ผู้วินิจฉัย 6:1-27

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

แล้วคนอิสราเอลก็ทำสิ่งชั่วในสายพระเนตรของพระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของคนมีเดียน 7 ปี มือของคนมีเดียนก็ชนะอิสราเอล และเนื่องจากคนมีเดียน คนอิสราเอลจึงทำที่ซ่อนตัวตามถ้ำและที่กำบังแข็งแกร่งซึ่งอยู่ในภูเขา เพราะว่าคนอิสราเอลหว่านพืชเมื่อไร คนมีเดียน คนอามาเลข และชาวตะวันออกก็ขึ้นมาสู้รบกับพวกเขาเมื่อนั้น พวกเขามาตั้งค่ายแล้วทำลายพืชผลแห่งแผ่นดินไกลไปถึงเมืองกาซา และไม่ให้มีอาหารเหลือในอิสราเอลเลย ไม่ว่าแกะหรือวัวหรือลา เพราะว่าคนเหล่านั้นจะขึ้นมาพร้อมทั้งฝูงปศุสัตว์และเต็นท์ พวกเขามาเหมือนตั๊กแตนปาทังก้าเป็นฝูงๆ ทั้งคนและอูฐก็นับไม่ถ้วน เขาทั้งหลายเข้ามาและทำลายแผ่นดิน พวกอิสราเอลก็ตกต่ำลงมากเพราะคนมีเดียน ดังนั้นคนอิสราเอลจึงร้องขอความช่วยเหลือต่อพระยาห์เวห์ เมื่อคนอิสราเอลร้องขอความช่วยเหลือต่อพระยาห์เวห์เพราะคนมีเดียน พระยาห์เวห์ก็ทรงใช้ผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งให้มาหาคนอิสราเอล ผู้นั้นพูดกับเขาทั้งหลายว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า ‘เราได้นำพวกเจ้าขึ้นมาจากอียิปต์ นำเจ้าออกมาจากแดนทาส และเราได้ช่วยเจ้าทั้งหลายให้พ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ และให้พ้นจากมือของบรรดาผู้บีบบังคับพวกเจ้า และขับไล่พวกเขาออกไปพ้นหน้าพวกเจ้า และมอบแผ่นดินของพวกเขาให้แก่พวกเจ้า และเราบอกกับเจ้าทั้งหลายว่า “เราคือยาห์เวห์พระเจ้าของพวกเจ้า อย่ายำเกรงบรรดาพระของคนอาโมไรต์ ซึ่งพวกเจ้าอาศัยอยู่ในแผ่นดินของพวกเขานั้น” แต่เจ้าทั้งหลายไม่ฟังเสียงของเรา’ ” ทูตของพระยาห์เวห์มาประทับใต้ต้นโอ๊กที่โอฟราห์ ซึ่งเป็นของโยอาชตระกูลอาบีเยเซอร์ ส่วนกิเดโอนบุตรของท่านกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ในบ่อย่ำองุ่น เพื่อหลบหน้าคนมีเดียน ทูตของพระยาห์เวห์ทรงปรากฏแก่กิเดโอนตรัสกับเขาว่า “นักรบกล้าหาญเอ๋ย พระยาห์เวห์สถิตกับเจ้า” กิเดโอนจึงทูลท่านผู้นั้นว่า “ท่านเจ้าข้า ถ้าพระยาห์เวห์สถิตกับพวกเราแล้ว ทำไมเหตุการณ์ทั้งหมดนี้จึงเกิดกับเราเล่า? และการอัศจรรย์ทั้งหมดของพระองค์อยู่ที่ไหนซึ่งปู่ย่าตายายเคยเล่าให้เราฟังว่า ‘พระยาห์เวห์ไม่ได้ทรงนำเราออกจากอียิปต์หรือ?’ แต่สมัยนี้พระยาห์เวห์ทรงทอดทิ้งเราเสียแล้ว และทรงมอบเราไว้ในมือของพวกมีเดียน” และพระยาห์เวห์ทรงหันมาหาท่านและตรัสว่า “จงไปช่วยคนอิสราเอลให้พ้นจากเงื้อมมือพวกมีเดียนด้วยกำลังของเจ้านี่แหละ เราใช้เจ้าไปไม่ใช่หรือ?” ท่านจึงทูลว่า “องค์เจ้านายของข้าพระองค์ ข้าพระองค์จะช่วยอิสราเอลได้อย่างไร? นี่แน่ะ ตระกูลบิดาของข้าพระองค์ต่ำต้อยที่สุดในเผ่ามนัสเสห์ และตัวข้าพระองค์ก็เป็นคนเล็กน้อยที่สุดในบ้านบิดาข้าพระองค์” พระยาห์เวห์ตรัสกับท่านว่า “แต่เราจะอยู่กับเจ้าแน่ และเจ้าจะโจมตีคนมีเดียนอย่างกับตีคนคนเดียว” ท่านก็ทูลพระองค์ว่า “ถ้าบัดนี้ข้าพระองค์เป็นที่โปรดปรานในสายพระเนตรพระองค์ ขอโปรดให้ข้าพระองค์เห็นหมายสำคัญว่า ผู้ที่พูดอยู่กับข้าพระองค์นี้คือพระองค์เอง ขออย่าเสด็จไปจากที่นี่ จนกว่าข้าพระองค์จะกลับมา และนำของมาตั้งถวายเฉพาะพระพักตร์” และพระองค์ตรัสว่า “เราจะอยู่จนกว่าเจ้าจะกลับมา” กิเดโอนก็กลับเข้าบ้าน จัดลูกแพะตัวหนึ่งกับขนมปังไร้เชื้อจากแป้ง 10 กิโลกรัม เขาเอาเนื้อใส่กระจาด ส่วนน้ำแกงใส่ในหม้อ นำสิ่งเหล่านี้มาถวายพระองค์ที่ใต้ต้นโอ๊ก และทูตของพระเจ้าตรัสกับท่านว่า “จงเอาเนื้อและขนมปังไร้เชื้อวางไว้บนศิลานี้ เทน้ำแกงราดของเหล่านั้น” ท่านก็ทำตาม แล้วทูตของพระยาห์เวห์ก็ทรงเอาปลายไม้ที่ถืออยู่แตะต้องเนื้อและขนมปังไร้เชื้อ และมีไฟลุกขึ้นมาจากศิลาไหม้เนื้อและขนมปังไร้เชื้อจนหมด และทูตของพระยาห์เวห์ก็ทรงหายไปพ้นสายตาของท่าน กิเดโอนก็ทราบว่า เป็นทูตของพระยาห์เวห์จริง และกิเดโอนทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย บัดนี้ ข้าพระองค์ได้เห็นทูตของพระยาห์เวห์หน้าต่อหน้า อนิจจาเอ๋ย” แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับท่านว่า “สันติสุขจงดำรงอยู่กับเจ้า อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ตาย” กิเดโอนก็สร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งถวายพระยาห์เวห์ที่นั่น และเรียกที่นั้นว่า ยาห์เวห์ชาโลม ทุกวันนี้แท่นนั้นก็ยังอยู่ที่เมืองโอฟราห์ ซึ่งเป็นของตระกูลอาบีเยเซอร์ ต่อมาในคืนวันนั้นพระยาห์เวห์ตรัสกับท่านว่า “จงเอาโคผู้ของบิดาเจ้าคือโคผู้ตัวที่สองที่มีอายุ 7 ปีมา ไปพังแท่นพระบาอัลซึ่งบิดาของเจ้ามีอยู่นั้นลงเสีย จงโค่นเสาอาเช-ราห์ซึ่งอยู่ข้างๆ แท่นเสียด้วย และสร้างแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าที่บนสุดของป้อมนี้ ใช้ก้อนหินก่อให้เป็นระเบียบ แล้วนำโคตัวที่สองนั้นฆ่าเสีย ถวายเป็นเครื่องบูชาเผาทั้งตัว เผาด้วยไม้รูปอาเช-ราห์ซึ่งเจ้าโค่นมานั้น” กิเดโอนจึงนำคนรับใช้ 10 คนไปทำตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งท่าน แต่ต่อมาเพราะท่านกลัวครอบครัวของตน และกลัวชาวเมือง จนไม่กล้าทำในเวลากลางวัน จึงทำในเวลากลางคืน

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ชาว​อิสราเอล​ได้​ทำ​สิ่ง​ชั่วร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระยาห์เวห์​อีก และ​พระยาห์เวห์​ก็​ปล่อย​ให้​พวก​เขา​ตก​ไป​อยู่​ใน​กำ​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน​อยู่​เจ็ด​ปี ชาว​มีเดียน​มี​กำลัง​มาก​กว่า​ชาว​อิสราเอล ชาว​มีเดียน​ทำให้​ชาว​อิสราเอล​ต้อง​ไป​หา​ที่​หลบซ่อน​อยู่​ตาม​ซอก​เขา ตาม​ภูเขา ตาม​พวก​ถ้ำ และ​ตาม​ที่​เร้นลับ เมื่อไหร่​ก็ตาม​ที่​ชาว​อิสราเอล​ปลูก​พืชผล ชาว​มีเดียน ชาว​อามาเลค หรือ​แม้​แต่​คน​ทาง​ตะวันออก​ก็​จะ​มา​โจมตี​คน​อิสราเอล พวก​เขา​จะ​มา​ตั้ง​ค่าย​อยู่​บน​แผ่นดิน​ของ​ชาว​อิสราเอล และ​พวก​เขา​ก็​จะ​ทำลาย​พืชผล​ตลอด​ทาง​ไป​จน​ถึง​เมือง​กาซา พวก​เขา​จะ​ไม่​เหลือ​อาหาร​ไว้​เลย ไม่ว่า​จะ​เป็น​แกะ วัว หรือ​ลา เพราะ​พวก​เขา​จะ​บุก​มา​พร้อม​กับ​สัตว์​เลี้ยง และ​ครอบครัว​ของ​เขา พวก​เขา​จะ​มา​กัน​มาก​มาย​มหาศาล​เหมือน​ฝูง​ตั๊กแตน นับ​ไม่​ถ้วน​ไม่ว่า​จะ​เป็น​คน​หรือ​อูฐ พวก​เขา​จะ​บุก​เข้า​มา​ใน​แผ่นดิน​และ​ทำลาย​มัน​จน​หมดสิ้น ชาว​อิสราเอล​จึง​ยากจน​ข้นแค้น​เพราะ​ชาว​มีเดียน ดังนั้น​ชาว​อิสราเอล​จึง​ร้องขอ​ความ​ช่วยเหลือ​ต่อ​พระยาห์เวห์ มี​อยู่​ครั้ง​หนึ่ง ชาว​อิสราเอล​ได้​ร้องขอ​ความ​ช่วย​เหลือ​ต่อ​พระยาห์เวห์ เพราะ​คน​มีเดียน พระยาห์เวห์​ได้​ส่ง​ผู้พูดแทน​พระเจ้า​มา​ให้​กับ​คน​อิสราเอล และ​เขา​พูด​กับ​คน​อิสราเอล​ว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล​ได้​พูด​ไว้​อย่าง​นี้​ว่า ‘เรา​เอง​ได้​พา​เจ้า​ออก​มา​จาก​อียิปต์ และ​นำ​เจ้า​ออก​มา​จาก​การ​เป็น​ทาส เรา​ได้​ช่วย​ให้​เจ้า​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​ชาว​อียิปต์ และ​พ้น​จาก​พวก​ที่​กดขี่​ข่มเหง​เจ้า​ที่​อยู่​ที่​นี่ และ​เรา​ก็​ได้​ขับไล่​พวก​เขา​ไป​ต่อหน้า​เจ้า และ​ยก​แผ่นดิน​ของ​พวก​เขา​ให้​กับ​เจ้า’ เรา​ได้​บอก​กับ​เจ้า​ว่า ‘เรา​คือ​ยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​เจ้า เจ้า​ต้อง​ไม่​ยำเกรง​พวก​พระ​ต่างๆ​ของ​คน​อาโมไรต์ เจ้า​ของ​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​อาศัย​อยู่​นี้ แต่​เจ้า​ก็​ไม่​ยอม​เชื่อฟัง​เรา’” ใน​เวลา​นั้น ทูต​ของ​พระยาห์เวห์​ก็​ได้​มา และ​มา​นั่ง​อยู่​ใต้​ต้น​โอ๊ก​ที่​โอฟราห์ ซึ่ง​เป็น​ของ​โยอาช ที่​มา​จาก​ตระกูล​อาบีเยเซอร์ ขณะ​นั้น​ลูกชาย​ของ​โยอาช คือ​กิเดโอน กำลัง​นวด​ข้าว​สาลี​อยู่​ใน​บ่อย่ำ​องุ่น เพื่อ​ไม่​ให้​มัน​ตก​เป็น​ของ​ชาว​มีเดียน ทูต​ของ​พระยาห์เวห์​ได้​มา​ปรากฏ​ตัว​ต่อ​กิเดโอน และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “นักรบ​ผู้​กล้าหาญ พระยาห์เวห์​สถิต​อยู่​กับ​ท่าน” กิเดโอน​ตอบ​เขา​ว่า “ขอโทษ​ที​เจ้า​นาย ถ้า​พระยาห์เวห์​อยู่​กับ​พวก​เรา ทำไม​ถึง​ได้​เกิด​เรื่อง​พวก​นี้​กับ​พวก​เรา​ด้วย แล้ว​สิ่ง​มหัศจรรย์​ทั้งหลาย​ที่​พระองค์​เคย​ทำ ที่​บรรพบุรุษ​ได้​เล่า​ให้​พวก​เรา​ฟัง หาย​ไป​ไหน​หมด​แล้ว ไม่​ใช่​พระยาห์เวห์​หรอก​หรือ ที่​นำ​พวก​เรา​ออก​มา​จาก​อียิปต์ แต่​ตอน​นี้​พระองค์​ได้​ทอดทิ้ง​พวก​เรา​เสีย​แล้ว และ​ให้​พวก​เรา​ตก​ไป​อยู่​ใน​กำ​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน” แล้ว​พระยาห์เวห์​ก็​หัน​มา​พูด​กับ​เขา​ว่า “ไป​สิ ไป​ช่วย​ชาว​อิสราเอล​ด้วย​กำลัง​ที่​เจ้า​มี​อยู่ ไป​ช่วย​พวก​เขา​ให้​พ้น​จาก​กำ​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน เรา​กำลัง​ส่ง​เจ้า​ไป” แล้ว​กิเดโอน​ก็​พูด​กับ​พระองค์​ว่า “ขอโทษ​ที​เถิด​ท่าน แล้ว​ข้าพเจ้า​จะ​ไป​ช่วย​คน​อิสราเอล​ได้​ยังไง ดู​สิ ตระกูล​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​อ่อนแอ​ที่สุด​ใน​เผ่า​มนัสเสห์ และ​ข้าพเจ้า​ก็​เป็น​คน​ที่​กระจอก​ที่สุด​ใน​ครอบครัว​ของ​ข้าพเจ้า” แล้ว​พระยาห์เวห์​ก็​พูด​กับ​เขา​ว่า “แต่​เรา​จะ​อยู่​กับ​เจ้า และ​เจ้า​จะ​รบ​ชนะ​ชาว​มีเดียน​ทั้งหมด เหมือน​รบ​กับ​คนๆ​เดียว” แล้ว​กิเดโอน​ก็​พูด​กับ​พระองค์​ว่า “ถ้า​พระองค์​พอใจ​ใน​ตัว​ข้าพเจ้า​แล้ว​ละ​ก็ ช่วย​ทำ​อะไร​สัก​อย่าง เพื่อ​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​รู้​ว่า​เป็น​พระองค์​จริงๆ​ที่​พูด​กับ​ข้าพเจ้า อย่า​เพิ่ง​ไป​ไหน​นะ จน​กว่า​ข้าพเจ้า​จะ​กลับ​มา ข้าพเจ้า​จะ​ไป​เอา​เครื่อง​ถวาย​มา​ตั้ง​ต่อหน้า​พระองค์” พระองค์​พูด​ว่า “เรา​จะ​อยู่​ที่​นี่ จน​กว่า​เจ้า​จะ​กลับ​มา” ดังนั้น​กิเดโอน​จึง​กลับ​บ้าน และ​ไป​เตรียม​ลูก​แพะ​ตัว​หนึ่ง และ​ทำ​ขนมปัง​ไร้เชื้อ​จาก​แป้ง​สาลี​ยี่สิบ​สอง​ลิตร เขา​เอา​เนื้อ​ใส่​ตะกร้า เอา​น้ำ​ซุป​ใส่​หม้อ และ​เขา​ก็​เอา​ของ​พวก​นี้​ไป​ให้​กับ​พระองค์​ที่​ใต้​ต้น​โอ๊ก จาก​นั้น​ทูต​ของ​พระยาห์เวห์​ก็​พูด​กับ​เขา​ว่า “เอา​เนื้อ​และ​ขนมปัง​ไร้เชื้อ​วาง​ไว้​บน​ก้อน​หิน​นี้ แล้ว​เท​น้ำ​ซุป​ลง​ไป​บน​ของ​พวก​นั้น” กิเดโอน​ก็​ทำ​ตาม ทูต​ของ​พระยาห์เวห์ ก็​ยื่น​ปลาย​ไม้เท้า​ที่​ถือ​อยู่​ใน​มือ ไป​แตะ​ต้อง​เนื้อ​และ​ขนมปัง​นั้น ไฟ​ก็​ลุก​ขึ้น​มา​จาก​ก้อน​หิน เผา​เนื้อ​และ​ขนมปัง​จน​หมด จาก​นั้น​ทูต​ของ​พระยาห์เวห์​ก็​หาย​วับ​ไป กิเดโอน​ถึง​ได้​รู้​ว่า​เขา​เป็น​ทูต​ของ​พระยาห์เวห์ กิเดโอน​จึง​ร้อง​ออก​มา​ว่า “แย่​แล้ว พระยาห์เวห์ องค์​เจ้า​ชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​ทูต​ของ​พระยาห์เวห์​ต่อหน้า​ต่อตา” แล้ว​พระยาห์เวห์​ก็​พูด​ว่า “สงบ​สติ​เถิด ไม่​ต้อง​กลัว เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​หรอก” กิเดโอน​จึง​สร้าง​แท่น​บูชา​ขึ้น​มา​ให้​กับ​พระยาห์เวห์​ที่​นั่น และ​ตั้งชื่อ​ว่า “พระยาห์เวห์​คือ​ความ​สงบ” จน​ถึง​วันนี้​แท่น​นั้น​ก็​ยัง​อยู่​ที่​โอฟราห์ ซึ่ง​เป็น​ของ​ตระกูล​อาบีเยเซอร์ ใน​คืน​นั้น​พระยาห์เวห์​พูด​กับ​กิเดโอน​ว่า “ไป​เอา​วัว​ตัวผู้​ของ​พ่อ​เจ้า​คือ​ตัว​ที่​สอง​ที่​มี​อายุ​เจ็ด​ปี​นั้น แล้ว​เอา​ไป​รื้อ​แท่น​พระ​บาอัล​ที่​เป็น​ของ​พ่อ​เจ้า​และ​ให้​โค่น​เสา​พระ​อาเชราห์ ที่​อยู่​ข้างๆ​แท่น​นั้น​ด้วย จาก​นั้น​ให้​สร้าง​แท่น​บูชา​สำหรับ​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​เจ้า ไว้​บน​ที่​สูง​นี้ และ​เอา​วัว​ตัว​ที่​สอง​นั้น ถวาย​เป็น​เครื่อง​เผา​บูชา ให้​เอา​ไม้​อาเชราห์​ที่​เจ้า​จะ​โค่น​ลง​มา​นั้น​เป็น​ฟืน” กิเดโอน​ก็​เอา​คน​ใช้​ชาย​ของ​เขา​มา​สิบ​คน และ​ทำ​ตาม​ที่​พระยาห์เวห์​ได้​บอก​เขา​ไว้ แต่​เพราะ​เขา​กลัว​คน​ใน​ครอบครัว​ของ​เขา​และ​ชาว​เมือง เขา​เลย​ไม่​กล้า​ทำ​ใน​ตอน​กลาง​วัน จึง​แอบ​ทำ​ใน​ตอน​กลาง​คืน

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

และคนอิสราเอลก็​ได้​กระทำชั่วในสายพระเนตรของพระเยโฮวาห์ และพระเยโฮวาห์ทรงมอบเขาไว้ในมือของคนมีเดียนเจ็ดปี และมือของคนมีเดียนก็​มี​ชัยชนะต่​ออ​ิสราเอล เพราะเหตุคนมีเดียน ประชาชนอิสราเอลจึงต้องทำที่หลบซ่อนซึ่งอยู่ในภูเขาให้​แก่​ตนเอง คือถ้ำ และที่กำบังที่​เข้มแข็ง เพราะว่าคนอิสราเอลหว่านพืชเมื่อไร คนมีเดียนและคนอามาเลขและชาวตะวันออกก็ขึ้นมาสู้รบกับเขา เขามาตั้งค่ายไว้​แล​้วทำลายพืชผลแห่งแผ่นดินเสีย ไกลไปถึงเมืองกาซา ไม่​ให้​มี​เครื่องบริโภคเหลือในอิสราเอลเลย ไม่​ว่าแกะ หรือวัว หรือลา เพราะว่าคนเหล่านั้นจะขึ้นมาพร้อมทั้งฝูงสัตว์และเต็นท์ เขามาเหมือนตั๊กแตนเป็นฝูงๆ ทั้งคนและอูฐก็​นับไม่ถ้วน เมื่อเขาเข้ามา เขาก็ทำลายแผ่นดินเสียอย่างนี้​แหละ พวกอิสราเอลจึงตกต่ำลงมากเพราะคนมีเดียน คนอิสราเอลก็​ร้องทุกข์​ถึงพระเยโฮวาห์ ต่อมาเมื่อคนอิสราเอลร้องทุกข์ถึงพระเยโฮวาห์ เพราะคนมีเดียน พระเยโฮวาห์​ก็​ทรงใช้​ผู้​พยากรณ์​คนหนึ่งให้มาหาคนอิสราเอล ผู้​นั้นพู​ดก​ับเขาทั้งหลายว่า “พระเยโฮวาห์พระเจ้าของอิสราเอลตรั​สด​ังนี้​ว่า ‘เราได้นำพวกเจ้าขึ้นมาจากอียิปต์ นำเจ้าออกมาจากเรือนทาส และเราได้ช่วยเจ้าให้พ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ และให้พ้นจากมือของบรรดาผู้​ที่​บีบบังคับเจ้า และขับไล่เขาให้ออกไปเสียให้พ้นหน้าเจ้า และมอบแผ่นดินของเขาให้​แก่​เจ้า และเราบอกกับเจ้าว่า “เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า เจ้​าอย่าเกรงกลัวพระของคนอาโมไรต์ ในแผ่นดินของเขาซึ่งเจ้าอาศัยอยู่​นั้น​” แต่​เจ้​าทั้งหลายหาได้เชื่อฟังเสียงของเราไม่’” ฝ่ายทูตสวรรค์​องค์​หน​ึ่งของพระเยโฮวาห์​มาน​ั่งอยู่​ที่​ใต้​ต้นโอ๊กที่ตำบลโอฟราห์ ซึ่งเป็นของโยอาช คนอาบีเยเซอร์ ฝ่ายกิเดโอนบุตรชายของท่านกำลังนวดข้าวสาลี​อยู่​ในบ่อย่ำองุ่นเพื่อซ่อนให้พ้นตาคนมีเดียน ทูตสวรรค์​ของพระเยโฮวาห์ปรากฏแก่กิเดโอนพู​ดก​ับเขาว่า “​เจ้​าบุรุษผู้​กล​้าหาญเอ๋ย พระเยโฮวาห์ทรงสถิ​ตก​ับเจ้า” กิเดโอนจึงทูลท่านผู้นั้​นว​่า “​โอ ท่านเจ้าข้า ถ้าพระเยโฮวาห์ทรงสถิ​ตก​ับพวกเราแล้ว ไฉนเหตุ​เหล่านี้​จึงเกิดขึ้นแก่เราเล่า และการอัศจรรย์ทั้งหลายของพระองค์ซึ่งบรรพบุรุษเคยเล่าให้เราฟังว่า ‘พระเยโฮวาห์ทรงนำเราออกจากอียิปต์​มิใช่​หรือ​’ แต่​สมัยนี้​พระเยโฮวาห์ทรงทอดทิ้งเราเสียแล้ว และทรงมอบเราไว้ในมือของพวกมีเดียน” และพระเยโฮวาห์ทรงหันมาหาเขาตรั​สว​่า “จงไปช่วยคนอิสราเอลให้พ้นจากเงื้อมมือพวกมีเดียนด้วยกำลังของเจ้านี่​แหละ เราใช้​เจ้​าให้ไปแล้ว มิใช่​หรือ​” กิเดโอนจึงกราบทูลว่า “​โอ ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์จะช่วยอิสราเอลได้​อย่างไร ดู​เถิด ครอบครัวของข้าพระองค์ต่ำต้อยที่สุดในคนมนัสเสห์ และตัวข้าพระองค์​ก็​เป็นคนเล็กน้อยที่สุดในวงศ์วานบิดาของข้าพระองค์” พระเยโฮวาห์ตรัสกับเขาว่า “​แต่​เราจะอยู่กับเจ้าแน่ และเจ้าจะได้​โจมตี​คนมีเดียนอย่างกับตีคนคนเดียว” เขาก็ทูลพระองค์​ว่า “ถ้าบัดนี้ข้าพระองค์​ได้​รับพระกรุณาในสายพระเนตรของพระองค์ ขอทรงโปรดสำแดงหมายสำคัญอย่างหนึ่งแก่ข้าพระองค์​ว่า พระองค์​เองตรัสกับข้าพระองค์ ขอพระองค์อย่าเสด็จไปเสียจากที่​นี่​จนกว่าข้าพระองค์จะกลับมาหาพระองค์ และนำของมาตั้งถวายต่อพระพักตร์” และพระองค์ตรั​สว​่า “เราจะคอยอยู่จนกว่าเจ้าจะกลับมาอีก” กิเดโอนก็​กล​ับเข้าบ้าน จั​ดล​ูกแพะตัวหนึ่​งก​ับแป้งเอฟาห์​หน​ึ่งทำขนมไร้​เชื้อ เขาเอาเนื้อใส่​กระจาด ส่วนน้ำแกงใส่ในหม้อ นำสิ่งเหล่านี้มาถวายพระองค์​ที่​ใต้​ต้นโอ๊ก และทูตสวรรค์ของพระเจ้าบอกเขาว่า “จงเอาเนื้อและขนมไร้เชื้อวางไว้บนศิ​ลาน​ี้ เทน้ำแกงราดของเหล่านั้น” กิเดโอนก็กระทำตาม แล​้​วท​ูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์​ก็​เอาปลายไม้​ที่​ถืออยู่แตะต้องเนื้อและขนมไร้​เชื้อ และมีไฟลุกขึ้นมาจากศิลาไหม้เนื้อและขนมไร้เชื้อจนหมด และทูตสวรรค์ของพระเยโฮวาห์​ก็​หายไปพ้นสายตาของเขา กิเดโอนก็ทราบว่าเป็นทูตสวรรค์​องค์​หน​ึ่งของพระเยโฮวาห์​จริง และกิเดโอนพูดว่า “​โอ องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าเจ้าข้า บัดนี้​ข้าพระองค์​ได้​เห​็นทูตสวรรค์​องค์​หน​ึ่งของพระเยโฮวาห์​ต่อหน้าต่อตา อนิจจาเอ๋ย” แต่​พระเยโฮวาห์ตรัสกั​บก​ิเดโอนว่า “​สันติ​ภาพจงมี​อยู่​แก่​เจ้า เจ้​าอย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่​ตาย​” ฝ่ายกิเดโอนก็สร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งถวายพระเยโฮวาห์​ที่นั่น และเรียกตำบลนั้​นว​่า พระเยโฮวาห์ชาโลม ทุกวันนี้​แท่นนั้​นก​็ยังอยู่​ที่​โอฟราห์ ซึ่งเป็นของคนอาบีเยเซอร์ อยู่​มาในคื​นว​ันนั้นพระเยโฮวาห์ตรั​สส​ั่​งก​ิเดโอนว่า “จงเอาวัวหนุ่มของบิดา คือวัวผู้ตั​วท​ี่สองที่​มีอายุ​เจ​็ดปี​มา ไปพังแท่นพระบาอัลซึ่​งบ​ิดาของเจ้ามี​อยู่​นั้นลงเสีย จงโค่นเสารูปเคารพซึ่งอยู่ข้างๆแท่นเสียด้วย และสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าที่บนป้อมนี้ ใช้​ก้อนหิ​นก​่อให้​เป็นระเบียบ แล​้วนำวัวตั​วท​ี่สองนั้นฆ่าเสียถวายเป็นเครื่องเผาบู​ชา เผาด้วยไม้เสารูปเคารพซึ่งเจ้าโค่นมานั้น” กิเดโอนจึงนำคนใช้​สิ​บคนไปกระทำตามที่พระเยโฮวาห์ตรั​สส​ั่งแก่​เขา แต่​เพราะกิเดโอนกลัวครอบครัวบิดาของตนและกลัวชาวเมือง จนไม่​กล​้าทำกลางวันจึงกระทำในเวลากลางคืน

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

และคนอิสราเอลก็ได้กระทำชั่วในสายพระเนตร ของพระเจ้า และพระเจ้าทรงมอบเขาไว้ในมือของคนมีเดียนเจ็ดปี และมือของคนมีเดียนก็ชนะอิสราเอลเพราะคน มีเดียนเป็นเหตุ ประชาชนอิสราเอลจึงต้องทำที่ซ่อนอยู่ในภูเขาคือถ้ำ และป้อมที่เข้มแข็ง เพราะว่าคนอิสราเอลหว่านพืชเมื่อไร คนมีเดียนและคนอามาเลข และชาวตะวันออกก็ขึ้นมาสู้รบกับเขา เขามาตั้งค่ายไว้แล้วทำลายพืชผลแห่งแผ่นดินเสีย ไกลไปถึงเมืองกาซาไม่ให้มีเครื่องบริโภคเหลือใน อิสราเอลเลย ไม่ว่าแกะหรือวัวหรือลา เพราะว่าคนเหล่านั้นจะขึ้นมาพร้อมทั้งฝูงสัตว์และเต็นท์ เขามาเหมือนตั๊กแตนเป็นฝูงๆ ทั้งคนและอูฐก็นับไม่ถ้วนเมื่อเขาเข้ามา เขาก็ทำลายแผ่นดินเสียอย่างนี้แหละ พวกอิสราเอลจึงตกต่ำลงมาก เพราะคนมีเดียนคนอิสราเอลก็ ร้องทุกข์ถึงพระเจ้าขอให้ทรงช่วยเหลือ เมื่อคนอิสราเอลร้องทุกข์ถึงพระเจ้า เพราะคนมีเดียน พระเจ้าก็ทรงใช้ผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งให้มาหา คนอิสราเอล ผู้นั้นพูดกับเขาทั้งหลายว่า <<พระเยโฮวาห์พระเจ้าของอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า <เราได้นำพวกเจ้าขึ้นมาจากอียิปต์ นำเจ้าออกมาจากแดนทาส และเราได้ช่วยเจ้าให้พ้นจากเงื้อมมือของชาวอียิปต์ และให้พ้นจากมือของบรรดาผู้ที่บีบบังคับเจ้า และขับไล่เขา ให้ออกไปเสียให้พ้นหน้าเจ้า และมอบแผ่นดินของเขาให้แก่เจ้า และเราบอกกับเจ้าว่า <<เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า เจ้าอย่าเกรงกลัวพระของคนอาโมไรต์ ในแผ่นดินของเขาซึ่งเจ้าอาศัยอยู่นั้น>> แต่เจ้าทั้งหลายหาได้ฟังเสียงของเราไม่> >> ฝ่ายทูตของพระเจ้ามานั่งอยู่ที่ใต้ ต้นก่อที่ตำบลโอฟราห์ ซึ่งเป็นของโยอาชตระกูลอาบีเยเซอร์ ฝ่ายกิเดโอนบุตรของท่านกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ใน บ่อย่ำองุ่นเพื่อซ่อนให้พ้นตาคนมีเดียน ทูตของพระเจ้าปรากฏแก่กิเดโอนพูดกับเขาว่า <<เจ้าบุรุษผู้กล้าหาญเอ๋ย พระเจ้าทรงสถิตกับเจ้า>> กิเดโอนจึงทูลท่านผู้นั้นว่า <<ท่านเจ้าข้า ถ้าพระเจ้าทรงสถิตกับพวกเราแล้ว ไฉนเหตุเหล่านี้จึงเกิดขึ้นแก่เราเล่า และการอัศจรรย์ต่างๆ ของพระองค์ซึ่งปู่ย่าตายายเคยเล่าให้เราฟังว่า <พระเจ้าทรงนำเราออกจากอียิปต์มิใช่หรือ> แต่สมัยนี้พระเจ้าทรงทอดทิ้งเราเสียแล้ว และทรงมอบเราไว้ในมือของพวกมีเดียน>> และพระเจ้าทรงหันมาหาเขาตรัสว่า <<จงไปช่วยคนอิสราเอล ให้พ้นจากเงื้อมมือพวกมีเดียนด้วยกำลังของเจ้านี่แหละ เราใช้เจ้าให้ไปแล้ว มิใช่หรือ>> กิเดโอนจึงกราบทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะช่วยอิสราเอลได้อย่างไร ดูเถิด ตระกูลบิดาของข้าพระองค์ต่ำต้อยที่สุดในเผ่ามนัสเสห์ และตัวข้าพระองค์ก็เป็นคนเล็กน้อยที่สุดในครอบครัวของ ข้าพระองค์>> พระเจ้าตรัสกับเขาว่า <<แต่เราจะอยู่กับเจ้าแน่ และเจ้าจะได้โจมตีคนมีเดียนอย่างกับตีคนคนเดียว>> เขาก็ทูลพระองค์ว่า <<ถ้าบัดนี้ข้าพระองค์เป็นที่พอพระทัยของพระองค์ ขอพระองค์โปรดให้ข้าพระองค์เห็นหมายสำคัญว่า ผู้ที่พูดอยู่กับข้าพระองค์นี้คือพระองค์เอง ขอพระองค์อย่าเสด็จไปเสียจากที่นี่ จนกว่าข้าพระองค์จะกลับมาหาพระองค์ และนำของมาตั้งถวายต่อพระพักตร์>> และพระองค์ตรัสว่า <<เราจะคอยอยู่จนกว่าเจ้าจะกลับมาอีก>> กิเดโอนก็กลับเข้าบ้าน จัดลูกแพะตัวหนึ่งกับแป้งเอฟาห์หนึ่งทำขนมไร้เชื้อ เขาเอาเนื้อใส่กระจาด ส่วนน้ำแกงใส่ในหม้อ นำสิ่งเหล่านี้มาถวายพระองค์ที่ใต้ต้นก่อหลวง และทูตของพระเจ้าบอกเขาว่า <<จงเอาเนื้อและขนมไร้เชื้อวางไว้บนศิลานี้ เทน้ำแกงราดของเหล่านั้น>> กิเดโอนก็กระทำตาม แล้วทูตของพระเจ้าก็เอาปลายไม้ที่ถืออยู่แตะต้อง เนื้อและขนมไร้เชื้อ และมีไฟลุกขึ้นมาจากศิลาไหม้เนื้อและขนมไร้เชื้อจนหมด และทูตของพระเจ้าก็หายไปพ้นสายตาของเขา กิเดโอนก็ทราบว่า เป็นทูตของพระเจ้าจริง และกิเดโอนพูดว่า <<ข้าแต่พระเจ้า บัดนี้ ข้าพระองค์ได้เห็นทูตของพระเจ้าต่อหน้าต่อตาอนิจจาเอ๋ย>> แต่พระเจ้าตรัสกับกิเดโอนว่า <<สวัสดิภาพจงมีอยู่แก่เจ้า เจ้าอย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ตาย>> ฝ่ายกิเดโอนก็สร้างแท่นบูชาแท่นหนึ่งถวายพระเจ้าที่นั่น และเรียกตำบลนั้นว่า พระเจ้าคือสวัสดิภาพ ทุกวันนี้แท่นนั้นก็ยังอยู่ที่โอฟราห์ ซึ่งเป็นของตระกูลอาบีเยเซอร์ อยู่มาในคืนวันนั้นพระเจ้าตรัสสั่งกิเดโอนว่า <<จงเอาโคผู้ของบิดาคือโคผู้ตัวที่สองที่มีอายุเจ็ดปีมา ไปพังแท่นพระบาอัลซึ่งบิดาของเจ้ามีอยู่นั้นลงเสีย จงโค่นอาเชราห์ซึ่งอยู่ข้างๆแท่นเสียด้วย และสร้างแท่นบูชาถวายแด่ พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้าที่บนป้อมนี้ ใช้ก้อนหินก่อให้เป็นระเบียบ แล้วนำโคตัวที่สองนั้นฆ่าเสีย ถวายเป็นเครื่องเผาบูชา เผาด้วยไม้รูปอาเชราห์ซึ่งเจ้าโค่นมานั้น>> กิเดโอนจึงนำคนใช้สิบคนไป กระทำตามที่พระเจ้าตรัสสั่งแก่เขา แต่เพราะกิเดโอนกลัวครอบครัวของตน และกลัวชาวเมือง จนไม่กล้าทำกลางวัน จึงกระทำในเวลากลางคืน

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ต่อมาชนอิสราเอลก็ทำชั่วในสายพระเนตรขององค์พระผู้เป็นเจ้าอีก และพระองค์ทรงมอบพวกเขาไว้ในมือของชาวมีเดียนเป็นเวลาเจ็ดปี เพราะว่าชาวมีเดียนมีกำลังเข้มแข็งและโหดร้าย จนชาวอิสราเอลต้องหนีไปหาที่หลบซ่อนอยู่ในโพรงตามภูเขา ในถ้ำ และที่มั่นต่างๆ เมื่อใดก็ตามที่ชนอิสราเอลหว่านพืช ชาวมีเดียน ชาวอามาเลข และชนชาติอื่นๆ ทางตะวันออกจะพากันมาบุกรุกพื้นที่ พวกเขามาตั้งค่ายและทำลายพืชพันธุ์ตลอดทางไปถึงกาซา ไม่เหลือสิ่งมีชีวิตสักอย่างเดียวให้ชนอิสราเอล ไม่ว่าแกะ วัว หรือลา พวกเขากรูเข้ามาพร้อมกับฝูงสัตว์ เต็นท์ของเขาเหมือนตั๊กแตนฝูงมหึมา ทั้งคนทั้งอูฐนับไม่ถ้วน พวกเขาบุกรุกเข้ามาเพื่อทำลายล้างดินแดน ชาวมีเดียนทำให้ชนอิสราเอลสิ้นเนื้อประดาตัว จนต้องร้องทูลให้องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงช่วย เมื่อชนอิสราเอลร้องทูลองค์พระผู้เป็นเจ้าเพราะคนมีเดียน พระองค์ทรงส่งผู้เผยพระวจนะคนหนึ่งมาแจ้งว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลตรัสดังนี้ว่า เราได้นำเจ้าออกมาจากอียิปต์ ออกจากแดนทาส เรากอบกู้เจ้าจากอำนาจของอียิปต์ จากเงื้อมมือของบรรดาผู้ที่กดขี่ข่มเหงเจ้า เราขับไล่ศัตรูออกไปต่อหน้าเจ้า ยกดินแดนของเขาให้เจ้า เราบอกเจ้าว่า ‘เราคือพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า อย่ากราบไหว้พระต่างๆ ของชาวอาโมไรต์ในดินแดนซึ่งเจ้าอาศัยอยู่’ แต่เจ้าก็ไม่ฟังเรา” ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ามานั่งอยู่ใต้ต้นโอ๊กในโอฟราห์ ซึ่งเป็นที่ดินของโยอาชตระกูลอาบีเอเซอร์ กิเดโอนบุตรโยอาชกำลังนวดข้าวสาลีอยู่ในบ่อย่ำองุ่น เพื่อให้พ้นจากสายตาชาวมีเดียน ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าปรากฏแก่กิเดโอนและกล่าวว่า “นักรบผู้เกรียงไกรเอ๋ย องค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับท่าน” กิเดโอนตอบว่า “ท่านขอรับ หากองค์พระผู้เป็นเจ้าสถิตกับพวกข้าพเจ้า ทำไมเหตุการณ์ทั้งปวงนี้จึงเกิดขึ้นกับพวกข้าพเจ้าเล่า? ไหนล่ะการอัศจรรย์ทั้งปวงซึ่งบรรพบุรุษเคยเล่าให้ฟัง พวกเขาพูดว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงนำพวกเราออกมาจากอียิปต์ไม่ใช่หรือ?’ แต่บัดนี้องค์พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงทอดทิ้งพวกเรา และมอบเราไว้ในเงื้อมมือของชาวมีเดียน” องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงหันมาหาเขาและตรัสว่า “จงไปช่วยอิสราเอลให้พ้นจากเงื้อมมือของชาวมีเดียนด้วยกำลังที่เจ้ามีอยู่ เราใช้เจ้าไปไม่ใช่หรือ?” แต่กิเดโอนทูลถามว่า “พระองค์เจ้าข้า ข้าพระองค์นี่หรือจะไปช่วยกู้อิสราเอล? ตระกูลของข้าพระองค์อ่อนแอที่สุดในเผ่ามนัสเสห์ และข้าพระองค์ก็เป็นผู้เล็กน้อยที่สุดในครอบครัว” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เราจะอยู่กับเจ้า เจ้าจะฟาดฟันชาวมีเดียนทั้งหมด” กิเดโอนทูลตอบว่า “หากพระองค์ทรงโปรด ขอทรงให้หมายสำคัญเพื่อแสดงว่าเป็นพระองค์จริงๆ ที่กำลังตรัสกับข้าพระองค์อยู่ โปรดอย่าเพิ่งเสด็จไปไหนจนกว่าข้าพระองค์จะกลับมาและนำเครื่องบูชามาถวายพระองค์” และพระองค์ตรัสว่า “เราจะรอจนเจ้ากลับมา” กิเดโอนกลับเข้าไปจัดแจงปรุงลูกแพะตัวหนึ่ง และทำขนมปังไม่ใส่เชื้อจากแป้งประมาณ 22 ลิตร จากนั้นนำเนื้อใส่กระจาดและน้ำแกงใส่หม้อมาถวายทูตองค์นั้นที่ใต้ต้นโอ๊ก ทูตของพระเจ้ากล่าวกับกิเดโอนว่า “จงวางเนื้อและขนมปังไม่ใส่เชื้อไว้บนหินก้อนนี้ และเอาน้ำแกงราด” กิเดโอนก็ปฏิบัติตามคำสั่ง ทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้ายื่นปลายไม้เท้าแตะเนื้อและขนมปังไม่ใส่เชื้อนั้น ไฟก็ลุกขึ้นจากก้อนหิน เผาเนื้อและขนมปังจนหมด แล้วทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็หายตัวไป เมื่อกิเดโอนตระหนักว่าเป็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าก็ร้องว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต! ข้าพระองค์ได้เห็นทูตขององค์พระผู้เป็นเจ้าต่อหน้าต่อตา!” แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับกิเดโอนว่า “จงมีสันติสุขเถิด! อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ตาย” กิเดโอนจึงสร้างแท่นบูชาขึ้นที่นั่นถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าและขนานนามว่า “พระยาห์เวห์ทรงเป็นสันติสุข” แท่นนี้อยู่ที่โอฟราห์ ในที่ดินของตระกูลอาบีเอเซอร์ตราบจนทุกวันนี้ ในคืนนั้นเององค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสสั่งกิเดโอนว่า “จงนำวัวผู้ตัวที่สองอายุเจ็ดปีจากฝูงสัตว์ของบิดาของเจ้ามา และรื้อแท่นบูชาพระบาอัลของบิดาและฟันเสาเจ้าแม่อาเชราห์ซึ่งตั้งอยู่ใกล้ๆ ด้วย จากนั้นจงสร้างแท่นบูชาที่เหมาะสมสำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้าขึ้นบนยอดเนินเขาแห่งนั้น ใช้ไม้ที่ฟันจากเสาเจ้าแม่อาเชราห์ เป็นฟืนเผาวัวผู้ตัวที่สองเป็นเครื่องเผาบูชา” กิเดโอนจึงพาคนรับใช้สิบคนมาด้วย และทำตามพระบัญชาขององค์พระผู้เป็นเจ้าแต่เขาไม่กล้าทำในเวลากลางวันเพราะกลัวสมาชิกในครอบครัวและชาวเมืองนั้น เขาจึงแอบทำในเวลากลางคืน

ผู้วินิจฉัย 6:1-27 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ชาว​อิสราเอล​กระทำ​สิ่ง​ชั่ว​ร้าย​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​มอบ​พวก​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน​เป็น​เวลา 7 ปี ชาว​มีเดียน​มี​อำนาจ​เหนือ​ชาว​อิสราเอล แล้ว​ด้วย​เหตุนี้ ชาว​อิสราเอล​จึง​ทำ​ที่​ซ่อน​ตัว​ไว้​ตาม​ภูเขา ถ้ำ และ​ที่​หลบภัย เมื่อ​ใด​ก็​ตาม​ที่​ชาว​อิสราเอล​เพาะ​ปลูก ชาว​มีเดียน ชาว​อามาเลข และ​ชาว​ตะวัน​ออก​จะ​เข้า​มา​บุกรุก​พวก​เขา เขา​เหล่า​นั้น​จะ​เข้า​มา​ตั้ง​ค่าย​เพื่อ​รุกราน​และ​กวาด​เอา​พืชผล​ของ​แผ่นดิน​ไป ไป​ไกล​จน​ถึง​กาซา และ​จะ​ไม่​มี​เครื่อง​ยัง​ชีพ​เหลือ​ทิ้ง​ไว้​ใน​อิสราเอล​แม้​แต่​แกะ โค หรือ​ลา พวก​เขา​พา​กัน​ขึ้น​มา​พร้อม​ทั้ง​ฝูง​ปศุสัตว์​และ​กระโจม มี​จำนวน​มาก​ราว​กับ​ฝูง​ตั๊กแตน ไม่​สามารถ​นับ​จำนวน​คน​และ​อูฐ​ได้ ฉะนั้น​เมื่อ​บุกรุก​ดินแดน​แล้ว​ก็​ทำ​ให้​เกิด​ความ​เสีย​หาย​มาก ชาว​อิสราเอล​สิ้น​เนื้อ​ประดา​ตัว​ก็​เพราะ​ชาว​มีเดียน ดังนั้น​ชาว​อิสราเอล​จึง​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​ร้อง​ทุกข์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เพราะ​ชาว​มีเดียน พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​ให้​ผู้​เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ท่าน​หนึ่ง​ไป​ยัง​ชาว​อิสราเอล และ​ท่าน​กล่าว​แก่​พวก​เขา​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​กล่าว​ว่า ‘เรา​นำ​พวก​เจ้า​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์ และ​นำ​เจ้า​ออก​มา​จาก​เรือน​ทาส และ​เรา​ให้​พวก​เจ้า​หลุด​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​ชาว​อียิปต์ และ​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​ทุก​คน​ที่​บีบ​บังคับ​เจ้า เรา​ได้​ขับ​ไล่​พวก​เขา​ไป​ให้​พ้น​หน้า​เจ้า และ​ได้​มอบ​แผ่นดิน​ของ​พวก​เขา​แก่​เจ้า เรา​ได้​บอก​พวก​เจ้า​แล้ว​ว่า “เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า เจ้า​จง​อย่า​กลัว​บรรดา​เทพเจ้า​ของ​ชาว​อาโมร์​ซึ่ง​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​อาศัย​อยู่” แต่​เจ้า​ก็​ไม่​ได้​เชื่อ​ฟัง​เรา’” ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มา​นั่ง​อยู่​ที่​ใต้​ต้น​โอ๊ก​ที่​เมือง​โอฟราห์ ซึ่ง​เป็น​ของ​โยอาช​ชาว​อาบีเอเซอร์ ฝ่าย​กิเดโอน​บุตร​ของ​เขา​ก็​กำลัง​นวด​ข้าว​สาลี​อยู่​ที่​เครื่อง​สกัด​เหล้า​องุ่น​เพื่อ​ซ่อน​ให้​พ้น​สาย​ตา​ชาว​มีเดียน เมื่อ​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ปรากฏ​แก่​กิเดโอน​แล้ว​ก็​กล่าว​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​ท่าน โอ นัก​รบ​ผู้​เก่ง​กล้า​เอ๋ย” กิเดโอน​จึง​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “ได้​โปรด​เถิด นาย​ท่าน ถ้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สถิต​กับ​พวก​เรา แล้ว​ทำไม​เหตุการณ์​เหล่า​นี้​จึง​ได้​เกิด​ขึ้น​กับ​เรา สิ่ง​มหัศจรรย์​ของ​พระ​องค์​ที่​เหล่า​บรรพบุรุษ​ของ​เรา​เล่า​ให้​พวก​เรา​ฟัง​นั้น​อยู่​ที่​ไหน ที่​เล่าๆ กัน​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่​ได้​นำ​พวก​เรา​ขึ้น​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์​หรอก​หรือ’ แต่​เวลา​นี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทอด​ทิ้ง​เรา​เสีย​แล้ว และ​ได้​มอบ​พวก​เรา​ไว้​ใน​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน” แล้ว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​หัน​ไป​หา​เขา​และ​กล่าว​ว่า “เจ้า​จง​ไป​ช่วย​อิสราเอล​ให้​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน​ด้วย​พละ​กำลัง​ของ​เจ้า เรา​ใช้​เจ้า​ไป​มิ​ใช่​หรือ” เขา​ตอบ​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ได้​โปรด​เถิด ข้าพเจ้า​จะ​ช่วย​อิสราเอล​ได้​อย่างไร ดู​เถิด ตระกูล​ข้าพเจ้า​อ่อนแอ​ที่​สุด​ใน​เผ่า​มนัสเสห์ และ​ข้าพเจ้า​ก็​ด้อย​ที่​สุด​ใน​ครอบครัว” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “แต่​เรา​จะ​อยู่​กับ​เจ้า เจ้า​จะ​สู้​รบ​กับ​ชาว​มีเดียน​ประหนึ่ง​ว่า​เจ้า​รบ​กับ​คน​เพียง​คน​เดียว” เขา​ตอบ​ว่า “บัดนี้ ถ้า​หาก​ว่า​ข้าพเจ้า​เป็น​ที่​โปรดปราน​ของ​พระ​องค์ โปรด​แสดง​หมาย​สำคัญ​แก่​ข้าพเจ้า​ว่า เป็น​พระ​องค์​ที่​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า โปรด​อย่า​ไป​จาก​ที่​นี่ จน​กว่า​ข้าพเจ้า​จะ​กลับ​มา​หา​พระ​องค์​พร้อม​กับ​นำ​ของ​ถวาย​มา​และ​มอบ​ไว้ ณ เบื้อง​หน้า​พระ​องค์” พระ​องค์​กล่าว​ว่า “เรา​จะ​อยู่​ที่​นี่​จน​กว่า​เจ้า​จะ​กลับ​มา” ดังนั้น กิเดโอน​จึง​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​ตน​เพื่อ​ตระเตรียม​แพะ​หนุ่ม 1 ตัว​กับ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​ทำ​จาก​แป้ง 1 เอฟาห์ เขา​วาง​เนื้อ​แพะ​ลง​ใน​ตะกร้า ใส่​น้ำ​แกง​ใน​หม้อ แล้ว​นำ​มา​ให้​พระ​องค์​ที่​ใต้​ต้น​โอ๊ก และ​มอบ​ให้​แด่​พระ​องค์ ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​เจ้า​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “จง​เอา​เนื้อ​และ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​มา​วาง​ไว้​บน​หิน​ก้อน​นี้ แล้ว​ก็​ราด​ด้วย​น้ำ​แกง” เขา​ก็​กระทำ​ตาม​นั้น แล้ว​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​ใช้​ปลาย​ไม้​ที่​อยู่​ใน​มือ​แตะ​เนื้อ​และ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ ไฟ​จึง​ลุก​โชน​ขึ้น​จาก​ก้อนหิน ทำ​ให้​เนื้อ​และ​ขนมปัง​ไร้​เชื้อ​ไหม้​หมด แล้ว​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​หาย​ร่าง​ไป​จาก​สาย​ตา​ของ​เขา กิเดโอน​จึง​เข้า​ใจ​ว่า ผู้​นั้น​เป็น​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เขา​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ บัดนี้​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​ต่อ​หน้า” แต่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “สันติสุข​จง​อยู่​กับ​เจ้า อย่า​กลัว​เลย เจ้า​จะ​ไม่​ตาย​หรอก” ครั้น​แล้ว​กิเดโอน​ก็​สร้าง​แท่น​บูชา​สำหรับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าไว้​ที่​นั่น และ​ตั้ง​ชื่อ​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เป็น​สันติสุข ทุก​วัน​นี้​แท่น​นั้น​ยัง​อยู่​ที่​โอฟราห์​ที่​เป็น​ของ​ชาว​อาบีเอเซอร์ ใน​คืน​นั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​เขา​ว่า “จง​เอา​โค​หนุ่ม​ของ​บิดา​เจ้า กับ​โค​ตัว​ที่​สอง​เป็น​โค​ตัว​ผู้​อายุ 7 ปี​ไป จง​ทำลาย​แท่น​บูชา​เทวรูป​บาอัล​ที่​เป็น​ของ​บิดา​ของ​เจ้า และ​โค่น​เทวรูป​อาเชราห์​ที่​อยู่​ข้างๆ แท่น​ลง แล้ว​เจ้า​จง​สร้าง​แท่น​บูชา​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า​ไว้​บน​ที่​สูง​แห่ง​นี้​อย่าง​เป็น​ระเบียบ แล้ว​จง​ถวาย​โค​ตัว​ที่​สอง​เป็น​สัตว์​ที่​เผา​เป็น​ของ​ถวาย​กับ​เทวรูป​ไม้​อาเชราห์​ที่​เจ้า​โค่น​ลง” ดังนั้น​กิเดโอน​จึง​ให้​ผู้​รับใช้​ชาย 10 คน​ไป เพื่อ​ปฏิบัติ​ตาม​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​บัญชา แต่​เนื่อง​จาก​เขา​กลัว​คน​ใน​ครอบครัว​และ​พวก​ผู้​ชาย​ใน​เมือง เขา​จึง​ทำ​ใน​เวลา​กลาง​คืน​แทน​กลาง​วัน