วิวรณ์ 17:4-14

วิวรณ์ 17:4-14 NTV

หญิง​ผู้​นั้น​สวม​เสื้อผ้า​สีม่วง​และ​แดง​สด​ซึ่ง​ประดับ​ด้วย​ทองคำ เพชร​นิล​จินดา และ​ไข่มุก นาง​ถือ​ถ้วย​ทองคำ​ที่​เต็ม​ด้วย​สิ่ง​อัน​น่าชัง​และ​มี​มลทิน​แห่ง​การ​ผิด​ประเวณี​ของ​นาง ที่​หน้าผาก​ของ​นาง​มี​ชื่อ​ลึกลับ​ที่​เขียน​ไว้​ว่า “บาบิโลน เมือง​อัน​ยิ่ง​ใหญ่ แม่​แห่ง​หญิง​แพศยา​ทั้ง​หลาย และ​แห่ง​สิ่ง​ที่​น่าชัง​ของ​แผ่นดิน​โลก” ข้าพเจ้า​เห็น​หญิง​ผู้​นั้น​เมามาย เนื่องจาก​การ​ดื่ม​โลหิต​ของ​บรรดา​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​พระ​เจ้า และ​โลหิต​ของ​บรรดา​ผู้​ที่​เป็น​พยาน​เรื่อง​พระ​เยซู เมื่อ​ข้าพเจ้า​เห็น​นาง ข้าพเจ้า​ก็​อัศจรรย์ใจ​ยิ่ง​นัก แล้ว​ทูต​สวรรค์​องค์​นั้น​ก็​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “ทำไม​ท่าน​จึง​อัศจรรย์ใจ​เล่า เรา​จะ​อธิบาย​ความ​ลึกลับ​ของ​หญิง​ผู้​นั้น​ให้​ท่าน​ทราบ รวม​ทั้ง​อสุรกาย​ที่​มี 7 หัว​กับ 10 เขา​ที่​นาง​ขี่​ด้วย อสุรกาย​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​นั้น ครั้ง​หนึ่ง​เคย​เป็น​อยู่ แต่​ใน​บัดนี้​ไม่​ได้​เป็น มัน​จะ​ผุด​ขึ้น​มา​และ​ออก​จาก​ขุม​นรก ก่อน​จะ​ลง​ไป​สู่​ความ​พินาศ คน​ทั้ง​หลาย​ที่​อาศัย​อยู่​บน​แผ่นดิน​โลก ซึ่ง​ไม่​มี​ชื่อ​บันทึก​ไว้​ใน​หนังสือ​แห่ง​ชีวิต​ตั้งแต่​การ​สร้าง​โลก ก็​จะ​อัศจรรย์ใจ​เมื่อ​ได้​เห็น​อสุรกาย​ซึ่ง​ครั้ง​หนึ่ง​เคย​เป็น​อยู่ แต่​ใน​บัดนี้​ไม่​ได้​เป็น และ​มัน​จะ​ปรากฏ​ตัว​ขึ้น​อีก ท่าน​จำต้อง​มี​ความ​เข้าใจ​อัน​ประกอบ​ด้วย​สติ​ปัญญา หัว​ทั้ง​เจ็ด​คือ​ภูเขา​ทั้ง​เจ็ด​ที่​หญิง​นั้น​นั่ง​อยู่ และ​หัว​ทั้ง​เจ็ด​คือ​กษัตริย์ 7 ท่าน 5 ท่าน​ได้​สิ้น​ชีวิต​ไป​แล้ว ท่าน​หนึ่ง​กำลัง​เป็น​อยู่​และ​อีก​ท่าน​ยัง​ไม่​ได้​ปรากฏ และ​เมื่อ​ท่าน​นั้น​ปรากฏ​ขึ้น​แล้ว ก็​จะ​ดำรง​อยู่​ชั่วขณะ​หนึ่ง อสุรกาย​ซึ่ง​ครั้ง​หนึ่ง​เคย​เป็น​อยู่ แต่​ใน​บัดนี้​ไม่​ได้​เป็น คือ​กษัตริย์​ท่าน​ที่​แปด ซึ่ง​เป็น​หนึ่ง​ใน​บรรดา​กษัตริย์​ทั้ง​เจ็ด และ​กำลัง​จะ​ล่วง​ไป​สู่​ความ​พินาศ เขา​สัตว์​ทั้ง​สิบ​ที่​ท่าน​เห็น คือ​กษัตริย์​ทั้ง​สิบ​ที่​ยัง​ไม่​ได้​รับ​อาณาจักร แต่​จะ​ได้​รับ​สิทธิ​อำนาจ​เยี่ยง​กษัตริย์​ด้วย​กัน​กับ​อสุรกาย​เป็น​เวลา 1 ชั่วโมง กษัตริย์​เหล่า​นั้น​มี​จุดประสงค์​อย่าง​เดียว​กัน และ​จะ​มอบ​อานุภาพ​กับ​สิทธิ​อำนาจ​ที่​ตน​มี​ให้​แก่​อสุรกาย กษัตริย์​เหล่า​นี้​จะ​ทำ​สงคราม​ต่อต้าน​ลูก​แกะ และ​ลูก​แกะ​จะ​มี​ชัย​ชนะ เพราะ​พระ​องค์​เป็น​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เหนือ​เจ้า​ทั้ง​ปวง และ​เป็น​กษัตริย์​เหนือ​กษัตริย์​ทั้ง​ปวง และ​บรรดา​ผู้​ที่​อยู่​กับ​พระ​องค์ คือ​ผู้​ที่​พระ​องค์​เรียก​และ​เลือก และ​เป็น​ผู้​ที่​ภักดี​ต่อ​พระ​องค์”