เอสเธอร์ 4:11-17

เอสเธอร์ 4:11-17 NTV

“เป็น​ที่​รู้​กัน​ใน​บรรดา​เจ้าหน้าที่​ของ​กษัตริย์​และ​ประชาชน​ใน​แคว้น​ต่างๆ ของ​กษัตริย์​ว่า หาก​ชาย​หรือ​หญิง​คน​ใด​เข้า​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ที่​ตำหนัก​ชั้น​ใน โดย​ไม่​มี​รับสั่ง​มา​ก่อน จะ​ต้อง​ถูก​ประหาร​ตาม​กฎ​นี้​เท่า​นั้น ยกเว้น​ว่า​กษัตริย์​ยื่น​คทา​ทอง​ไป​ทาง​คน​นั้น เขา​ก็​จะ​รอด​ชีวิต ส่วน​ตัว​ฉัน​เอง 30 วัน​ที่​ผ่าน​มา​ก็​ยัง​ไม่​มี​รับสั่ง​ให้​ไป​เข้า​เฝ้า​เลย” เมื่อ​โมร์เดคัย​รับ​ทราบ​สิ่ง​ที่​เอสเธอร์​แจ้ง​แล้ว เขา​ตอบ​เอสเธอร์​ว่า “อย่า​คิด​ใน​ใจ​ว่า การ​ที่​เธอ​อาศัย​อยู่​ใน​ราชวัง เธอ​จะ​หนี​ความ​ตาย​ได้​มาก​กว่า​ชาว​ยิว​คน​อื่นๆ เพราะ​หาก​เวลา​นี้​เธอ​เงียบ​เฉย การ​บรรเทา​ทุกข์​และ​ความ​อยู่​รอด​ของ​ชาว​ยิว​จะ​มา​จาก​ที่​อื่น แต่​เธอ​และ​ตระกูล​ของ​เธอ​จะ​พินาศ​ไป เธอ​ได้​มา​รับ​ตำแหน่ง​ราชินี​เพื่อ​วิกฤต​กาล​เช่น​นี้​ก็​เป็น​ได้ ใคร​จะ​ไป​รู้” เอสเธอร์​ให้​นำ​คำ​ตอบ​กลับ​ไป​บอก​โมร์เดคัย​ว่า “ไป​เถิด ขอ​ให้​รวบ​รวม​ชาว​ยิว​ทั้ง​หมด​ที่​อยู่​ใน​สุสา ให้​อด​อาหาร​เพื่อ​ฉัน อย่า​รับ​ประทาน​หรือ​ดื่ม​อะไร 3 วัน ทั้ง​กลาง​วัน​และ​กลาง​คืน บรรดา​หญิง​สาว​และ​ตัว​ฉัน​ก็​จะ​อด​อาหาร​อย่าง​ท่าน​ด้วย แล้ว​ฉัน​จะ​ไป​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ แม้​ว่า​จะ​ผิด​กฎ ถึง​ฉัน​จะ​ตาย ฉัน​ก็​ยอม” โมร์เดคัย​จึง​ไป​ทำ​ทุก​สิ่ง​ตาม​ที่​เอสเธอร์​สั่ง​ให้​เขา​ทำ