สุภาษิต 17:17-28
สุภาษิต 17:17-28 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
มิตรสหายย่อมรักกันทุกเวลา และพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก คนไม่มีสามัญสำนึกย่อมให้คำปฏิญาณ และเป็นผู้ค้ำประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน ผู้รักการละเมิดก็รักการวิวาท ผู้ทำประตูบ้านของตนให้สูงก็แสวงหาการทำลาย คนใจคดจะไม่เจริญรุ่งเรือง และผู้ที่มีลิ้นตลบตะแลงย่อมตกอยู่ในความยากลำบาก ผู้ให้กำเนิดคนโง่ย่อมทุกข์โศก และบิดาของคนโง่เขลาไม่มีความชื่นบาน ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่จิตใจชอกช้ำทำให้กระดูกแห้ง คนอธรรมรับสินบนเป็นการลับ เพื่อผันแปรวิถีแห่งความยุติธรรม คนที่มีความเข้าใจย่อมจับจ้องดูปัญญา แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก บุตรชายโง่เป็นความโศกสลดแก่บิดา และเป็นความขมขื่นแก่มารดา การลงโทษคนชอบธรรมก็ไม่ดี การโบยตีคนดีเพราะความซื่อตรงก็ผิด บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ แม้คนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่ามีปัญญา เมื่อเขาปิดปากของตนก็นับว่ามีความคิด
สุภาษิต 17:17-28 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
เพื่อนแท้ก็รักกันอยู่เสมอ ส่วนพี่น้องนั้นก็เกิดมาเพื่อช่วยเหลือกันในยามทุกข์ยาก มีแต่คนไม่มีสมองคิดเท่านั้นที่ไปจับมือ ค้ำประกันให้กับเพื่อนบ้าน คนที่ชอบหาเรื่อง ก็ชอบการทะเลาะวิวาท คนที่ชอบยกตัวเอง ก็รนหาความพินาศ คนคดโกงไม่รุ่งเรือง คนหลอกลวงย่อมเคราะห์ร้าย พ่อที่ให้กำเนิดคนโง่ย่อมเศร้าโศกเสียใจ พ่อของคนโฉดเขลาย่อมไม่ดีใจ ใจที่เป็นสุขนั้นเป็นยาอย่างดี แต่ใจที่แตกสลายทำให้หมดเรี่ยวแรงไป คนชั่วให้สินบนจากกระเป๋าเสื้อของเขา เพื่อให้บิดเบือนคดี คนหัวไวจดจ่ออยู่กับสติปัญญา แต่คนโง่วอกแวกไปมา ลูกชายโง่ กวนโมโหพ่อ และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่นใจ การปรับโทษคนบริสุทธิ์ไม่ถูกต้องแน่ การโบยตีผู้สูงส่งที่ซื่อสัตย์ก็เป็นสิ่งเลวร้าย คนรู้มากมักพูดน้อย คนที่มีความเข้าใจมักใจเย็น ถึงจะโง่ แต่ถ้าเงียบเสีย ก็ได้ชื่อว่าเป็นคนฉลาด ถ้าเขาปิดปาก ก็ดูเหมือนคนหัวไว
สุภาษิต 17:17-28 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก คนที่ไม่มีความเข้าใจก็ให้คำปฏิญาณ และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนของตน บุคคลผู้รักการละเมิดก็รักการวิวาท บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจตลบตะแลงก็ไม่พบสิ่งที่ดีอันใด และผู้ที่ลิ้นวิปลาสก็ตกอยู่ในความยากลำบาก บิดาที่มีบุตรโฉดก็มีความโศก และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อเพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี ที่จะโบยเจ้านายเพราะเหตุความเที่ยงตรงก็ผิด บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด คนที่หุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเป็นคนมีความเข้าใจ
สุภาษิต 17:17-28 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
มิตรสหายก็มีความรักอยู่ทุกเวลา และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันยามทุกข์ยาก คนที่ไม่มีสามัญสำนึกก็ให้คำปฏิญาณ และเป็นผู้รับประกันต่อหน้าเพื่อนบ้านของตน บุคคลผู้รักการทรยศก็รักการวิวาท บุคคลผู้ทำประตูเรือนของเขาให้สูงก็แสวงการทำลาย ผู้หนึ่งผู้ใดมีใจคดก็ไม่เจริญรุ่งเรือง และผู้ที่ลิ้นตลบตะแลงก็ตกอยู่ในความยากลำบาก บิดาที่มีบุตรชาย7:20โฉดก็มีความโศก และบิดาของคนโง่ไม่มีความชื่นบาน ใจร่าเริงเป็นยาอย่างดี แต่จิตใจที่หมดมานะทำให้กระดูกแห้ง คนชั่วร้ายรับสินบนจากอกเสื้อ เพื่อผันแปรทางแห่งความยุติธรรม คนที่มีความเข้าใจมุ่งหน้าของเขาตรงไปสู่ปัญญา แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดปลายแผ่นดินโลก บุตรชายโง่เป็นที่โศกสลดแก่บิดา และเป็นความขมขื่นแก่สตรีผู้ให้กำเนิด ที่จะปรับคนชอบธรรมก็ไม่ดี ที่จะโบยคนดีก็ผิด บุคคลที่ยับยั้งถ้อยคำของเขาเป็นคนมีความรู้ และบุคคลผู้มีจิตใจเยือกเย็นเป็นคนมีความเข้าใจ ถึงคนโง่หากนิ่งเสียก็นับว่าเป็นคนฉลาด เมื่อเขาหุบริมฝีปากของเขาก็นับว่าเขามีความคิด
สุภาษิต 17:17-28 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
เพื่อนมีความรักความหวังดีให้ทุกเวลา และพี่น้องก็เกิดมาเพื่อช่วยกันในยามทุกข์ยาก คนสิ้นคิดจับมือวางมัดจำ และค้ำประกันให้เพื่อนบ้าน ผู้ที่รักการทะเลาะวิวาทก็รักบาป ผู้ที่หยิ่งยโสก็หาความย่อยยับใส่ตัว คนที่มีจิตใจคดโกงย่อมไม่เจริญ คนที่ลิ้นตลบตะแลงจะตกที่นั่งลำบาก น่าเศร้าที่มีลูกเป็นคนโฉดเขลา พ่อของคนโง่ไร้สำนึกไม่มีความสุข จิตใจที่เป็นสุขเป็นยาขนานเอก แต่วิญญาณที่ร้าวรานทำให้ใจกายห่อเหี่ยว คนชั่วแอบรับสินบน เพื่อบิดเบือนความยุติธรรม คนที่มีวิจารณญาณมีสติปัญญาอยู่ใกล้ตัว แต่คนโง่กวาดตาหาไปสุดโลก ลูกชายที่โฉดเขลาทำให้พ่อโศกเศร้า และทำให้แม่ผู้ให้กำเนิดขมขื่น หากการลงโทษคนบริสุทธิ์เป็นเรื่องไม่ดี การโบยตีเจ้าหน้าที่ที่ซื่อสัตย์สุจริตจะแย่ยิ่งกว่านั้นสักเท่าใด ผู้ที่มีความรู้ก็ระวังปาก ผู้ที่มีความเข้าใจก็ใจเย็น เมื่อคนโง่ยั้งปากไว้ คนก็คิดว่าเขาฉลาด ถ้าเขาสงบปากสงบคำไว้ก็ยังนับว่ารู้จักคิด
สุภาษิต 17:17-28 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
เพื่อนมีความรักให้เสมอ และพี่น้องเกิดมาเพื่อช่วยกันในยามคับขัน คนที่ขาดความยั้งคิดให้คำสาบาน และรับประกันเพื่อนบ้านของเขา คนที่รักการกระทำผิดจะรักการทะเลาะวิวาท คนที่สร้างประตูของตนให้สูงขึ้นนับว่าแสวงหาความพินาศ ผู้มีใจลวงหลอกจะไม่มีความสำเร็จในชีวิต และลิ้นบิดเบือนก็ตกอยู่ในความวิบัติ บุตรที่โง่เขลาเป็นที่เศร้าใจของบิดา และบิดาของคนโง่หามีความยินดีไม่ ใจที่เปี่ยมด้วยความยินดีเป็นเสมือนยารักษาที่ดี แต่วิญญาณอันบอบช้ำทำให้รู้สึกเหี่ยวแห้งถึงกระดูก คนชั่วร้ายแอบรับสินบน เพื่อบิดเบือนวิถีทางแห่งความเที่ยงธรรม สติปัญญาอยู่ไม่ไกลจากสายตาของผู้หยั่งรู้ แต่ตาของคนโง่อยู่ที่สุดขอบโลก บุตรที่โง่เขลาเป็นความทุกข์โศกของบิดา และเป็นความขมขื่นของนางผู้ให้กำเนิดแก่เขา การลงโทษผู้มีความชอบธรรม หรือเฆี่ยนตีผู้นำที่มีสัจจะเป็นการกระทำที่ไม่ดี ผู้ที่ยับยั้งคำพูดของตนได้เป็นผู้มีความรู้ และผู้รู้จักควบคุมตัวเองเป็นผู้หยั่งรู้ แม้แต่คนโง่เวลานิ่งเงียบ คนก็ยังคิดว่าเขามีสติปัญญา และเวลาเขาปิดปากก็จะดูเหมือนเป็นคนฉลาด
