เยเรมีย์ 20:1-9

เยเรมีย์ 20:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

แล้ว​ปาชเฮอร์ ที่​เป็น​นักบวช ลูกชาย​ของ​อิมเมอร์ ปาชเฮอร์​เป็น​หัวหน้า​คน​ดูแล​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์ เมื่อ​เขา​ได้ยิน​เยเรมียาห์​พูด​แทน​พระเจ้า​ถึง​เรื่อง​ต่างๆ​เหล่านี้ ปาชเฮอร์​จึง​ตี​เยเรมียาห์​ผู้พูดแทนพระเจ้า แล้ว​จับ​เขา​ไป​ใส่​ขื่อ ประจาน​ที่​ประตู​เบนยามิน​ด้าน​บน​ใน​เขต​วิหาร​ของ​พระยาห์เวห์​นั้นเอง วันต่อมา​ปาชเฮอร์​ก็​ปลด​ขื่อ​ให้​เยเรมียาห์ ปล่อย​เขา​ไป แล้ว​เยเรมียาห์​ก็​พูด​กับ​เขา​ว่า พระยาห์เวห์​ไม่​เรียก​ชื่อ​เจ้า​ว่า​ปาชเฮอร์​อีก​ต่อไป​แล้ว แต่​พระองค์​เรียก​เจ้า​ว่า “ความ​หายนะ​ทุกด้าน” เพราะ​พระยาห์เวห์​พูด​ว่า “เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้าเอง​ได้รับ​ความ​หายนะ รวมทั้ง​ทุกคน​ที่​เจ้ารัก และ​พวกเขา​ก็​จะ​ถูก​ศัตรู​ฆ่าฟัน และ​เจ้า​จะ​เห็น​มัน​กับตา เรา​จะ​ให้​ทุกคน​ใน​ยูดาห์​ตก​อยู่​ใน​เงื้อมมือ​ของ​กษัตริย์​บาบิโลน และ​เขา​จะ​กวาด​ต้อน​พวกเขา​ไป​บาบิโลน และ​เอา​ดาบ​ฆ่าฟัน​พวกเขา และ​เรา​ก็​จะ​เอา​ทรัพย์สิน​ทั้งหมด​ของ​เมืองนี้ ผลผลิต​ทั้งหมด​ที่​เก็บเกี่ยว​ได้ ของ​มีค่า​ทั้งหลาย รวมทั้ง​ทรัพย์​สมบัติ​ที่​พวก​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์​สะสม​ไว้ เรา​จะ​ให้​ของ​เหล่านี้​ทั้งหมด​ไป​กับ​พวก​ศัตรู​ของ​พวกเขา พวก​บาบิโลน​จะ​ปล้น​พวกเขา และ​จะ​กวาด​ต้อน​พวกเขา​ไป​บาบิโลน ส่วน​เจ้า ปาชเฮอร์​และ​ทุกคน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​บ้าน​ของเจ้า จะ​ต้อง​ตก​ไป​เป็น​เชลย เจ้า​จะต้อง​ไป​อยู่​บาบิโลน เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย​ที่นั่น​และ​ถูก​ฝัง​ที่นั่น ทั้ง​เจ้า ทั้ง​คน​ที่​เจ้ารัก รวมทั้ง​คน​ที่​เจ้า​ได้​ไป​หลอก​ว่า​เจ้า​พูด​แทน​เรา” พระยาห์เวห์​เจ้าข้า พระองค์​หลอก​ข้าพเจ้า และ​ข้าพเจ้า​ก็​ยอม​ให้​ถูก​หลอก พระองค์​แสดง​ความ​แข็ง​แกร่ง​ให้​ข้าพเจ้า​เห็น และ​พระองค์​ก็​โค่น​ข้าพเจ้า​ลง ข้าพเจ้า​กลาย​เป็น​เป้า​แห่ง​การเยาะเย้ย ให้​คน​หัวเราะ​เยาะ​ทั้งวัน เพราะ​เมื่อไหร่​ที่​ข้าพเจ้า​พูด ข้าพเจ้า​ต้อง​ร้อง​ออกมา ประกาศ​ว่า​ความรุนแรง​และ​การ​ถูก​ทำลาย​กำลัง​มา พระคำ​ของ​พระองค์​กลายเป็น​สิ่ง​ที่​ทำให้​คนดูถูก และ​หัวเราะ​เยาะ​ข้าพเจ้า​ทั้งวัน แล้ว​ข้าพเจ้า​ก็​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ไม่พูด​เรื่องนี้​อีกแล้ว ข้าพเจ้า​จะ​ไม่​พูด​แทน​พระเจ้า​อีกต่อไป” แต่​มัน​กลับ​เป็น​เหมือน​ไฟ​เผาไหม้​อยู่​ในใจ​ของ​ข้าพเจ้า เป็น​เหมือน​สิ่ง​ที่​อัดอั้น​ไว้​ใน​กระดูก​ของ​ข้าพเจ้า และ​ข้าพเจ้า​ก็​เหนื่อยล้า​ที่​จะ​หยุดยั้ง​มันไว้ และ​ในที่สุด​ข้าพเจ้า​ก็​ยั้ง​มัน​ไม่อยู่

เยเรมีย์ 20:1-9 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ปาชเฮอร์ปุโรหิตบุตรของอิมเมอร์ผู้เป็นหัวหน้าใหญ่ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ ได้ยินเยเรมีย์เผยพระวจนะถึงสิ่งเหล่านี้ ปาชเฮอร์ก็ตีเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะและจับท่านใส่ขื่อคา ซึ่งอยู่ด้านบนของประตูเบนยามิน ในพระนิเวศของพระยาห์เวห์ พอรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ปลดเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์พูดกับท่านว่า “พระยาห์เวห์ไม่ได้ทรงเรียกชื่อของท่านว่าปาชเฮอร์ แต่ทรงเรียกว่า มาโกร์มิสสาบิบ เพราะพระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า นี่แน่ะ เราจะทำให้เจ้าเป็นความหวาดกลัวต่อตัวเจ้าเอง และต่อมิตรสหายทั้งสิ้นของเจ้า พวกเขาจะล้มลงด้วยดาบของศัตรูของเขาขณะที่เจ้ามองดูอยู่ และเราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของกษัตริย์บาบิโลน เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และจะฆ่าเสียด้วยดาบ ยิ่งกว่านั้นอีกเราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนี้ คือผลผลิตทั้งสิ้นและของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนี้ และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ของยูดาห์ไว้ในมือของศัตรูของเขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งจะปล้นและฉุดคร่าและกวาดต้อนพวกเขาไปบาบิโลน ส่วนตัวท่านปาชเฮอร์และบรรดาผู้ที่อาศัยอยู่ในบ้านของท่าน จะต้องไปเป็นเชลย ท่านจะต้องไปยังบาบิโลน และท่านจะตายและถูกฝังไว้ที่นั่น ทั้งท่านและมิตรสหายทั้งสิ้นของท่าน ผู้ซึ่งท่านได้เผยบรรดาความเท็จแก่เขา” ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวง พระองค์ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์ทรงชนะ ข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์ เพราะเมื่อข้าพระองค์พูด ข้าพระองค์ร้องให้ช่วย ข้าพระองค์ตะโกนว่า “ความทารุณและการทำลาย” เพราะว่าพระวจนะของพระยาห์เวห์ทำให้ข้าพระองค์ ถูกตำหนิและเยาะเย้ยตลอดวัน ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์ หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก” ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องเก็บมันไว้ และข้าพระองค์ก็เก็บไว้ไม่ไหว

เยเรมีย์ 20:1-9 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ฝ่ายปาชเฮอร์​ปุ​โรหิต บุ​ตรชายของอิมเมอร์ ผู้​เป็นนายใหญ่ในพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ได้​ยิ​นว​่าเยเรมีย์​พยากรณ์​ถึงสิ่งเหล่านี้ ปาชเฮอร์​ก็​ตี​เยเรมีย์​ผู้​พยากรณ์​และจั​บท​่านใส่​คา ซึ่งตั้งอยู่ทางประตูเบนยามินด้านบนแห่งพระนิเวศของพระเยโฮวาห์ ต่อมาพอรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ปลดเยเรมีย์ออกจากคา เยเรมีย์​พู​ดก​ั​บท​่านว่า “พระเยโฮวาห์​มิได้​ทรงเรียกชื่อของท่านว่า ปาชเฮอร์ แต่​ทรงเรียกว่า มากอร์​มิ​สสะบิบ เพราะพระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้​ว่า ดู​เถิด เราจะกระทำเจ้าให้เป็​นที​่น่าหวาดเสียวต่อตัวเจ้าเอง และต่​อม​ิตรสหายทั้งสิ้นของเจ้า เขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบของศั​ตรู​ของเขา ขณะที่​ตาเจ้ามองดู​อยู่ และเราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของกษั​ตริ​ย์บาบิ​โลน เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิ​โลน และจะฆ่าเสียด้วยดาบ ยิ่งกว่านั้​นอ​ีกเราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนี้ ผลแรงงานทั้งสิ้นและของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนี้ และทรัพย์​สมบัติ​ทั้งสิ้นของบรรดากษั​ตริ​ย์ของยูดาห์​ไว้​ในมือของศั​ตรู​ของเขาทั้งหลาย ผู้​ซึ่งจะปล้นและฉุดคร่าและขนเอาเขาเหล่านั้นไปบาบิ​โลน ส่วนตั​วท​่านนะ ปาชเฮอร์และบรรดาผู้​ที่​อาศัยอยู่ในเรือนของท่าน จะต้องไปเป็นเชลย ท่านจะต้องไปยังบาบิ​โลน และท่านจะตายและถูกฝังไว้​ที่นั่น ทั้งท่านและมิตรสหายทั้งสิ้นของท่าน ผู้​ซึ่งท่านได้​พยากรณ์​เท​็จแก่​เขา​” โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ พระองค์​ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​ถู​กหลอกลวง พระองค์​ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์​ก็​ชนะ ข้าพระองค์เป็​นที​่​ให้​เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุ​กคนเยาะเย้ยข้าพระองค์ เพราะว่าข้าพระองค์​พู​ดเมื่อไร ข้าพระองค์ร้องให้​ช่วย ข้าพระองค์ตะโกนว่า “ความทารุณและการปล้น” เพราะว่าพระวจนะของพระเยโฮวาห์​ได้​เป็นเหตุให้​ข้าพระองค์เป็​นที​่​ตำหนิ​และเยาะเย้ยตลอดวัน แล​้วข้าพระองค์​กล่าวว่า “ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์หรือกล่าวในพระนามของพระองค์​อีก​” แต่​พระวจนะของพระองค์​อยู่​ในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อั​ดอย​ู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์​ก็​อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดไว้ และข้าพระองค์​ก็​อัดไว้​ไม่ไหว

เยเรมีย์ 20:1-9 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ฝ่ายปาชเฮอร์ปุโรหิตบุตรของอิมเมอร์ผู้เป็น นายใหญ่ในพระนิเวศของพระเจ้า ได้ยินเยเรมีย์เผยพระวจนะถึงสิ่งเหล่านี้ ปาชเฮอร์ก็ตีเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะและจับท่านใส่คา ซึ่งตั้งอยู่ทางประตูเบนยามินด้านบนแห่งพระนิเวศของพระเจ้า พอรุ่งขึ้นเมื่อปาชเฮอร์ปลดเยเรมีย์ออกจากคา เยเรมีย์พูดกับท่านว่า <<พระเจ้ามิได้ทรงเรียกชื่อของท่านว่าปาชเฮอร์ แต่ทรงเรียกว่า น่าหวาดเสียวอยู่ทุกด้าน เพราะพระเจ้าตรัสดังนี้ว่า ดูเถิด เราจะกระทำเจ้าให้เป็นที่น่าหวาดเสียวต่อตัวเจ้าเอง และต่อมิตรสหายทั้งสิ้นของเจ้า เขาทั้งหลายจะล้มลงด้วยดาบของศัตรูของ เขาขณะที่เจ้ามองดูอยู่ และเราจะมอบยูดาห์ทั้งสิ้นไว้ในมือของ พระราชาบาบิโลน เขาจะกวาดเอาไปเป็นเชลยยังบาบิโลน และจะฆ่าเสียด้วยดาบ ยิ่งกว่านั้นอีกเราจะยกความมั่งคั่งของเมืองนั้น คือทรัพยากรทั้งสิ้นและของมีค่าทั้งสิ้นของเมืองนั้น และทรัพย์สมบัติทั้งสิ้นของบรรดาพระราชา ของยูดาห์ไว้ในมือของศัตรูของเขาทั้งหลาย ผู้ซึ่งจะปล้นและฉุดคร่าและขนเอาเขาเหล่านั้นไปบาบิโลน ส่วนตัวท่านนะ ปาชเฮอร์และบรรดาผู้ที่ อาศัยอยู่ในเรือนของท่าน จะต้องไปเป็นเชลย ท่านจะต้องไปยังบาบิโลน และท่านจะตายและถูกฝังไว้ที่นั่น ทั้งท่านและมิตรสหายทั้งสิ้นของท่าน ผู้ซึ่งท่านได้เผยพระวจนะเท็จแก่เขา>> ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกลวง พระองค์ทรงมีกำลังยิ่งกว่าข้าพระองค์ และพระองค์ก็ชนะ ข้าพระองค์เป็นที่ให้เขาหัวเราะวันยังค่ำ ทุกคนเยาะเย้ยข้าพระองค์ เพราะว่าข้าพระองค์พูดเมื่อไร ข้าพระองค์ร้องให้ช่วย ข้าพระองค์ตะโกนว่า <<ทารุณตายแล้ว>> เพราะว่าพระวจนะของพระเจ้าได้เป็นเหตุให้ข้าพระองค์ เป็นที่ตำหนิและเยาะเย้ยตลอดวัน ถ้าข้าพระองค์จะกล่าวว่า <<ข้าพเจ้าจะไม่อ้างถึงพระองค์ หรือกล่าวในพระนามของพระองค์อีก>> ก็มีสิ่งในใจของข้าพระองค์เหมือนไฟไหม้ อัดอยู่ในกระดูกของข้าพระองค์ และข้าพระองค์ก็อ่อนเปลี้ยที่ต้องอัดมันไว้ และข้าพระองค์ก็อัดไว้ไม่ไหว

เยเรมีย์ 20:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เมื่อปุโรหิตปาชเฮอร์บุตรอิมเมอร์ ซึ่งเป็นหัวหน้าใหญ่ดูแลพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า ได้ยินเรื่องที่เยเรมีย์กำลังเผยพระวจนะอยู่ ก็ให้คนทุบตีผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ และจับกุมตัวใส่ขื่อคาขังไว้ที่ประตูเบนยามินด้านบนของพระวิหารขององค์พระผู้เป็นเจ้า เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อปาชเฮอร์มาปล่อยเยเรมีย์ออกจากขื่อคา เยเรมีย์กล่าวกับเขาว่า “ชื่อที่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงตั้งให้ท่านไม่ใช่ปาชเฮอร์ แต่เป็นมาโกร์มิสสาบิบ เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า ‘เราจะทำให้เจ้าเป็นที่สยดสยองทั้งแก่ตัวเจ้าเองและแก่เพื่อนฝูงทั้งปวงของเจ้า ตาของเจ้าเองจะเห็นพวกเขาล้มตายด้วยคมดาบของเหล่าศัตรู เราจะมอบยูดาห์ไว้ในเงื้อมมือกษัตริย์บาบิโลน ซึ่งจะกวาดต้อนพวกเขาไปยังบาบิโลนหรือฆ่าทิ้ง เราจะมอบทรัพย์สมบัติทั้งปวงของกรุงนี้แก่ศัตรูของพวกเขา ได้แก่ผลิตผลทั้งปวง ทรัพย์สินมีค่าและสมบัติทั้งสิ้นของบรรดากษัตริย์ยูดาห์ ศัตรูจะปล้นและริบไปยังบาบิโลน ส่วนเจ้า ปาชเฮอร์และทุกคนในครัวเรือนของเจ้าจะต้องไปเป็นเชลยที่บาบิโลน ตายและฝังที่นั่น ทั้งตัวเจ้าและเพื่อนๆที่เจ้าพยากรณ์เท็จให้ฟัง’ ” ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระองค์ทรงหลอกลวงข้าพระองค์และข้าพระองค์ก็ถูกหลอกให้ตายใจ พระองค์เหนือกว่าข้าพระองค์และทรงชนะข้าพระองค์ ข้าพระองค์ถูกหัวเราะเยาะวันยังค่ำ ทุกคนเย้ยหยันข้าพระองค์ เมื่อใดที่พูด ข้าพระองค์เป็นต้องป่าวร้อง ประกาศความรุนแรงและความพินาศย่อยยับ ฉะนั้นพระดำรัสขององค์พระผู้เป็นเจ้า ทำให้ข้าพระองค์ถูกเย้ยหยันและถูกติเตียนวันยังค่ำ แต่หากข้าพระองค์จะกล่าวว่า “ข้าพระองค์จะไม่พูดถึงพระองค์ หรือไม่พูดอะไรในพระนามของพระองค์อีกต่อไป” พระดำรัสของพระองค์ในจิตใจของข้าพระองค์ ก็เป็นเหมือนไฟที่แผดเผาอยู่ในกระดูก และข้าพระองค์หมดเรี่ยวหมดแรงที่จะทนเก็บไว้ได้ ข้าพระองค์เก็บไว้ไม่ได้จริงๆ

เยเรมีย์ 20:1-9 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ปาชเฮอร์​บุตร​ของ​อิมเมอร์ เป็น​ปุโรหิต​ผู้​เป็น​หัวหน้า​ของ​เจ้าหน้าที่​ประจำ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ได้ยิน​เยเรมีย์​เผย​ความ​ถึง​สิ่ง​เหล่า​นี้ ปาชเฮอร์​จึง​โบย​ตี​เยเรมีย์​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า และ​จับ​ท่าน​ใส่​ขื่อ​กัก​ไว้​ที่​ประตู​เบนยามิน​ด้าน​บน​ของ​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า วัน​รุ่ง​ขึ้น​เมื่อ​ปาชเฮอร์​ปลดปล่อย​เยเรมีย์​ออก​จาก​ขื่อ เยเรมีย์​พูด​กับ​เขา​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่​เรียก​ชื่อ​ท่าน​ว่า ปาชเฮอร์ แต่​เป็น ‘ความ​น่ากลัว​อยู่​รอบ​ด้าน’ เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ว่า ‘ดู​เถิด เรา​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​เป็น​ความ​น่ากลัว​ต่อ​ตัว​เจ้า​เอง​และ​ต่อ​เพื่อน​ของ​เจ้า​ทุก​คน เจ้า​จะ​เห็น​พวก​เขา​ถูก​ศัตรู​ฆ่า และ​เรา​จะ​มอบ​ชาว​ยูดาห์​ทั้ง​ปวง​ไว้​ใน​มือ​ของ​กษัตริย์​แห่ง​บาบิโลน และ​จะ​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลย​ของ​บาบิโลน หรือ​ไม่​ก็​จะ​ถูก​ฆ่าฟัน​ตาย ยิ่ง​กว่า​นั้น เรา​จะ​มอบ​ความ​มั่งคั่ง​ของ​เมือง ทุก​สิ่ง​ที่​ตรากตรำ​ได้​มา ของ​ทุก​สิ่ง​ที่​มี​ค่า และ​สมบัติ​ทั้ง​สิ้น​ของ​บรรดา​กษัตริย์​แห่ง​ยูดาห์ ไว้​ใน​มือ​ของ​พวก​ศัตรู​ที่​มา​ปล้น จับ​กุม​และ​นำ​ตัว​พวก​เขา​ไป​ยัง​บาบิโลน ตัว​เจ้า​เอง​ปาชเฮอร์​และ​ทุก​คน​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​จับ​ไป​เป็น​เชลย เจ้า​จะ​ไป​ยัง​บาบิโลน​และ​จะ​ตาย​ที่​นั่น ทั้ง​ตัว​เจ้า​และ​เพื่อน​ทั้ง​ปวง​ของ​เจ้า​จะ​ถูก​ฝัง เจ้า​ได้​เผย​ความ​เท็จ​แก่​พวก​เพื่อนๆ ของ​เจ้า’” โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​องค์​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​หลง​เชื่อ และ​ข้าพเจ้า​ก็​เชื่อ พระ​องค์​เข้มแข็ง​กว่า​ข้าพเจ้า และ​พระ​องค์​ก็​ชนะ ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​หัวเราะ​เยาะ​ตลอด​วัน​เวลา ทุก​คน​ล้อเลียน​ข้าพเจ้า เพราะ​เมื่อ​ใด​ที่​ข้าพเจ้า​พูด ข้าพเจ้า​ส่ง​เสียง​ร้อง ข้าพเจ้า​ตะโกน​ขึ้น​ว่า “ความ​รุนแรง​และ​ความ​พินาศ” เพราะ​ข้าพเจ้า​ถูก​ติเตียน​และ​ล้อเลียน ก็​เพราะ​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตลอด​วัน​เวลา แต่​ถ้า​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ไม่​เอ่ย​ถึง​พระ​องค์ หรือ​พูด​ใน​พระ​นาม​ของ​พระ​องค์​อีก​ต่อ​ไป” ใจ​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ร้อน​ดั่ง​ไฟ​เผา ร้อน​ลึก​ถึง​กระดูก และ​ข้าพเจ้า​อ่อน​กำลัง​เมื่อ​ยับยั้ง​ปาก และ​ข้าพเจ้า​ก็​ยับยั้ง​ไว้​ไม่​ได้