อิสยาห์ 54:1-4

อิสยาห์ 54:1-4 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

พระยาห์เวห์ตรัสว่า “จงร้องเพลงเถิด โอ หญิงหมันที่ไม่ได้คลอดบุตร จงเปล่งเสียงร้องเพลงและจงร้องเสียงดัง เจ้าผู้ไม่ได้เจ็บครรภ์ เพราะว่าบุตรของแม่ร้างจะมีมากกว่า บุตรของหญิงที่แต่งงาน จงขยายพื้นที่เต็นท์ของเจ้าให้ใหญ่ขึ้น และยืดม่านที่อาศัยของเจ้าออกไป อย่าหน่วงไว้ จงต่อเชือกของเจ้าให้ยาวขึ้น และเสริมหลักหมุดของเจ้าให้มั่นคง เพราะเจ้าจะกระจายออกไปทางขวาและทางซ้าย และเชื้อสายของเจ้าจะได้บรรดาประชาชาติเป็นกรรมสิทธิ์ และจะให้มีคนอาศัยในเมืองร้าง “อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องอับอาย อย่าอดสูเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องละอาย เพราะเจ้าจะลืมความขายหน้าในวัยสาวของเจ้า และเจ้าจะไม่จดจำความอายในการเป็นม่ายของเจ้าอีก

อิสยาห์ 54:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พระยาห์เวห์​พูดว่า “เยรูซาเล็ม หญิง​ที่​เป็นหมันเอ๋ย ร้อง​ตะโกน​ออกมา​ด้วย​ความยินดี เจ้า​ที่​ไม่เคย​เจ็บท้อง​คลอด​มาก่อน ระเบิด​เสียง​ออกมา​เป็นเพลงเลย ถึงแม้​เจ้า​จะ​ถูกทอดทิ้ง​แต่​ก็จะ​มีลูก​มากกว่า​หญิง​ที่​อยู่​กับสามี​เสียอีก ขยายที่​สำหรับ​เต็นท์​ของเจ้า​ให้​กว้างขึ้น กาง​ม่าน​เต็นท์​ของเจ้า​ให้​ยาวออกไป​ให้เต็มที่​ไปเลย ต่อ​เชือก​ของเต็นท์เจ้า​ให้​ยาวขึ้น และ​ทำให้​หลักหมุด​แข็งแรงขึ้น เพราะ​เจ้า​จะ​ขยายไป​ทางซ้าย​และขวา ลูกหลาน​ของเจ้า​จะ​ไป​ยึดครอง​ดินแดน​ของ​ชนชาติต่างๆ และ​ตั้งรกราก​อยู่​ใน​เมืองร้างต่างๆ ไม่ต้องกลัว เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่ต้อง​อับอาย และ​ไม่ต้อง​หมดกำลังใจ​เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่ต้อง​ขายหน้า เจ้า​จะ​ลืม​ความอับอาย​ในวัยสาว​ของเจ้า และ​เจ้า​ก็จะ​ไม่ต้อง​หวน​คิดถึง​ความอับอาย​ของเจ้า​ตอน​เป็นหม้าย​อีกต่อไป

อิสยาห์ 54:1-4 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

“จงร้องเพลงเถิด โอ หญิงหมันเอ๋ย ผู้​ไม่​คลอดบุตร จงเปล่งเสียงร้องเพลงและร้องเสียงดัง เจ้​าผู้​ไม่ได้​เจ​็บครรภ์ ด้วยว่าบุตรของผู้​อยู่​อย่างโดดเดี่ยวก็ยังจะมีมากกว่าบุตรของภรรยาที่​ได้​แต่งงาน​” พระเยโฮวาห์ตรั​สด​ังนี้ “จงขยายสถานที่​แห่​งเต็นท์ของเจ้า และให้เขาขึ​งม​่านของที่อาศัยของเจ้าออก อย่าหน่วงไว้ ต่อเชือกของเจ้าให้​ยาว และเสริมกำลังหลักหมุดของเจ้า เพราะเจ้าจะกระจายออกไปทางขวาและทางซ้าย และเชื้อสายของเจ้าจะได้พวกต่างชาติเป็นมรดก และจะกระทำให้หัวเมืองที่รกร้างมีคนอาศัยอยู่ อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องอับอาย อย่าอดสู​เลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องละอาย เพราะเจ้าจะลืมความอายในวัยสาวของเจ้า และเจ้าจะไม่จำที่เขาติความเป็​นม​่ายของเจ้าอีก

อิสยาห์ 54:1-4 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

<<จงร้องเพลงเถิด โอ หญิงหมันเอ๋ย ผู้ไม่คลอดบุตร จงเปล่งเสียงร้องเพลงและร้องให้ดัง เจ้าผู้ไม่ได้เจ็บครรภ์ ด้วยว่าบุตรของแม่ร้างก็ยังจะมีมากกว่า บุตรของนางที่แต่งงาน พระเจ้าตรัสดังนี้ จงขยายสถานที่แห่งเต็นท์ของเจ้า และให้ม่านของที่อาศัยของเจ้าขึงออก อย่าหน่วงไว้ ต่อเชือกของเจ้าให้ยาว และเสริมกำลังหลักหมุดของเจ้า เพราะเจ้าจะกระจายออกไปทางขวาและทางซ้าย และเชื้อสายของเจ้าจะได้บรรดาประชาชาติเป็นกรรมสิทธิ์ และจะให้มีคนอยู่ในหัวเมืองร้างเปล่า <<อย่ากลัวเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องอับอาย อย่าอดสูเลย เพราะเจ้าจะไม่ต้องละอาย เพราะเจ้าจะลืมความอายในวัยสาวของเจ้า และเจ้าจะไม่จำที่เขาติความเป็นม่ายของเจ้าอีก

อิสยาห์ 54:1-4 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

“จงร้องเพลงเถิด หญิงหมันเอ๋ย เจ้าผู้ไม่เคยมีลูก จงเปล่งเสียงร้องเพลงและจงโห่ร้องยินดีเถิด เจ้าผู้ไม่เคยเจ็บครรภ์ เพราะลูกของหญิงที่โดดเดี่ยว ก็ยังมีมากกว่าลูกของหญิงผู้มีสามี” องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสดังนั้น “จงขยายที่ตั้งเต็นท์ของเจ้า ขึงผ้าเต็นท์ออกกว้าง อย่ารั้งไว้ ต่อเชือกเต็นท์ และตอกหลักหมุดให้มั่นคง เพราะเจ้าจะขยายออกไปทั้งซ้ายและขวา ลูกหลานของเจ้าจะยึดกรรมสิทธิ์ของประชาชาติต่างๆ และตั้งถิ่นฐานในนครต่างๆ ที่เริศร้างของพวกเขา “อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ต้องทนอับอาย อย่ากลัวเลย เจ้าจะไม่ต้องขายหน้า เจ้าจะลืมความอัปยศในวัยสาว และไม่จดจำคำถากถางเรื่องความเป็นม่ายของเจ้าอีก

อิสยาห์ 54:1-4 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “จง​ร้อง​เพลง​เถิด หญิง​ที่​เป็น​หมัน เจ้า​ไม่​เคย​ตั้งครรภ์ จง​ร้อง​เพลง​และ​ตะโกน​ด้วย​เสียง​อัน​ดัง​เถิด เจ้า​ยัง​ไม่​เคย​ปวด​ครรภ์ เพราะ​หญิง​ที่​ถูก​ทอดทิ้ง จะ​มี​บุตร​มาก​กว่า​หญิง​ที่​มี​สามี จง​ขยาย​กระโจม​ของ​เจ้า​ให้​ใหญ่​ขึ้น และ​ให้​ม่าน​ใน​ที่​อยู่​อาศัย​ของ​เจ้า​แผ่​กว้าง​ออก​ไป ไม่​ต้อง​ยับยั้ง​ไว้ ทำ​เชือก​ของ​เจ้า​ให้​ยาว​ขึ้น และ​ทำ​หมุด​ให้​แข็งแรง เพราะ​เจ้า​จะ​แผ่​ขยาย​ออก​ไป​ได้​กว้าง​ไกล ทั้ง​ด้าน​ซ้าย​และ​ด้าน​ขวา และ​เชื้อสาย​ของ​เจ้า​จะ​ได้​เป็น​เจ้า​ของ​บรรดา​ประชา​ชาติ และ​พวก​เขา​จะ​เป็น​เจ้า​ของ​เมือง​ร้าง​ทั้ง​หลาย อย่า​กลัว​เลย ด้วย​ว่า เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​อับอาย อย่า​สับสน​เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ต้อง​อัปยศ​อดสู ด้วย​ว่า เจ้า​จะ​ลืม​ความ​ขาย​หน้า​ที่​มี​ใน​วัย​แรก​รุ่น และ​ความ​เป็น​ม่าย​ซึ่ง​ทำให้​เจ้า​ถูก​ตำหนิ​ติเตียน​ก็​จะ​ไม่​อยู่​ใน​ความ​ทรงจำ​อีก​ต่อ​ไป