โยบ 38:1-21
โยบ 38:1-21 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
แล้วพระเจ้าทรงตอบโยบออกมาจากพายุว่า <<นี่ใครหนอที่ให้คำปรึกษา มืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้ จงคาดเอวไว้อย่างกับลูกผู้ชายหน่อยซิ เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา <<เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลกนั้น เจ้าอยู่ที่ไหน ถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา ผู้ใดได้กำหนดขนาดให้โลก แน่นอนละ เจ้าต้องรู้ซี หรือใครขึงเชือกวัดบนนั้น รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไร หรือผู้ใดวางศิลามุมเอกของมัน ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน <<หรือผู้ใดเอาประตูปิดทะเลไว้ เมื่อมันระเบิดออกมา ดังออกมาจากครรภ์ เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อ และความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน แล้วกำหนดเขตให้มัน และวางดาลและประตู และกล่าวว่า <เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละ อย่าเลยไปอีก และคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี่แหละ> <<เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมา และเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมันหรือ เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลก และสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลก โลกก็เปลี่ยนไปเหมือนดินเหนียวถูกตราประทับ และทุกสิ่งเด่นออกมาเหมือนเสื้อผ้า แสงสว่างของคนชั่วถูกยึดไว้เสียจากคนชั่วร้าย และแขนของเขาที่เงื้อขึ้นก็ถูกหักเสีย <<เจ้าเข้าไปในตาน้ำแห่งทะเลแล้วหรือ หรือเดินเข้าไปในซอกมหาสมุทรแล้วหรือ เขาเผยประตูความตายแก่เจ้าแล้วหรือ หรือเจ้าได้เห็นประตูเงามัจจุราชแล้วหรือ เจ้าหยั่งรู้ความกว้างใหญ่ของแผ่นดินโลกหรือ ถ้าเจ้ารู้ทั้งหมดนี้ก็จงบอกมา <<ทางที่จะนำไปสู่สำนักของความสว่างอยู่ที่ไหน และส่วนที่มืด สถานที่นั้นอยู่ที่ไหน เพื่อเจ้าจะได้พามันไปยังแดนของมัน และเพื่อเจ้าจะได้เห็นทางไปบ้านของมัน เจ้าคงรู้เพราะเจ้าเกิดมาแล้ว อายุของเจ้าก็มากเหลือหลาย
โยบ 38:1-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
แล้วพระยาห์เวห์ตอบโยบออกมาจากพายุว่า “ใครกันนี่ที่ทำให้แบบแผนของเรามืดมนไป ด้วยคำพูดที่ขาดความเข้าใจ เตรียมตัวของเจ้าให้พร้อมราวกับนักรบเถิด เราจะสอบสวนเจ้า และเจ้าจะต้องตอบเรา เจ้าอยู่ที่ไหน เมื่อครั้งที่เราวางรากฐานให้กับแผ่นดินโลก ถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา ใครเป็นผู้กำหนดขนาดของโลก แน่นอน เจ้าต้องรู้สิ หรือใครขึงเชือกวัดขนาดของโลกนั้น พวกเสาหลักของโลกตั้งอยู่บนอะไร หรือใครวางหินหัวมุมของมัน ตอนที่เหล่าดวงดาวในยามเช้าร้องเพลงร่วมกัน และพวกทูตสวรรค์ ทั้งหมดก็โห่ร้องด้วยความสุข หรือใครเอาประตูไปปิดกั้นน้ำทะเลไว้ ตอนที่มันพังทะลักออกไป เหมือนเด็กที่คลอดออกจากท้องแม่ ตอนที่เราเอาพวกเมฆมาเป็นเสื้อผ้าให้กับทะเล และใช้ความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน และได้กำหนดขอบเขตให้กับมัน และตั้งโครงและประตูให้กับมัน และพูดว่า ‘เจ้ามาได้ไกลแค่นี้ ห้ามเลยจากนี้ไป คลื่นอันมหึมาของเจ้าจะต้องหยุดอยู่แค่ตรงนี้’ ตั้งแต่เจ้าเกิดมา เจ้าเคยสั่งให้ยามเช้าขึ้นมาไหม หรือทำให้ยามรุ่งสางรู้จักที่ของมันไหม เพื่อมันจะได้ยึดจับปลายขอบของโลก และสะบัดคนชั่วออกไปจากโลก แสงอรุณเปลี่ยนหน้าตาของโลกไป เหมือนดินเหนียวเปลี่ยนรูปไปตามตราประทับ แสงอรุณย้อมสีโลกเหมือนเสื้อผ้า ส่วนแสงสว่างของคนชั่ว (คือความมืด) ก็ถูกยึดไปจากมัน และแขนของคนชั่วที่เงื้อสูงเพื่อทำร้ายคน ก็ถูกหักไป เจ้าเคยไปที่ตาน้ำแห่งท้องทะเลหรือ หรือเจ้าเคยเดินท่องไปในที่ลึกลับของมหาสมุทรหรือ เจ้าเคยเห็นประตูของดินแดนแห่งความตายหรือ หรือเจ้าเคยเห็นประตูของความดำมืดมิดหรือ เจ้าได้หยั่งรู้ถึงความกว้างใหญ่ของแผ่นดินโลกแล้วหรือ ถ้าเจ้ารู้ทั้งหมดนี้ ก็บอกมา ทางที่จะนำไปสู่ที่อยู่อาศัยของแสงสว่างอยู่ที่ไหน และที่พักของความมืดนั้นอยู่ที่ไหน เพื่อเจ้าจะได้พาพวกมันกลับยังเขตแดนของพวกมัน และจะได้รู้เส้นทางไปบ้านของพวกมัน เจ้าคงต้องรู้แน่ เพราะเจ้าเกิดก่อนพวกมันเสียอีก และจำนวนวันปีของเจ้าก็มากมายมหาศาล
โยบ 38:1-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
แล้วพระยาห์เวห์ทรงตอบโยบจากพายุว่า “นี่ผู้ใดหนอที่ให้คำปรึกษามืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้? จงคาดเอวอย่างลูกผู้ชาย เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา “เจ้าอยู่ที่ไหน เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลก? บอกมาเลย ถ้าเจ้ามีความเข้าใจ ผู้ใดได้กำหนดขนาดให้โลก? แน่นอนละ เจ้าต้องรู้ซี หรือผู้ใดขึงเชือกวัดบนนั้น? รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไร? ผู้ใดวางศิลามุมเอกของมัน เมื่อเหล่าดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน? “ผู้ใดเอาประตูปิดทะเล เมื่อมันระเบิดออกมาเหมือนออกมาจากครรภ์ เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อ และความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน แล้วกำหนดเขตให้มัน และวางดาลและประตู และกล่าวว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละ อย่าเลยไปอีก และคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี้แหละ’? “เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมา และเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมัน เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลก และสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลกหรือ? โลกก็เปลี่ยนไปเหมือนดินเหนียวถูกตราประทับ และลักษณะต่างๆ เด่นออกมาเหมือนเสื้อผ้า แสงสว่างของคนอธรรมถูกยึดไว้จากพวกเขาเอง และแขนของเขาที่เงื้อขึ้นก็ถูกหักเสีย “เจ้าเข้าไปในตาน้ำแห่งทะเลแล้วหรือ? เจ้าเดินลงไปในที่ลึกที่สุดแล้วหรือ? ประตูแห่งความตายได้เผยแก่เจ้าแล้วหรือ? เจ้าได้เห็นประตูเงามัจจุราชแล้วหรือ? เจ้าหยั่งรู้ความกว้างใหญ่ของแผ่นดินโลกหรือ? บอกมาเลย ถ้าเจ้ารู้ทั้งหมดนี้ “ทางไปสู่ที่พำนักของความสว่างอยู่ที่ไหน? และสถานที่แห่งความมืดนั้นอยู่ที่ไหน? เพื่อเจ้าจะได้พามันไปยังแดนของมัน และเพื่อเจ้าจะได้เห็นทางไปบ้านของมัน เจ้าคงรู้เพราะเจ้าเกิดมาแล้ว อายุของเจ้าก็มากเหลือหลาย
โยบ 38:1-21 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
แล้วพระเยโฮวาห์ทรงตอบโยบออกมาจากลมหมุนว่า “นี่ใครหนอที่ให้คำปรึกษามืดมนไปด้วยถ้อยคำอันปราศจากความรู้ จงคาดเอวไว้อย่างกับลูกผู้ชายหน่อยซิ เราจะถามเจ้า ขอเจ้าตอบเรา เมื่อเราวางรากฐานของแผ่นดินโลกนั้น เจ้าอยู่ที่ไหน ถ้าเจ้ามีความเข้าใจก็บอกเรามา ผู้ใดได้กำหนดขนาดให้โลก แน่นอนละ เจ้าต้องรู้ซี หรือใครขึงเชือกวัดบนนั้น รากฐานของโลกจมไปอยู่บนอะไร หรือผู้ใดวางศิลามุมเอกของมัน ในเมื่อดาวรุ่งแซ่ซ้องสรรเสริญ และบรรดาบุตรชายทั้งหลายของพระเจ้าโห่ร้องด้วยความชื่นบาน หรือผู้ใดเอาประตูปิดทะเลไว้ เมื่อมันระเบิดออกมา ดังออกมาจากครรภ์ เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นเสื้อ และความมืดทึบเป็นผ้าอ้อมของมัน แล้วกำหนดเขตให้มัน และวางดาลและประตู และกล่าวว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้แหละ อย่าเลยไปอีก และคลื่นคะนองของเจ้าหยุดเพียงแค่นี้แหละ’ เจ้าได้บังคับบัญชาอรุณตั้งแต่เจ้าเกิดมา และเป็นเหตุให้อรุโณทัยรู้จักที่ของมันหรือ เพื่อมันจะจับปลายแผ่นดินโลก และสลัดคนชั่วออกไปเสียจากโลก โลกก็เปลี่ยนไปเหมือนดินเหนียวถูกตราประทับ และทุกสิ่งเด่นออกมาเหมือนเสื้อผ้า แสงสว่างถูกยึดไว้เสียจากคนชั่วร้าย และแขนของเขาที่เงื้อขึ้นก็ถูกหักเสีย เจ้าเข้าไปในตาน้ำแห่งทะเลแล้วหรือ หรือเดินเข้าไปในซอกมหาสมุทรแล้วหรือ เขาเผยประตูความตายแก่เจ้าแล้วหรือ หรือเจ้าได้เห็นประตูเงามัจจุราชแล้วหรือ เจ้าหยั่งรู้ความกว้างใหญ่ของแผ่นดินโลกหรือ ถ้าเจ้ารู้ทั้งหมดนี้ก็จงบอกมา ทางที่จะนำไปสู่สำนักของความสว่างอยู่ที่ไหน และส่วนที่มืด สถานที่นั้นอยู่ที่ไหน เพื่อเจ้าจะได้พามันไปยังแดนของมัน และเพื่อเจ้าจะได้เห็นทางไปบ้านของมัน เจ้าคงรู้เพราะเจ้าเกิดมาแล้วอายุของเจ้าก็มากเหลือหลาย
โยบ 38:1-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตอบโยบออกมาจากพายุว่า “นี่ใครหนอที่บดบังคำปรึกษาของเรา ด้วยถ้อยคำที่ปราศจากความรู้? จงคาดเอวอย่างลูกผู้ชาย เราจะถาม แล้วเจ้าจงตอบ “เจ้าอยู่ที่ไหนเมื่อเราวางฐานรากของโลก? หากเจ้าเข้าใจ จงบอกเรามาเถิด ใครที่กำหนดขนาดให้โลก? เจ้าย่อมรู้แน่นอน! ใครหนอเป็นผู้ขึงเชือกวัดรอบโลก? อะไรที่ค้ำจุนฐานรากของมันไว้ และใครเป็นผู้วางศิลามุมเอกของมัน ขณะที่เหล่าดวงดาวแห่งรุ่งอรุณขับขานบทเพลงด้วยกัน และทูตสวรรค์ทั้งมวลโห่ร้องด้วยความชื่นชมยินดี? “ใครเป็นผู้ปิดประตูกั้นทะเล เมื่อมันพุ่งขึ้นมาเหมือนออกจากครรภ์ เมื่อเราใช้เมฆเป็นอาภรณ์ของมัน ใช้ความมืดทึบห่อหุ้มมัน เมื่อเรากำหนดขอบเขตจำกัดมันไว้ ตั้งประตูและดาลกั้นไว้ เมื่อเราพูดว่า ‘เจ้าไปได้ไกลแค่นี้ จะไปไกลกว่านี้ไม่ได้ คลื่นคะนองของเจ้าจะหยุดอยู่ตรงนี้แหละ’? “เจ้าเคยบงการรุ่งอรุณ หรือกำหนดตำแหน่งให้แก่รุ่งสาง เพื่อให้มันสาดแสงไปถึงชายขอบแผ่นดิน และสลัดคนชั่วออกไปใช่ไหม? แผ่นดินเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมาเหมือนดินเหนียวซึ่งถูกประทับตรา ลักษณะของมันโดดเด่นออกมาเหมือนของเสื้อผ้าอาภรณ์ คนชั่วร้ายไม่ได้รับความสว่าง และแขนที่เงื้อง่าของเขาก็ถูกหัก “เจ้าเคยเดินทางไปถึงที่ตาน้ำของห้วงสมุทร หรือเดินในห้วงลึกของมันไหม? ประตูของความตายเคยเผยให้เจ้าเห็นบ้างไหม? เคยเห็นประตูแห่งเงามัจจุราชไหม? เจ้าหยั่งรู้ความกว้างใหญ่ของโลกหรือไม่? หากเจ้ารู้ทุกสิ่งนี้ จงบอกเรามาเถิด “หนทางที่นำไปสู่ที่อยู่ของความสว่างอยู่ที่ไหน? และความมืดพำนักอยู่ที่ไหน? เจ้านำพวกมันกลับไปยังที่ของพวกมันได้หรือ? เจ้ารู้จักเส้นทางไปยังที่อยู่ของพวกมันหรือ? แน่ละ เจ้าย่อมรู้ เพราะเจ้าเกิดมาแล้ว! และอยู่มานานหลายปีแล้ว!
โยบ 38:1-21 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
พระผู้เป็นเจ้าจึงตอบเป็นเสียงจากพายุว่า “นี่ใครกัน ที่สงสัยแผนการของเรา ด้วยการพูดจาที่ปราศจากความรู้ จงเตรียมพร้อมอย่างลูกผู้ชาย เราจะถามเจ้า และเจ้าจงตอบเรา เจ้าอยู่ที่ไหนเวลาที่เราวางฐานรากของแผ่นดินโลก บอกเราสิ ถ้าเจ้าเข้าใจเรื่องนี้ดี ใครตัดสินใจขนาดของมัน เจ้าต้องรู้แน่เชียว หรือใครวัดขนาดที่แผ่กว้างบนแผ่นดินโลก ฐานของโลกตั้งอยู่บนอะไร หรือใครเป็นผู้วางศิลามุมเอก เมื่อดวงดาวยามย่ำรุ่งร้องประสานเสียงกัน และบรรดาบุตรของพระเจ้าโห่ร้องด้วยความยินดี หรือใครใช้ประตูปิดกั้นทะเลไว้ เมื่อน้ำทะลักออกจากท้องทะเล เมื่อเราสร้างเมฆให้เป็นดั่งเครื่องนุ่งห่ม และพันด้วยความมืดมิดดั่งผ้าพันทารก และสั่งให้มีขอบเขตจำกัด ด้วยสลักดาลประตู และบอกทะเลว่า ‘เจ้าออกมาได้เพียงเท่านี้ ห้ามเลยออกไปอีก และพลังคลื่นที่คึกคะนองก็หยุดอยู่ที่นั่น’ ตั้งแต่เจ้าเกิดมา เจ้าเคยบัญชาให้เกิดเวลาเช้าหรือ และสั่งให้รุ่งอรุณรู้จักตำแหน่งหน้าที่ของมันหรือ และให้รุ่งอรุณครอบคลุมทั่วแหล่งหล้า และสลัดคนชั่วออกไปจากโลกหรือ แผ่นดินโลกเปลี่ยนไปเหมือนดินเผาที่มีตราประทับ และมีลักษณะเด่นชัดดั่งเครื่องนุ่งห่ม คนชั่วถูกยึดแสงไป และพวกเขาถูกตัดกำลัง เจ้าเคยเข้าไปถึงตาน้ำในทะเล หรือเรียนรู้ถึงความลึกลับซับซ้อนของห้วงน้ำลึกหรือ ประตูแดนคนตายถูกเปิดเผยให้เจ้ารู้แล้วหรือ เจ้าเคยเห็นประตูแห่งความมืดมิดแล้วหรือ เจ้าเคยเข้าใจถึงโดมกว้างใหญ่ของโลกไหม ถ้าเจ้ารู้ทุกสิ่งในเรื่องนี้ก็บอกเราสิ เจ้าไปทางไหนจึงจะพบความสว่างได้ และความมืดอยู่ที่ไหน เจ้าจะได้พามันไปยังเขตแดนของมัน และจะได้รู้ทางกลับไปยังที่ของมัน เจ้ารู้สินะ เพราะในเวลานั้นเจ้าก็เกิดแล้ว และเจ้าก็มีอายุมากเสียเหลือเกิน