เลวีนิติ 11:3-28

เลวีนิติ 11:3-28 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

สัตว์​อะไร​ก็ตาม​ที่​มี​เท้า​เป็น​กีบ แยก​จาก​กัน​และ​เคี้ยว​เอื้อง เจ้า​ก็​กิน​สัตว์นั้น​ได้ แต่​สัตว์​ที่​มี​เพียง​อย่างใด​อย่างหนึ่ง คือ​เคี้ยว​เอื้อง​หรือ​มี​เท้า​เป็น​กีบ เจ้า​ต้อง​ไม่​กิน​สัตว์นั้น เช่น อูฐ มัน​เคี้ยว​เอื้อง​แต่​เท้า​ไม่​เป็น​กีบ​แยก​ออก มัน​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า ตัว​ไฮแรกซ์ เท้า​ไม่​เป็น​กีบ​แยก​ออก ถึงแม้​จะ​เคี้ยว​เอื้อง มัน​จึง​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า กระต่าย​ก็​เหมือน​กัน เคี้ยว​เอื้อง​แต่​เท้า​ไม่​เป็น​กีบ​แยก​ออก จึง​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า ส่วน​หมู ถึงแม้​เท้า​จะ​เป็น​กีบ แต่​ไม่​เคี้ยว​เอื้อง มัน​จึง​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า เจ้า​ต้อง​ไม่​กิน​เนื้อ​ของ​พวกมัน​และ​ต้อง​ไม่​แตะต้อง​ซาก​ของ​พวกมัน​ด้วย เพราะ​มัน​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า จาก​สิ่งมีชีวิต​ทั้งหมด​ใน​น้ำ เจ้า​กิน​สิ่ง​ต่อไปนี้​ได้ คือ​สิ่งมีชีวิต​ทุกอย่าง​ใน​น้ำ​ที่​มี​ทั้ง​ครีบ​และ​เกล็ด ไม่ว่า​จะ​มี​อยู่​ใน​ทะเล​หรือ​แม่น้ำ​ก็ตาม แต่​ถ้า​สิ่งมีชีวิต​เหล่านั้น​ที่​อยู่​ใน​ทะเล​และ​ใน​แม่น้ำ ไม่มี​ครีบ​และ​เกล็ด ไม่ว่า​จะ​เป็น​สิ่งมีชีวิต​ที่​เลื้อย​คลาน​ใน​น้ำ หรือ​สิ่งมีชีวิต​ประเภท​อื่น​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​น้ำ ถือ​เป็น​สิ่ง​ที่​น่ารังเกียจ​สำหรับ​พวกเจ้า และ​เจ้า​ต้อง​เห็น​พวกมัน​เป็น​สิ่ง​ที่​น่ารังเกียจ เจ้า​ต้อง​ไม่​กิน​เนื้อ​ของ​พวกมัน และ​ต้อง​ไม่​แตะ​ต้อง​ซาก​ของ​พวกมัน สิ่งมีชีวิต​ทุกอย่าง​ใน​น้ำ​ที่​ไม่มี​ครีบ​และ​เกล็ด เจ้า​ต้อง​เห็น​มัน​เป็น​สิ่ง​น่ารังเกียจ พวก​นก​ต่อไปนี้ เจ้า​จะต้อง​ถือ​ว่า​มัน​น่ารังเกียจ และ​ต้อง​ไม่​กิน​พวกมัน มัน​เป็น​สิ่ง​ที่​น่า​สะอิด​สะเอียน คือ นก​อินทรี นก​แร้ง นก​เหยี่ยว นก​เหยี่ยว​หาง​ยาว เหยี่ยว​ทุกชนิด นก​ที่​มี​ขน​สีดำ​ทุก​ประเภท นก​กระจอก​เทศ นก​เค้า​โมง นก​นางนวล เหยี่ยว​นกเขา​ทุกชนิด นก​ฮูก นกกา​น้ำ นก​แสก นก​อีโก้ง นก​กระทุง นก​แร้ง นก​กระสา​ดำ นก​กระสา​ทุกชนิด นก​กะราง​หัวขวาน​และ​ค้างคาว พวก​แมลง​มี​ปีก​ที่​คลาน เป็น​สิ่ง​ที่​น่า​รังเกียจ​สำหรับ​เจ้า ยกเว้น​แมลง​มี​ปีก​ที่​คลาน​ต่อไปนี้ เจ้า​กิน​ได้ คือ พวก​ที่​มี​ข้อ​ต่อ​อยู่​เหนือ​ขา​ของ​พวกมัน​เพื่อ​ใช้​กระโดด​บน​พื้นดิน เจ้า​สามารถ​กิน​ตั๊กแตน​ทุกชนิด ตั๊กแตน​ที่​มี​ปีก​ทุกชนิด จิ้งหรีด​ทุกชนิด และ​เรไร​ทุกชนิด แต่​แมลง​ที่​คลาน​นอก​เหนือ​ไป​จากนี้ เจ้า​ต้อง​ไม่กิน เพราะ​พวกมัน​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ไม่​บริสุทธิ์ ใคร​ที่​ไป​แตะ​ต้อง​ซาก​ของ​สัตว์​ต่อไปนี้​ก็​จะ​เป็น​ผู้ที่​ไม่​บริสุทธิ์​ไป​จนถึง​เย็น และ​คน​ที่​ไป​จับ​ส่วนใด​ส่วนหนึ่ง​ของ​ซาก​พวกมัน จะ​ต้อง​เอา​เสื้อ​ไป​ซัก และ​ตัวเขา​ก็​จะ​ไม่​บริสุทธิ์​ไป​จนถึง​เย็น คือ​ซาก​ของ​สัตว์​ทุกชนิด​ที่​มี​เท้า​เป็น​กีบ​แต่​กีบ​ไม่​แยก​ออก​เป็น​สองส่วน​หรือ​ไม่​เคี้ยว​เอื้อง​เป็น​ของ​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​เจ้า ทุกคน​ที่​แตะ​ต้อง​พวกมัน​จะ​ไม่​บริสุทธิ์ รวมทั้ง​ซาก​ของ​สัตว์​ที่​เดิน​ด้วย​อุ้งตีน ที่​แบน​ราบ​ทั้ง​สี่ข้าง เป็น​สัตว์​ที่​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า ทุกคน​ไป​แตะ​ต้อง​พวกมัน​จะ​ไม่​บริสุทธิ์​ไป​จนถึง​เย็น และ​ทุกคน​ที่​ถือ​ซาก​ของ​พวกมัน ต้อง​เอา​เสื้อ​ไป​ซัก​และ​ตัวเขา​ก็​จะ​ไม่​บริสุทธิ์​ไป​จนถึง​เย็น เพราะ​พวกมัน​เป็น​สิ่ง​ที่​ไม่​บริสุทธิ์​สำหรับ​พวกเจ้า

เลวีนิติ 11:3-28 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

บรรดาสัตว์ที่แยกกีบ มีกีบผ่า และเคี้ยวเอื้องด้วย เจ้ารับประทานได้ อย่างไรก็ตาม ห้ามรับประทานสัตว์ต่อไปนี้ที่เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบอย่างเดียวคือ อูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ตัวกระจงผา เพราะว่ามันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า กระต่าย เพราะว่ามันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า หมู เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ห้ามรับประทานเนื้อของสัตว์เหล่านี้ และห้ามแตะต้องซากของมัน มันเป็นสิ่งที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า “สัตว์เหล่านี้ที่ถูกแยกจากสัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมด เจ้ารับประทานได้ คือ ทุกสิ่งซึ่งอยู่ในน้ำซึ่งมีครีบและมีเกล็ด ไม่ว่าจะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็ตาม เจ้ารับประทานได้ แต่ทุกสิ่งที่อยู่ในน้ำทะเลหรือแม่น้ำ ซึ่งไม่มีครีบและเกล็ด จะเป็นสัตว์ที่เคลื่อนที่ติดพื้น หรือสัตว์อื่นที่มีชีวิตในน้ำ เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า ให้คงเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า ห้ามรับประทานเนื้อของมัน และจงรังเกียจซากของมัน ทุกสิ่งที่อยู่ในน้ำซึ่งไม่มีครีบและเกล็ด เป็นสิ่งพึงรังเกียจสำหรับเจ้า “ต่อไปนี้เป็นนกซึ่งเจ้าพึงรังเกียจ ห้ามรับประทาน มันเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจ คือ นกอินทรี นกแร้ง นกออก นกเหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำตามชนิดของมัน นกกาทั้งหมดตามชนิดของมัน นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง แร้งเล็ก นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว “แมลงมีปีกซึ่งคลานสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า แต่ในบรรดาแมลงมีปีกที่คลานสี่ขานี้ เจ้าจะรับประทานจำพวกที่มีขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ ในจำพวกแมลงต่อไปนี้เจ้ารับประทานได้ ตั๊กแตนปาทังก้าตามชนิดของมัน จิ้งหรีดตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนตามชนิดของมัน แต่แมลงมีปีกอย่างอื่นซึ่งมีสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า “สิ่งต่อไปนี้ทำให้เจ้าเป็นมลทินได้ คือคนที่แตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินไปถึงเวลาเย็น คนที่ถือซากสัตว์ส่วนใดๆ ไป ต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น สัตว์แยกกีบแต่ไม่มีกีบผ่าไม่เคี้ยวเอื้อง เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า คนที่แตะต้องสัตว์เหล่านี้จะเป็นมลทิน ในบรรดาสัตว์สี่เท้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยอุ้งเท้า เป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ที่แตะต้องซากสัตว์นี้จะต้องเป็นมลทินไปถึงเวลาเย็น ผู้ที่แบกซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และเป็นมลทินไปจนถึงเวลาเย็น สิ่งเหล่านี้เป็นมลทินสำหรับเจ้า

เลวีนิติ 11:3-28 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

บรรดาสัตว์​ที่​แยกกีบและมีกีบผ่าและสัตว์​เคี้ยวเอื้อง เจ้​ารับประทานได้ อย่างไรก็ตามสัตว์​ต่อไปนี้​ที่​เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบ เจ้​าก็อย่ารับประทาน อูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า ตัวกระจงผาเพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า กระต่าย เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่​ไม่​แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า หมู​เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่​ไม่​เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า อย่ารับประทานเนื้อของสัตว์​เหล่านี้​เลย และเจ้าอย่าแตะต้องซากของมัน มันเป็นของมลทินแก่​เจ้า สัตว์​ที่อยู่​ในน้ำทั้งหมดเหล่านี้​เจ้​ารับประทานได้ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำที่​มี​ครีบและมี​เกล็ด จะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็​ตาม เจ้​ารับประทานได้ แต่​ทุ​กอย่างในทะเลและในแม่​น้ำ ทุ​กอย่างที่เคลื่อนไหวในน้ำ และสิ่​งม​ี​ชี​วิตใดๆซึ่งอยู่ในน้ำ ไม่มี​ครีบและเกล็ด สัตว์​เหล่านี้​เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า สัตว์​เหล่านี้​ยังคงเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า เจ้​าอย่ารับประทานเนื้อของมัน แต่​ให้​เจ้​าถือว่าซากของมันเป็​นที​่พึงรังเกียจ อะไรก็​ตามที่​อยู่​ในน้ำไม่​มี​ครีบและเกล็ด เป็นสิ่งที่พึงรังเกียจแก่​เจ้า ต่อไปนี้​เป็นนกซึ่งให้​เจ้​าถือว่าเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจท่ามกลางนกทั้งหลาย นกเหล่านี้รับประทานไม่​ได้​มันเป็นสิ่งที่พึงรังเกียจคือนกอินทรี นกแร้ง นกออก นกเหยี่ยวหางยาว เหย​ี่ยวดำตามชนิดของมัน นกแกตามชนิดของมัน นกเค้าแมว นกเค้าโมง นกนางนวล เหย​ี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมวเล็ก นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ นกอี​โก้​ง นกกระทุง นกแร้ง นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว แมลงมี​ปี​กซึ่งคลานสี่​ขา เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า แต่​ในบรรดาแมลงมี​ปี​กที่คลานสี่​ขาน​ี้ เจ้​าจะรับประทานจำพวกที่​มี​ขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ ในจำพวกแมลงต่อไปนี้​เจ้​ารับประทานได้ ตั๊กแตนวัยบินตามชนิดของมัน จิ​้งหรีดโกร่งตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนตามชนิดของมัน แต่​แมลงมี​ปี​กอย่างอื่นซึ่​งม​ี​สี​่​ขา เป็นสัตว์​ที่​พึงรังเกียจแก่​เจ้า สิ​่งเหล่านั้นจะกระทำให้​เจ้​ามลทินได้ คือผู้​หน​ึ่งผู้ใดแตะต้องซากของมันจะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น ผู้​ใดถือซากสัตว์ส่วนใดๆไปต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น ซากของสัตว์ทั้งปวงที่แยกกีบและไม่​มี​กีบผ่า ไม่​เคี้ยวเอื้องเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า ผู้​ใดแตะต้องสัตว์​เหล่านี้​จะมลทิน ในบรรดาสัตว์​สี​่​เท​้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยขยุ้มเท้าเป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า ผู้​ใดแตะต้องซากสัตว์​นี้​จะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น ผู้​ใดนำซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น เป็นสัตว์มลทินแก่​เจ้า

เลวีนิติ 11:3-28 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

บรรดาสัตว์ที่แยกกีบและมีกีบผ่า และสัตว์เคี้ยวเอื้องเจ้ารับประทานได้ อย่างไรก็ตาม สัตว์ต่อไปนี้ที่เคี้ยวเอื้องหรือแยกกีบ เจ้าก็อย่ารับประทานอูฐ เพราะมันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า ตัวกระจงผา เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้องแต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า กระต่าย เพราะว่ามันเป็นสัตว์เคี้ยวเอื้อง แต่ไม่แยกกีบ เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า หมู เพราะมันเป็นสัตว์แยกกีบและมีกีบผ่าแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง จึงเป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า อย่ารับประทานเนื้อของสัตว์เหล่านี้เลย และเจ้าอย่าแตะต้องซากของมัน มันเป็นของมลทินแก่เจ้า <<สัตว์ที่อยู่ในน้ำทั้งหมดเหล่านี้ เจ้ารับประทานได้ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำ ที่มีครีบและมีเกล็ด จะอยู่ในทะเลหรือในแม่น้ำก็ตาม เจ้ารับประทานได้ แต่ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำไม่มีครีบและเกล็ด จะเป็นสัตว์เล็กๆในน้ำ หรือสัตว์ที่มีชีวิตในน้ำ เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า ให้คงเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า เนื้อมันก็ดีเจ้าอย่ารับประทาน และซากของมันก็ดีเจ้าพึงรังเกียจ ของทุกอย่างซึ่งอยู่ในน้ำไม่มีครีบและเกล็ด เป็นของพึงรังเกียจแก่เจ้า <<ต่อไปนี้เป็นนกซึ่งเจ้าพึงรังเกียจ เจ้าอย่ารับประทาน มันเป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจ คือ นกอินทรี นกแร้ง นกออก นกเหยี่ยวหางยาว เหยี่ยวดำตามชนิดของมัน นกแกตามชนิดของมัน นกกระจอกเทศ นกเค้าโมง นกนางนวล เหยี่ยวนกเขาตามชนิดของมัน นกเค้าแมว นกอ้ายงั่ว นกทึดทือ นกอีโก้ง นกกระทุง นกแร้ง นกกระสาดำ นกกระสาตามชนิดของมัน นกหัวขวาน และค้างคาว <<แมลงมีปีกซึ่งคลานสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า แต่ในบรรดาแมลงมีปีกที่คลานสี่ขานี้ เจ้าจะรับประทานจำพวกที่มีขาพับใช้กระโดดไปบนดินได้ ในจำพวกแมลงต่อไปนี้เจ้ารับประทานได้ ตั๊กแตนตามชนิดของมัน จิ้งหรีดโกร่งตามชนิดของมัน จักจั่นตามชนิดของมัน และตั๊กแตนโมตามชนิดของมัน แต่แมลงมีปีกอย่างอื่นซึ่งมีสี่ขา เป็นสัตว์ที่พึงรังเกียจแก่เจ้า <<สิ่งเหล่านั้นจะกระทำให้เจ้ามลทินได้ คือผู้หนึ่งผู้ใดแตะต้องซากของ มันจะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น ผู้ใดถือซากสัตว์ส่วนใดๆไป ต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น สัตว์แยกกีบแต่ไม่มีกีบผ่าไม่เคี้ยวเอื้อง เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า ผู้ใดแตะต้องสัตว์เหล่านี้จะมลทิน ในบรรดาสัตว์สี่เท้าทุกอย่างซึ่งเดินด้วยขยุ้มเท้า เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า ผู้ใดแตะต้องซากสัตว์นี้จะต้องมลทินไปถึงเวลาเย็น ผู้ใดนำซากมันไปจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และมลทินไปจนถึงเวลาเย็น เป็นสัตว์มลทินแก่เจ้า

เลวีนิติ 11:3-28 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

สัตว์ใดๆ ที่มีกีบแยกและเคี้ยวเอื้อง “ ‘แต่เจ้าอย่ากินสัตว์ที่เคี้ยวเอื้องหรือมีกีบแยกเพียงอย่างเดียวเช่น อูฐ มันเคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก นี่คือสัตว์ที่เป็นมลทินตามระเบียบพิธีสำหรับเจ้า กระจงผาเคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก จึงเป็นมลทินสำหรับเจ้า กระต่าย แม้เคี้ยวเอื้องแต่ไม่มีกีบแยก นี่เป็นมลทินสำหรับเจ้า และหมู แม้มีกีบแยกแต่ไม่เคี้ยวเอื้อง นี่ก็เป็นมลทินสำหรับเจ้า เจ้าอย่ากินเนื้อสัตว์เหล่านี้หรือแตะต้องซากของมัน เพราะเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า “ ‘เจ้ากินสัตว์น้ำจืดน้ำเค็มที่มีทั้งครีบและเกล็ดได้ แต่เจ้าพึงรังเกียจสัตว์น้ำที่ไม่มีทั้งครีบและเกล็ด ไม่ว่าจะเป็นสัตว์เล็กๆ หรือสัตว์อื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในน้ำ มันเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจสำหรับเจ้า ดังนั้นอย่ากินเนื้อของมันหรือแม้แต่แตะต้องซากของมัน สัตว์น้ำใดๆ ซึ่งไม่มีทั้งครีบและเกล็ดเป็นที่พึงรังเกียจสำหรับเจ้า “ ‘เจ้าอย่ากินสัตว์ปีกที่น่ารังเกียจต่อไปนี้คือ นกอินทรี แร้ง แร้งดำ เหยี่ยวแดง เหยี่ยวดำทุกชนิด กาชนิดต่างๆ นกเค้าใหญ่ นกเค้า นกนางนวล เหยี่ยวทุ่งทุกชนิด นกฮูก นกกาน้ำ นกทึดทือ นกแสก นกเค้าป่า นกออก นกกระสา นกยางทุกชนิด นกกะรางหัวขวาน และค้างคาว “ ‘เจ้าพึงรังเกียจแมลงบินได้ที่คลานสี่ขา แต่มีแมลงซึ่งคลานสี่ขาบางพวกที่เจ้ากินได้ คือพวกที่ใช้ขากระโดด เช่น ตั๊กแตนทุกชนิด จิ้งหรีด และจักจั่น เจ้ากินได้ แต่เจ้าพึงรังเกียจแมลงมีปีกอื่นๆ ที่มีสี่ขา “ ‘ผู้ใดแตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น ผู้ที่นำซากของมันไปทิ้งจะต้องซักเสื้อผ้าของตน และเขาจะเป็นมลทินไปจนถึงเย็นด้วย “ ‘สัตว์ที่ไม่มีกีบแยกหรือไม่เคี้ยวเอื้องเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ใดแตะต้องซากสัตว์เหล่านี้ย่อมเป็นมลทิน สัตว์สี่ขาทุกชนิดที่เดินด้วยอุ้งเท้าเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า ผู้ใดแตะต้องซากของมันจะเป็นมลทินจนถึงเย็น ผู้ใดนำซากของมันไปทิ้งจะต้องซักเสื้อผ้า และถือว่าเป็นมลทินไปจนถึงเย็น เพราะเป็นสัตว์ที่เป็นมลทินสำหรับเจ้า

เลวีนิติ 11:3-28 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

สัตว์​ทุก​ชนิด​ที่​แยก​กีบ​คือ​แยก​เป็น 2 กีบ และ​เคี้ยว​เอื้อง เจ้า​รับ​ประทาน​ได้ อย่าง​ไร​ก็​ตาม ห้าม​เจ้า​รับ​ประทาน​สัตว์​บาง​ชนิด​ที่​เพียง​เคี้ยว​เอื้อง​หรือ​เพียง​แต่​มี​กีบ​แยก​เป็น 2 กีบ เช่น​อูฐ เพราะ​มัน​เคี้ยว​เอื้อง​แต่​ไม่​แยก​กีบ ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า และ​ตัว​แบดเจอร์ เพราะ​สัตว์​จำ​พวก​นี้​เคี้ยว​เอื้อง​แต่​ไม่​แยก​กีบ ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า และ​กระต่าย เพราะ​มัน​เคี้ยว​เอื้อง​แต่​ไม่​แยก​กีบ ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า และ​หมู เพราะ​มัน​แยก​กีบ​ออก​เป็น 2 กีบ แต่​ไม่​เคี้ยว​เอื้อง​ซึ่ง​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ห้าม​เจ้า​รับประทาน​เนื้อ​สัตว์​ประเภท​เหล่า​นี้ และ​อย่า​แตะต้อง​ซาก​ของ​มัน เพราะ​มัน​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า สัตว์​น้ำ​ที่​เจ้า​รับประทาน​ได้​คือ สัตว์​ทุก​ชนิด​ที่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด ซึ่ง​อาศัย​อยู่​ใน​น้ำ​ไม่​ว่า​ทะเล​หรือ​แม่​น้ำ ส่วน​สัตว์​หรือ​สิ่ง​มี​ชีวิต​ใน​ทะเล​หรือ​แม่​น้ำ​ที่​ไม่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด​ล้วน​เป็น​ที่​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า สัตว์​เหล่า​นี้​ล้วน​เป็น​สิ่ง​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า​เสมอ อย่า​รับ​ประทาน​เนื้อ ซาก​ของ​มัน​ก็​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า​เช่น​กัน สัตว์​น้ำ​ทุก​ชนิด​ที่​ไม่​มี​ครีบ​และ​เกล็ด เป็น​ที่​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า นก​ที่​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า ไม่​ควร​รับประทาน​คือ นก​อินทรี แร้ง​หนวด​ยาว แร้ง​ดำ เหยี่ยว​แดง เหยี่ยว​ดำ​ชนิด​ใด​ก็​ตาม อีกา​ทุก​ชนิด นก​กระจอก​เทศ นก​เค้าเหยี่ยว นก​นางนวล และ​เหยี่ยว​ชนิด​ใด​ก็​ตาม นก​เค้าแมว​น้อย นก​งั่ว​กิน​ปลา​และ​นก​เค้าแมว​ใหญ่ นก​เค้าแมว​ขาว นก​กระทุง อีแร้ง​กิน​ซาก​ศพ นก​กระสา นก​กระยาง​ชนิด​ใด​ก็​ตาม นก​กะราง​หัวขวาน และ​ค้างคาว แมลง​มี​ปีก​ทุก​ชนิด​คลาน​สี่​ขา​ก็​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า แต่​แมลง​มี​ปีก​ชนิด​คลาน​ที่​เจ้า​รับ​ประทาน​ได้​มี​ขา​เป็น​ปล้อง​สี่​ขา​และ​กระโดด​ไป​บน​ดิน​ได้ แมลง​ที่​เจ้า​รับ​ประทาน​ได้​คือ ประเภท​ตั๊กแตน​ใหญ่ เรไร จิ้งหรีด และ​ตั๊กแตน​เล็ก แต่​แมลง​มี​ปีก​อื่นๆ ที่​มี​สี่​ขา​น่า​ขยะ​แขยง​สำหรับ​เจ้า สัตว์​เหล่า​นี้​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​มลทิน คน​ที่​แตะ​ต้อง​ซาก​สัตว์​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น และ​ใคร​ก็​ตาม​ที่​ยก​หาม​ซาก​สัตว์​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​จะ​ต้อง​ซัก​เครื่อง​แต่ง​กาย​ของ​ตน​และ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น สัตว์​ทุก​ตัว​ที่​แยก​กีบ​แต่​ไม่​แบ่ง​เป็น 2 กีบ​หรือ​ไม่​เคี้ยว​เอื้อง​ก็​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ทุก​คน​ที่​แตะ​ต้อง​สัตว์​นั้น​จะ​เป็น​มลทิน และ​สัตว์​สี่​เท้า​ทุก​ตัว​ที่​เดิน​อุ้ง​เท้า​ราบ​เป็น​มลทิน​สำหรับ​เจ้า ใคร​ที่​แตะ​ต้อง​ซาก​ของ​มัน​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น คน​ที่​ยก​หาม​ซาก​ของ​มัน​จะ​ต้อง​ซัก​เครื่อง​แต่ง​กาย​ของ​ตน​และ​จะ​เป็น​มลทิน​จน​ถึง​เย็น