มาระโก 4:14-20แบ่งปัน

มาระโก 4:14-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ชาวนา​คนนี้​หว่าน​ถ้อยคำ​ของ​พระเจ้า เมล็ด​ที่​ตกลง​บน​ถนน​หนทาง​ก็​เหมือน​กับ​คน​ที่​ฟัง​ถ้อยคำ​ของ​พระเจ้า แต่​ซาตาน​มา​แย่ง​เอา​ถ้อยคำ​ที่​ได้​หว่าน​ไว้​ใน​พวก​เขา​นั้น​ไป​ทันที ส่วน​เมล็ด​ที่​ตก​ลง​บน​ดิน​ตื้นๆ​ที่​มี​หิน​อยู่​ข้างล่าง ก็​เหมือน​กับ​คน​ที่​ฟัง​ถ้อยคำ​นั้น แล้ว​รีบ​รับ​ไว้​ด้วย​ความ​ยินดี แต่​ราก​ไม่​ลึก​จึง​ไม่​ทนทาน เมื่อ​เจอ​กับ​ความทุกข์​เดือด​ร้อน​หรือ​ถูก​ข่มเหง​เพราะ​เชื่อ​ใน​ถ้อยคำ​นั้น เขา​ก็​เลิก​เชื่อ​ทันที เมล็ด​ที่​ตกลง​ใน​พง​หนาม​ก็​เหมือน​กับ​คน​ที่​ฟัง​ถ้อยคำ​แล้ว แต่​ยัง​เป็น​ห่วง​กังวล​เกี่ยวกับ​ชีวิต​ใน​โลกนี้ หลง​ไหล​อยู่​กับ​ทรัพย์​สมบัติ​และ​ความโลภ​ที่​ไม่​สิ้นสุด สิ่ง​เหล่านี้​มา​คลุม​ถ้อยคำ​ไว้​เลย​ไม่​เกิด​ผล เมล็ด​ที่​ตกใน​ดิน​ดี ก็​เหมือน​กับ​คน​ที่​ฟัง​ถ้อยคำ​แล้ว​รับ​ไว้ และ​ออกดอก​ออกผล สามสิบ​เท่า​บ้าง หกสิบ​เท่า​บ้าง และ​หนึ่งร้อย​เท่า​บ้าง”

มาระโก 4:14-20 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ผู้หว่านนั้นก็ได้หว่านพระวจนะ ซึ่งตกริมหนทางนั้นได้แก่ พระวจนะที่หว่านแล้ว และเมื่อบุคคลได้ฟัง ในทันใดนั้นซาตานก็มาชิงเอาพระวจนะซึ่งหว่านถูกใจเขานั้นไปเสีย และซึ่งตกที่ซึ่งมีพื้นหินมีเนื้อดินแต่น้อยนั้น ก็ทำนองเดียวกัน ได้แก่บุคคลที่ได้ยินพระวจนะ และก็รับทันทีด้วยความปรีดี แต่ไม่ฝังลึกในตัวจึงทนอยู่ชั่วคราว และเมื่อเกิดการยากลำบากหรือการข่มเหงต่างๆ เพราะพระวจนะนั้น ก็เลิกเสียในทันทีทันใด และพืชซึ่งหว่านกลางหนามนั้น ได้แก่บุคคลที่ได้ฟังพระวจนะ แล้วความกังวลตามธรรมดาโลก และความลุ่มหลงในทรัพย์สมบัติ และความโลภในสิ่งอื่นๆได้เข้ามาและรัดพระวจนะนั้น จึงไม่เกิดผล ส่วนพืชซึ่งหว่านตกในดินดีนั้น ได้แก่บุคคลที่ได้ยินพระวจนะนั้น และรับไว้ จึงเกิดผลสามสิบเท่าบ้าง หกสิบเท่าบ้าง ร้อยเท่าบ้าง>>

มาระโก 4:14-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ชาวนาได้หว่านพระวจนะ บางคนก็เป็นเหมือนเมล็ดพืชที่ตกตามทาง ทันทีที่เขาได้ยิน ซาตานก็มาฉวยเอาพระวจนะที่หว่านลงในเขาไป บางคนก็เหมือนเมล็ดพืชที่หว่านลงบนพื้นหิน เมื่อได้ยินพระวจนะแล้วก็รับไว้ทันทีด้วยความยินดี แต่เนื่องจากไม่ได้หยั่งรากลึกจึงคงอยู่เพียงชั่วคราว เมื่อเกิดปัญหาหรือการข่มเหงเนื่องด้วยพระวจนะนั้นพวกเขาก็เลิกราไปอย่างรวดเร็ว บางคนเหมือนเมล็ดพืชที่หว่านลงกลางพงหนาม คือได้ยินพระวจนะ แต่ถูกความพะวักพะวนในชีวิตนี้ ความหลอกลวงของทรัพย์สมบัติ และความอยากได้ใคร่มีในสิ่งต่างๆ เข้ามารัดพระวจนะนั้นทำให้ไม่เกิดผล คนอื่นๆ เหมือนเมล็ดพืชที่หว่านลงบนดินดี คือผู้ที่ได้ยินพระวจนะแล้วรับไว้และเกิดผลสามสิบเท่า หกสิบเท่า หรือถึงร้อยเท่าของที่หว่านลงไป”

มาระโก 4:14-20 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ผู้ที่หว่านนั้นก็หว่านพระวจนะ ส่วนที่ตกริมหนทางนั้นได้แก่พระวจนะที่หว่านลงไป แล้วทันทีที่พวกเขาได้ยิน ซาตานก็มาชิงเอาพระวจนะที่หว่านในตัวเขาไปเสีย ส่วนที่ตกลงไปในพื้นหินนั้น ได้แก่คนที่ได้ยินพระวจนะ แล้วก็รับทันทีด้วยความยินดี แต่ไม่ได้หยั่งรากลงในตัวจึงทนอยู่เพียงชั่วคราว เมื่อเกิดการยากลำบากหรือการข่มเหงเพราะพระวจนะนั้น พวกเขาก็เลิกเสียทันที ส่วนพืชที่หว่านลงกลางหนามนั้นได้แก่คนที่ได้ยินพระวจนะ แล้วความกังวลของโลก และความลุ่มหลงในทรัพย์สมบัติ และความโลภในสิ่งต่างๆ ประดังเข้ามา และรัดพระวจนะนั้น จึงไม่เกิดผล ส่วนพืชที่หว่านตกในดินดีนั้น ได้แก่บุคคลที่ได้ยินพระวจนะนั้น และรับไว้ จึงเกิดผลสามสิบเท่าบ้าง หกสิบเท่าบ้าง ร้อยเท่าบ้าง”

มาระโก 4:14-20 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ผู้​หว่านนั้​นก​็​ได้​หว่านพระวจนะ ซึ่งตกริมหนทางนั้นได้​แก่​พระวจนะที่หว่านแล้ว และเมื่​อบ​ุคคลใดได้​ฟัง ในทันใดนั้นซาตานก็มาชิงเอาพระวจนะซึ่งหว่านในใจเขานั้นไปเสีย และซึ่งตกที่ซึ่​งม​ีพื้นหิน มี​เนื้​อด​ินแต่น้อยนั้​นก​็​ทำนองเดียวกัน ได้แก่​บุ​คคลที่​ได้​ยินพระวจนะ และก็รั​บท​ั​นที​ด้วยความปรี​ดี แต่​ไม่มี​รากในตัวจึงทนอยู่​ได้​ชั่วคราว ภายหลังเมื่อเกิดการยากลำบากและการข่มเหงต่างๆเพราะพระวจนะนั้น ก็​เลิกเสียในทั​นที​ทันใด และพืชซึ่งหว่านกลางหนามนั้นได้​แก่​บุ​คคลที่​ได้​ฟังพระวจนะ แล​้วความกังวลตามธรรมดาโลก และความลุ่มหลงในทรัพย์​สมบัติ และความโลภในสิ่​งอ​ื่นๆได้​เข​้ามาและปกคลุมพระวจนะนั้น จึงไม่​เกิดผล ส่วนพืชซึ่งหว่านตกในดินดี​นั้น ได้แก่​บุ​คคลที่​ได้​ยินพระวจนะนั้น และรับไว้ จึงเกิดผลสามสิบเท่าบ้าง หกสิบเท่าบ้าง ร้อยเท่าบ้าง”

มาระโก 4:14-20 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ผู้​หว่าน​นั้น​หว่าน​คำกล่าว และ​คน​เหล่า​นี้​อยู่​ตามทาง​ซึ่ง​มี​คำกล่าว​หว่านไว้ เมื่อ​พวก​เขา​ได้ยิน ซาตาน​ก็​มา​ชิง​คำกล่าว​ซึ่ง​ได้​หว่านไว้​ไป​ทันที บาง​คน​ที่​เป็น​เสมือน​เมล็ด​ที่​ถูก​หว่านไว้​บน​หิน​ที่​มี​ผิวดิน​เพียง​เล็กน้อย เมื่อ​ได้ยิน​คำกล่าว​ก็​รับไว้​ทันที​ด้วย​ความ​ยินดี แต่​พวก​เขา​ไม่​มี​รากฐาน​อัน​มั่นคง​ใน​ตัว จึง​คงอยู่​ได้​เพียง​ชั่วคราว​เท่า​นั้น เมื่อ​เกิด​ความ​ลำบาก​หรือ​การ​ข่มเหง​อัน​เนื่อง​มาจาก​คำกล่าว พวก​เขา​ก็​ล้มเลิก​ความ​เชื่อ​เสีย​ทันที คน​อื่นๆ เป็น​เสมือน​เมล็ด​ที่​ถูก​หว่านไว้​ท่าม​กลาง​ไม้หนาม พวก​นี้​เป็น​คน​ที่​ได้ยิน​คำกล่าว แต่​ความ​กังวล​ต่างๆ ใน​โลก แรง​ดึงดูด​ของ​ความ​ร่ำรวย และ​ความ​ต้องการ​ใน​สิ่ง​ทั้ง​ปวง​เข้า​แทรกซ้อน​คำกล่าว จึง​ทำ​ให้​ไม่​บังเกิด​ผล คน​อื่นๆ เป็น​เสมือน​เมล็ด​ที่​ถูก​หว่านไว้​บน​ดินดี เมื่อ​พวก​เขา​ได้ยิน​คำกล่าว​และ​รับไว้ จึง​เกิด​ผล​เป็น 30 60 และ 100 เท่า”