ปฐมกาล 8:14-22

ปฐมกาล 8:14-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

เมื่อ​ถึง​วันที่​ยี่สิบเจ็ด​ของ​เดือน​ที่สอง แผ่นดิน​ก็​แห้งสนิท พระเจ้า​จึง​พูด​กับ​โนอาห์​ว่า “ออก​ไป​จาก​เรือ​ได้แล้ว ทั้ง​ตัวเจ้า เมีย​ของเจ้า ลูกชาย และ​ลูกสะใภ้​ของเจ้า นำ​ทุกสิ่ง​ที่​มีชีวิต​บน​เรือ​ออกไป​กับเจ้าด้วย สัตว์​ทุกชนิด นกต่างๆ สัตว์ใช้งาน และ​สัตว์เลื้อย​คลาน​บน​แผ่นดิน​ทุกชนิด เพื่อ​พวกมัน​จะได้​อยู่​กัน​จนเต็ม​แผ่นดิน พวกมัน​จะ​มีลูกหลาน​และ​จะ​เพิ่มจำนวน​ขึ้น​บน​โลกนี้” โนอาห์​กับ​ลูกชาย เมีย และ​ลูกสะใภ้​จึง​พา​กัน​ออก​จากเรือ สัตว์​แต่ละ​ครอบครัว​ได้​พา​กัน​เดิน​ออก​มา​จาก​เรือ ทั้ง​สัตว์เลื้อย​คลาน​ทุกตัว​บน​พื้นดิน​และ​นก​ทุกชนิด จากนั้น​โนอาห์​จึง​สร้าง​แท่นบูชา​ให้กับ​พระยาห์เวห์ เขา​ได้​นำ​นก​ที่​สะอาด​ทุกชนิด​และ​สัตว์​ที่​สะอาด ทุกชนิด​มา และ​เอา​พวกมัน​มา​เผา​ถวาย​บน​แท่นบูชานั้น ซึ่ง​เป็น​กลิ่น​ที่​พระยาห์เวห์​พอใจมาก พระองค์​จึง​พูด​กับ​ตัวเอง​ว่า “เรา​จะ​ไม่​สาปแช่ง​แผ่นดินโลก​นี้​อีกต่อไป เพราะ​เห็นแก่​มนุษย์ มนุษย์​นั้น​มี​ความคิด​ชั่วร้าย​ตั้งแต่​เด็กแล้ว ดังนั้น​เรา​จะ​ไม่มีวัน​ทำลาย​สิ่งที่​มีชีวิต​ทั้งหมด​อย่างที่​เรา​ได้​ทำไปแล้ว​นั้นอีก ตราบใด​ที่​โลกนี้​ยังอยู่ การเพาะ​ปลูก​และ​การเก็บเกี่ยว ความเย็น​และ​ความร้อน ฤดูร้อน​และ​ฤดูหนาว กลางวัน​และ​กลางคืน จะ​ไม่มีวัน​หมดไป”

ปฐมกาล 8:14-22 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เมื่อถึงวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สองแผ่นดินก็แห้งแล้ว พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์ว่า “เจ้าจงออกไปจากเรือ ทั้งภรรยาของเจ้า บุตรชายของเจ้าและบุตรสะใภ้ของเจ้าด้วย จงพาสัตว์ทุกชนิดที่อยู่กับเจ้า ที่มีเลือดเนื้อ คือนก สัตว์ใช้งาน และสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมดที่คลานบนดินให้ออกไป เพื่อจะได้แพร่พันธุ์ทวีขึ้นมากมายบนแผ่นดิน” โนอาห์ก็ออกไปพร้อมกับบุตร ภรรยา และบุตรสะใภ้ สัตว์ทุกชนิดและสัตว์เลื้อยคลานทั้งหมด กับนกและสัตว์ที่เคลื่อนไหวไปมาบนแผ่นดินทั้งหมดก็ออกไปจากเรือตามพันธุ์ของมัน โนอาห์สร้างแท่นบูชาแด่พระยาห์เวห์และเลือกเอาสัตว์ใช้งานที่สะอาด และนกที่สะอาดมาเผาบูชาถวายที่แท่นนั้น พระยาห์เวห์ทรงได้กลิ่นที่พอพระทัยแล้ว ทรงดำริในพระทัยว่า “เราจะไม่สาปแผ่นดินอีกต่อไป แม้ว่ามนุษย์ไม่ดี เพราะเค้าความคิดในใจของมนุษย์ล้วนแต่ร้ายมาตั้งแต่เด็ก เราจะไม่ทำลายสิ่งมีชีวิตทั้งปวงอีก ดังที่เราได้ทำแล้วนั้น ตราบที่โลกยังมีอยู่ จะมีฤดูหว่านกับฤดูเกี่ยว มีเย็นกับร้อน มีฤดูร้อนกับฤดูหนาว มีวันและคืนตลอดไป”

ปฐมกาล 8:14-22 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ในเดือนที่สองวั​นที​่​ยี​่​สิ​บเจ็ดของเดือนนั้นแผ่นดินโลกก็​แห​้งสนิท พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์​ว่า “จงออกไปจากนาวา ทั้งเจ้า ภรรยา บุตรชาย และบุตรสะใภ้ทั้งหลายของเจ้า จงพาสัตว์​ที่​มี​ชี​วิตทั้งปวงที่​อยู่​ด้วยกั​นก​ับเจ้า คือบรรดาเนื้อหนัง ทั้งนก สัตว์​ใช้งาน และสัตว์เลื้อยคลานทั้งปวงที่คลานไปมาบนแผ่นดินโลกให้​ออกมา เพื่อพวกมันจะทวีมากขึ้นบนแผ่นดินโลก และมีลูกดกทวีมากขึ้นบนแผ่นดินโลก” โนอาห์จึงออกไป พร​้อมทั้​งบ​ุตรชาย ภรรยา และบุตรสะใภ้ทั้งหลายที่​อยู่​กั​บท​่าน สัตว์​ป่าทั้งปวง บรรดาสัตว์​เลื้อยคลาน นกทั้งปวง และทุกสิ่งที่คลานไปมาบนแผ่นดินโลกตามชนิดของพวกมันออกไปจากนาวา โนอาห์​ก็​สร้างแท่นบูชาแด่พระเยโฮวาห์ และเอาบรรดาสัตว์​ที่​สะอาดและบรรดานกที่สะอาดถวายเป็นเครื่องเผาบูชาที่แท่นนั้น พระเยโฮวาห์​ได้​ดมกลิ่นหอมหวาน และพระเยโฮวาห์ทรงดำริในพระทัยว่า “เราจะไม่สาปแช่งแผ่นดิ​นอ​ีกเพราะเหตุ​มนุษย์ ด้วยว่าเจตนาในใจของเขาล้วนแต่ชั่วร้ายตั้งแต่เด็กมา เราจะไม่ประหารสิ่งทั้งปวงที่​มี​ชี​วิ​ตอ​ีกเหมือนอย่างที่เราได้กระทำแล้​วน​ั้น ในขณะที่​โลกยังดำรงอยู่​นั้น จะมี​ฤดู​หว่านฤดู​เก็บเกี่ยว เวลาเย็นเวลาร้อน ฤดู​ร้อนฤดู​หนาว กลางวันกลางคืนต่อไป”

ปฐมกาล 8:14-22 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ครั้นถึงวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สองแผ่นดินก็แห้งแล้ว พระเจ้าตรัสแก่โนอาห์ว่า <<เจ้าจงออกไปจากนาวาเถิด ทั้งภรรยาของเจ้าบุตรชายของเจ้า และบุตรสะใภ้ของเจ้าด้วย จงพาสรรพสัตว์ที่มีชีวิต ที่อยู่กับเจ้าทุกชนิด คือนก สัตว์และสัตว์เลื้อยคลานให้ออกมา เพื่อจะได้เกิดพืชพันธุ์มากมายทวีขึ้นบนแผ่นดิน>> โนอาห์ก็ออกไปพร้อมกับบุตรภรรยาและบุตรสะใภ้ บรรดาสัตว์ที่มีชีวิตและทุกสิ่งที่เลื้อยคลาน กับบรรดานกและสัตว์ที่เคลื่อนไหวไปมา บนแผ่นดินก็ออกไปจากนาวาตามพันธุ์ของมัน โนอาห์สร้างแท่นบูชาพระเจ้าและเลือกเอาสัตว์ และนกประเภทไม่มลทินบางตัวมาเผาบูชาถวายที่แท่นนั้น พระเจ้าทรงได้กลิ่นที่พอพระทัยแล้ว ทรงดำริในพระทัยว่า <<เราจะไม่สาปแผ่นดินอีกต่อไป แม้ว่ามนุษย์ไม่ดี ถึงเค้าความคิดในใจของมนุษย์ล้วนแต่ชั่วตั้งแต่เด็กมา เราจะไม่ประหารสิ่งทั้งหลายที่มีชีวิตเหมือนอย่างที่ เราได้กระทำแล้วนั้นอีก โลกยังดำรงอยู่ตราบใด จะมีฤดูหว่านกับฤดูเกี่ยว เวลาเย็นกับเวลาร้อน ฤดูร้อนกับฤดูหนาว และมีวันและคืนเรื่อยไปตราบนั้น>>

ปฐมกาล 8:14-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

พอถึงวันที่ยี่สิบเจ็ดเดือนที่สอง แผ่นดินก็แห้งสนิท แล้วพระเจ้าตรัสกับโนอาห์ว่า “เจ้า ภรรยาของเจ้า บรรดาบุตรชายและบุตรสะใภ้ของเจ้า จงออกจากเรือ จงนำสิ่งมีชีวิตทุกชนิดที่อยู่กับเจ้าออกมาด้วย ทั้งนก สัตว์ต่างๆ สัตว์ที่เลื้อยคลาน เพื่อพวกมันจะได้ออกลูกออกหลานและทวีจำนวนขึ้นในโลก” ดังนั้นโนอาห์จึงออกมาพร้อมกับบุตรชาย รวมทั้งภรรยาและบุตรสะใภ้ของเขา สัตว์ทั้งปวง สัตว์ที่เลื้อยคลานทั้งปวง นกทั้งปวง คือสิ่งมีชีวิตทั้งหมดบนโลกต่างทยอยออกจากเรือทีละชนิด หลังจากนั้นโนอาห์สร้างแท่นบูชาแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าและถวายสัตว์และนกที่ไม่เป็นมลทินจำนวนหนึ่งเป็นเครื่องเผาบูชาบนแท่นนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงได้กลิ่นอันเป็นที่พอพระทัยและทรงดำริว่า “เราจะไม่สาปแช่งแผ่นดินเพราะมนุษย์อีกต่อไป ถึงแม้ว่าจิตใจของมนุษย์จะโน้มเอียงไปในทางชั่วตั้งแต่วัยเด็ก แต่เราจะไม่ทำลายล้างสิ่งมีชีวิตทั้งปวงอย่างที่เราได้ทำในคราวนี้อีก “ตราบใดที่โลกยังคงอยู่ ตราบนั้นจะมีฤดูหว่านและฤดูเก็บเกี่ยว ความหนาวเย็นและความร้อน ฤดูร้อนและฤดูหนาว วันและคืน อยู่เรื่อยไป”

ปฐมกาล 8:14-22 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

วัน​ที่​ยี่​สิบ​เจ็ด​ของ​เดือน​ที่​สอง แผ่นดิน​โลก​แห้ง​สนิท แล้ว​พระ​เจ้า​กล่าว​กับ​โนอาห์​ว่า “จง​ออก​ไป​จาก​เรือ​ใหญ่ เจ้า​จง​ให้​ภรรยา​ของ​เจ้า บุตร​ชาย​และ​บุตร​สะใภ้​ของ​เจ้า​ไป​กับ​เจ้า พา​สัตว์​ป่า​ทั้ง​ปวง​ที่​อยู่​กับ​เจ้า​ไป​ด้วย สัตว์​ที่​มี​ชีวิต​อย่าง​พวก​นก สัตว์​เลี้ยง และ​สัตว์​เลื้อย​คลาน​ที่​สามารถ​เลื้อย​ได้​บน​ดิน เพื่อ​จะ​ได้​แพร่​พันธุ์​ออก​ไป​บน​แผ่นดิน​โลก ให้​มี​ลูก​ดก​เพื่อ​ทวี​จำนวน​ขึ้น​บน​แผ่นดิน” แล้ว​โนอาห์​ก็​ออก​ไป บุตร​ชาย ภรรยา และ​บุตร​สะใภ้​ก็​ตาม​เขา​ไป​ด้วย สัตว์​ป่า​ทั้ง​หมด สัตว์​เลื้อย​คลาน นก​ทุก​ชนิด และ​ทุก​สิ่ง​ที่​คลาน​บน​ดิน​ก็​ออก​ไป​จาก​เรือ​ใหญ่​เป็น​หมู่​ตาม​ชนิด​ของ​มัน ครั้น​แล้ว โนอาห์​ก็​สร้าง​แท่น​บูชา​ถวาย​แด่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​เลือก​เอา​สัตว์​ที่​สะอาด​บาง​ตัว​ใน​กลุ่ม​สัตว์​เลี้ยง​และ​นก ไป​เผา​ที่​แท่น​บูชา​เป็น​ของ​ถวาย เมื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กลิ่น​หอม​อัน​น่า​พอใจ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​คิด​ว่า “เรา​จะ​ไม่​สาป​แช่ง​พื้น​ดิน​เพราะ​มนุษย์​อีก ถึง​แม้​ว่า​มนุษย์​มี​จิตใจ​ชั่วร้าย​ตั้งแต่​เยาว์​วัย และ​เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้ง​หลาย​เหมือน​กับ​ที่​เรา​ได้​ทำไป​แล้ว​อีก ตราบ​ที่​แผ่นดิน​โลก​ยัง​คง​อยู่ ฤดู​กาล เช่น​ฤดู​หว่าน​เมล็ด​กับ​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว วัน​เวลา​ที่​เหน็บหนาว​และ​ร้อน​ระอุ ฤดู​ร้อน​กับ​ฤดู​หนาว วัน​และ​คืน ก็​จะ​ไม่​มี​วัน​หยุด​ลง”