โยชูวา 2:2-21

โยชูวา 2:2-21 NTV

มี​คน​ไป​บอก​ให้​กษัตริย์​แห่ง​เยรีโค​ทราบ​ว่า “ดู​เถิด คืน​นี้​มี​ชาว​อิสราเอล​เข้า​มา​ถึง​ที่​นี่​เพื่อ​สืบ​ความ​ลับ​ใน​แผ่นดิน” แล้ว​กษัตริย์​เมือง​เยรีโค​ให้​คน​ไป​บอก​ราหับ​ว่า “จง​พา​ตัว​ชาย​ที่​มา​หา​เจ้า และ​ก็​ได้​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​เจ้า​ออก​มา เพราะ​พวก​เขา​มา​เพื่อ​สอด​แนม​ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน” แต่​หญิง​ผู้​นั้น​ซ่อน​ตัว​ชาย​ทั้ง​สอง​ไว้ และ​นาง​ตอบ​ว่า “เป็น​ความ​จริง​ที่​ชาย​ทั้ง​สอง​มา​หา​ข้าพเจ้า แต่​ข้าพเจ้า​ไม่​ทราบ​ว่า​เขา​มา​จาก​ไหน เมื่อ​ใกล้​เวลา​ปิด​ประตู​เมือง​ตอน​พลบค่ำ พวก​เขา​ก็​จาก​ไป​แล้ว ข้าพเจ้า​ไม่​ทราบ​ว่า​เขา​ไป​ไหน รีบ​ตาม​ไป​เถิด ท่าน​อาจ​จะ​ตาม​ตัว​พวก​เขา​ทัน” แต่​นาง​พา​พวก​เขา​ขึ้น​ไป​ที่​หลัง​คา​ก่อน​หน้า​นั้น​แล้ว และ​ซ่อน​ตัว​พวก​เขา​ไว้​ใต้​ป่าน​กลีบ​ที่​นาง​วาง​เรียง​บน​หลัง​คา ดังนั้น​ชาย​พวก​นั้น​จึง​รีบ​ไล่​ตาม​สาย​สืบ​ไป ตาม​ทาง​ไป​แม่น้ำ​จอร์แดน ไกล​ถึง​ลำ​น้ำ​ที่​ลุย​ข้าม​ได้ ทัน​ที​ที่​ผู้​ไล่​ตาม​ออก​ไป ประตู​เมือง​ก็​ปิด ก่อน​ที่​ชาย​ทั้ง​สอง​จะ​เอน​กาย​ลง นาง​ก็​ขึ้น​ไป​ที่​หลัง​คา และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “เรา​ทราบ​แล้ว​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​มอบ​แผ่นดิน​นี้​ให้​แก่​พวก​ท่าน ซึ่ง​ทำ​ให้​พวก​เรา​หวาด​กลัว​ท่าน​นัก และ​ทำ​ให้​ผู้​อยู่​อาศัย​ทุก​คน​ใน​แผ่นดิน​ตก​ใจ​กลัว​ต่อ​หน้า​ท่าน พวก​เรา​ได้ยิน​มา​ว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทำ​ให้​น้ำ​ใน​ทะเล​แดง​แห้ง​เหือด​ต่อ​หน้า​ท่าน​อย่างไร​เมื่อ​ท่าน​ออก​จาก​ประเทศ​อียิปต์ และ​สิ่ง​ที่​ท่าน​กระทำ​ต่อ​สิโหน​และ​โอก​กษัตริย์​ทั้ง​สอง​ของ​ชาว​อาโมร์​ที่​โพ้น​แม่น้ำ​จอร์แดน คือ​ท่าน​ได้​ตั้ง​ใจ​อย่าง​แน่ว​แน่​ที่​จะ​ทำลาย​ล้าง​ทุก​ชีวิต​ของ​พวก​เขา ทัน​ที​ที่​พวก​เรา​ได้ยิน​เรื่อง​ราว​เหล่า​นั้น เรา​ก็​ตก​ใจ​กลัว และ​เป็น​เพราะ​ท่าน ความ​กล้า​ของ​พวก​เรา​ทุก​คน​จึง​หาย​ไป​สิ้น เพราะ​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน พระ​องค์​เป็น​พระ​เจ้า​ของ​ฟ้า​สวรรค์​เบื้อง​บน​และ​บน​โลก​เบื้อง​ล่าง ฉะนั้น​บัดนี้ โปรด​สาบาน​ต่อ​ข้าพเจ้า​ใน​พระ​นาม​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า ท่าน​จะ​แสดง​ความ​กรุณา​ต่อ​ตระกูล​ของ​ข้าพเจ้า อย่าง​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​แสดง​ความ​กรุณา​ต่อ​ท่าน และ​ข้าพเจ้า​ขอ​หลัก​ประกัน​ที่​แน่​ชัด​ว่า พวก​ท่าน​จะ​ไว้​ชีวิต​บิดา​มารดา พี่​น้อง​ชาย​หญิง​ของ​ข้าพเจ้า และ​ทุก​คน​ที่​เกี่ยวดอง​กับ​พวก​เขา และ​พวก​ท่าน​จะ​ช่วย​เรา​ทั้ง​หลาย​ให้​พ้น​จาก​ความ​ตาย” และ​ชาย​ทั้ง​สอง​พูด​กับ​นาง​ว่า “ชีวิต​ของ​เรา​เพื่อ​ชีวิต​ของ​เจ้า แม้​จะ​ถึง​แก่​ความ​ตาย ถ้า​เจ้า​ไม่​บอก​เรื่อง​ของ​เรา​ให้​ใคร​ฟัง เมื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มอบ​แผ่นดิน​นี้​ให้​แก่​พวก​เรา เรา​จะ​แสดง​ความ​กรุณา​และ​ความ​สัตย์​ต่อ​เจ้า” ดังนั้น นาง​จึง​เอา​เชือก​หย่อน​เขา​ทั้ง​สอง​ลง​ทาง​หน้า​ต่าง ด้วย​ว่า บ้าน​ที่​นาง​อาศัย​อยู่​นั้น​เป็น​ส่วน​หนึ่ง​ของ​กำแพง​เมือง ฉะนั้น​นาง​อาศัย​อยู่​ใน​กำแพง นาง​บอก​ชาย 2 คน​ว่า “ไป​ที่​แถบ​ภูเขา เพื่อ​ผู้​ไล่​ตาม​จะ​หา​ท่าน​ไม่​พบ ซ่อน​ตัว​อยู่​ที่​นั่น 3 วัน จน​กว่า​พวก​เขา​จะ​กลับ แล้ว​ท่าน​จึง​จะ​เดิน​ทาง​ต่อ​ไป​ได้” ชาย​ทั้ง​สอง​พูด​กับ​นาง​ว่า “คำ​สาบาน​ที่​เจ้า​ให้​เรา​สาบาน​ไว้ จะ​ผูก​มัด​เรา​ไม่​ได้ นอก​จาก​ว่า เจ้า​จะ​ทำ​ตาม​นี้​คือ​เวลา​พวก​เรา​เข้า​มา​ใน​ดินแดน​นี้ เจ้า​จะ​ต้อง​มี​เชือก​สี​แดง​สด​ผูก​ไว้​ที่​หน้า​ต่าง​บาน​เดียว​กับ​ที่​เจ้า​ให้​เรา​ปีน​ลง​ไป และ​เจ้า​ต้อง​พา​พ่อ​แม่ พี่​น้อง​ชาย​หญิง และ​ทุก​คน​ใน​ตระกูล​ของ​เจ้า​มา​อยู่​รวม​กัน​ใน​บ้าน​เจ้า ถ้า​ผู้​ใด​ออก​จาก​บ้าน​ไป​ที่​ถนน เขา​จะ​ต้อง​รับ​ผิด​ชอบ​การ​ตาย​ของ​เขา​เอง เรา​ไม่​รับ​ผิด​ชอบ แต่​ถ้า​ผู้​ที่​แม้​จะ​อยู่​กับ​เจ้า​ใน​บ้าน​แต่​ยัง​ได้​รับ​อันตราย พวก​เรา​ก็​จะ​รับ​ผิด​ชอบ​การ​ตาย​ของ​เขา แต่​ถ้า​เจ้า​บอก​เรื่อง​ของ​เรา​กับ​ผู้​ใด เรา​ก็​จะ​พ้น​จาก​คำ​สาบาน​ที่​เจ้า​ให้​เรา​สาบาน​ไว้” นาง​ตอบ​ว่า “ตกลง ขอ​ให้​เป็น​ไป​ตาม​นั้น” แล้ว​นาง​ให้​เขา​ทั้ง​สอง​ไป เขา​ก็​จาก​ไป และ​นาง​ผูก​เชือก​สี​แดง​สด​ไว้​ที่​หน้า​ต่าง