เพลงคร่ำครวญ 1:1-7

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

แย่แล้ว แย่แล้ว เยรูซาเล็ม ครั้งหนึ่ง​เคย​เป็น​เมือง​ที่​เต็ม​ไปด้วย​ผู้คน แต่​ตอนนี้​ถูก​ทอดทิ้ง​ให้​เดียวดาย ครั้งหนึ่ง​เธอ​เคย​เป็น​เมือง​ที่​ยิ่งใหญ่​ท่ามกลาง​ชนชาติ​ต่างๆ แต่​ตอนนี้ เธอ​เป็น​เหมือน​แม่ม่าย เธอ​เคย​เป็น​เจ้าหญิง​ที่​สูงศักดิ์​ท่ามกลาง​จังหวัด​ทั้งหลาย แต่​ตอนนี้ เธอ​กลับ​กลาย​เป็นทาส เธอ​ร้องไห้​คร่ำครวญ​อย่าง​ขมขื่น​ใน​ยามค่ำคืน และ​น้ำตา​อาบแก้ม ไม่มีใคร​ปลอบโยน​เธอเลย ใน​ท่ามกลาง​คนเหล่านั้น​ที่​รักเธอ เพื่อนๆ​ของเธอ​ต่าง​ก็​พากัน​ทรยศ​เธอ พวกเขา​ได้​กลายเป็น​ศัตรู​ของเธอ ยูดาห์​ทนทุกข์​เวทนา​และ​ถูก​กดขี่​ข่มเหง​อย่างหนัก และ​ถูก​กวาด​ต้อน​ไป​เป็นเชลย เธอ​อาศัย​อยู่​ท่ามกลาง​ชนชาติ​ต่างๆ แต่​ก็​ไม่มี​ความสงบสุข​หรือ​ความมั่นคง​เลย คนพวกนั้น​ที่​ไล่ล่า​เธอ​ก็​ตาม​เธอ​ทัน พวกเขา​ตาม​เธอ​มาทัน​ตรง​ทางแคบ ถนน​ต่างๆ​ที่​มุ่งหน้า​ไป​ศิโยน ต่าง​ร้องไห้​คร่ำครวญ เพราะ​ไม่มีใคร​เดินทาง​มา​ร่วม​งาน​เทศกาล ประตู​ทั้งหมด​ของ​ศิโยน ถูก​ปล่อย​ให้​รกร้าง​ว่างเปล่า พวกนักบวช​ของเธอ​ครวญคราง นางสาว​ทั้งหลาย​ของ​ศิโยน​ต่าง​ก็​เศร้าโศก​เสียใจ ตัวศิโยน​เอง​รู้สึก​ขมขื่น​ยิ่งนัก​กับ​เรื่อง​ทั้งหมดนี้ พวกศัตรู​ของ​เยรูซาเล็ม​ได้​กลายเป็น​พวกเจ้านาย​ของเธอ ศัตรู​ของเธอ​ก็​ได้​พักผ่อน​อย่าง​สบายใจ ที่​เป็น​อย่างนี้ ก็เพราะ พระยาห์เวห์​ได้​ทำให้​เยรูซาเล็ม​ต้อง​ทน​ทุกข์ทรมาน เพราะ​เธอ​ฝ่าฝืน​กฎ​อย่าง​มากมาย ลูกเล็ก​ทั้งหลาย​ของเธอ​ได้​จากไป ศัตรู​ของเธอ​ได้​จับ​พวกเขา​ไป สง่าราศี​ทั้งหมด​ของ​นางสาว​ศิโยน​หมด​ไปแล้ว พวก​ผู้สูงศักดิ์​ของเธอ​ก็​เป็น​เหมือน​กวาง​ที่​หา​ทุ่งหญ้า​ไม่เจอ ดังนั้น​พวกเขา​ต้อง​เดิน​ต่อไป​อย่าง​หมดเรี่ยวแรง​ต่อหน้า​นักล่าสัตว์ ใน​ช่วงเวลา​ที่​เยรูซาเล็ม​ตกทุกข์​ได้ยาก เธอ​ได้​ระลึกถึง​ของ​มีค่า​ทั้งหลาย​ที่​เธอ​เคยมี​ในอดีต เมื่อ​คน​ของเธอ​ตก​ไปอยู่​ใน​กำมือ​ศัตรู และ​ไม่มีใคร​ช่วยเธอ พวกศัตรู​ของเธอ​ก็​มองเธอ และ​หัวเราะ​เยาะ​ที่​เธอ​ล่มสลาย

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

อนิจจา นครที่เคยคับคั่งด้วยพลเมือง มานั่งอ้างว้างแล้วหนอ เธอผู้เคยยิ่งใหญ่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ มากลายเป็นดั่งหญิงม่ายแล้วหนอ เธอผู้เป็นดั่งเจ้าหญิงท่ามกลางมณฑลทั้งหลาย มากลายเป็นทาสแรงงานแล้วหนอ ב (เบท) เธอร้องไห้อย่างขมขื่นยามค่ำคืน และน้ำตาไหลอาบแก้ม ในท่ามกลางคนที่รักเธอ ก็ไม่มีผู้ใดปลอบเธอ เพื่อนทุกคนได้ทรยศเธอ พวกเขากลายเป็นศัตรูของเธอ ג (กิเมล) ยูดาห์ไปเป็นเชลยยังต่างแดน ต้องทุกข์ยาก ต้องทำงานหนักอย่างทาส ต้องพำนักอยู่ท่ามกลางบรรดาประชาชาติ เธอไม่พบที่พักสงบเลย ทุกคนที่ไล่ตามเธอก็ไล่ทันเธอ เมื่อเธอคับแค้นใจ ד (ดาเลท) ถนนสู่ศิโยนกำลังโศกเศร้า เพราะไม่มีผู้สัญจรไปงานเทศกาลเลี้ยง ประตูเมืองทุกบานของเธอก็ร้างเสียแล้ว ปุโรหิตของเธอพากันถอนใจ สาวพรหมจารีของเธอต้องสลดใจ และเธอเองก็ขื่นขมยิ่งนัก ה (เฮ) คู่อริของเธอกลายเป็นหัวหน้า ศัตรูของเธอได้จำเริญขึ้น เพราะพระยาห์เวห์ทรงให้เธอทนทุกข์ เนื่องด้วยการละเมิดมากมายของเธอ ลูกๆ ของเธอไปเป็นเชลยต่อหน้าคู่อริ ו (วาว) ความสง่างามทั้งสิ้น ได้พรากไปจากธิดาแห่งศิโยนแล้ว พวกเจ้านายของเธอก็เป็นดุจฝูงกวาง ที่หาทุ่งหญ้าไม่พบ และหมดแรงหนี ต่อหน้าผู้ไล่ล่า ז (ซายิน) เยรูซาเล็มในยามทุกข์ยากและยามพลัดบ้าน ได้หวนระลึกถึง ของล้ำค่าทั้งสิ้น ที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เธอระลึกได้เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ และหามีผู้ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่อริเห็นเธอแล้ว ก็เยาะเย้ยความล่มจมของเธอ ח (เฆท)

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

กรุ​งที่คับคั่​งด​้วยพลเมืองมาอ้างว้างอยู่​ได้​หนอ กรุ​งที่รุ่งเรืองอยู่ท่ามกลางประชาชาติมากลายเป็นดั่งหญิ​งม​่ายหนอ กรุ​งที่เป็นดั่งเจ้าหญิงท่ามกลางเมืองทั้งหลายก็​กล​ับเป็นเมืองขึ้นเขาไป กรุ​งนั้​นร​่ำไห้สะอื้นในราตรี​กาล และน้ำตาของเธอก็อาบแก้ม เธอจะหาใครท่ามกลางคนที่รักเธอให้มาปลอบเธอก็หาไม่​พบ บรรดาพวกเพื่อนของเธอสิ้นทุกคนได้ทรยศต่อเธอ เขาทั้งปวงกลับเป็นศั​ตรู​ของเธอ ยู​ดาห์​ได้​ถู​กกวาดไปเป็นเชลย ได้​รับความทุกข์​ใจ ต้องทำงานอย่างทาส เธอต้องพำนักอยู่ท่ามกลางประชาชาติ​ทั้งหลาย เธอไม่พบที่หยุดพักสงบเลย บรรดาผู้ข่มเหงได้​ไล่​ทันเธอเมื่อเวลาเธอทุกข์​ใจ ถนนหนทางที่​เข​้าเมืองศิโยนก็คร่ำครวญอยู่ เพราะไม่​มี​ผู้​ใดเดินไปในงานเทศกาลที่เคร่งครัดทั้งหลายนั้น บรรดาประตูเมืองของเธอก็รกร้างเสียแล้ว พวกปุโรหิตของเธอได้พากันถอนใจ สาวพรหมจารีทั้งหลายของเธอก็ต้องทนทุกข์ และตัวเธอเองก็​ได้​รับความขมขื่นยิ่งนัก พวกคู่​อริ​ของเธอกลายเป็นหัวหน้า พวกศั​ตรู​ของเธอได้จำเริญขึ้น ด้วยว่าพระเยโฮวาห์​ได้​ทรงกระทำให้เธอทนทุกข์ เพราะความทรยศอันมหันต์ของเธอ ลูกเต้าทั้งหลายของเธอตกไปเป็นเชลยต่อหน้าคู่​อริ และความโอ่อ่าตระการได้พรากไปจากธิดาแห่งศิโยนเสียแล้ว พวกเจ้านายของเธอก็​กล​ับเป็นดุจฝูงกวางที่หาทุ่งหญ้าเลี้ยงชีวิตไม่​ได้ และได้วิ่งป้อแป้​หนี​ไปข้างหน้าผู้​ไล่​ติดตาม เยรูซาเล็มเมื่อตกอยู่ในยามทุกข์ใจและยามลำเค็ญก็​ได้​หวนระลึกถึงสิ่งประเสริฐที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่​อริ และหามี​ผู้​ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่​อริ​เห​็นเธอแล้​วก​็เยาะเย้ยวันสะบาโตทั้งหลายของเธอ

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

กรุงที่คับคั่งด้วยพลเมือง มาอ้างว้างอยู่ได้หนอ กรุงที่รุ่งเรืองอยู่ท่ามกลางประชาชาติ มากลายเป็นดั่งหญิงม่ายหนอ กรุงที่เป็นดั่งเจ้าหญิงท่ามกลางเมืองทั้งหลาย ก็กลับเป็นเมืองขึ้นเขาไป กรุงนั้นร่ำไห้สะอื้นในราตรีกาลและน้ำตาของเธอก็อาบแก้ม เธอจะหาใครท่ามกลางคนที่รักเธอ ให้มาปลอบเธอก็หาไม่พบ บรรดาพวกเพื่อนของเธอสิ้นทุกคนได้ทรยศต่อเธอ เขาทั้งปวงกลับเป็นศัตรูของเธอ ยูดาห์ได้ถูกกวาดไปเป็นเชลยได้รับความทุกข์ใจ ต้องทำงานอย่างทาส เธอต้องพำนักอยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย เธอไม่พบที่หยุดพักสงบเลย บรรดาผู้ข่มเหงได้ไล่ทันเธอ เมื่อเวลาเธอทุกข์ใจ ถนนหนทางที่เข้ากรุงเยรูซาเล็มก็โศกเศร้าอยู่ เพราะไม่มีผู้ใดเดินไปในงานเทศกาล บรรดาประตูเมืองของเธอก็เริศร้างเสียแล้ว พวกปุโรหิตทั้งปวงของเธอได้พากันถอนใจ สาวพรหมจารีทั้งหลายของเธอก็ต้องทนทุกข์ และตัวเธอเองก็ได้รับความขื่นขมยิ่งนัก พวกคู่อริของเธอกลายเป็นหัวหน้า พวกศัตรูของเธอได้จำเริญขึ้น ด้วยว่าพระเจ้าได้ทรงกระทำให้เธอทนทุกข์ เพราะความทรยศอันมหันต์ของเธอ ลูกเต้าทั้งหลายของเธอ ตกไปเป็นเชลยต่อหน้าคู่อริ และความโอ่อ่าตระการ ได้พรากไปจากธิดาแห่งศิโยนเสียแล้ว พวกเจ้านายของเธอก็กลับเป็นดุจฝูงกวาง ที่หาทุ่งหญ้าเลี้ยงชีวิตไม่ได้ และได้วิ่งป้อแป้หนีไป ข้างหน้าผู้ไล่ติดตาม เยรูซาเล็มเมื่อตกอยู่ในยามทุกข์ใจและยามลำเค็ญ ก็ได้หวนระลึกถึง สิ่งประเสริฐ ที่ตนเคยมีในครั้งกระโน้น เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในมือของคู่อริ และหามีผู้ใดจะสงเคราะห์เธอไม่ พวกคู่อริเห็นเธอแล้ว ก็เยาะเย้ยความล่มจมของเธอ

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

โอ กรุงที่เคยมีพลเมืองหนาแน่น กลับอ้างว้างเสียแล้ว! กรุงที่เคยยิ่งใหญ่ในหมู่ประชาชาติ กลับเป็นเหมือนหญิงม่ายเสียแล้ว! กรุงซึ่งเคยเป็นราชินีในหมู่แว่นแคว้นต่างๆ กลับตกเป็นทาสเสียแล้ว ยามค่ำคืนเธอร่ำไห้อย่างขมขื่น น้ำตาไหลอาบแก้ม ในบรรดาคนรักของเธอ ไม่มีสักคนที่ปลอบโยนเธอ สหายทั้งปวงก็ทรยศเธอ พวกเขากลับกลายเป็นศัตรูของเธอ หลังจากทุกข์ลำเค็ญและกรำงานหนัก ยูดาห์ก็ตกเป็นเชลย เธอไปอยู่ท่ามกลางประชาชาติต่างๆ ไม่พบที่พักพิง บรรดาผู้ตามล่าเธอก็ไล่ทันเธอ ในยามที่เธอทุกข์เข็ญ ถนนหนทางสู่ศิโยนคร่ำครวญหวนไห้ เพราะไม่มีใครมางานเทศกาลตามกำหนด ประตูเมืองทั้งหมดก็เริศร้าง บรรดาปุโรหิตของเธอทอดถอนใจ บรรดาหญิงสาวของเธอก็โศกเศร้า ตัวเธอเองก็ทุกข์ทรมานขมขื่น ศัตรูของเธอกลับกลายเป็นนาย อริทั้งหลายของเธอเบิกบานสำราญใจ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำความทุกข์ระทมมาให้เธอ เพราะบาปมากมายของเธอ ลูกเล็กเด็กแดงของเธอ ตกไปเป็นเชลยต่อหน้าศัตรู ความโอ่อ่าตระการทั้งปวง พรากไปจากธิดาแห่งศิโยนเสียแล้ว เจ้านายของเธอเป็นเหมือนกวาง ที่หาทุ่งหญ้าไม่ได้ ต้องหนีไปต่อหน้านักล่า อย่างอ่อนแรง ในยามทุกข์ลำเค็ญและต้องระหกระเหิน เยรูซาเล็มก็หวนระลึกถึงสิ่งเลอเลิศ ที่เธอเคยมีในวันเก่าก่อน เมื่อพลเมืองของเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของศัตรู ไม่มีใครช่วยเหลือเธอ เหล่าศัตรูมองดูเธอ และหัวเราะเยาะความย่อยยับของเธอ

เพลงคร่ำครวญ 1:1-7 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

เมือง​ซึ่ง​เคย​มี​ประชาชน​อาศัย​อยู่ กลับ​อยู่​อย่าง​โดด​เดี่ยว​อะไร​เช่น​นี้ นาง​ซึ่ง​เคย​ยิ่ง​ใหญ่​ใน​บรรดา​ประชา​ชาติ กลับ​เป็น​เหมือน​แม่​ม่าย นาง​ซึ่ง​เคย​เป็น​เจ้า​หญิง​ใน​ท่าม​กลาง​แคว้น​ทั้ง​หลาย กลับ​กลาย​เป็น​ทาส​เสีย​แล้ว นาง​ร้องไห้​อย่าง​ขมขื่น​ตลอด​ทั้ง​คืน น้ำ​ตา​ไหล​ริน​แก้ม​นาง ใน​บรรดา​คน​รัก​ทั้ง​ปวง​ของ​นาง ไม่​มี​สัก​คน​ที่​จะ​ปลอบ​ประโลม​นาง มิตร​สหาย​ทุก​คน​ได้​หลอก​ลวง​นาง และ​กลับ​กลาย​เป็น​ศัตรู​ของ​นาง ชาว​ยูดาห์​ถูก​บังคับ​ให้​ออก​ไป จาก​บ้าน​เมือง​ไป​เป็น​ทาส บัดนี้​นาง​อาศัย​อยู่​ท่าม​กลาง​บรรดา​ประชา​ชาติ และ​หา​มี​ความ​สงบ​สุข​ไม่ บรรดา​ผู้​ตาม​ล่า​ได้​จับ​นาง​ไว้ ขณะ​ที่​นาง​เป็น​ทุกข์ ถนน​หน​ทาง​ที่​นำ​ไป​สู่​ศิโยน​ร้อง​รำพัน เพราะ​ไม่​มี​ใคร​ไป​ยัง​เทศกาล​ที่​กำหนด​ไว้ ทุก​ประตู​เมือง​ของ​นาง​ก็​ว่าง​เปล่า ปุโรหิต​โอด​ครวญ บรรดา​หญิง​บริสุทธิ์​ของ​นาง​ทน​ทุกข์ และ​นาง​เอง​ก็​เจ็บ​ปวด​รวด​ร้าว เหล่า​ปรปักษ์​ของ​นาง​กลับ​เป็น​ผู้​ที่​เหนือ​กว่า เหล่า​ศัตรู​ได้​รับ​ความ​สม​หวัง เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ทำ​ให้​นาง​รับ​ทุกข์ เนื่อง​จาก​นาง​ล่วง​ละเมิด​มาก​มาย ลูกๆ ของ​นาง​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลย​ต่อ​หน้า​ปรปักษ์ ความ​ยิ่ง​ใหญ่​ได้​ละ​ไป​จาก ธิดา​แห่ง​ศิโยน​เสีย​แล้ว บรรดา​ผู้​นำ​ของ​นาง​ได้​เป็น​เหมือน​กับ​กวาง ที่​หา​ทุ่ง​หญ้า​ไม่​ได้ พวก​เขา​วิ่ง​หนี​ผู้​ตาม​ล่า​ไป​อย่าง หมด​เรี่ยวแรง ใน​วัน​แห่ง​ความ​ทุกข์​ทรมาน​และ​ความ​ขมขื่น ชาว​เยรูซาเล็ม​จำ​ได้​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​มี​คุณค่า ที่​เป็น​ของ​นาง​ใน​สมัย​ดึก​ดำ​บรรพ์ เมื่อ​ประชาชน​ของ​นาง​อยู่​ใน​มือ​ของ​ฝ่าย​ตรง​ข้าม และ​ไม่​มี​ใคร​จะ​ช่วย​นาง​ได้ ฝ่าย​ตรง​ข้าม​พินิจ​ดู​นาง และ​หัวเราะ​เยาะ​เมื่อ​นาง​ล้ม​ลง