เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ท่าน​จะ​ไม่​มี​ความ​สงบสุข​เลย​ท่ามกลาง​ชนชาติ​เหล่านั้น แม้แต่​ที่​พัก​เท้า​ก็​ยัง​ไม่​มี และ​ที่นั่น พระยาห์เวห์​จะ​ทำ​ให้​ท่าน​มี​จิตใจ​ที่​สั่นผวา สายตา​ที่​อ่อนล้า และ​ลำคอ​ที่​แห้ง​ผาก ชีวิต​ของ​ท่าน​จะ​ตก​อยู่​ใน​อันตราย​เสมอ หวาดกลัว​ทั้ง​กลางคืน​และ​กลางวัน และ​ไม่​แน่ใจ​ว่า​จะ​มี​ชีวิต​ต่อไป​หรือไม่ ใน​ตอนเช้า​ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​อยู่​ถึง​ตอนเย็น’ และ​ใน​ตอนเย็น​ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​อยู่​ถึง​พรุ่งนี้’ เพราะ​ความกลัว​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​ใน​ใจ​ของ​ท่าน​และ​สิ่ง​ที่​ตา​ท่าน​จะ​เห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

เมื่อท่านอยู่ท่ามกลางประชาชาติต่างๆนั้น ท่านจะไม่พบความสบายเลย ส้นเท้าของท่านจะไม่มีที่หยุดพัก เพราะพระเจ้าจะประทานให้ท่าน มีจิตใจที่หวาดหวั่นมีตาที่มืดมัวลง และมีชีวิตที่ค่อยๆวอดลง และชีวิตของท่านก็จะแขวนอยู่ข้างหน้าท่านอย่างสงสัย ท่านจะครั่นคร้ามอยู่ทั้งกลางคืนและกลางวัน ไม่มีความแน่ใจในชีวิตของท่านเลย ในเวลาเช้าท่านจะกล่าวว่า <ถ้าเป็นเวลาเย็นก็จะดี> และในเวลาเย็นท่านจะกล่าวว่า <ถ้าเป็นเวลาเช้าก็จะดี> เพราะความครั่นคร้ามที่ท่านมีอยู่นั้น และเพราะสิ่งที่ตาท่านจะเห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

ท่าน​จะ​ไม่​มี​ความ​สงบสุข​เลย​ท่ามกลาง​ชนชาติ​เหล่านั้น แม้แต่​ที่​พัก​เท้า​ก็​ยัง​ไม่​มี และ​ที่นั่น พระยาห์เวห์​จะ​ทำ​ให้​ท่าน​มี​จิตใจ​ที่​สั่นผวา สายตา​ที่​อ่อนล้า และ​ลำคอ​ที่​แห้ง​ผาก ชีวิต​ของ​ท่าน​จะ​ตก​อยู่​ใน​อันตราย​เสมอ หวาดกลัว​ทั้ง​กลางคืน​และ​กลางวัน และ​ไม่​แน่ใจ​ว่า​จะ​มี​ชีวิต​ต่อไป​หรือไม่ ใน​ตอนเช้า​ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​อยู่​ถึง​ตอนเย็น’ และ​ใน​ตอนเย็น​ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘ขอ​ให้​อยู่​ถึง​พรุ่งนี้’ เพราะ​ความกลัว​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​ใน​ใจ​ของ​ท่าน​และ​สิ่ง​ที่​ตา​ท่าน​จะ​เห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เมื่อท่านอยู่ท่ามกลางประชาชาติต่างๆ นั้น ท่านจะไม่พบความสบายเลย ส้นเท้าของท่านจะไม่มีที่หยุดพัก เพราะพระยาห์เวห์จะประทานให้ท่านมีจิตใจที่หวาดหวั่น มีตาที่มืดมัวลง และมีชีวิตที่ค่อยๆ วอดลง และชีวิตของท่านก็จะแขวนอยู่ในความสงสัยต่อหน้าท่าน ท่านจะครั่นคร้ามอยู่ทั้งกลางคืนและกลางวัน ไม่มีความแน่ใจในชีวิตของท่านเลย ในเวลาเช้าท่านจะกล่าวว่า ‘ถ้าเป็นเวลาเย็นก็จะดี’ และในเวลาเย็นท่านจะกล่าวว่า ‘ถ้าเป็นเวลาเช้าก็จะดี’ เพราะความครั่นคร้ามที่ท่านมีอยู่นั้น และเพราะสิ่งที่ตาท่านจะเห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

เมื่อท่านอยู่ท่ามกลางประชาชาติต่างๆนั้น ท่านจะไม่พบความสบายเลย ฝ่าเท้าของท่านจะไม่​มี​ที่​หยุดพัก เพราะพระเยโฮวาห์จะประทานให้ท่านมี​จิ​ตใจที่​หวาดหวั่น มี​ตาที่มื​ดม​ัวลงและมี​ชี​วิตที่ค่อยๆวอดลง และชีวิตของท่านก็จะแขวนอยู่ข้างหน้าท่านอย่างสงสัย ท่านจะครั่​นคร​้ามอยู่ทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มี​ความแน่ใจในชีวิตของท่านเลย ในเวลาเช้าท่านจะกล่าวว่า ‘ถ้าเป็นเวลาเย็​นก​็จะดี’ และในเวลาเย็นท่านจะกล่าวว่า ‘ถ้าเป็นเวลาเช้าก็จะดี’ เพราะความครั่​นคร​้ามซึ่​งม​ี​อยู่​ในจิตใจท่านนั้น และเพราะสิ่งที่ตาท่านจะเห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

เมื่อท่านอยู่ท่ามกลางประชาชาติต่างๆนั้น ท่านจะไม่พบความสบายเลย ส้นเท้าของท่านจะไม่มีที่หยุดพัก เพราะพระเจ้าจะประทานให้ท่าน มีจิตใจที่หวาดหวั่นมีตาที่มืดมัวลง และมีชีวิตที่ค่อยๆวอดลง และชีวิตของท่านก็จะแขวนอยู่ข้างหน้าท่านอย่างสงสัย ท่านจะครั่นคร้ามอยู่ทั้งกลางคืนและกลางวัน ไม่มีความแน่ใจในชีวิตของท่านเลย ในเวลาเช้าท่านจะกล่าวว่า <ถ้าเป็นเวลาเย็นก็จะดี> และในเวลาเย็นท่านจะกล่าวว่า <ถ้าเป็นเวลาเช้าก็จะดี> เพราะความครั่นคร้ามที่ท่านมีอยู่นั้น และเพราะสิ่งที่ตาท่านจะเห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

ท่านจะไม่ได้อยู่อย่างสงบสุขเลยในหมู่ชนชาติเหล่านั้น ไม่มีแม้แต่ที่ให้วางเท้า องค์พระผู้เป็นเจ้าจะให้ท่านหวาดวิตก ทำให้ดวงตาอ่อนระโหยและดวงใจหดหู่สิ้นหวัง ชีวิตของท่านจะแขวนอยู่ในความสงสัย ท่านจะวิตกว้าวุ่นทั้งกลางวันและกลางคืน ไม่มีความมั่นใจใดๆ ในชีวิต ยามเช้าท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเย็น!” และในยามเย็นท่านจะพูดว่า “อยากให้เป็นเวลาเช้า!” เพราะความอกสั่นขวัญแขวนที่จะเต็มล้นในใจของท่านและภาพต่างๆ ที่ตาของท่านจะเห็น

เฉลยธรรมบัญญัติ 28:65-67 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

และ​ท่าน​จะ​ไม่​มี​สันติสุข​อยู่​ท่าม​กลาง​บรรดา​ประชา​ชาติ และ​ฝ่า​เท้า​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ได้​พัก พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ทำ​ให้​ท่าน​หวาด​หวั่น หมด​หนทาง และ​สิ้น​หวัง​อยู่​ที่​นั่น ชีวิต​ของ​ท่าน​จะ​อยู่​ใน​อันตราย​เสมอ ท่าน​จะ​หวั่น​วิตก​ทั้ง​วัน​และ​คืน และ​มี​ชีวิต​ที่​ปราศจาก​ความ​แน่นอน ใน​ยาม​เช้า ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘อยาก​ให้​ตก​เย็น​เสีย​ที’ และ​ใน​ยาม​เย็น ท่าน​จะ​พูด​ว่า ‘อยาก​ให้​ถึง​รุ่ง​เช้า​เสีย​ที’ เพราะ​ใจ​ของ​ท่าน​หวั่น​หวาด​กับ​สิ่ง​ที่​จะ​เผชิญ และ​ภาพ​ที่​ท่าน​จะ​เห็น