โฮเชยา 8:1-13

จงจรดเขาสัตว์ไว้ที่ริมฝีปากของเจ้า เพราะว่าแร้งตัวหนึ่งกำลังอยู่เหนือพระนิเวศของพระเจ้า เพราะเขาได้หักพันธสัญญาของเรา และละเมิดธรรมบัญญัติของเรา เขาทั้งหลายร้องทุกข์ต่อเราว่า <<ข้าแต่พระเจ้าของข้าพระองค์ ข้าพระองค์เหล่าอิสราเอลรู้จักพระองค์>> อิสราเอลได้ทอดทิ้งความดีเสียแล้ว ศัตรูจะไล่ติดตามเขา เขาทั้งหลายได้แต่งตั้งกษัตริย์แต่เรามิได้เสนอให้ทำ เขาทั้งหลายแต่งตั้งเจ้านาย แต่เราไม่รู้เรื่องเลย เขาทั้งหลายสร้างรูปเคารพด้วยเงินและทองคำของเขา เพื่อแก่ความพินาศของเขาเอง โอ สะมาเรียเอ๋ย เราทิ้งรูปลูกวัวของเจ้าเสีย ความกริ้วของเราพลุ่งขึ้นต่อเขา อีกนานสักเท่าใดหนอ เขาจึงจะบริสุทธิ์กันได้ในอิสราเอล รูปหล่อนั้น ช่างเป็นผู้ทำขึ้น รูปนั้นมิได้เป็นพระเจ้า รูปลูกวัวของสะมาเรีย จะต้องถูกทุบให้เป็นชิ้นๆ เพราะว่าเขาหว่านลม เขาจึงต้องเกี่ยวลมบ้าหมู ต้นข้าวไม่มีรวง จะไม่เกิดข้าวสำหรับทำแป้ง ถึงจะเกิด คนต่างด้าวก็เอาไปกิน อิสราเอลถูกกินเสียหมดแล้ว เดี๋ยวนี้อยู่ท่ามกลางประชาชาติทั้งหลาย เป็นเหมือนภาชนะไร้ประโยชน์ เขาทั้งหลายขึ้นไปหาอัสซีเรีย ดังลาป่าที่ท่องเที่ยวอยู่ลำพัง เอฟราอิมได้จ้างคนรักมา แม้ว่าเขาจ้างประชาชาติอื่นให้เป็นพันธมิตร ไม่ช้าเราจะต้อนเขาให้รวมกัน เขามีความหวังน้อย จากคำของกษัตริย์จอมเจ้านาย เพราะเหตุเอฟราอิมได้ก่อสร้างแท่นบูชาเพิ่มขึ้นเพื่อบาป แท่นบูชาเหล่านั้นก็กลับกลายเป็นแท่นเพื่อบาปให้เขา ถึงเราจะเขียนธรรมบัญญัติไว้ให้สักหมื่นข้อ เขาจะถือว่าเป็นเพียงของแปลก ส่วนเครื่องสัตวบูชาที่ถวายแก่เรานั้น เขาถวายเนื้อและรับประทานเนื้อนั้น แต่พระเจ้ามิได้พอพระทัยในตัวเขา บัดนี้พระองค์จะทรงระลึกถึงความชั่วของเขา และจะทรงลงโทษเขาเพราะบาปของเขา เขาจะกลับไปยังอียิปต์