2 ซามูเอล 9:7-8
2 ซามูเอล 9:7-8 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
และดาวิดตรัสกับท่านว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะแสดงความรักมั่นคงต่อท่านแน่นอน เพื่อเห็นแก่โยนาธานราชบิดาของท่าน และเราจะคืนที่ดินทั้งหมดของซาอูลอัยกาของท่านแก่ท่าน และท่านจะรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะของเราเสมอไป” และเขาก็ย่อตัวลงคำนับและทูลว่า “ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นใครเล่า? ซึ่งฝ่าพระบาทจะทรงสังเกตเห็นสุนัขตายอย่างข้าพระบาทนี้”
2 ซามูเอล 9:7-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ดาวิดตรัสกับเขาว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะแสดงความเมตตากรุณาต่อเจ้าโดยเห็นแก่โยนาธานบิดาของเจ้าอย่างแน่นอน เราจะคืนที่ดินทั้งหมดของซาอูลปู่ของเจ้าให้กับเจ้า และเจ้าจะมานั่งร่วมโต๊ะกับเราเสมอ” เมฟีโบเชทกราบลง แล้วทูลว่า “ควรหรือที่สุนัขตายเช่นข้าพระบาทจะได้รับพระกรุณาจากฝ่าพระบาท?”
2 ซามูเอล 9:7-8 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
ดาวิดพูดกับเขาว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะเมตตาปรานีเจ้าอย่างแน่นอน เพื่อเห็นแก่โยนาธานพ่อของเจ้า เราจะคืนที่ดินทั้งหมดที่เคยเป็นของซาอูลปู่ของเจ้า ให้กับเจ้า และเจ้าจะได้นั่งกินอาหารโต๊ะเดียวกับเราตลอดไป” เมฟีโบเชทก้มลงกราบอีกครั้งและพูดว่า “คนรับใช้ท่านคนนี้เป็นใครหรือ ท่านถึงได้มาสนใจหมาที่ตายแล้วอย่างข้าพเจ้า”
2 ซามูเอล 9:7-8 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
และดาวิดตรัสกับท่านว่า “อย่ากลัวเลย เพราะเราจะสำแดงความเมตตาต่อท่านเพื่อเห็นแก่โยนาธานบิดาของท่าน และเราจะมอบที่ดินทั้งหมดของซาอูลราชบิดาของท่านคืนแก่ท่าน และท่านจงรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะของเราเสมอไป” และท่านก็กราบถวายบังคมและทูลว่า “ผู้รับใช้ของพระองค์เป็นผู้ใดเล่า ซึ่งพระองค์จะทอดพระเนตรสุนัขตายอย่างข้าพระองค์นี้”
2 ซามูเอล 9:7-8 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
และดาวิดตรัสกับท่านว่า <<อย่ากลัวเลย เพราะเราจะสำแดงสัจกรุณาต่อท่าน เพื่อเห็นแก่โยนาธานบิดาของท่าน และเราจะมอบที่ดินทั้งหมดของซาอูลราชบิดาของ ท่านคืนแก่ท่าน และท่านจงรับประทานอาหารอยู่ที่โต๊ะของเราเสมอไป>> และเขาก็กราบถวายบังคมและทูลว่า <<ผู้รับใช้ของฝ่าพระบาทเป็นผู้ใดเล่า ซึ่งฝ่าพระบาทจะทอดพระเนตรสุนัขตายอย่างข้าพระบาทนี้>>
2 ซามูเอล 9:7-8 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
ดาวิดกล่าวว่า “อย่ากลัวเลย เราจะแสดงความกรุณาเพื่อบิดาของท่าน และเราจะให้ที่ดินทั้งหมดของซาอูลบรรพบุรุษของท่านคืนให้แก่ท่าน และท่านจะรับประทานอาหารร่วมกับเราเสมอไป” ท่านแสดงความเคารพและพูดว่า “ผู้รับใช้ของท่านเป็นผู้ใด ที่ท่านจะเหลียวแลสุนัขที่ตายแล้วอย่างข้าพเจ้า”