2 เปโตร 2:17-22

2 เปโตร 2:17-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พวกครู​สอน​ผิด​นี้ เป็น​ตาน้ำ​ที่​แห้งขอด และ​เป็น​เมฆ​ที่​ถูก​พายุ​พัดพา​ไป ขุมนรก​มืด​ถูก​เตรียม​ไว้แล้ว​สำหรับ​คน​พวกนี้ พวกนี้​ดี​แต่​โม้​เรื่อง​ไร้สาระ​ของ​ตน และ​ใช้​ราคะตัณหา​ของ​ร่างกาย​มา​ยั่ว​คน​ที่​เพิ่ง​จะ​หลุดพ้น​มา​จาก​การ​ใช้​ชีวิต​ผิดๆ ครู​พวกนี้​ได้​สัญญา​ว่า​จะ​ให้​เสรีภาพ​กับ​คน​พวกนั้น ทั้งๆที่​ตัวเอง​ยัง​ตก​เป็น​ทาส​ของ​นิสัย​ชั่วๆ​อยู่เลย คน​ที่​พ่ายแพ้​กับ​อะไร เขา​ก็​เป็น​ทาส​ของ​สิ่งนั้น ดังนั้น​คนไหน​ที่​หลุดพ้น​ออก​มา​จาก​ความ​สกปรก​โสมม​ของ​โลก​นี้​ได้แล้ว เพราะ​ได้​รู้จัก​พระเยซู​คริสต์​องค์​เจ้า​ชีวิต​และ​พระผู้ช่วย​ให้​รอด​ของ​เรา แต่​กลับ​พ่ายแพ้ และ​กลับ​ไป​พัวพัน​กับ​สิ่ง​เหล่านั้น​อีก สภาพ​ของ​เขา​ตอน​หลังนี้​จะ​เลวร้าย​ยิ่งกว่า​ตอนแรก​เสียอีก เพราะ​ถ้า​คนนี้​ไม่ได้​รู้จัก​ทาง​ที่​ถูกต้อง​นี้​ตั้งแต่​แรก ก็​ยัง​ดีกว่า​ได้​รู้จัก แล้ว​หันหน้า​หนี​ไป​จาก​คำ​สั่งสอน​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ที่​ให้​เขา​ไว้ สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับ​คน​พวกนี้​ก็​เป็น​ไป​ตาม​คำ​สุภาษิต​ที่​ว่า “หมา​ก็​หัน​กลับ​ไป​กิน​อ้วก​ของ​มัน” หรือ​ที่​ว่า “หมู​ที่​ล้าง​สะอาด​แล้ว ก็​กลับ​ไป​เกลือกกลิ้ง​อยู่​ใน​โคลนตม​อีก”

2 เปโตร 2:17-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

คนเหล่านี้คือบ่อแล้งน้ำ คือหมอกที่ถูกพายุพัดไป นรกมืดมิดรอพวกเขาอยู่ เพราะเขาพูดจาโอ้อวดลมๆ แล้งๆ และใช้ราคะตัณหาตามวิสัยมนุษย์บาปหนามาล่อลวงคนทั้งหลายที่เพิ่งหนีพ้นจากบรรดาผู้ที่ดำเนินชีวิตในทางที่ผิด พวกเขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นเป็นอิสระ แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะคนเราถูกสิ่งใดครอบงำย่อมเป็นทาสของสิ่งนั้น ถ้าพวกเขาได้หนีพ้นมลทินโลกมาแล้วโดยการรู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ช่วยให้รอดของเรา แล้วยังหวนกลับไปข้องเกี่ยวและพ่ายแพ้แก่มัน บั้นปลายของพวกเขาก็กลับเลวร้ายยิ่งกว่าเริ่มแรก ถ้าพวกเขาไม่รู้จักทางแห่งความชอบธรรมเสียเลยก็ยังดีกว่าได้รู้จักแล้วหันหลังให้พระบัญชาศักดิ์สิทธิ์ซึ่งสืบทอดมาถึงพวกเขา พวกเขาก็เป็นไปตามสุภาษิตที่ว่า “สุนัขหวนกลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมา” และที่ว่า “สุกรที่อาบน้ำแล้วย้อนกลับไปเกลือกกลั้วในปลักโคลน”

2 เปโตร 2:17-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พวกครู​สอน​ผิด​นี้ เป็น​ตาน้ำ​ที่​แห้งขอด และ​เป็น​เมฆ​ที่​ถูก​พายุ​พัดพา​ไป ขุมนรก​มืด​ถูก​เตรียม​ไว้แล้ว​สำหรับ​คน​พวกนี้ พวกนี้​ดี​แต่​โม้​เรื่อง​ไร้สาระ​ของ​ตน และ​ใช้​ราคะตัณหา​ของ​ร่างกาย​มา​ยั่ว​คน​ที่​เพิ่ง​จะ​หลุดพ้น​มา​จาก​การ​ใช้​ชีวิต​ผิดๆ ครู​พวกนี้​ได้​สัญญา​ว่า​จะ​ให้​เสรีภาพ​กับ​คน​พวกนั้น ทั้งๆที่​ตัวเอง​ยัง​ตก​เป็น​ทาส​ของ​นิสัย​ชั่วๆ​อยู่เลย คน​ที่​พ่ายแพ้​กับ​อะไร เขา​ก็​เป็น​ทาส​ของ​สิ่งนั้น ดังนั้น​คนไหน​ที่​หลุดพ้น​ออก​มา​จาก​ความ​สกปรก​โสมม​ของ​โลก​นี้​ได้แล้ว เพราะ​ได้​รู้จัก​พระเยซู​คริสต์​องค์​เจ้า​ชีวิต​และ​พระผู้ช่วย​ให้​รอด​ของ​เรา แต่​กลับ​พ่ายแพ้ และ​กลับ​ไป​พัวพัน​กับ​สิ่ง​เหล่านั้น​อีก สภาพ​ของ​เขา​ตอน​หลังนี้​จะ​เลวร้าย​ยิ่งกว่า​ตอนแรก​เสียอีก เพราะ​ถ้า​คนนี้​ไม่ได้​รู้จัก​ทาง​ที่​ถูกต้อง​นี้​ตั้งแต่​แรก ก็​ยัง​ดีกว่า​ได้​รู้จัก แล้ว​หันหน้า​หนี​ไป​จาก​คำ​สั่งสอน​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ที่​ให้​เขา​ไว้ สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับ​คน​พวกนี้​ก็​เป็น​ไป​ตาม​คำ​สุภาษิต​ที่​ว่า “หมา​ก็​หัน​กลับ​ไป​กิน​อ้วก​ของ​มัน” หรือ​ที่​ว่า “หมู​ที่​ล้าง​สะอาด​แล้ว ก็​กลับ​ไป​เกลือกกลิ้ง​อยู่​ใน​โคลนตม​อีก”

2 เปโตร 2:17-22 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ผู้สอนเท็จเหล่านี้เป็นบ่อที่ไร้น้ำ เป็นหมอกที่ถูกพายุพัดไป พระองค์ทรงเตรียมที่มืดมิดสำหรับคนเหล่านั้นแล้ว เพราะว่าพวกเขาพูดโอ้อวดอย่างเลื่อนลอย และใช้กิเลสตัณหาของเนื้อหนัง ดักจับคนทั้งหลายที่กำลังหนีไปจากพวกที่ดำเนินชีวิตในความหลงผิด พวกเขาสัญญาว่าจะให้เสรีภาพกับคนเหล่านั้น แต่ตัวเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะว่าผู้ใดพ่ายแพ้แก่สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น เพราะว่าถ้าหลังจากพวกเขาหลีกหนีจากมลทินทั้งหลายของโลกแล้ว โดยการรู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและผู้ช่วยให้รอดของเรา แต่พวกเขากลับเกี่ยวข้องและพ่ายแพ้แก่มลทินชั่วเหล่านั้นอีก บั้นปลายของพวกเขาก็กลับเลวร้ายยิ่งกว่าตอนต้น เพราะว่าถ้าพวกเขาไม่ได้รู้จักทางชอบธรรมนั้นเสียเลย ก็ยังจะดีกว่าที่พวกเขาได้รู้แล้ว แต่กลับหันหลังให้วิสุทธิบัญญัติที่ทรงมอบแก่พวกเขานั้น สิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาก็เป็นไปตามสุภาษิตซึ่งเป็นความจริงที่ว่า “สุนัขเลียกิน สิ่งที่มันสำรอกออกมา” และ “สุกรที่คนล้างมันให้สะอาดแล้ว กลับลุยลงไปนอนในโคลนอีก”

2 เปโตร 2:17-22 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

คนเหล่านี้เป็นบ่อที่​ไร้​น้ำ เป็นเมฆที่​ถู​กพายุพัดไป ทรงเตรียมหมอกแห่งความมืดทึบไว้​แล​้วสำหรับคนเหล่านั้นเป็นนิตย์ เพราะว่าเขาพูดเย่อหยิ่งอวดตัว และเขาใช้ความปรารถนาแห่งเนื้อหนั​งก​ับความกำหนัด เพื่อจะล่อลวงคนทั้งหลายที่กำลังหนีไปจากคนเหล่านั้​นที​่หลงประพฤติ​ผิด เขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นพ้นจากการเป็นทาส แต่​ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความหายนะ เพราะว่ามนุษย์​พ่ายแพ้​แก่​สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น เพราะว่าถ้าหลังจากที่เขาพ้นจากสรรพมลทินของโลกนี้​แล้ว ด้วยการที่เขารู้​เก​ี่ยวกับพระเยซู​คริสต์​องค์​พระผู้เป็นเจ้า และพระผู้ช่วยให้​รอด เขากลับเกี่ยวข้องและพ่ายแพ้​แก่​การชั่​วน​ั้​นอ​ีก บั้นปลายของเขาก็​กล​ับชั่วร้ายยิ่งกว่าตอนต้น เพราะว่าถ้าเขาไม่​ได้​รู้​จักทางชอบธรรมนั้นเสียเลยก็ยังจะดีกว่าที่เขาได้​รู้​แล้ว แต่​กล​ับหันหลังให้พระบัญญั​ติ​อันบริ​สุทธิ​์​ที่​ได้​ทรงโปรดประทานให้​แก่​เขานั้น พฤติ​กรรมได้​เก​ิ​ดก​ับเขาตามสุภาษิตซึ่งเป็นความจริงว่า “สุนัขได้​กล​ั​บก​ินสิ่งที่มันสำรอกออกมาแล้ว และสุกรที่​ได้​ชำระล้างตัวแล้​วก​็​กล​ับลุยลงไปนอนในปลั​กอ​ีก”

2 เปโตร 2:17-22 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

คนเหล่านี้เป็นบ่อที่ไร้น้ำ เป็นหมอกที่ถูกพายุพัดไป พระองค์ทรงเตรียมขุมนรกมืดไว้แล้วสำหรับคนเหล่านั้น เพราะว่าเขาได้พูดโอ้อวดตัว และเขาใช้ความปรารถนาชั่วทางกาย ล่อลวงคนทั้งหลายที่กำลังหนีไปจากผู้ที่หลงประพฤติผิด เขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นพ้นจากการเป็นทาส แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะว่ามนุษย์พ่ายแพ้แก่สิ่งใด เขาก็เป็นทาสของสิ่งนั้น เพราะว่าถ้าหลังจากที่เขาพ้นจากสรรพมลทินของโลกนี้แล้ว ด้วยการที่เขาได้รู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและผู้ช่วยให้รอด เขากลับเกี่ยวข้องและพ่ายแพ้แก่การชั่วนั้นอีก บั้นปลายของเขาก็กลับชั่วร้ายยิ่งกว่าตอนต้น เพราะว่าถ้าเขาไม่ได้รู้จักทางชอบธรรมนั้นเสียเลย ก็ยังจะดีกว่าที่เขาได้รู้แล้ว แต่กลับหันหลังให้พระบัญญัติอันบริสุทธิ์ที่ได้ทรงโปรดมอบให้แก่เขานั้น พฤติกรรมได้เกิดกับเขาตามสุภาษิตซึ่งเป็นความจริงที่ว่า สุนัขเลียกินสิ่งที่มันสำรอกออกมา และสุกรที่คนล้างมันให้สะอาด แล้วกลับลุยลงไปนอนในปลักอีก

2 เปโตร 2:17-22 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

คนเหล่านี้คือบ่อแล้งน้ำ คือหมอกที่ถูกพายุพัดไป นรกมืดมิดรอพวกเขาอยู่ เพราะเขาพูดจาโอ้อวดลมๆ แล้งๆ และใช้ราคะตัณหาตามวิสัยมนุษย์บาปหนามาล่อลวงคนทั้งหลายที่เพิ่งหนีพ้นจากบรรดาผู้ที่ดำเนินชีวิตในทางที่ผิด พวกเขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นเป็นอิสระ แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความเสื่อมทราม เพราะคนเราถูกสิ่งใดครอบงำย่อมเป็นทาสของสิ่งนั้น ถ้าพวกเขาได้หนีพ้นมลทินโลกมาแล้วโดยการรู้จักพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าและพระผู้ช่วยให้รอดของเรา แล้วยังหวนกลับไปข้องเกี่ยวและพ่ายแพ้แก่มัน บั้นปลายของพวกเขาก็กลับเลวร้ายยิ่งกว่าเริ่มแรก ถ้าพวกเขาไม่รู้จักทางแห่งความชอบธรรมเสียเลยก็ยังดีกว่าได้รู้จักแล้วหันหลังให้พระบัญชาศักดิ์สิทธิ์ซึ่งสืบทอดมาถึงพวกเขา พวกเขาก็เป็นไปตามสุภาษิตที่ว่า “สุนัขหวนกลับไปหาสิ่งที่มันสำรอกออกมา” และที่ว่า “สุกรที่อาบน้ำแล้วย้อนกลับไปเกลือกกลั้วในปลักโคลน”

2 เปโตร 2:17-22 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

คน​เหล่า​นี้​เป็น​เสมือน​น้ำพุ​ที่​ปราศจาก​น้ำ และ​เป็น​เมฆ​หมอก​ที่​ถูก​พายุ​พัดพา ความ​มืดมิด​กำลัง​รอ​รับ​พวก​เขา​อยู่ เพราะ​เขา​พูด​เรื่อง​ไร้​สาระ​อย่าง​หยิ่ง​ยโส และ​ใช้​เนื้อหนัง​เป็น​เครื่อง​ชักจูง​บรรดา​ผู้​ที่​เพิ่ง​หลุดพ้น​จาก​ชีวิต​เดิม พวก​เขา​สัญญา​กับ​คน​เหล่า​นั้น​ว่า​จะ​มี​อิสระ แต่​ตนเอง​ยัง​เป็น​ทาส​ของ​ความ​เสื่อม​ทราม เพราะ​คน​ที่​พ่ายแพ้​แก่​สิ่ง​ใด​ย่อม​เป็น​ทาส​ของ​สิ่ง​นั้น ถ้า​เขา​ได้​หลุดพ้น​จาก​มลทิน​ของ​โลก​ด้วย​การ​รู้จัก​พระ​เยซู​คริสต์ องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​และ​ผู้​ช่วย​ให้​รอด​พ้น​ของ​เรา​แล้ว แต่​กลับ​ไป​ติด​กับดัก​อีก​จน​พ่ายแพ้ ใน​บั้นปลาย​เขา​ย่อม​เสื่อม​ทราม​ยิ่ง​กว่า​ตอน​ต้น หากว่า​พวก​เขา​ไม่​รู้​ทาง​ไป​สู่​ความ​ชอบธรรม ก็​จะ​ดี​กว่า​รู้​แล้ว​หัน​หลัง​ให้​กับ​พระ​บัญญัติ​อัน​บริสุทธิ์​ซึ่ง​เขา​เคย​ยอมรับ เขา​ก็​เป็น​จริง​ตาม​สุภาษิต​ที่​ว่า “สุนัข​กลับ​ไป​กิน​สิ่ง​ที่​มัน​สำรอก​ออก​มา” และ “สุกร​ที่​ถูก​ทำ​ความ​สะอาด​แล้ว​กลับ​ไป​ลุย​ลง​ใน​เลน​อีก”