว ทุกสิ่งที่ขมก็กลับหวาน คนที่ร่อนเร่จากบ้านของตน ก็เหมือนนกที่เร่ร่อนจากรังของมัน น้ำมันและเครื่องหอมทำให้ใจยินดี และความอ่อนหวานของเพื่อนมาจากคำแนะนำที่จริงใจ อย่าทอดทิ้งเพื่อนของเจ้า และเพื่อนของบิดาเจ้า และอย่าไปที่บ้านพี่น้องของเจ้าในวันที่เจ้าพบความหายนะ เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล ลูกเอ๋ย จงมีปัญญา และจงทำให้ใจของข้ายินดี เพื่อข้าจะตอบคนที่ตำหนิข้าได้ คนสุขุมเห็นอันตรายและซ่อนตัวเสีย แต่คนรู้น้อยเดินเรื่อยไปและรับอันตรายนั้น จงริบเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้คนอื่น และจงยึดมันไว้ เมื่อเขาประกันให้หญิงต่างด้าว คนที่ตื่นแต่เช้ามืดไปอวยพรเพื่อนบ้านด้วยเสียงดัง เขากลับจะเห็นว่าเป็นคำสาปแช่ง หยาดฝนหยดลงมาไม่หยุดในวันฝนตกพรำๆ ฉันใด ผู้หญิงขี้ทะเลาะก็เหมือนกันฉันนั้น คนที่ห้ามเธอก็เหมือนห้ามลม หรือจับน้ำมันด้วยมือขวา เหล็กลับเหล็กให้คมได้ฉันใด คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนให้เฉียบแหลมได้ฉันนั้น คนที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมัน และคนที่คุ้มกันนายของตนจะได้รับเกียรติ ในน้ำ คนเห็นหน้าคนฉันใด ความคิดของคนก็ส่อคนฉันนั้น แดนคนตายและแดนพินาศไม่รู้จักอิ่ม ดวงตาของมนุษย์ก็ไม่รู้จักอิ่ม เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน และเตาถลุงสำหรับทองคำ ส่วนคนเราจะพิสูจน์ได้โดยคำยกย่องที่เขาได้รับ เอาคนโง่ใส่ครกตำด้วยสาก พร้อมกับเมล็ดข้าว คนโง่ก็ยังโง่อยู่นั่นเอง จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี และจงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้า เพราะความมั่งคั่งไม่ยั่งยืนอยู่เป็นนิตย์ และมงกุฎก็ไม่คงทนอยู่ทุกชั่วชาติพันธุ์ เมื่อเขาเก็บหญ้าแห้งไปแล้ว หญ้าใหม่ก็ปรากฏขึ้น และผักหญ้าต่างๆ ตามภูเขาก็ถูกเก็บรวบรวมมา เมื่อนั้นลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้า และแพะก็จะเป็นค่านา จะมีนมแพะพอเป็นอาหารแก่เจ้า เป็นอาหารแก่ครอบครัวของเจ้า และเป็นเครื่องยังชีพแก่สาวใช้ของเจ้า
สุภาษิต 27:7-27 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
บุคคลที่อิ่มแล้ว รวงผึ้งก็น่าเบื่อ แต่สำหรับผู้ที่หิว ทุกสิ่งที่ขมก็กลับหวาน คนที่เจิ่นไปจากบ้านของตนก็เหมือนนกที่เจิ่นไปจากรังของมัน น้ำมันและน้ำหอมกระทำให้ใจยินดี และคำเตือนสติอันอ่อนหวานของเพื่อนก็เป็นที่ให้ชื่นใจ อย่าทอดทิ้งมิตรของเจ้าเอง และมิตรของบิดาเจ้า และอย่าเข้าไปในเรือนพี่น้องของเจ้าในวันที่เจ้าประสบหายนะ เพราะเพื่อนบ้านสักคนที่อยู่ใกล้ดีกว่าพี่น้องคนหนึ่งที่อยู่ห่างไกล บุตรชายของเราเอ๋ย จงฉลาดและกระทำใจของเราให้ยินดี เพื่อเราจะตอบบุคคลที่ตำหนิเราได้ คนหยั่งรู้เห็นอันตรายและซ่อนตัวของเขาเสีย แต่คนเขลาเดินเรื่อยไปและรับโทษ จงยึดเสื้อผ้าของเขาไว้ เมื่อเขาเป็นประกันให้คนอื่น และยึดตัวเขาไว้ เมื่อเขารับประกันหญิงต่างด้าว บุคคลที่ตื่นแต่เช้ามืดไปอวยพรเพื่อนบ้านด้วยเสียงดัง เขากลับจะเห็นว่าเป็นคำสาปแช่ง ฝนย้อยหยดไม่หยุดในวันที่ฝนตกฉันใด ผู้หญิงที่ขี้ทะเลาะก็เหมือนกันฉันนั้น ผู้ใดที่จะยับยั้งเธอก็เหมือนยับยั้งลมหรือกอบน้ำมันด้วยมือขวา เหล็กลับเหล็กให้แหลมคมได้ คนหนึ่งคนใดก็ลับหน้าตาของเพื่อนให้หลักแหลมขึ้นได้ฉันนั้น บุคคลที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมัน และบุคคลที่ระแวดระวังนายของตนจะได้รับเกียรติ ในน้ำคนเห็นหน้าคนฉันใด จิตใจของคนก็ส่อคนฉันนั้น นรกและแดนพินาศไม่รู้จักอิ่ม ตาของคนเราก็ไม่รู้จักอิ่มเช่นกัน เบ้ามีไว้สำหรับเงิน เตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ คำสรรเสริญของคนจะพิสูจน์คน ถึงแม้เจ้าจะเอาคนโง่ใส่ครกตำด้วยสากพร้อมกับข้าวสาลี ความโง่เขลาของเขาก็ยังไม่พรากจากเขา จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี และจงเอาใจใส่ฝูงวัวของเจ้า เพราะความมั่งคั่งไม่ได้ทนอยู่ได้เป็นนิตย์ และมงกุฎทนอยู่ได้ทุกชั่วอายุหรือ หญ้าแห้งปรากฏแล้ว และหญ้างอกใหม่ปรากฏขึ้นมา และเขาเก็บผักหญ้าต่างๆที่ภูเขากันแล้ว ลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้า และแพะก็จะเป็นค่านา และเจ้าจะมีนมแพะเป็นอาหารแก่เจ้าเพียงพอ ทั้งเป็นอาหารแก่ครัวเรือนของเจ้า และเป็นเครื่องยังชีพสาวใช้ของเจ้า
สุภาษิต 27:7-27 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
บุคคลที่อิ่มแล้ว น้ำผึ้งก็น่าเบื่อ แต่สำหรับผู้ที่หิว ทุกสิ่งที่ขมก็กลับหวาน คนที่เจิ่นไปจากบ้านของตน ก็เหมือนนกที่เจิ่นไปจากรังของมัน น้ำมันและน้ำหอมกระทำให้ใจยินดี และคำเตือนสติอันอ่อนหวานของเพื่อนก็เป็นที่ ให้ชื่นใจ อย่าทอดทิ้งมิตรของเจ้า และมิตรของบิดาเจ้า และอย่าไปที่เรือนพี่น้องของเจ้าในวันลำบากยากเย็นของเจ้า เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล บุตรชายของเราเอ๋ย จงฉลาด และกระทำใจของเราให้ยินดี เพื่อเราจะตอบบุคคลที่ตำหนิเราได้ คนหยั่งรู้ เห็นอันตรายและซ่อนตัวของเขาเสีย แต่คนเขลาเดินเรื่อยไป และรับอันตรายนั้น จงยึดเสื้อผ้าของเขาไว้ เมื่อเขาเป็นประกันให้คนอื่น และยึดตัวเขาไว้ เมื่อเขารับประกันหญิงต่างด้าว บุคคลที่ตื่นแต่เช้ามืดไปอวยพรเพื่อนบ้านด้วยเสียงดัง เขากลับจะเห็นว่าเป็นคำสาปแช่ง ฝนย้อยแปะๆไม่หยุดในฤดูฝนฉันใด ผู้หญิงที่ขี้ทะเลาะก็เหมือนกันฉันนั้น ที่จะยับยั้งเธอก็เหมือนยับยั้งลม หรือกอบน้ำมันด้วยมือขวา เหล็กลับเหล็กได้ คนหนึ่งก็ลับเพื่อนของตนได้ บุคคลที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมัน และบุคคลที่ระแวดระวังนายของตนจะได้รับเกียรติ ในน้ำ คนเห็นหน้าคนฉันใด ความคิดของคนก็ส่อคนฉันนั้น แดนผู้ตายและแดนพินาศไม่รู้จักอิ่ม ตาของคนเราก็ไม่รู้จักอิ่ม เบ้ามีไว้สำหรับเงิน เตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ คำสรรเสริญของคนจะพิสูจน์คน เอาคนโง่ใส่ครกตำด้วยสาก พร้อมกับข้าวต้ม คนโง่ก็ยังโง่อยู่นั่นเอง จงรู้ความทุกข์สุขของฝูงแพะแกะของเจ้าให้ดี และจงเอาใจใส่ฝูงโคของเจ้า เพราะความมั่งคั่งไม่ได้ทนอยู่ได้เป็นนิตย์ และมงกุฎทนอยู่ได้ทุกชั่วชาติพันธุ์หรือ เมื่อเก็บหญ้าแห้งไปแล้ว และหญ้างอกใหม่ปรากฏขึ้นมา และเขาเก็บผักหญ้าต่างๆ ที่ภูเขากันแล้ว เมื่อนั้นลูกแกะจะให้เสื้อผ้าแก่เจ้า และแพะก็จะเป็นค่านา จะมีนมแพะเป็นอาหารแก่เจ้าเพียงพอ ทั้งเป็นอาหารแก่ครัวเรือนของเจ้า และเป็นเครื่องยังชีพสาวใช้ของเจ้า
สุภาษิต 27:7-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
คนที่อิ่มแล้วเหยียบย่ำน้ำผึ้งจากรวง ส่วนผู้ที่หิวโหย ทุกสิ่งที่ขมก็มีรสหวาน คนที่เตลิดหนีออกจากบ้าน ก็เหมือนนกเตลิดหนีออกจากรัง น้ำอบน้ำหอมทำให้ชื่นใจ คำแนะนำจากใจของเพื่อนทำให้ชื่นจิต อย่าละทิ้งมิตรสหายของเจ้าหรือของครอบครัวเจ้า และอย่าไปบ้านพี่น้องเมื่อเจ้าทุกข์ยากลำบาก เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้ก็ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ไกล ลูกเอ๋ย จงฉลาดและทำให้เราปลาบปลื้มใจ เราจะได้ตอบคนที่สบประมาทเรา คนมีวิจารณญาณเห็นภัยอันตรายและหลบเข้าที่กำบัง ส่วนคนโง่เดินลุยต่อไปและต้องทุกข์ทนกับผลที่ตามมา จงยึดเสื้อผ้าของผู้ที่ค้ำประกันให้แก่คนแปลกหน้า ยึดไว้เป็นมัดจำ เมื่อเขาประกันให้หญิงเสเพล ผู้ที่มาแผดเสียงอวยพรเพื่อนบ้านแต่เช้ามืด เขาจะถือว่าเป็นคำสาปแช่ง ภรรยาที่ชอบหาเรื่อง ก็เหมือนหลังคารั่วภายใต้พายุฝน ห้ามนางก็เหมือนห้ามลม หรือเอามือคว้าน้ำมัน เหล็กลับเหล็กได้ฉันใด คนเราก็ลับกันได้ฉันนั้น ผู้ที่ดูแลต้นมะเดื่อจะได้กินผลของมัน ผู้ที่ปกป้องดูแลเจ้านายจะได้รับเกียรติ น้ำสะท้อนให้เห็นใบหน้าฉันใด พฤติกรรมก็สะท้อนให้เห็นจิตใจของคนฉันนั้น แดนมรณาและแดนพินาศไม่เคยเต็มอิ่ม ตาของคนเราก็ไม่รู้จักอิ่มหนำ เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน เตาถลุงมีไว้สำหรับทองคำ ส่วนคนเราพิสูจน์ได้ด้วยคำยกย่องชมเชยของเขา ถึงแม้จะเอาคนโง่ใส่ครกตำเหมือนใช้สากตำข้าว ก็ยังไม่อาจขจัดความโง่ออกจากตัวเขา จงดูแลความเป็นอยู่ของแพะแกะของเจ้าให้ดี จงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้า เพราะทรัพย์สมบัติไม่ยั่งยืนชั่วนิรันดร์ และมงกุฎก็ไม่ได้มั่นคงตลอดทุกชั่วอายุ เมื่อฟางถูกเก็บไปและหญ้าใหม่งอกขึ้นมา และเมื่อพืชผักถูกเก็บเกี่ยวจากเนินเขา เมื่อนั้นเจ้าจะได้เสื้อผ้าจากแกะ และเจ้าจะได้ค่านาจากแพะ เจ้าจะมีนมแพะพอเลี้ยงตนเองและครอบครัวของเจ้า และบรรดาสาวใช้ของเจ้า
สุภาษิต 27:7-27 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
คนที่อิ่มหนำแล้วแม้น้ำผึ้งเขาก็ยังรังเกียจ แต่สำหรับคนหิวโหยแม้สิ่งที่มีรสขมก็ยังรู้สึกว่ามีรสหวาน คนที่พลัดพรากจากบ้านเกิดของตน เป็นเสมือนนกที่พลัดพรากจากรังของมัน น้ำมันและน้ำหอมนำความชื่นใจมาให้ และคำแนะนำที่ดีจากเพื่อนก็ทำให้ใจยินดี อย่าละทิ้งเพื่อนของเจ้าหรือเพื่อนของพ่อเจ้า และอย่าไปหาพี่น้องของเจ้าในยามที่เจ้าทุกข์ยาก เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้เจ้า ดีกว่าพี่น้องที่อยู่ห่างไกล ลูกเอ๋ย จงเป็นคนมีสติปัญญาและทำให้เราชื่นใจเถิด เราจะได้มีคำตอบให้กับคนที่ติเตียนเรา คนฉลาดรอบคอบเห็นภัยอันตรายก็จะหลบซ่อนตัว แต่คนเขลาก้าวต่อไปแล้วเผชิญกับความทุกข์ จงยึดเสื้อผ้าของคนที่ไว้ใจคนแปลกหน้าเอาไว้เถิด และจงทำสัญญาเป็นหลักประกันถ้าเขาไว้ใจคนที่เขาไม่รู้จัก ถ้าใครอวยพรเพื่อนของตนด้วยเสียงอันดังในเวลาเช้าตรู่ ก็ถือว่าเป็นการสาปแช่ง ฝนตกพรำๆ ตลอดทั้งวัน เป็นเสมือนภรรยาช่างทะเลาะเบาะแว้ง จะยับยั้งหล่อนไว้ก็เหมือนยับยั้งลมไม่ให้พัด หรือเหมือนกำน้ำมันไว้ในมือขวา เอาเหล็กลับเหล็กยังทำได้ ชายคนหนึ่งก็จะขัดเกลาชายอีกคนได้ด้วยเช่นกัน ผู้ใดดูแลต้นมะเดื่อ ผู้นั้นจะได้กินผลของมัน และผู้ที่เฝ้าดูนายของตนจะได้รับเกียรติ เงาในน้ำสะท้อนให้เห็นใบหน้าเช่นไร ใจมนุษย์ก็สะท้อนถึงตัวตนของเขาเช่นนั้น แดนคนตายและความวิบัติไม่มีวันพึงพอใจ และสายตามนุษย์ก็ไม่มีความพึงพอใจเช่นกัน เบ้าหลอมมีไว้สำหรับเงิน และเตาหลอมสำหรับทองคำ ส่วนมนุษย์ถูกวัดได้จากคำยกย่องที่เขาได้รับ แม้เจ้าจะเอาเมล็ดพืช โขลกปนกับคนโง่ในครกแล้ว ความโง่ของเขาก็ไม่อาจหลุดจากตัวเขาได้ จงแน่ใจว่าเจ้ารู้ทุกข์สุขของฝูงแกะของเจ้า จงเอาใจใส่ฝูงสัตว์ของเจ้าให้ดี ด้วยว่า ความมั่งมีไม่ยั่งยืนตลอดไป และมงกุฎไม่คงอยู่อย่างปลอดภัยในทุกชั่วอายุคน เวลาถางหญ้าแล้ว ใบอ่อนก็งอกใหม่ และหญ้าบนภูเขาก็ถูกเก็บเกี่ยว ลูกแกะจะมีขนให้เจ้าใช้ทอเสื้อ และแพะจะให้รายได้เพื่อซื้อทุ่งนา เจ้าจะมีนมแพะอย่างบริบูรณ์ไว้เป็นอาหารของเจ้าและครอบครัว และยังมีพอเลี้ยงดูบรรดาสาวใช้ของเจ้าอีกด้วย