สดุดี 88:1-13

ข้าแต่พระเจ้า พระเจ้าแห่งความรอดของข้าพระองค์ เมื่อข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ในกลางคืน ขอคำอธิษฐานของข้าพระองค์มาจำเพาะเบื้อง พระพักตร์ของพระองค์ ขอทรงเงี่ยพระกรรณฟังคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตใจของข้าพระองค์ลำบากเต็มที และชีวิตของข้าพระองค์เข้าใกล้แดนผู้ตาย เขานับข้าพระองค์ในบรรดาผู้ที่ลงไปยังปากแดน ข้าพระองค์เป็นเหมือนชายที่ไม่มีกำลัง เหมือนคนที่เขาทิ้งไว้ท่ามกลางคนตาย เหมือนคนถูกฆ่าที่นอนอยู่ในหลุมศพ ที่พระองค์มิได้ทรงระลึกถึงอีก เพราะเขาทั้งหลายถูกพรากเสียจากพระหัตถ์ของพระองค์ พระองค์ทรงใส่ข้าพระองค์ไว้ในส่วนลึกของปากแดนผู้ตาย ในแดนที่มืดและลึก พระพิโรธของพระองค์หนักอยู่บนข้าพระองค์ และพระองค์ทรงทับถมข้าพระองค์ด้วยคลื่น ทั้งสิ้นของพระองค์ พระองค์ทรงให้เพื่อนของข้าพระองค์เหินห่าง จากข้าพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพระองค์เป็นที่น่า สยดสยองของเขาทั้งหลาย ข้าพระองค์ถูกขัง ข้าพระองค์จึงออกไปไม่ได้ นัยน์ตาของข้าพระองค์มัวไปเพราะความทุกข์ ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ชูมือขึ้นต่อพระองค์ พระองค์ทรงกระทำการอัศจรรย์เพื่อคนตายหรือ ชาวแดนผู้ตายลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์ได้หรือ เขาประกาศความรักมั่นคงของพระองค์ในหลุมศพหรือ หรือประกาศความสัตย์สุจริตในแดนพินาศหรือ ในความมืดเขารู้จักการอัศจรรย์ของพระองค์หรือ ในแผ่นดินแห่งความหลงลืมเขารู้จักการช่วยกู้ของพระองค์หรือ ข้าแต่พระเจ้า แต่ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ ในเวลาเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นไปหาพระองค์