เลวีนิติ 17:1-7
เลวีนิติ 17:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่อาโรนกับบรรดาบุตรชายและปวงชนอิสราเอลว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาไว้ดังนี้ว่า ชาวอิสราเอลคนใดถวายวัว ลูกแกะหรือแพะในค่ายหรือนอกค่าย แทนที่จะนำมาที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าหน้าพลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ถือว่าชายคนนั้นได้ทำผิดในเรื่องทำให้โลหิตตก และจะถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา กฎข้อนี้มีไว้เพื่อให้ชนอิสราเอลเลิกถวายเครื่องบูชากลางแจ้ง พวกเขาต้องนำมาให้ปุโรหิต นั่นคือนำมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ แล้วเผาถวายเป็นเครื่องสันติบูชา ปุโรหิตจะพรมเลือดบนแท่นบูชาตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันเป็นกลิ่นหอมซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัย ประชากรจะได้เลิกถวายเครื่องบูชาแก่เทวรูปแพะ อันเป็นการทำตัวแพศยา นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสำหรับเจ้าทั้งหลายสืบไปทุกชั่วอายุ’
เลวีนิติ 17:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
พระยาห์เวห์พูดกับโมเสสว่า “ไปพูดกับอาโรน พวกลูกชายของเขาและประชาชนชาวอิสราเอล บอกพวกเขาว่า ‘นี่คือสิ่งที่พระยาห์เวห์สั่งไว้ ถ้าใครก็ตามที่มาจากครอบครัวของชาวอิสราเอล ฆ่าวัว แกะหรือแพะ สำหรับเป็นเครื่องบูชาในค่าย หรือฆ่าสัตว์พวกนี้อย่างใดอย่างหนึ่งที่นอกค่าย แล้วไม่เอามันมาที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นเครื่องบูชาให้กับพระยาห์เวห์ ตรงหน้าเต็นท์ศักดิ์สิทธิ์ของพระยาห์เวห์ เขาต้องรับผิดชอบต่อเลือดที่กระเด็นออกมาจากการฆ่าของเขานั้น คนๆนั้นจะต้องถูกตัดออกจากประชาชนของเขา กฎนี้มีขึ้นเพื่อชาวอิสราเอลจะได้เอาเครื่องบูชาต่างๆที่แต่ก่อนเขาเคยฆ่าตามท้องทุ่งกัน มาให้พระยาห์เวห์ที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ โดยเอามาให้กับนักบวช นักบวชจะเป็นคนทำหน้าที่ฆ่าสัตว์พวกนั้นให้กับพระยาห์เวห์ เป็นเครื่องสังสรรค์บูชา แล้วนักบวชจะสาดเลือดนั้นใส่แท่นบูชาของพระยาห์เวห์ ที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันเป็นกลิ่นหอมให้กับพระยาห์เวห์ พวกเขาจะต้องไม่เอาเครื่องเซ่นไหว้ มาเซ่นพวกปีศาจแพะอีกต่อไป พวกเขาไปไล่ตามปีศาจพวกนี้เหมือนโสเภณี นี่จะเป็นกฎของพวกเขาตลอดไปชั่วลูกหลาน
เลวีนิติ 17:1-7 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา และแก่คนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระยาห์เวห์ได้ทรงบัญชาไว้ ถ้าชาวอิสราเอลคนใดฆ่าโคหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย และไม่ได้นำมาที่ประตูเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระยาห์เวห์ที่หน้าพลับพลาแห่งพระยาห์เวห์ ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยความผิดเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ให้ไล่ผู้นั้นออกจากชนชาติของตน ทั้งนี้เพื่อให้คนอิสราเอลนำเครื่องบูชาซึ่งเขาถวายที่ท้องทุ่ง มาถวายแด่พระยาห์เวห์ มายังปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ ฆ่าสัตว์นั้นเป็นศานติบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมแท่นบูชาของพระยาห์เวห์ที่ประตูเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นพอพระทัยถวายแด่พระยาห์เวห์ พวกเขาจะต้องไม่ฆ่าสัตว์บูชาถวายปีศาจแพะซึ่งเขาทั้งหลายเคยกราบไหว้อีกต่อไป ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรสำหรับพวกเขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขาทั้งหลาย
เลวีนิติ 17:1-7 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
พระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรชายทั้งหลายของเขา และแก่บรรดาคนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระเยโฮวาห์ได้ทรงบัญชาไว้ว่า ถ้าคนใดในวงศ์วานอิสราเอลฆ่าวัวหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย และมิได้นำมาที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุมเพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระเยโฮวาห์ที่หน้าพลับพลาแห่งพระเยโฮวาห์ ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยมีบาปเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ผู้นั้นจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของตน ทั้งนี้เพื่อประสงค์ให้คนอิสราเอลนำเครื่องถวายซึ่งเขาฆ่าที่พื้นทุ่งมาถวายแด่พระเยโฮวาห์มายังปุโรหิตที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม และเอาสัตว์นั้นเป็นสันติบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์ และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมบนแท่นบูชาพระเยโฮวาห์ที่ประตูพลับพลาแห่งชุมนุม และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยถวายแด่พระเยโฮวาห์ เขาก็จะไม่ถวายบูชาแก่ภูตผีปีศาจอีกต่อไปซึ่งเขาทั้งหลายเล่นชู้นั้น ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์แก่เขาตลอดชั่วอายุของเขา
เลวีนิติ 17:1-7 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
พระเจ้าตรัสกับโมเสสว่า <<จงกล่าวแก่อาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา และแก่คนอิสราเอลว่า ต่อไปนี้เป็นสิ่งซึ่งพระเจ้าได้ทรงบัญชาไว้ ถ้าชาวอิสราเอลคนใดฆ่าวัวหรือลูกแกะ หรือแพะในค่าย หรือฆ่าภายนอกค่าย และมิได้นำมาที่ประตูเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นของบูชาแด่พระเจ้าที่หน้าพลับพลาแห่งพระเจ้า ผู้นั้นต้องมีโทษด้วยมีกรรมบาปเรื่องเลือด คือเขาทำให้เลือดตก ให้อเปหิผู้นั้นเสียจากชนชาติของตน ทั้งนี้เพื่อประสงค์ให้คนอิสราเอลนำ เครื่องถวายซึ่งเขาฆ่าที่พื้นทุ่ง มาถวายแด่พระเจ้า มายังปุโรหิตที่ประตูเต็นท์นัดพบ และฆ่าสัตว์นั้นเป็นศานติบูชาถวายแด่พระเจ้า และปุโรหิตจะเอาเลือดสัตว์นั้นประพรมบน แท่นบูชาพระเจ้าที่ประตูเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันให้เป็นกลิ่นที่พอพระทัยถวายแด่พระเจ้า เขาก็จะไม่ฆ่าสัตว์บูชาเมษปีศาจอีกต่อไปซึ่ง เขาทั้งหลายเล่นชู้นั้น ให้เรื่องนี้เป็นกฎเกณฑ์แก่เขาตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเขา
เลวีนิติ 17:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสว่า “จงกล่าวแก่อาโรนกับบรรดาบุตรชายและปวงชนอิสราเอลว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาไว้ดังนี้ว่า ชาวอิสราเอลคนใดถวายวัว ลูกแกะหรือแพะในค่ายหรือนอกค่าย แทนที่จะนำมาที่ทางเข้าเต็นท์นัดพบ เพื่อถวายเป็นเครื่องบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าหน้าพลับพลาขององค์พระผู้เป็นเจ้าให้ถือว่าชายคนนั้นได้ทำผิดในเรื่องทำให้โลหิตตก และจะถูกตัดออกจากหมู่ประชากรของเขา กฎข้อนี้มีไว้เพื่อให้ชนอิสราเอลเลิกถวายเครื่องบูชากลางแจ้ง พวกเขาต้องนำมาให้ปุโรหิต นั่นคือนำมาถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ แล้วเผาถวายเป็นเครื่องสันติบูชา ปุโรหิตจะพรมเลือดบนแท่นบูชาตรงทางเข้าเต็นท์นัดพบ และเผาไขมันเป็นกลิ่นหอมซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัย ประชากรจะได้เลิกถวายเครื่องบูชาแก่เทวรูปแพะ อันเป็นการทำตัวแพศยา นี่เป็นข้อปฏิบัติถาวรสำหรับเจ้าทั้งหลายสืบไปทุกชั่วอายุ’
เลวีนิติ 17:1-7 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับโมเสสว่า “จงบอกอาโรนและบุตรของเขา และชาวอิสราเอลทั้งปวงว่า ‘ต่อไปนี้เป็นสิ่งที่พระผู้เป็นเจ้าบัญชาไว้ ถ้าผู้ใดในพงศ์พันธุ์อิสราเอลฆ่าโค แกะ หรือแพะ ไม่ว่าในค่ายหรือนอกค่าย โดยไม่เอามายังทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย และมอบเป็นของถวายแด่พระผู้เป็นเจ้า ณ กระโจมที่พำนักของพระผู้เป็นเจ้า ผู้นั้นจะนับว่ามีความผิดเรื่องเลือด เพราะเขาทำให้มีการหลั่งเลือด และจะต้องถูกตัดขาดจากชนชาติของเขา จุดประสงค์ก็คือชาวอิสราเอลเคยถวายเครื่องสักการะในทุ่งกว้าง มาบัดนี้เขานำมาให้พระผู้เป็นเจ้า ณ ทางเข้ากระโจมที่นัดหมายเพื่อมอบให้แก่ปุโรหิต และฆ่าสัตว์เป็นเครื่องสักการะ คือเป็นของถวายเพื่อสามัคคีธรรมแด่พระผู้เป็นเจ้า และปุโรหิตจะประพรมเลือดที่แท่นบูชาของพระผู้เป็นเจ้า ณ ทางเข้ากระโจมที่นัดหมาย และเผาไขมันเพื่อส่งกลิ่นหอมเป็นที่พอใจของพระผู้เป็นเจ้า ฉะนั้นพวกเขาจะต้องไม่ฆ่าสัตว์เพื่อบูชาแก่พวกมารที่ปรากฏเป็นตัวแพะ ซึ่งพวกเขาติดตามมันไปดังเช่นหญิงแพศยา จงถือเป็นกฎเกณฑ์ของพวกเขาและของทุกชาติพันธุ์ของพวกเจ้าไปตลอดกาล