อิสยาห์ 65:1-25
อิสยาห์ 65:1-25 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
พระยาห์เวห์ตอบว่า “ตอนนั้น เราพร้อมที่จะให้คนพวกนั้นที่ไม่ได้เรียกหาเรา ได้เข้ามาใกล้เรา ตอนนั้นเราพร้อมที่จะให้คนพวกนั้นที่ไม่ได้ตามหาเรา ได้เจอกับเรา เราได้พูดกับชนชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกเราว่า ‘เราอยู่นี่ เราอยู่นี่’ เราอ้าแขนของเราทั้งวันให้กับชนชาติที่ดื้อรั้น ที่ชอบเดินในเส้นทางที่ไม่ดีและชอบตามใจตัวเอง พวกเขาเป็นชนชาติที่ท้าทายเราต่อหน้าอยู่เรื่อยโดยไปเซ่นไหว้พวกพระเทียมเท็จตามสวน และถวายเครื่องหอมบูชาให้กับพระเทียมเท็จเหล่านั้นบนพวกแท่นบูชาที่ทำจากอิฐ คนพวกนั้นไปนั่งติดต่อกับวิญญาณคนตายท่ามกลางอุโมงค์ฝังศพและไปค้างคืนตามถ้ำเก็บศพต่างๆ พวกเขากินเนื้อหมูและมีน้ำแกงที่ทำจากสัตว์ต้องห้ามอยู่ในหม้อของพวกเขา พวกเขาพูดว่า ‘อยู่ห่างๆ อย่าเข้ามาใกล้ข้าเพราะข้าศักดิ์สิทธิ์เกินไปสำหรับเจ้า’ คนอย่างนี้เป็นเหมือนควันในจมูกของเรา เป็นเหมือนไฟที่ไหม้อยู่ทั้งวัน ดูสิ บาปของพวกเขาถูกบันทึกไว้ต่อหน้าเรา เราจะไม่อยู่นิ่งเฉยแต่เราจะตอบแทนอย่างเต็มที่ เราจะเทค่าตอบแทนลงบนตักของพวกเขา สำหรับทั้งความบาปของพวกเขาและความบาปของบรรพบุรุษของพวกเขา” พระยาห์เวห์ว่าอย่างนั้น เราจะตวงค่าตอบแทนของพวกเขาแล้วเทมันลงไปบนตักของพวกเขา เพราะพวกเขาได้เผาเครื่องหอมบนพวกภูเขา และหมิ่นประมาทเราบนพวกเนินเขา พระยาห์เวห์พูดว่า “เมื่อคนคั้นองุ่นยังเห็นว่ายังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่น พวกเขาก็จะพูดว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายมัน เพราะยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่’ เช่นเดียวกัน เราก็จะไม่ทำลายประชาชนพวกนี้จนราบคาบ เพราะยังมีพวกผู้รับใช้ของเราเหลืออยู่ในนั้น เราจะให้ลูกหลานกับยาโคบ ให้ทายาทกับยูดาห์ ผู้ที่จะรับภูเขาทั้งหลายของเราเป็นมรดก พวกที่เราเลือกมาจะได้รับแผ่นดินนี้เป็นมรดก พวกผู้รับใช้ของเราจะได้ตั้งรกรากอยู่ที่นั่น เพื่อเป็นประโยชน์สำหรับคนของเราที่แสวงหาเรา เราจะทำให้ที่ราบชาโรนกลายเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะ และหุบเขาอาโคร์ กลายเป็นที่ให้ฝูงโคนอน สำหรับคนของเราที่แสวงหาเรา แต่ไอ้พวกเจ้าที่ทิ้งพระยาห์เวห์ไป ที่ลืมภูเขาอันศักดิ์สิทธิ์ของเรา แล้วไปตั้งโต๊ะบูชาให้กับ พระโชค และเติมเหล้าองุ่นบูชาให้กับ พระเคราะห์ เราจะทำให้เจ้ามีเคราะห์ ต้องตายด้วยดาบ พวกเจ้าทุกคนจะต้องก้มลงให้พวกศัตรูฆ่า เพราะเราได้เรียกพวกเจ้า แต่พวกเจ้าไม่ตอบ เราได้พูด แต่พวกเจ้าไม่ยอมฟัง เจ้าทำในสิ่งที่เราเห็นว่าชั่วร้าย เจ้าเลือกทำในสิ่งที่เราไม่พอใจ” ดังนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตพูดไว้อย่างนี้ว่า “พวกผู้รับใช้ของเราจะได้กิน แต่พวกเจ้าคนชั่วจะหิวโหย พวกผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่ม แต่พวกเจ้าคนชั่วจะหิวกระหาย พวกผู้รับใช้ของเราจะมีความสุข แต่พวกเจ้าคนชั่วจะได้รับความอับอาย พวกผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะสุขใจ แต่พวกเจ้าคนชั่วจะร้องคร่ำครวญเพราะทุกข์ใจ พวกเจ้าคนชั่วจะร้องครวญครางเพราะจิตใจแตกสลาย พวกผู้รับใช้ที่เราได้เลือกไว้ ก็จะใช้ชื่อของเจ้าสาปแช่งคน แล้วพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต ก็จะให้พวกเจ้าคนชั่วตายไป แต่ส่วนพวกผู้รับใช้ของพระองค์นั้น พระองค์จะให้ชื่อใหม่กับพวกเขา ทุกคนในแผ่นดินที่ขอพรก็จะขอจากพระเจ้าที่สัตย์ซื่อ และทุกคนในแผ่นดินที่สาบานก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าที่สัตย์ซื่อ เพราะเราจะลืมความทุกข์ยากต่างๆที่เราทำให้เกิดกับพวกเจ้าในอดีต พวกความทุกข์ยากนั้นจะถูกหลบซ่อนไปจากสายตาของเรา ดูสิ เรากำลังจะสร้างสวรรค์ใหม่ และโลกใหม่ จะไม่มีใครจดจำเรื่องเก่าๆอีกต่อไป มันก็จะไม่แวบเข้ามาในความคิดอีกเลย แต่ขอให้ดีใจและมีความสุขตลอดไปกับสิ่งที่เรากำลังสร้าง ดูสิ เราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นบ่อเกิดของความสุข และเราจะสร้างคนของนาง ให้เป็นบ่อเกิดของความยินดี เยรูซาเล็มจะทำให้เราชื่นบาน คนของเราจะทำให้เรายินดี จะไม่มีเสียงร้องไห้ หรือเสียงร้องขอความช่วยเหลือในเมืองนั้นอีกต่อไป จะไม่มีเด็กทารกที่มีชีวิตอยู่ไม่กี่วัน หรือคนแก่ที่ยังตายก่อนเวลาอันควร คนที่ตายตอนอายุหนึ่งร้อยปีก็ยังถือว่ายังหนุ่มอยู่ คนที่ตายก่อนอายุร้อยปีก็ถือว่าถูกสาปแช่ง คนของเราจะสร้างบ้านและจะได้เข้าไปอยู่ พวกเขาจะปลูกสวนองุ่นและจะได้กินผลของมัน พวกเขาจะไม่สร้างบ้านแต่คนอื่นมาอยู่แทน พวกเขาจะไม่ปลูกสวนองุ่นแต่คนอื่นมากินแทน พวกเขาจะมีอายุยืนเหมือนต้นไม้ พวกคนที่เราได้เลือกไว้จะได้ใช้สิ่งที่พวกเขาสร้างขึ้นมากับมือจนมันเสื่อมสภาพไป พวกเขาจะไม่ทำงานหนักโดยเปล่าประโยชน์ และพวกเขาจะไม่คลอดลูกที่จะต้องมาเจอกับความตายอย่างฉับพลัน เพราะพวกเขาจะเป็นเชื้อชาติที่พระยาห์เวห์อวยพร รวมทั้งลูกหลานของพวกเขาด้วย เราจะตอบพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะร้องเรียกเราเสียอีก พวกเขายังพูดไม่ทันขาดคำ เราก็จะตอบแล้ว หมาป่าและลูกแกะจะกินอยู่ด้วยกัน สิงโตจะกินฟางเหมือนวัว แต่งูจะต้องกินฝุ่นต่อไป จะไม่มีการทำร้ายหรือทำลายกันทั่วภูเขาที่ศักดิ์สิทธิ์ของเรา” พระยาห์เวห์พูดไว้ว่าอย่างนั้น
อิสยาห์ 65:1-25 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
เราพร้อมให้ผู้ไม่ได้ขอนั้นแสวงหาได้ และให้ผู้ไม่ได้เสาะหานั้นพบได้ เราพูดว่า “เราอยู่นี่ เราอยู่นี่” กับชนชาติที่ไม่ได้ถูกขนานนามตามชื่อของเรา เรายื่นมือของเราออกไปทั้งวัน ให้กับชนชาติมักกบฏ ผู้ดำเนินในทางไม่ดี และติดตามอุบายของพวกเขาเอง ชนชาติที่ยั่วเย้าเรา อย่างซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอ ทำการถวายบูชาตามสวน และเผาเครื่องหอมบนกองอิฐ พวกนั่งอยู่ในอุโมงค์ฝังศพ และค้างคืนในที่ลึกลับ พวกกินเนื้อหมู และมีแกงซึ่งมีเนื้อที่เป็นมลทินในภาชนะของเขา พวกที่กล่าวว่า “ออกไปห่างๆ อย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า” สิ่งเหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเรา เป็นไฟซึ่งไหม้อยู่ทั้งวัน ดูสิ มีการบันทึกไว้ต่อหน้าเรา เราจะไม่นิ่งเงียบ แต่เราจะตอบสนอง เออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของพวกเขา ทั้งความชั่วของพวกเขา และความชั่วของบรรพบุรุษเขารวมกัน พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เพราะพวกเขาเผาเครื่องหอมบนภูเขา และกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนิน เราจะตวงการทำชั่วครั้งก่อนๆ ของพวกเขา เข้าไปในอกของเขาทั้งหลาย พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า “เหมือนเหล้าองุ่นซึ่งหาได้จากพวงองุ่น และคนเขาพูดกันว่า ‘อย่าทำลายมันเสีย เพราะมีพรอยู่ในนั้น’ อย่างไร เราก็จะทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเรา เพื่อจะไม่ทำลายพวกเขาจนหมดสิ้นอย่างนั้น เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบ และนำผู้รับมรดกในบรรดาภูเขาของเราออกมาจากยูดาห์ ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดก และบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะ และหุบเขาอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอนพัก เพื่อชนชาติของเราที่แสวงหาเรา แต่เจ้าทั้งหลายผู้ละทิ้งพระยาห์เวห์ ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเรา ผู้จัดงานเลี้ยงให้แก่ พระชะตา และเติมเหล้าองุ่นประสมเต็มถ้วยแก่ พระลิขิต เราจะลิขิตเจ้าทั้งหลายให้แก่ดาบ และเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อผู้สังหาร เพราะว่าเมื่อเราเรียกนั้น พวกเจ้าไม่ตอบ เมื่อเราพูด พวกเจ้าไม่ฟัง แต่พวกเจ้าทำสิ่งชั่วร้ายในสายตาของเรา และเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดี” เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์ องค์เจ้านายตรัสดังนี้ว่า “นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะได้รับประทาน แต่เจ้าทั้งหลายจะหิว นี่แน่ะ บรรดาผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่ม แต่พวกเจ้าจะกระหาย นี่แน่ะ พวกผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์ แต่เจ้าทั้งหลายจะอับอาย นี่แน่ะ ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงจากใจยินดี แต่เจ้าทั้งหลายจะร้องจากใจเจ็บปวด และครวญครางจากวิญญาณจิตระทม พวกเจ้าจะละชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่งสาป และพระยาห์เวห์ องค์เจ้านายจะทรงทำให้เจ้าตาย แต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้พระองค์ด้วยชื่ออื่น ดังนั้น ใครขอพรให้ตัวเองในแผ่นดิน เขาจะขอในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะ และใครสาบานในแผ่นดิน จะสาบานในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะ เพราะความลำบากเมื่อครั้งก่อนก็ถูกลืมกันไปแล้ว และถูกซ่อนเสียจากนัยน์ตาของเรา “เพราะดูสิ เราสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่ และสร้างแผ่นดินโลกใหม่ เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่ถูกจดจำ และไม่นึกขึ้นในใจอีก แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ ในสิ่งที่เราสร้างขึ้น เพราะดูสิ เราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์ และประชากรของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน เราจะเปรมปรีดิ์เพราะเยรูซาเล็ม และชื่นบานเพราะประชากรของเรา จะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีก ทั้งไม่มีเสียงครวญคราง ในที่นั้นจะไม่มี ทารกซึ่งมีชีวิตเพียงสองสามวัน หรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนด เพราะคนตายเมื่ออายุร้อยปีจะถือว่าอ่อนวัย ส่วนคนอายุน้อยกว่าร้อยปีจะถือว่าถูกแช่งสาป พวกเขาจะสร้างบ้านและเข้าอยู่ในนั้น เขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน พวกเขาจะไม่สร้างบ้านแล้วคนอื่นได้เข้าอยู่ เขาจะไม่ปลูกสวนแล้วคนอื่นได้กิน เพราะว่าอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุต้นไม้ และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานจากมือของเขาไปนาน เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์ หรือคลอดลูกเพื่อความสยดสยอง เพราะเขาเป็นเชื้อสายของพวกได้รับพรจากพระยาห์เวห์ พร้อมกับบรรดาลูกหลานของพวกเขาด้วย และจะเป็นดังนี้ คือก่อนที่พวกเขาร้องเรียก เราเองจะตอบ ขณะที่เขาทั้งหลายยังพูดอยู่ เราเองจะฟัง สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินเหมือนพวกเดียวกัน สิงโตจะกินฟางเหมือนวัว และงูกินผงคลีเป็นอาหาร พวกมันจะไม่ทำอันตรายหรือทำลายกัน ทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
อิสยาห์ 65:1-25 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
“คนเหล่านั้นที่มิได้ขอพบเรา แสวงหาเรา คนเหล่านั้นที่มิได้แสวงหาเราได้พบเรา เราว่า ‘เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่’ ต่อประชาชาติที่เขาไม่ได้เรียกโดยนามของเรา เรายื่นมือของเราออกตลอดวันต่อชนชาติที่มักกบฏ ผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดี ติดตามอุบายของตนเอง ชนชาติที่ยั่วเย้าเราให้กริ้วต่อหน้าอยู่เสมอ ทำการสักการบูชาตามสวน และเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ ผู้ยังคงอยู่ท่ามกลางอุโมงค์ฝังศพ และค้างคืนในโบราณสถาน ผู้กินเนื้อหมู และในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าสะอิดสะเอียน ผู้กล่าวว่า ‘ออกไปห่างๆ อย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า’ เหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเรา เป็นไฟซึ่งไหม้อยู่วันยังค่ำ ดูเถิด มีเขียนไว้ต่อหน้าเราว่า ‘เราจะไม่นิ่งเฉย แต่เราจะตอบสนอง เออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของเขา ทั้งความชั่วช้าของเจ้าและความชั่วช้าของบรรพบุรุษของเจ้าทั้งหลายรวมกันด้วย’” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า “เขาได้เผาเครื่องหอมบนภูเขา และกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนิน เราจึงจะตวงกิจการเก่าเข้าไปในอกของเขา” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้ว่า “น้ำองุ่นใหม่หาได้จากพวงองุ่นและเขากล่าวว่า ‘อย่าทำลายมันเสีย เพราะมีพระพรอยู่ในนั้น’ ฉันใด เราก็จะกระทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเรา และไม่ทำลายเขาหมดทีเดียวฉันนั้น เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบ และผู้รับมรดกภูเขาทั้งหลายของเราจากยูดาห์ ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดก และบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะ และหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่ให้ฝูงวัวนอน เพื่อชนชาติของเราที่ได้แสวงหาเรา แต่เจ้าทั้งหลายจะทอดทิ้งพระเยโฮวาห์ ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเรา ผู้จัดสำรับไว้ให้แก่พระโชค และจัดหาเครื่องดื่มบูชาให้แก่พระเคราะห์ เพราะฉะนั้นเราจะนับรวมเจ้าทั้งหลายไว้กับดาบ และเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อการสังหาร เพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบ เมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟัง แต่ได้กระทำชั่วในสายตาของเรา และเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย” เพราะฉะนั้นองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า “ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทาน แต่เจ้าทั้งหลายจะหิว ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่ม แต่เจ้าจะกระหาย ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์ แต่เจ้าจะได้อาย ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดี แต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจ และจะครวญครางเพราะจิตระทม เจ้าทั้งหลายจะทิ้งชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่ง และองค์พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้าจะทรงสังหารเจ้า แต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยชื่ออื่น ดังนั้น ผู้ใดที่ขอพรให้ตนเองในแผ่นดินโลก จะขอพรให้ตนเองในพระนามพระเจ้าแห่งความจริง และผู้ใดที่ปฏิญาณในแผ่นดินโลก จะปฏิญาณในนามพระเจ้าแห่งความจริง เพราะความลำบากเก่าแก่นั้นก็ลืมเสียแล้ว และซ่อนเสียจากตาของเรา เพราะ ดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่จำกันหรือนึกได้อีก แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ในสิ่งซึ่งเราสร้างขึ้น เพราะ ดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์ และชนชาติของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน เราจะเปรมปรีดิ์ด้วยเยรูซาเล็มและชื่นบานด้วยชนชาติของเรา จะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีก และเสียงครวญคราง ในนั้นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตเพียงสองสามวัน หรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนด เพราะเด็กจะมีอายุหนึ่งร้อยปีจึงตาย และคนบาปที่มีอายุเพียงหนึ่งร้อยปีจะเป็นที่แช่ง เขาจะสร้างบ้านและเข้าอาศัยอยู่ในนั้น เขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน เขาจะไม่สร้างและคนอื่นเข้าอาศัยอยู่ เขาจะไม่ปลูกและคนอื่นกิน เพราะอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุของต้นไม้ และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานน้ำมือของเขานาน เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์ หรือคลอดบุตรเพื่อความสยดสยอง เพราะเขาเป็นเชื้อสายของผู้ที่ได้รับพรของพระเยโฮวาห์ กับลูกๆของเขาด้วย และต่อมา ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบ ขณะที่เขายังพูดอยู่ เราจะฟัง สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกัน สิงโตจะกินฟางเหมือนวัว และผงคลีจะเป็นอาหารของงู มันทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือทำลายทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” พระเยโฮวาห์ตรัสดังนี้
อิสยาห์ 65:1-25 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่มิได้ขอพบเรา หาเราได้ เราพร้อมที่จะให้ผู้ที่ไม่แสวงเรา พบเราได้ เราว่า <<เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่>> <ต่อประชาชาติที่ไม่ออกนามของเรา> เรายื่นมือของเราออกตลอดวัน ต่อชนชาติที่มักกบฏ ผู้ดำเนินในทางที่ไม่ดี ติดตามอุบายของตนเอง ชนชาติที่ยั่วเย้าเรา ซึ่งๆหน้าอยู่เสมอ ทำการสักการบูชาตามสวน และเผาเครื่องหอมอยู่บนกองอิฐ ผู้นั่งอยู่ในอุโมงค์ศพ และค้างคืนในที่ลึกลับ ผู้กินเนื้อหมู และในภาชนะของเขามีแกงซึ่งทำด้วยเนื้อที่น่าเกลียดน่าชัง ผู้กล่าวว่า <<ออกไปห่างๆ อย่าเข้ามาใกล้ เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า>> เหล่านี้เป็นควันอยู่ในจมูกของเรา เป็นไฟซึ่งไหม้อยู่วันยังค่ำ ดูเถิด มีเขียนไว้ต่อหน้าเราว่า <<เราจะไม่นิ่งเฉย แต่เราจะตอบสนอง เออ เราจะตอบสนองไว้ในอกของเขา ทั้งความบาปชั่วของเขา และความบาปชั่วของบรรพบุรุษของเขาทั้งหลายรวมกันด้วย พระเจ้าตรัสดังนี้ เพราะเขาได้เผาเครื่องหอมบนภูเขา และกล่าวหยาบช้าต่อเราบนเนิน เราจะตวงกรรมเก่า เข้าไปในอกของเขา>> พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า <<เหล้าองุ่นหาได้จากพวงองุ่น และเขากล่าวว่า <อย่าทำลายมันเสีย เพราะมีพระพรอยู่ในนั้น> ฉันใด เราก็จะกระทำด้วยเห็นแก่ผู้รับใช้ของเรา และไม่ทำลายเขาหมดทีเดียวฉันนั้น เราจะนำเชื้อสายออกมาจากยาโคบ และผู้รับมรดกภูเขาทั้งหลายของเราจากยูดาห์ ผู้เลือกสรรของเราจะได้รับมันเป็นมรดก และบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น ชาโรนจะเป็นลานหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะ และที่ลุ่มอาโคร์เป็นที่ให้ฝูงโคนอน เพื่อชนชาติของเราที่ได้แสวงเรา แต่เจ้าทั้งหลายจะทอดทิ้งพระเจ้า ผู้ลืมภูเขาบริสุทธิ์ของเรา ผู้จัดสำรับไว้ให้แก่ พระโชค และเติมเหล้าองุ่นประสมให้แก่ พระเคราะห์ เราจะเอาเจ้าทั้งหลายฟาดเคราะห์ให้ดาบไป และเจ้าทุกคนจะต้องหมอบลงต่อการสังหาร เพราะเมื่อเราเรียก เจ้าไม่ตอบ เมื่อเราพูด เจ้าไม่ฟัง แต่เจ้าได้กระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเรา และเลือกสิ่งที่เราไม่ปีติยินดีด้วย>> เพราะฉะนั้น พระเจ้าจึงตรัสดังนี้ว่า <<ดูเถิด ผู้รับใช้ทั้งหลายของเราจะได้รับประทาน แต่เจ้าทั้งหลายจะหิว ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะได้ดื่ม แต่เจ้าจะกระหาย ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะเปรมปรีดิ์ แต่เจ้าจะได้อาย ดูเถิด ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะใจยินดี แต่เจ้าทั้งหลายจะร้องออกมาเพราะเสียใจ และจะครวญครางเพราะจิตระทม เจ้าทั้งหลายจะทิ้งชื่อของเจ้าไว้แก่ผู้เลือกสรรของเราเพื่อใช้แช่ง และพระเจ้าจะทรงสังหารเจ้า แต่จะทรงเรียกชื่อผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยชื่ออื่น ดังนั้น ผู้ใดที่ขอพรให้ตนเองในแผ่นดิน จะขอพรให้ตนเองในพระนามพระเจ้าแห่งสัจจะ และผู้ใดที่สาบานในแผ่นดิน จะสาบานในนามพระเจ้าแห่งสัจจะ เพราะความลำบากเก่าแก่นั้นก็ลืมเสียแล้ว และซ่อนเสียจากตาของเรา <<เพราะดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่ และแผ่นดินโลกใหม่ เพราะสิ่งเก่าก่อนนั้นจะไม่จำกัน หรือนึกได้อีก แต่จงชื่นบานและเปรมปรีดิ์เป็นนิตย์ ในสิ่งซึ่งเราสร้างขึ้น เพราะดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นที่เปรมปรีดิ์ และชนชาติของเมืองนั้นให้เป็นความชื่นบาน เราจะเปรมปรีดิ์ด้วยเยรูซาเล็ม และชื่นบานด้วยชนชาติของเรา จะไม่ได้ยินเสียงร้องไห้ในเมืองนั้นอีก และเสียงครวญคราง ในนั้นจะไม่มี ทารกที่มีชีวิตเพียงสองสามวัน หรือคนแก่ที่มีอายุไม่ครบกำหนด เพราะเด็กมักจะมีอายุหนึ่งร้อยปีจึงตาย และคนบาปที่มีอายุเพียงหนึ่งร้อยปีจะเป็นที่แช่ง เขาจะสร้างบ้านและเข้าอาศัยอยู่ในนั้น เขาจะปลูกสวนองุ่นและกินผลของมัน เขาจะไม่สร้างและคนอื่นเข้าอาศัยอยู่ เขาจะไม่ปลูกและคนอื่นกิน เพราะอายุชนชาติของเราจะเป็นเหมือนอายุของต้นไม้ และผู้เลือกสรรของเราจะใช้ผลงานน้ำมือของเขานาน เขาทั้งหลายจะไม่ทำงานโดยเปล่าประโยชน์ หรือคลอดบุตรเพื่อความสยดสยอง เพราะเขาเป็นลูกหลานของผู้ที่ได้รับพรของพระเจ้า กับลูกๆของเขาด้วย ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบ ขณะที่เขายังพูดอยู่ เราจะฟัง สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกัน สิงห์จะกินฟางเหมือนวัว และผงคลีจะเป็นอาหารของงู มันทั้งหลายจะไม่ทำอันตรายหรือทำลาย ทั่วภูเขาบริสุทธิ์ของเรา>> พระเจ้าตรัสดังนี้
อิสยาห์ 65:1-25 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
“เราสำแดงตนเองแก่บรรดาผู้ที่ไม่ได้เรียกหาเรา บรรดาผู้ที่ไม่ได้แสวงหาเราก็พบเรา ชนชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกนามของเรา เราก็กล่าวกับเขาว่า ‘เราอยู่ที่นี่ เราอยู่ที่นี่’ ตลอดวันเราได้ยื่นมือออก ให้แก่ชนชาติที่ดื้อด้าน ซึ่งดำเนินตามวิถีทางอันไม่ดีไม่งาม ทำตามความคิดจินตนาการของตัวเอง คือชนชาติที่ยั่วยุเราซึ่งๆ หน้าอยู่เสมอ ซึ่งถวายเครื่องบูชาตามสวนต่างๆ และเผาเครื่องหอมบนแท่นบูชาที่ทำด้วยอิฐ เขานั่งตามหลุมฝังศพ และเฝ้าอยู่ลับๆ ตลอดคืน เขากินเนื้อหมู และมีอาหารที่ทำจากเนื้อสัตว์ที่เป็นมลทินอยู่ในหม้อของเขา เขาผู้กล่าวว่า ‘หลีกไป อย่าเข้ามาใกล้ข้า เพราะข้าบริสุทธิ์กว่าเจ้า!’ คนเช่นนี้เป็นควันระคายจมูกของเรา เป็นไฟซึ่งลุกโพลงตลอดวัน “ดูเถิด มีเขียนไว้ตรงหน้าเราเสมอว่า เราจะไม่นิ่งเฉย แต่จะตอบแทนอย่างสาสม เราจะคืนสนองพวกเขาอย่างเต็มขนาด ทั้งบาปของเจ้าและบาปของบรรพบุรุษของเจ้า” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น “เพราะพวกเขาเผาเครื่องบูชาบนภูเขาทั้งหลาย และลบหลู่เราบนเนินเขาทั้งหลาย เราจะคืนสนองเขาอย่างเต็มที่ เนื่องด้วยความประพฤติดั้งเดิมของเขา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “เหมือนยังมีน้ำองุ่นเหลืออยู่ในพวงองุ่น และผู้คนพูดกันว่า ‘อย่าเพิ่งทำลายทิ้ง มันยังมีดีอยู่บ้าง’ เราก็จะทำอย่างนั้นเพื่อผู้รับใช้ของเรา เราจะไม่ทำลายพวกเขาเสียหมด เราจะนำลูกหลานจากยาโคบและจากยูดาห์ออกมา ผู้ซึ่งจะครอบครองภูเขาต่างๆ ของเรา ประชากรที่เราเลือกสรรจะได้รับมันเป็นมรดก และผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น ชาโรนจะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแกะ และหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่พักสำหรับฝูงสัตว์ เพื่อประชากรของเราที่แสวงหาเรา “แต่สำหรับพวกเจ้าที่ละทิ้งองค์พระผู้เป็นเจ้า และลืมภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา ผู้กางโต๊ะให้เจ้าแห่งโชคลาภ และเติมเหล้าองุ่นผสมสังเวยให้เจ้าแห่งโชคชะตา เราจะกำหนดคมดาบให้เป็นชะตากรรมของเจ้า และเจ้าทั้งหมดจะหมอบลงรับการสังหาร เพราะเราร้องเรียกแต่เจ้าก็ไม่ตอบ เราพูดแต่เจ้าไม่ฟัง เจ้าทำชั่วในสายตาของเรา และเลือกทำสิ่งที่เราไม่พอใจ” ฉะนั้นพระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตตรัสว่า “ผู้รับใช้ของเราจะกิน ส่วนเจ้าจะหิวโหย ผู้รับใช้ของเราจะดื่ม ส่วนเจ้าจะกระหาย ผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดี ส่วนเจ้าจะต้องอับอายขายหน้า ผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลง ด้วยจิตใจที่ชื่นชมยินดี ส่วนเจ้าจะร้องออกมา ด้วยความทุกข์ทรมานใจ และร่ำไห้ด้วยดวงใจชอกช้ำร้าวราน เจ้าจะเหลือไว้แต่ชื่อ เป็นคำสาปแช่งในบรรดาผู้เลือกสรรของเรา พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิตจะทรงสังหารเจ้า ส่วนผู้รับใช้ของพระองค์ พระองค์จะทรงประทานนามอื่นให้ ผู้ใดจะกล่าวอวยพรในดินแดนนั้น ก็จะกล่าวโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง ผู้ใดจะกล่าวปฏิญาณในดินแดนนั้น ก็จะสาบานโดยอ้างถึงพระเจ้าแห่งความจริง เพราะความทุกข์ลำเค็ญในอดีตจะถูกลืม และถูกซ่อนไว้จากสายตาของเรา “ดูเถิด เราจะสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่และแผ่นดินโลกใหม่ จะไม่มีใครจดจำหรือนึกถึงสิ่งเก่าอีกต่อไป แต่จงชื่นชมและปีติยินดีตลอดไป ในสิ่งที่เราจะสร้างขึ้น เพราะเราจะสร้างเยรูซาเล็มให้เป็นความปีติยินดี และให้ชาวเยรูซาเล็มเป็นความชื่นชมยินดี เราจะปีติยินดีในเยรูซาเล็ม และชื่นชมในตัวประชากรของเรา ที่นั่นจะไม่มีเสียงคร่ำครวญร่ำไห้ ให้ได้ยินอีกต่อไป “ที่นั่นจะไม่มีทารกที่มีชีวิตอยู่เพียงสองสามวัน หรือคนแก่ที่อยู่ไม่ครบอายุขัย ใครที่ตายเมื่ออายุร้อยปี จะถือว่าตายตั้งแต่ยังหนุ่ม ส่วนคนที่ตายตั้งแต่อายุไม่ถึงร้อยปี จะถือว่าเป็นคนที่ถูกสาปแช่ง คนทั้งหลายจะสร้างบ้านและได้อยู่อาศัย เขาจะปลูกสวนองุ่นและได้กินผลของมัน ไม่มีอีกแล้วที่เขาจะสร้างบ้านแล้วมีคนอื่นมาอยู่แทน หรือปลูกพืชพันธุ์แล้วคนอื่นมาเก็บไปกิน เพราะประชากรของเรา จะมีอายุยืนเหมือนต้นไม้ ผู้ที่เราเลือกสรรไว้จะได้ชื่นชมผลงาน จากน้ำมือของตนตราบนานเท่านาน พวกเขาจะไม่ตรากตรำโดยเปล่าประโยชน์ หรือคลอดลูกมารับเคราะห์กรรม เพราะเขาจะเป็นประชาชาติที่องค์พระผู้เป็นเจ้าอวยพร ทั้งเขาและลูกหลานของเขา ก่อนที่เขาร้องเรียก เราจะตอบ ขณะที่เขาพูดอยู่ เราจะฟัง สุนัขป่าและลูกแกะจะหากินอยู่ด้วยกัน สิงโตจะกินฟางเหมือนวัว ส่วนฝุ่นธุลีจะเป็นอาหารของงู สัตว์ทั้งหลายจะไม่ทำอันตราย หรือเข่นฆ่าทำลายกันบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเรา” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น
อิสยาห์ 65:1-25 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
“เราปรากฏแก่พวกที่ไม่ได้ถามหาเรา พวกคนที่ไม่ได้แสวงหาเราได้พบเรา เราพูดว่า ‘เราอยู่นี่ เราอยู่นี่’ กับประชาชาติที่ไม่ได้ร้องเรียกชื่อของเรา ตลอดวันเวลาเรายื่นมือของเรา ให้แก่ชนชาติที่ดื้อกระด้าง ที่เดินในทางไม่ดี เดินตามวิธีการของตนเอง ชนชาติที่ยั่วโทสะเรา ซึ่งๆ หน้าเรื่อยไป มอบเครื่องสักการะในสวน และเผาเครื่องหอมบนก้อนอิฐ เป็นพวกที่นั่งในถ้ำศพ และอยู่ในที่ลี้ลับยามค่ำคืน เขากินเนื้อหมู และแกงจากเนื้อสัตว์ไม่บริสุทธิ์ในภาชนะของพวกเขา คนเหล่านั้นพูดว่า ‘อยู่ให้ห่าง อย่าเข้ามาใกล้เรา เพราะเราบริสุทธิ์เกินไปสำหรับเจ้า’ คนพวกนั้นเป็นดั่งควันในช่องจมูกของเรา เป็นไฟที่ลุกไหม้ตลอดเวลา ดูเถิด มีคำเขียนที่อยู่ตรงหน้าเราว่า ‘เราจะไม่นิ่งเงียบ แต่เราจะกระทำตอบ เราจะกระทำตอบในทรวงอกของพวกเขาอย่างแน่นอน’ ทั้งความชั่วของเจ้าและของบรรพบุรุษของเจ้ารวมกัน เพราะพวกเขามอบของถวายบนภูเขา และเหยียดหยามเราที่เนินเขา เราจะตวงจ่ายกลับคืนให้ในทรวงอกของพวกเขา สำหรับการกระทำที่แล้วๆ มา” พระผู้เป็นเจ้ากล่าวดังนั้น จากนั้น พระผู้เป็นเจ้ากล่าวอีกว่า “เท่าที่ยังมีเหล้าองุ่นใหม่ซึ่งได้มาจากพวงองุ่น และพวกเขาพูดว่า ‘โปรดอย่าทำลายมันเลย เพราะยังมีพระพรอยู่ในนั้น’ ฉะนั้น เราก็จะทำเพื่อบรรดาผู้รับใช้ของเรา และจะไม่ทำลายบางคนในหมู่พวกเขา เราจะโปรดให้มีผู้ที่เกิดจากเชื้อสายของยาโคบ ให้ผู้เกิดจากยูดาห์รับภูเขาของเราเป็นมรดก บรรดาผู้ที่เราเลือกจะเป็นเจ้าของภูเขา และบรรดาผู้รับใช้ของเราจะอาศัยอยู่ที่นั่น ชาโรนจะเป็นทุ่งหญ้าสำหรับฝูงแพะแกะ และหุบเขาอาโคร์จะเป็นที่สำหรับฝูงโคได้นอนพัก สำหรับชนชาติของเราที่แสวงหาเรา แต่เจ้าทอดทิ้งพระผู้เป็นเจ้า และลืมภูเขาอันบริสุทธิ์ของเรา และตั้งโต๊ะให้แก่เทพเจ้าแห่งความมั่งคั่ง และรินเหล้าองุ่นผสมให้แก่เทพเจ้าแห่งโชคชะตา เราจะตั้งจุดจบของเจ้าให้อยู่ที่ปลายดาบ และเจ้าทุกคนจะก้มลงให้กับการประหาร เพราะเมื่อเราเรียก เจ้าก็ไม่ตอบ เมื่อเราพูด เจ้าก็ไม่ฟัง แต่เจ้ากระทำสิ่งที่ชั่วร้ายในสายตาของเรา และเลือกสิ่งที่เราไม่ชื่นชอบ” ดังนั้น พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่กล่าวดังนี้ “ดูเถิด บรรดาผู้รับใช้ของเราจะรับประทาน แต่เจ้าจะหิว ดูเถิด บรรดาผู้รับใช้ของเราจะดื่ม แต่เจ้าจะกระหาย ดูเถิด บรรดาผู้รับใช้ของเราจะชื่นชมยินดี แต่เจ้าจะอับอาย ดูเถิด บรรดาผู้รับใช้ของเราจะร้องเพลงเพราะดีใจ แต่เจ้าจะส่งเสียงร้องเพราะปวดใจ และจะร้องรำพันเพราะจิตวิญญาณแตกสลาย บรรดาผู้รับใช้ที่เราเลือกจะใช้ชื่อของเจ้าเป็นคำสาปแช่ง และพระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่จะสังหารเจ้า แต่เราจะให้ชื่อใหม่แก่บรรดาผู้รับใช้ของเรา เพื่อว่า ผู้ที่ได้รับพระพรในแผ่นดิน จะได้รับการอวยพรจากพระเจ้าแห่งความจริง และผู้ที่สาบานในแผ่นดิน จะสาบานด้วยพระเจ้าแห่งความจริง เพราะความลำบากของเจ้าในอดีตผ่านพ้นไปแล้ว และเราไม่นึกถึงมันอีก ดูเถิด เราสร้างฟ้าสวรรค์ใหม่ และแผ่นดินโลกใหม่ และสิ่งต่างๆ ในอดีตจะไม่เป็นที่จดจำ หรือนึกถึงอีก แต่จงดีใจและชื่นชมยินดีตลอดกาล ในสิ่งที่เราสร้าง ดูเถิด เราสร้างเยรูซาเล็มเพื่อเป็นความยินดี และให้ชนชาตินั้นเบิกบานใจ เราจะชื่นชมยินดีในเยรูซาเล็ม และดีใจในชนชาติของเรา จะไม่มีการได้ยินเสียงร้องไห้ หรือเสียงร้องเพราะเป็นทุกข์อีกต่อไป จะไม่มีทารกที่มีชีวิตอยู่ ได้เพียงสองสามวันอีกต่อไป หรือคนชราที่มีอายุไม่ยืนนาน ด้วยว่า ชายหนุ่มจะตายเมื่อมีอายุร้อยปี และคนบาปที่มีอายุถึงร้อยปีก็นับว่าถูกสาปแช่ง พวกเขาจะอาศัยอยู่ในบ้านที่เขาสร้าง พวกเขาจะปลูกสวนองุ่นและได้กินผล พวกเขาจะไม่สร้าง แล้วคนอื่นมาอยู่อาศัย พวกเขาจะไม่ปลูก แล้วคนอื่นมากินผลของเขา ด้วยว่า ชนชาติของเราจะมีอายุยืนนาน เช่นเดียวกับอายุของต้นไม้ และผู้ที่เราเลือกก็จะสุขใจ กับงานที่เขาลงแรงทำ พวกเขาจะไม่ลงแรงโดยไร้ประโยชน์ หรือมีลูกหลานเพื่อความวิบัติ เพราะพวกเขาจะเป็นเชื้อสายของผู้ได้รับพระพรของพระผู้เป็นเจ้า และมีบรรดาผู้สืบเชื้อสายอยู่กับพวกเขาด้วย เราจะตอบ ก่อนที่พวกเขาจะร้องเรียกถึงเรา เราจะได้ยินในขณะที่พวกเขากำลังพูด สุนัขป่าและลูกแกะจะเล็มหญ้าอยู่ด้วยกัน สิงโตจะกินหญ้าอย่างโค และงูจะกินฝุ่นเป็นอาหาร สัตว์เหล่านี้จะไม่ทำร้ายหรือทำลายสิ่งใด บนภูเขาบริสุทธิ์ของเรา” พระผู้เป็นเจ้ากล่าวเช่นนั้น