กาลาเทีย 2:1-7

สิบ​สี่​ปี​ต่อ​มา ข้าพเจ้า​ขึ้น​ไป​ยัง​เมือง​เยรูซาเล็ม​อีก โดย​ที่​ครั้ง​นี้​มี​บาร์นาบัส​ไป​ด้วย และ​ได้​พา​ทิตัส​เดิน​ทาง​ไป​พร้อม​กัน ข้าพเจ้า​ไป​ก็​เพราะ​สิ่ง​ที่​พระ​เจ้า​ได้​เผย​ความ​ไว้ ข้าพเจ้า​จึง​ได้​ไป​พบ​กับ​บรรดา​ผู้​นำ (เป็น​การ​ส่วน​ตัว) และ​ได้​อธิบาย​ถึง​ข่าว​ประเสริฐ​ที่​ข้าพเจ้า​ประกาศ​แก่​บรรดา​คนนอก เพื่อ​จะ​ได้​แน่ใจ​ว่า​ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​วิ่ง​มา​แล้ว​หรือ​กำลัง​วิ่ง​โดย​เปล่า​ประโยชน์ ทิตัส​ร่วม​เดิน​ทาง​ไป​กับ​ข้าพเจ้า แม้​จะ​เป็น​ชาว​กรีก​แต่​ก็​ไม่​ถูก​บังคับ​ให้​เข้า​สุหนัต แม้​กระนั้น​ก็​ยัง​มี​บาง​คน​ที่​ได้​เป็น​พี่​น้อง​จอม​ปลอม แต่​ก็​ได้​แอบ​มา​สอดแนม​ดู​ความ​เป็น​อิสระ​ของ​เรา​ที่​มี​ใน​พระ​เยซู​คริสต์ เพื่อ​จะ​ทำ​ให้​เรา​ตก​อยู่​ภาย​ใต้​ความ​เป็น​ทาส พวก​เรา​ไม่​ได้​ยอม​ทำ​ตาม​พวก​เขา​แม้​เพียง​ขณะ​เดียว เพื่อ​ว่า​ความ​จริง​ของ​ข่าว​ประเสริฐ​จะ​ได้​คง​อยู่​กับ​ท่าน แต่​สำหรับ​บรรดา​ผู้​ที่​ดู​เหมือน​ว่า​เป็น​คน​สำคัญ สถานภาพ​ของ​เขา​ไม่​ได้​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​รู้สึก​ว่า​เขา​สำคัญ​แต่​อย่างไร เพราะ​พระ​เจ้า​ไม่​ตัดสิน​จาก​ลักษณะ​ภาย​นอก คน​ที่​ดู​เหมือน​ว่า​เป็น​ที่​ยอมรับ​กัน​นั้น ไม่​ได้​เพิ่มเติม​สิ่งใด​ให้​ข้าพเจ้า​เลย แต่​ตรง​กัน​ข้าม​คือ เขา​เห็น​ว่า ข้าพเจ้า​ได้​รับ​มอบ​หมาย​ให้​ประกาศ​ข่าว​ประเสริฐ​แก่​พวก​ที่​ไม่​ได้​เข้า​สุหนัต ทำนอง​เดียว​กับ​ที่​เปโตร​ประกาศ​ให้​แก่​พวก​ที่​เข้า​สุหนัต