โยชูวา 14:1-12

โยชูวา 14:1-12 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ต่อไปนี้เป็นส่วนมรดกที่ประชาชนอิสราเอลได้รับในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเอเลอาซาร์ปุโรหิตและโยชูวาบุตรนูนและหัวหน้าสกุลของเผ่าคนอิสราเอลได้แจกจ่ายให้แก่เขา พวกเขาจับฉลากแบ่งมรดกกันในระหว่างคนเก้าเผ่าครึ่งตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาทางโมเสส เพราะโมเสสได้ให้มรดกแก่สองเผ่าครึ่งทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนแล้ว แต่ท่านไม่ได้แบ่งให้พวกเลวี เพราะว่าพงศ์พันธุ์ของโยเซฟมีสองเผ่า คือมนัสเสห์และเอฟราอิม พวกเลวีไม่มีส่วนแบ่งในแผ่นดินนั้น ได้แต่เมืองต่างๆ ที่จะเข้าอาศัยอยู่ กับทุ่งหญ้ารอบเมืองสำหรับฝูงปศุสัตว์และทรัพย์สินของเขาเท่านั้น คนอิสราเอลได้แบ่งที่ดินกันตามที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชาไว้กับโมเสส แล้วคนยูดาห์มาหาโยชูวา ณ เมืองกิลกาล และคาเลบบุตรเยฟุนเนห์ชาวตระกูลเคนัส ได้กล่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบเรื่อง ซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสคนของพระเจ้าที่คาเดชบารเนีย เกี่ยวกับท่านและข้าพเจ้าแล้ว เมื่อโมเสสผู้รับใช้ของพระยาห์เวห์ใช้ให้ข้าพเจ้าไปจากคาเดชบารเนีย เพื่อสอดแนมดูแผ่นดิน ข้าพเจ้ามีอายุสี่สิบปี ข้าพเจ้าได้นำข่าวกลับมาแจ้งแก่ท่านตามความคิดเห็นของข้าพเจ้า แต่ส่วนพี่น้องซึ่งขึ้นไปพร้อมกับข้าพเจ้าได้ทำให้ประชาชนใจเสีย แต่ข้าพเจ้าได้ติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ ในวันนั้นโมเสสได้สาบานว่า ‘แท้จริงแผ่นดินซึ่งเท้าของท่านได้เหยียบย่ำไปนั้น จะตกเป็นมรดกของท่านและของบุตรหลานของท่านสืบไปเป็นนิตย์ เพราะว่าท่านได้ติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ’ และบัดนี้ ดูสิ พระยาห์เวห์ยังทรงให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ตลอดสี่สิบห้าปีนี้ ดังที่พระองค์ตรัสไว้ ตั้งแต่พระยาห์เวห์ตรัสเช่นนี้แก่โมเสส เมื่อคนอิสราเอลเดินทางอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และนี่แน่ะ วันนี้ข้าพเจ้ามีอายุแปดสิบห้าปีแล้ว ข้าพเจ้ายังมีกำลังแข็งแรง เช่นเดียวกับวันที่โมเสสใช้ให้ข้าพเจ้าไป กำลังของข้าพเจ้าในการทำศึกสงครามหรือออกไปและเข้ามา เดี๋ยวนี้ก็เป็นเหมือนครั้งนั้น เพราะฉะนั้นขอมอบแดนเทือกเขานี้ ซึ่งพระยาห์เวห์ตรัสในวันนั้นให้แก่ข้าพเจ้า เพราะท่านได้ยินในวันนั้นแล้วว่าคนอานาคอยู่ที่นั่น มีเมืองใหญ่ที่มีกำแพงล้อมอย่างเข้มแข็ง บางทีพระยาห์เวห์จะสถิตกับข้าพเจ้า และข้าพเจ้าก็จะขับไล่เขาออกไปได้ ดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้แล้ว”

โยชูวา 14:1-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ต่อไปนี้ เป็น​แผ่นดิน​ใน​คานาอัน ที่​นักบวช​เอเลอาซาร์​กับ​โยชูวา​ลูกชาย​ของ​นูน และ​พวก​หัวหน้า​ตระกูล​ของ​ชน​เผ่า​ต่างๆ​ของ​อิสราเอล ได้​แจกจ่าย​ให้​กับ​ชาว​อิสราเอล​เป็น​มรดก พวกเขา​ได้​จับ​สลาก​แจกจ่าย​ที่ดิน​ให้​กับ​ชนเผ่า​ทั้ง​เก้า​เผ่า​และ​ครึ่ง​เผ่า​ของ​มนัสเสห์ ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สั่ง​ไว้​ผ่าน​ทาง​โมเสส เพราะ​โมเสส​ได้​ให้​มรดก​แก่​เผ่า​รูเบน​และ​เผ่ากาด รวมทั้ง​เผ่า​มนัสเสห์​ครึ่ง​เผ่า​ไป​แล้ว​บน​อีก​ฟาก​หนึ่ง​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน แต่​เขา​ไม่ได้​แบ่ง​มรดก​ให้​กับ​ชน​เผ่า​เลวี​เหมือน​ที่​ให้​กับ​เผ่า​อื่นๆ ลูกหลาน​ของ​โยเซฟ​ได้​แบ่ง​ออก​เป็น​สอง​เผ่า คือ​เผ่า​มนัสเสห์ และ​เผ่า​เอฟราอิม เผ่า​เลวี​ไม่มี​ส่วนแบ่ง​ใน​แผ่นดิน​นี้ นอกจาก​เมือง​ต่างๆ​ที่​ใช้​อาศัย​อยู่ กับ​ทุ่งหญ้า​สำหรับ​เลี้ยง​ฝูง​แกะ​และ​วัว​ของ​พวกเขา อย่างนี้ ชาว​อิสราเอล​ได้​แบ่ง​ที่ดิน​กัน​ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สั่ง​โมเสส​ไว้ ชน​เผ่า​ยูดาห์ ได้​มา​หา​โยชูวา​ที่​กิลกาล คาเลบ​ลูกชาย​เยฟุนเนห์​จาก​ตระกูล​เคนัส​ได้​พูด​กับ​โยชูวา​ว่า “ท่าน​ก็​รู้​ว่า​พระยาห์เวห์​ได้​พูด​อะไร​กับ​โมเสส​คน​ของ​พระเจ้า เกี่ยวกับ​ตัวท่าน​และ​ตัว​ข้าพเจ้า ที่​คาเดชบารเนีย ข้าพเจ้า​มี​อายุ​สี่สิบ​ปี ตอน​ที่​โมเสส​ผู้รับใช้​ของ​พระยาห์เวห์​ได้​ส่ง​ข้าพเจ้า​จาก​คาเดชบารเนีย​มา​สอดแนม​แผ่นดิน​นี้ และ​ข้าพเจ้า​ก็​ได้​กลับ​มา​รายงาน​ท่าน​ตาม​ความ​คิดเห็น​ของ​ข้าพเจ้า แต่​พี่น้อง​คนอื่น ซึ่ง​ไป​ด้วยกัน​กับ​ข้าพเจ้า​นั้น ได้​ทำ​ให้​ใจ​ของ​ประชาชน​อ่อน​ปวกเปียก​ไป​ด้วย​ความกลัว แต่​ข้าพเจ้า​ยัง​คง​ติดตาม​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​อย่าง​สุดใจ แล้ว​ใน​วันนั้น โมเสส​ได้​สาบาน​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า ‘แผ่นดิน​ที่​ท่าน​ได้​เข้า​ไป​เหยียบ​มา​นั้น​จะ​เป็น​มรดก​ของ​ท่าน​และ​ลูกหลาน​ของ​ท่าน​ตลอดไป​อย่าง​แน่นอน เพราะ​ท่าน​ได้​ติดตาม​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของข้า​อย่าง​สุดใจ’ เดี๋ยวนี้ ดูสิ มัน​เป็น​ไป​ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สัญญา​ไว้ พระองค์​ได้​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อ​มา​อีก​สี่สิบห้า​ปี ตั้งแต่​เวลา​นั้น​ที่​พระองค์​ได้​พูด​เรื่องนี้​กับ​โมเสส​ตอน​ที่​อิสราเอล​เดินทาง​อยู่​ใน​ทะเลทราย เดี๋ยวนี้ ข้าพเจ้า​ก็​มี​อายุ​แปดสิบห้า​ปี​แล้ว ข้าพเจ้า​ยัง​คง​แข็งแรง​เหมือน​วัน​ที่​โมเสส​ได้​ส่ง​ข้าพเจ้า​ออก​ไป ตอนนี้ ข้าพเจ้า​ก็​ยัง​แข็งแรง​พอ​ที่​จะ​ออก​ไป​สู้รบ​ได้ และ​ยัง​ไป​ทำโน่น​ทำนี่​ได้​เหมือน​เมื่อก่อน ดังนั้น ตอนนี้ ให้​มอบ​พื้นที่​แถบ​เนินเขา​นี้ ที่​พระยาห์เวห์​ได้​สัญญา​ไว้​กับ​ข้าพเจ้า​ใน​วันนั้น เพราะ​ใน​วันนั้น ตัว​ท่าน​เอง​ก็​ได้ยิน​แล้ว​ว่า มี​คน​อานาค อยู่​ที่นั่น และ​เมือง​ทั้งหลาย​ของ​พวกมัน​นั้น​ทั้ง​ใหญ่​และ​มี​การ​ป้องกัน​อย่าง​แน่นหนา แต่​พระยาห์เวห์​อยู่​กับ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​จะ​ขับไล่​พวกมัน​ออกไป อย่าง​ที่​พระองค์​ได้​พูด​ไว้”

โยชูวา 14:1-12 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ต่อไปนี้​เป็นดินแดนต่างๆซึ่งประชาชนอิสราเอลได้รับเป็นมรดกในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเอเลอาซาร์​ปุ​โรหิตและโยชู​วาบ​ุตรชายนูน และหัวหน้าบรรพบุรุษของตระกูลต่างๆแห่งคนอิสราเอลได้แจกจ่ายให้เป็นมรดกแก่​เขา มรดกนี้เขาจับสลากแบ่​งก​ันในระหว่างคนเก้าตระกูลครึ่ง ตามที่​พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาทางโมเสส เพราะโมเสสได้​ให้​มรดกแก่คนสองตระกูลครึ่งทางฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้นแล้ว แต่​ท่านหาได้​แบ​่งส่วนมรดกให้​แก่​พวกเลวี​ไม่ เพราะว่าลูกหลานของโยเซฟมีสองตระกูล คือมนัสเสห์และเอฟราอิม และพวกเลวีหาได้​มี​ส่วนแบ่งในแผ่นดินนั้นไม่ ได้​แต่​หัวเมืองที่​จะเข้​าอาศัยอยู่ กับลานทุ่งหญ้ารอบเมืองสำหรับฝูงสัตว์และทรัพย์​สิ​นของเขาเท่านั้น คนอิสราเอลได้กระทำตามที่พระเยโฮวาห์ทรงบัญชาไว้กับโมเสส เขาแบ่งที่​ดิ​นก​ัน ขณะนั้นคนยูดาห์มาหาโยชูวา ณ เมืองกิลกาล และคาเลบบุตรชายเยฟุนเนห์ชาวเคนัสได้​กล​่าวแก่ท่านว่า “ท่านทราบเรื่องซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสกับโมเสสบุรุษของพระเจ้าที่คาเดชบารเนียเกี่ยวกั​บท​่านและข้าพเจ้าแล้ว เมื่อโมเสสผู้​รับใช้​ของพระเยโฮวาห์​ใช้​ให้​ข้าพเจ้าไปจากคาเดชบารเนีย เพื่อสอดแนมดู​แผ่นดิน ข้าพเจ้ามี​อายุ​สี​่​สิ​บปี ข้าพเจ้าได้นำข่าวมาแจ้งแก่ท่านตามความคิดเห็นของข้าพเจ้า แต่​ส่วนพี่น้องซึ่งขึ้นไปพร้อมกับข้าพเจ้าได้กระทำให้​จิ​ตใจของประชาชนละลายไป แต่​ข้าพเจ้าได้​ติ​ดตามพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ ในวันนั้นโมเสสได้ปฏิญาณว่า ‘​แท้​จร​ิงแผ่นดินซึ่งเท้าของท่านได้​เหย​ียบย่ำไปนั้นจะตกเป็นมรดกของท่าน และของลูกหลานของท่านสืบไปเป็นนิตย์ เพราะว่าท่านได้​ติ​ดตามพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ’ และบัดนี้ ดู​เถิด พระเยโฮวาห์ยังทรงให้ข้าพเจ้ามี​ชี​วิตอยู่ตลอดสี่​สิ​บห้าปี​นี้ ดังที่​พระองค์​ตรัส ตั้งแต่​พระเยโฮวาห์ตรัสเช่นนี้​แก่​โมเสส เมื่อคนอิสราเอลเดินทางอยู่ในถิ่นทุ​รก​ันดาร และบัดนี้ ดู​เถิด วันนี้​ข้าพเจ้ามี​อายุ​แปดสิบห้าปี​แล้ว วันนี้​ข้าพเจ้ายั​งม​ีกำลังแข็งแรงเช่นเดียวกับวั​นที​่โมเสสใช้​ให้​ข้าพเจ้าไป กำลังของข้าพเจ้าในการทำศึกสงครามหรือออกไปและเข้ามาเดี๋ยวนี้​ก็​เป็นเหมือนครั้งนั้น ฉะนั้นบัดนี้ขอมอบแดนเทือกเขานี้ ซึ่งพระเยโฮวาห์ตรัสในวันนั้นให้​แก่​ข้าพเจ้า เพราะท่านได้ยินในวันนั้นแล้​วว​่าคนอานาคอยู่​ที่นั่น มี​หัวเมืองใหญ่​ที่​มี​กำแพงล้อมอย่างเข้มแข็ง ชะรอยพระเยโฮวาห์จะทรงสถิ​ตก​ับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะขับไล่เขาออกไปได้ ดังที่​พระเยโฮวาห์ตรัสไว้​แล้ว​”

โยชูวา 14:1-12 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ต่อไปนี้เป็นส่วนมรดกซึ่งประชาชนอิสราเอลได้รับ ในแผ่นดินคานาอัน ซึ่งเอเลอาซาร์ปุโรหิตและโยชูวาบุตรนูนและหัวหน้า ตระกูลเผ่าคนอิสราเอลได้แจกจ่ายให้แก่เขา มรดกนี้เขาจับฉลากแบ่งกันในระหว่างคนเก้าเผ่า ครึ่ง เพราะโมเสสได้ให้มรดกแก่คนสองเผ่าครึ่งทางฟาก ตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน แล้ว แต่ ท่านหาได้แบ่งส่วนให้แก่พวกเลวีไม่ เพราะว่าพงศ์พันธุ์ของโยเซฟมีสองเผ่าคือ มนัสเสห์และเอฟราอิม และพวกเลวีหาได้มีส่วนแบ่งในแผ่นดินนั้นไม่ ได้แต่หัวเมืองที่จะเข้าอาศัยอยู่ กับลานทุ่งหญ้ารอบเมืองสำหรับฝูง สัตว์และทรัพย์สินของเขาเท่านั้น คนอิสราเอลได้ กระทำตามที่พระเจ้าทรงบัญชาไว้กับโมเสส เขาแบ่งที่ดินกัน ขณะนั้นคนยูดาห์มาหาโยชูวา ณ เมืองกิลกาล และคาเลบบุตรเยฟุนเนห์ชาวตระกูลเคนัส ได้กล่าวแก่ท่านว่า <<ท่านทราบเรื่อง ซึ่งพระเจ้าตรัสกับโมเสสผู้รับใช้ของ พระเจ้าที่คาเดชบารเนีย เกี่ยวกับท่านและข้าพเจ้าแล้ว เมื่อโมเสสผู้รับใช้ของพระเจ้าใช้ให้ข้าพเจ้าไปจาก คาเดชบารเนีย เพื่อสอดแนมดูแผ่นดิน ข้าพเจ้ามีอายุสี่สิบปี ข้าพเจ้าได้นำข่าวมาแจ้งแก่ท่านตามความคิดเห็นของ ข้าพเจ้า แต่ส่วนพี่น้องซึ่งขึ้นไปพร้อมกับข้าพเจ้าได้กระทำให้จิตใจ ของประชาชนกลัว แต่ข้าพเจ้าได้ติดตามพระเยโฮวาห์พระเจ้าของข้าพเจ้า อย่างสุดใจ ในวันนั้นโมเสสได้ปฏิญาณว่า <แท้จริงแผ่นดินซึ่งเท้าของท่านได้เหยียบย่ำไปนั้น จะตกเป็นมรดกของท่านและของบุตรหลานของท่าน สืบไปเป็นนิตย์ เพราะว่าท่านได้ติดตามพระเยโฮวาห์พระเจ้าของ ข้าพเจ้าอย่างสุดใจ และบัดนี้ ดูเถิด พระเจ้ายังทรงให้ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่ตลอดสี่สิบห้าปีนี้ ดังที่พระองค์ตรัสตั้งแต่พระเจ้าตรัสเช่นนี้แก่โมเสส เมื่อคนอิสราเอลเดินทางอยู่ในถิ่นทุรกันดาร และนี่แน่ะวันนี้ข้าพเจ้ามีอายุแปดสิบห้าปีแล้ว ข้าพเจ้ายังมีกำลังแข็งแรง เช่นเดียวกับวันที่โมเสสใช้ให้ข้าพเจ้าไป กำลังของข้าพเจ้าในการทำศึกสงคราม หรือออกไปและเข้ามาเดี๋ยวนี้ก็เป็นเหมือนครั้งนั้น เพราะฉะนั้นขอมอบแดนเทือกเขานี้ ซึ่งพระเจ้าตรัสในวันนั้นให้แก่ข้าพเจ้า เพราะท่านได้ยินในวันนั้นแล้วว่าคนอานาคอยู่ที่นั่น มีหัวเมืองใหญ่ที่มีกำแพงล้อมอย่างเข้มแข็ง ชะรอยพระเจ้าจะทรงสถิตกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าก็จะขับไล่เขาออกไปได้ ดังที่พระเจ้าตรัสไว้แล้ว>>

โยชูวา 14:1-12 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ทั้งหมดนี้คือดินแดนในคานาอันที่ชนอิสราเอลได้รับกรรมสิทธิ์ ซึ่งปุโรหิตเอเลอาซาร์ โยชูวาบุตรนูน และหัวหน้าตระกูลของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอลเป็นผู้แบ่งสรรให้ พวกเขาทอดสลากแบ่งสรรกรรมสิทธิ์ในหมู่เก้าเผ่าครึ่ง ตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาไว้ผ่านทางโมเสส โมเสสได้มอบดินแดนทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนให้แก่สองเผ่าครึ่งเป็นกรรมสิทธิ์แล้ว แต่เผ่าเลวีไม่ได้รับกรรมสิทธิ์ใดๆ ท่ามกลางเผ่าที่เหลือ เพราะลูกหลานของโยเซฟได้กลายเป็นสองเผ่า คือเผ่ามนัสเสห์และเผ่าเอฟราอิม ชนเลวีไม่ได้รับดินแดนใดๆ เว้นแต่เมืองสำหรับอาศัยและทุ่งหญ้าสำหรับฝูงสัตว์ของพวกเขา ดังนั้นชนอิสราเอลจึงแบ่งดินแดนกันตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาโมเสสไว้ ครั้งนั้นคนเผ่ายูดาห์เข้าพบโยชูวาที่กิลกาล และคาเลบบุตรเยฟุนเนห์คนเคนัสกล่าวว่า “ท่านทราบแล้วที่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับโมเสสคนของพระเจ้าที่คาเดชบารเนียเกี่ยวกับท่านและข้าพเจ้า ข้าพเจ้าอายุสี่สิบปีเมื่อโมเสสผู้รับใช้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าส่งข้าพเจ้าจากคาเดชบารเนียไปสำรวจดินแดน และข้าพเจ้ากลับมารายงานตามความคิดเห็นของข้าพเจ้า พี่น้องที่ไปกับเราทำให้ประชากรเสียขวัญ แต่ส่วนข้าพเจ้าติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าอย่างสุดใจ โมเสสจึงปฏิญาณกับข้าพเจ้าในวันนั้นว่า ‘ดินแดนส่วนที่เจ้าเหยียบย่างเข้าไปนั้นจะตกเป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้ากับลูกหลานของเจ้าตลอดไป เพราะเจ้าได้ติดตามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเราอย่างสุดใจ’ บัดนี้เป็นไปตามที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสัญญาไว้ พระองค์ทรงโปรดให้ข้าพเจ้าอยู่รอดมา 45 ปีนับแต่พระองค์ตรัสกับโมเสสเมื่อครั้งที่อิสราเอลรอนแรมอยู่ในถิ่นกันดาร เดี๋ยวนี้ข้าพเจ้าก็อายุ 85 ปีแล้ว! ข้าพเจ้ายังคงแข็งแรงเหมือนเมื่อครั้งโมเสสใช้ให้เราเดินทางไป ข้าพเจ้ายังแข็งขันในการสู้รบเท่าๆ กับในตอนนั้น ฉะนั้นขอให้ท่านยกดินแดนเทือกเขาซึ่งองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสัญญาไว้กับข้าพเจ้าในวันนั้น ท่านเองก็ได้ยินแล้วว่ามนุษย์ยักษ์อานาคอาศัยอยู่ที่นั่น เมืองของเขาใหญ่โต มีปราการแน่นหนา แต่หากองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วย ข้าพเจ้าจะขับไล่พวกเขาออกไปตามที่พระองค์ตรัส”

โยชูวา 14:1-12 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ชาว​อิสราเอล​ได้​รับ​มรดก​ต่อ​ไป​นี้​ใน​ดินแดน​คานาอัน​จาก​เอเลอาซาร์​ปุโรหิต​และ​โยชูวา​บุตร​ของ​นูน​และ​บรรดา​หัวหน้า​ตระกูล​ประจำ​เผ่า​ของ​ชาว​อิสราเอล มรดก​ของ​พวก​เขา​แบ่ง​กัน​ได้​โดย​การ​จับ​ฉลาก ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา​ผ่าน​ทาง​โมเสส​ให้​แก่​เก้า​เผ่า​ครึ่ง เพราะ​ว่า​โมเสส​ได้​มอบ​มรดก​แก่​สอง​เผ่า​ครึ่ง​ที่​โพ้น​แม่น้ำ​จอร์แดน​แล้ว แต่​ท่าน​ไม่​ได้​มอบ​มรดก​ให้​แก่​ชาว​เลวี เพราะ​ว่า​ลูก​หลาน​ของ​โยเซฟ​มี 2 เผ่า​คือ มนัสเสห์ และ​เอฟราอิม และ​ชาว​เลวี​ไม่​ได้​รับ​ส่วน​แบ่ง​ใน​แผ่นดิน เพียง​แต่​มี​เมือง​เป็น​ที่​อยู่​อาศัย พร้อม​ทั้ง​ทุ่ง​หญ้า​สำหรับ​ฝูง​ปศุสัตว์​และ​สมบัติ​ของ​เขา ชาว​อิสราเอล​กระทำ​ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บัญชา​โมเสส คือ​พวก​เขา​ได้​แบ่ง​ดินแดน​กัน ชาว​ยูดาห์​มา​หา​โยชูวา​ที่​กิลกาล และ​คาเลบ​บุตร​เยฟุนเนห์​ชาว​เคนัส​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ท่าน​ทราบ​แล้ว​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​อย่างไร​กับ​โมเสส​คน​ของ​พระ​เจ้า​ที่​คาเดชบาร์เนีย​เกี่ยว​กับ​ท่าน​และ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​อายุ 40 ปี​ใน​ครั้ง​ที่​โมเสส​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ข้าพเจ้า​ไป​จาก​คาเดชบาร์เนีย​เพื่อ​สอด​แนม​แผ่นดิน และ​ข้าพเจ้า​ก็​นำ​ข่าว​กลับ​มา​ให้​ท่าน​ตาม​ความ​ใน​ใจ​ของ​ข้าพเจ้า แต่​พวก​พี่​น้อง​ที่​ขึ้น​ไป​กับ​ข้าพเจ้า​ทำ​ให้​ประชาชน​ระทด​ท้อ​ใจ ข้าพเจ้า​ก็​ยัง​กระทำ​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​ใจ​จริง และ​โมเสส​สาบาน​ใน​วัน​นั้น​ว่า ‘ดินแดน​ที่​เท้า​ของ​ท่าน​เหยียบ​ย่าง​ไป​จะ​เป็น​มรดก​สำหรับ​ท่าน​และ​ลูก​หลาน​ของ​ท่าน​ไป​ตลอด​กาล​อย่าง​แน่​นอน เพราะ​ว่า​ท่าน​ได้​กระทำ​ตาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ด้วย​ใจ​จริง’ จน​บัดนี้ ดู​เถิด พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ข้าพเจ้า​มี​ชีวิต​อยู่ ตาม​ที่​พระ​องค์​กล่าว​ไว้ 45 ปี​นับ​จาก​เวลา​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​เช่น​นี้​กับ​โมเสส ขณะ​ที่​อิสราเอล​เดิน​ทาง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ดู​เถิด เวลา​นี้​ข้าพเจ้า​อายุ 85 ปี วัน​นี้​ข้าพเจ้า​ยัง​แข็งแรง​เท่าๆ กับ​วัน​ที่​โมเสส​ให้​ข้าพเจ้า​ไป พละ​กำลัง​ของ​ข้าพเจ้า​ใน​วัน​นี้​ก็​เท่า​กับ​พละ​กำลัง​ใน​ครั้ง​นั้น ไม่​ว่า​จะ​ใช้​ใน​การ​ทำ​ศึก​หรือ​ไป​ไหน​มา​ไหน​ก็​ตาม ฉะนั้น​ขอ​ให้​ท่าน​มอบ​ดินแดน​แถบ​ภูเขา​นี้​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ถึง​ใน​วัน​นั้น​แก่​ข้าพเจ้า​เถิด เพราะ​ท่าน​ทราบ​ใน​เวลา​นั้น​ว่า​ชาว​อานาค​อยู่​ที่​นั่น​มี​เมือง​ขนาด​ใหญ่​และ​มี​การ​คุ้ม​กัน​อย่าง​แข็ง​แกร่ง เป็น​ไป​ได้​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​อยู่​กับ​ข้าพเจ้า และ​ข้าพเจ้า​จะ​ขับ​ไล่​พวก​เขา​ออก​ไป อย่าง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ไว้”