กิจการ 11:1-18

ฝ่ายพวกอัครทูตกับพี่น้องทั้งหลาย ที่อยู่ในแคว้นยูเดีย ได้ยินว่าคนต่างชาติได้รับพระวจนะของพระเจ้าเหมือนกัน เมื่อเปโตรขึ้นไปยังกรุงเยรูซาเล็มแล้ว พวกที่เข้าสุหนัตจึงต่อว่าท่านว่า <<ทำไมท่านไปหาคนที่ไม่ได้เข้าสุหนัต และรับประทานอาหารกับเขา>> แต่เปโตรได้อธิบายให้เขาฟังตั้งแต่ต้นเป็นลำดับมาว่า <<เมื่อข้าพเจ้าอยู่ในเมืองยัฟฟาและกำลังอธิษฐานก็เข้าสู่ภวังค์ แล้วเห็นอะไรสิ่งหนึ่ง เหมือนผ้าผืนใหญ่หย่อนลงมาทั้งสี่มุมจากฟ้ายังข้าพเจ้า ครั้นข้าพเจ้าเขม้นดูผ้านั้น ก็เห็นสัตว์จตุบาทของโลกกับ สัตว์ป่า สัตว์ที่เลื้อยคลานและที่บิน แล้วข้าพเจ้าได้ยินพระสุรเสียงตรัสกับข้าพเจ้าว่า <เปโตรเอ๋ย จงลุกขึ้นฆ่ากินเถิด> แต่ข้าพเจ้าทูลว่า <หามิได้ พระองค์เจ้าข้า เพราะว่าสิ่งของซึ่งต้องห้าม หรือซึ่งเป็นมลทินยังไม่ได้เข้าปากข้าพระองค์เลย> แต่มีพระสุรเสียงตรัสจากฟ้าครั้งที่สองว่า <ซึ่งพระเจ้าได้ทรงชำระแล้ว เจ้าอย่าว่าเป็นของต้องห้าม> เป็นอย่างนั้นถึงสามครั้ง แล้วสิ่งนั้นทั้งสิ้นก็ถูกรับขึ้นไปบนฟ้าอีก ดูเถิด ในทันใดนั้นมีสามคนมายืนอยู่ตรงหน้าตึกที่ข้าพเจ้าอยู่ รับใช้มาจากเมืองซีซารียามาหาข้าพเจ้า พระวิญญาณจึงสั่งให้ข้าพเจ้าไปกับเขาโดยไม่ลังเลใจเลย และพวกพี่น้องทั้งหกคนนี้ได้ไปกับข้าพเจ้าด้วย เราทั้งหลายจึงเข้าไปในตึกของผู้นั้น ผู้นั้นจึงกล่าวแก่พวกเราว่า ตัวท่านได้เห็นทูตสวรรค์องค์หนึ่งยืนอยู่ในตึกของท่านและบอกท่านว่า <จงใช้คนไปยังเมืองยัฟฟา เชิญซีโมนที่เรียกว่าเปโตรมา เปโตรนั้นจะกล่าวให้ท่านฟังเป็นถ้อยคำ ซึ่งจะให้ท่านกับครอบครัวของท่านรอด> เมื่อข้าพเจ้าตั้งต้นกล่าวข้อความนั้น พระวิญญาณบริสุทธิ์ก็เสด็จมาสถิตกับเขาทั้งหลาย เหมือนได้เสด็จลงมาบนพวกเราในตอนต้นนั้น แล้วข้าพเจ้าได้ระลึกถึงพระวาจาขององค์พระผู้เป็นเจ้า ซึ่งพระองค์ตรัสไว้ว่า <ยอห์นได้ให้รับบัพติศมาด้วยน้ำ แต่ท่านทั้งหลายจะรับบัพติศมาด้วยพระวิญญาณบริสุทธิ์> เหตุฉะนั้น ถ้าพระเจ้าได้ทรงโปรดประทานแก่เขาเหมือนแก่เราทั้งหลาย เมื่อเราได้เชื่อในพระเยซูคริสตเจ้า ข้าพเจ้าเป็นผู้ใดเล่าที่จะขัดขืนพระเจ้าได้>> ครั้นคนทั้งหลายได้ยินคำเหล่านั้นก็นิ่งอยู่ แล้วได้สรรเสริญพระเจ้าว่า <<พระเจ้าได้ทรงโปรดแก่คนต่างชาติให้กลับใจใหม่ จนได้ชีวิตรอดด้วย>>