อิสยาห์ 49:1-26

อิสยาห์ 49:1-26 NTV

โอ หมู่​เกาะ​ต่างๆ เอ๋ย จง​ฟัง​ข้าพเจ้า และ​เอา​ใจใส่ บรรดา​ชน​ชาติ​ที่​อยู่​ห่าง​ไกล​เอ๋ย พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เรียก​ข้าพเจ้า​ตั้งแต่​อยู่​ใน​ครรภ์ พระ​องค์​ตั้ง​ชื่อ​ข้าพเจ้า​ตั้งแต่​อยู่​ใน​ครรภ์​มารดา​ข้าพเจ้า พระ​องค์​ทำให้​ปาก​ข้าพเจ้า​เหมือน​ดาบ​คม พระ​องค์​ซ่อน​ข้าพเจ้า​ไว้​ใน​ร่ม​เงา​ของ​มือ​พระ​องค์ พระ​องค์​ทำให้​ข้าพเจ้า​เป็น​ลูก​ศร​คม พระ​องค์​ซ่อน​ข้าพเจ้า​ไว้​ใน​แล่ง​ศร​ของ​พระ​องค์ พระ​องค์​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า “อิสราเอล​เอ๋ย เจ้า​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​เรา เรา​จะ​แสดง​ให้​เห็น​บารมี​ใน​ตัว​เจ้า” แต่​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “ข้าพเจ้า​ได้​ตรากตรำ​โดย​ไร้​ประโยชน์ ข้าพเจ้า​ได้​ใช้​กำลัง​โดย​เปล่า​และ​ไร้​ค่า แต่​ค่า​ตอบแทน​ของ​ข้าพเจ้า​อยู่​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อย่าง​แน่นอน และ​รางวัล​ของ​ข้าพเจ้า​อยู่​ที่​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า” แต่​บัดนี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว คือ​องค์​ผู้​สร้าง​ข้าพเจ้า ตั้งแต่​อยู่​ใน​ครรภ์ เพื่อ​ให้​เป็น​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​องค์ เพื่อ​นำ​ยาโคบ​กลับ​มา​หา​พระ​องค์ คือ​พา​อิสราเอล​มา​หา​พระ​องค์ (เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้​รับ​การ​ยกย่อง​ใน​สายตา​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​พระ​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​กำลัง​ของ​ข้าพเจ้า) พระ​องค์​กล่าว​ดังนี้​ว่า “ดู​ว่า​จะ​น้อย​เกิน​ไป​ที่​จะ​ให้​เจ้า​เป็น​เพียง​ผู้​รับใช้​ของ​เรา เพื่อ​จะ​ตั้ง​เผ่า​พันธุ์​ของ​ยาโคบ​ขึ้น และ​พา​พวก​อิสราเอล​ที่​เรา​ได้​รักษา​ไว้​เพื่อ​ให้​กลับ​มา แต่​เรา​จะ​ทำให้​เจ้า​เป็น​แสง​สว่าง​แก่​บรรดา​ประชา​ชาติ เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​นำ​ความ​รอด​พ้น​จาก​เรา​ไป​ยัง​ทุก​มุม​โลก” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​ไถ่​และ​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล​กล่าว​กับ ผู้​ที่​ถูก​ประชา​ชาติ​ดูหมิ่น​และ​ชิงชัง และ​กับ​ผู้​รับใช้​ของ​บรรดา​ผู้​ปกครอง​ดังนี้​ว่า “บรรดา​กษัตริย์​จะ​เห็น​เจ้า​และ​จะ​ลุก​ขึ้น​ยืน พวก​ผู้​นำ​จะ​น้อม​ตัว​ลง เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​สัตย์จริง องค์​ผู้​บริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล​ได้​เลือก​เจ้า” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “เมื่อ​ถึง​เวลา​ที่​เรา​จะ​โปรดปราน เรา​ก็​ตอบ​เจ้า และ​เมื่อ​ถึง​วัน​ช่วย​ให้​รอด​พ้น เรา​ก็​ช่วย​เจ้า เรา​จะ​รับ​เจ้า​ไว้ เพื่อ​เป็น​พันธ​สัญญา​แก่​ชน​ชาติ เพื่อ​ฟื้นฟู​แผ่นดิน เพื่อ​มอบ​สิทธิ​ที่​ดิน​ที่​ถูก​ทิ้ง​ร้าง​ไว้ เพื่อ​บอก​เหล่า​นักโทษ​ว่า ‘ออก​ไป​เถิด’ และ​พูด​กับ​บรรดา​ผู้​ที่​อยู่​ใน​ความ​มืด​ว่า ‘ออก​มา​จาก​ความ​มืด​เถิด’ พวก​เขา​จะ​พบ​ทุ่ง​หญ้า​ตาม​ทาง และ​เนิน​เขา​โล้น​ทุก​แห่ง​จะ​เป็น​ทุ่ง​หญ้า​ของ​พวก​เขา พวก​เขา​จะ​ไม่​หิว​หรือ​กระหาย ลม​และ​ดวง​อาทิตย์​อัน​ร้อนแรง​จะ​ไม่​กระทบ​พวก​เขา เพราะ​องค์​ผู้​มี​เมตตา​ต่อ​พวก​เขา​จะ​นำ​พวก​เขา​ไป และ​จะ​นำ​พวก​เขา​ไป​ยัง​แหล่ง​น้ำ และ​เรา​จะ​ทำให้​เทือกเขา​กลาย​เป็น​ทาง​ราบ และ​ถนน​จะ​ถูก​ยก​สูง​ขึ้น ดู​เถิด เขา​เหล่า​นี้​จะ​มา​จาก​แดน​ไกล และ​ดู​เถิด คน​เหล่า​นี้​มา​จาก​ทิศ​เหนือ​และ​จาก​ทิศ​ตะวัน​ตก และ​มา​จาก​ดินแดน​สินิม” ฟ้า​สวรรค์​เอ๋ย จง​ชื่นชม​ยินดี แผ่นดิน​โลก​เอ๋ย จง​ดีใจ เทือกเขา​เอ๋ย จง​ส่งเสียง​ร้อง​เพลง โอ เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ปลอบ​ประโลม​ชน​ชาติ​ของ​พระ​องค์ และ​มี​ความ​สงสาร​ต่อ​คน​ของ​พระ​องค์​ที่​มี​ความ​ทุกข์​ใจ แต่​ศิโยน​พูด​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​ทอดทิ้ง​ข้าพเจ้า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ของ​ข้าพเจ้า​ลืม​ข้าพเจ้า​เสีย​แล้ว” “ผู้​หญิง​จะ​ลืม​ลูก​ของ​นาง​ที่​ยัง​กิน​นม​อยู่​ได้​หรือ และ​นาง​จะ​ไม่​มี​ความ​สงสาร​ต่อ​ลูก​ชาย​ที่​เกิด​จาก​ครรภ์​ของ​นาง​หรือ นาง​อาจ​จะ​ลืม​ก็​ได้ แต่​เรา​จะ​ไม่​ลืม​เจ้า ดู​เถิด เรา​ได้​สลัก​เจ้า​ไว้​ที่​ฝ่า​มือ​ของ​เรา​แล้ว เรา​จะ​ไม่​มี​วัน​ลืม​กำแพง​เมือง​ของ​เจ้า ลูกๆ ของ​เจ้า​กลับ​มา​อย่าง​รวดเร็ว พวก​ที่​ทำลาย​เจ้า​และ​ทำให้​เจ้า​สูญ​สิ้น​ก็​ไป​จาก​เจ้า จง​เงยหน้า​ขึ้น​ดู​โดย​รอบ พวก​ลูกๆ มา​ชุมนุม​กัน​และ​มา​หา​เจ้า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า ตราบ​ที่​เรา​มี​ชีวิต​อยู่ พวก​เขา​จะ​เป็น​เช่น​เดียว​กับ​เครื่อง​ประดับ​ที่​เจ้า​สวม​ใส่ พวก​เขา​จะ​สวม​ติด​อยู่​กับ​เจ้า​เช่น​เดียว​กับ​ที่​เจ้า​สาว​ใช้​ประดับ แม้ว่า​สถาน​ที่​ของ​เจ้า​ถูก​พัง​ทลาย และ​เป็น​ที่​ร้าง แผ่นดิน​เสียหาย แต่​บัดนี้​บรรดา​ผู้​อยู่​อาศัย​ใน​ที่​ของ​เจ้า​มี​อย่าง​ล้นหลาม​ใน​แผ่นดิน และ​พวก​ที่​พยายาม​กำจัด​เจ้า​ให้​หมด​สิ้น​จะ​อยู่​ห่าง​ไกล​มาก ลูกๆ ที่​ถูก​พราก​ไป จะ​เป็น​เสียง​ที่​เจ้า​ได้ยิน​ว่า ‘แผ่นดิน​คับแคบ​สำหรับ​เรา ช่วย​ขยับ​ขยาย​ให้​เรา​ได้​อยู่​อาศัย​เถิด’ แล้ว​เจ้า​จะ​คิด​ในใจ​ว่า ‘ใคร​หนอ​ให้​กำเนิด​คน​เหล่า​นี้​แก่​เรา เรา​สูญ​เสีย​คน​ไป​และ​เป็น​หมัน ลี้ภัย​และ​ไม่​เป็น​ที่​ยอม​รับ แต่​ใคร​หนอ​ที่​ได้​นำ​คน​เหล่า​นี้​ขึ้น​มา ดู​เถิด เรา​ถูก​ทอดทิ้ง​ไว้​ตาม​ลำพัง แล้ว​คน​พวก​นี้​มา​จาก​ไหน​กัน’” พระ​ผู้​เป็น​เจ้า องค์​พระ​เจ้า​กล่าว​ดังนี้ “ดู​เถิด เรา​จะ​ยก​มือ​ของ​เรา​ไป​ทาง​บรรดา​ประชา​ชาติ และ​จะ​ยก​ธง​ชัย​ของ​เรา​แก่​บรรดา​ชน​ชาติ และ​พวก​เขา​จะ​อุ้ม​บรรดา​ลูก​ชาย​ของ​เจ้า​มา​ใน​อ้อม​อก และ​จะ​แบก​ลูก​สาว​ของ​เจ้า​มา​บน​บ่า​ของ​พวก​เขา บรรดา​กษัตริย์​จะ​เป็น​พ่อ​รับ​เลี้ยง​ของ​เจ้า และ​บรรดา​ราชินี​จะ​เป็น​แม่​นม​ของ​เจ้า พวก​เขา​จะ​ก้ม​หน้า​ลง​จรด​ดิน​ต่อ​เจ้า และ​เลีย​ฝุ่น​ที่​เท้า​ของ​เจ้า แล้ว​เจ้า​จะ​รู้​ว่า เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า บรรดา​ผู้​ที่​รอ​คอย​เรา​จะ​ไม่​ผิดหวัง” เป็น​ไป​ได้​หรือ​ที่​จะ​ริบ​ของ​มา​จาก​นัก​รบ​ผู้​กล้าหาญ หรือ​จะ​ช่วย​เชลย​ของ​ผู้​โหด​ร้าย​ให้​รอด​ได้​หรือ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดังนี้​ว่า “แม้​เชลย​ของ​นัก​รบ​ผู้​กล้าหาญ​ก็​จะ​ได้​รับ​การ​ปลด​ปล่อย และ​ของ​ที่​ริบ​ได้​จาก​คน​โหด​เหี้ยม​ก็​ริบ​กลับ​คืน​มา​ได้ เพราะ​เรา​จะ​ราวี​คน​ที่​ราวี​เจ้า และ​เรา​จะ​ช่วย​ลูกๆ ของ​เจ้า​ให้​รอด​ปลอดภัย เรา​จะ​ทำให้​บรรดา​ผู้​บีบบังคับ​ของ​เจ้า​กัด​กิน​เนื้อ​หนัง​ของ​ตน​เอง และ​พวก​เขา​จะ​เมา​เลือด​ของ​ตน​เอง​เหมือน​ที่​เมา​เหล้า​องุ่น แล้ว​มนุษย์​ทั้ง​ปวง​จะ​รู้​ว่า เรา​คือ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​ช่วย​ให้​รอด​พ้น​ของ​เจ้า ผู้​ไถ่​ของ​เจ้า ผู้​มี​อานุภาพ​ของ​ยาโคบ”