อิสยาห์ 27:1-13

ในวันนั้น พระเจ้าจะทรงลงโทษด้วยพระแสงอันแข็งกระด้างอันใหญ่ และอันแรงกล้าของพระองค์ต่อเลวีอาธานคือพญานาคที่หนีไปนั้น เลวีอาธาน พญานาคที่ขด และพระองค์จะทรงประหารมังกรที่อยู่ในทะเล ในวันนั้น <<สวนองุ่นอันแสนสุข จงร้องเพลงถึงสวนนั้น เราคือพระเจ้า เป็นผู้รักษาดูแลมัน เรารดน้ำมันอยู่ทุกขณะ เกรงว่าผู้หนึ่งผู้ใดจะทำอันตรายมัน เราจึงเฝ้ามันไว้ทั้งกลางคืนกลางวัน เราไม่มีความพิโรธ เราจะใคร่ให้มีหนามใหญ่หนามย่อยขึ้นมาสู้รบ เราจะออกรบกับมัน เราจะเผามันเสียด้วยกัน หรือให้เขาเกาะอยู่กับการป้องกันของเรา ให้เขาทำศานติภาพกับเรา ให้เขาทำศานติภาพกับเรา>> ในวันข้างหน้า ยาโคบจะหยั่งราก อิสราเอลจะผลิดอกและแตกหน่อ กระทำให้พิภพทั้งสิ้นมีผลเต็ม พระองค์ทรงโบยตีเขาอย่างที่พระองค์โบยตีผู้ที่โบยตีเขาทั้งหลายหรือ หรือเขาถูกฆ่าอย่างผู้ฆ่าเขาถูกฆ่า ด้วยการขับไล่ ด้วยการกวาดไปเป็นเชลย พระองค์ทรงต่อสู้แย้งกับเขา พระองค์ทรงกวาดเขาไปด้วยลมดุเดือดของพระองค์ในวันแห่งลมตะวันออก เพราะฉะนั้น จะลบมลทินกรรมชั่วของยาโคบอย่างนี้แหละ และนี่จะเป็นผลเต็มขนาดในการปลดบาปของเขา คือเมื่อเขาทำศิลาทั้งสิ้นของแท่นบูชา ให้เป็นเหมือนหินดินสอพอง ที่ถูกบดเป็นชิ้นๆ จะไม่มีอาเช-ราหรือแท่นเครื่องหอมตั้งอยู่ได้ เพราะเมืองมีป้อมก็มีอยู่โดดเดี่ยว ที่อาศัยก็เริศร้างถูกทอดทิ้งอย่างกับถิ่นทุรกันดาร ลูกวัวหากินอยู่ที่นั่น มันนอนลงที่นั่นและทึ้งกิ่งไม้ เมื่อกิ่งนั้นแห้ง มันก็หัก พวกผู้หญิงก็มาเอามันไปก่อไฟ เพราะนี่เป็นชนชาติที่ไร้ความเข้าใจ เพราะฉะนั้น ผู้ที่ทรงสร้างเขาก็จะไม่สงสารเขา ผู้ที่ทรงปั้นเขาจะไม่ทรงสำแดงพระคุณแก่เขา ในวันนั้น ตั้งแต่แม่น้ำยูเฟรติส ไปจนถึงลำธารอียิปต์ พระเจ้าจะทรงนวดเอาข้าว โอ ประชาชนอิสราเอลเอ๋ย เจ้าจะถูกเก็บรวมเข้ามาทีละคนๆ และในวันนั้นเขาจะเป่าเขาสัตว์ใหญ่ และบรรดาผู้ที่กำลังพินาศอยู่ในแผ่นดินอัสซีเรีย และบรรดาผู้ถูกขับไล่ออกไปยังแผ่นดินอียิปต์จะมานมัสการพระเจ้า บนภูเขาบริสุทธิ์ที่เยรูซาเล็ม