นี่คือภาพที่พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ให้ข้าพเจ้าแลเห็น ตะกร้าผลไม้สุก 1 ตะกร้า พระองค์กล่าวดังนี้ว่า “อาโมส เจ้ามองเห็นอะไร” ข้าพเจ้าตอบว่า “ตะกร้าผลไม้สุก” และพระผู้เป็นเจ้ากล่าวกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “การสิ้นสุดได้มาถึงอิสราเอล ชนชาติของเราแล้ว เราจะไม่ปล่อยพวกเขาไว้อีกต่อไป ในวันนั้น เพลงในวิหาร จะกลายเป็นการร้องไห้ฟูมฟาย” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนี้ “มีร่างคนตายมากมาย พวกเขาถูกโยนไว้เกลื่อนกลาด จงเงียบเถิด” ฉะนั้น จงฟังเถิด พวกท่านที่เหยียบย่ำผู้ยากไร้ และทำให้ผู้ถูกข่มเหงของแผ่นดินจบชีวิตลง พวกท่านคิดในใจดังนี้ว่า “เมื่อไหร่ยามข้างขึ้นจะผ่านพ้นไปเสียที พวกเราจะได้ขายธัญพืช และเมื่อไหร่วันสะบาโตจะผ่านพ้นไปเสียที พวกเราจะได้ประกาศขายข้าวสาลี เพื่อพวกเราจะได้ลดปริมาณน้ำหนักเอฟาห์ให้น้อยลง เพิ่มราคาเชเขลให้มากขึ้น และโกงด้วยตาชั่งที่ไม่เที่ยงตรง เพื่อเราจะได้ซื้อผู้ขัดสนด้วยเงิน และซื้อผู้ยากไร้ด้วยรองเท้าคู่เดียว และขายได้แม้แต่เศษข้าวสาลี” พระผู้เป็นเจ้าปฏิญาณด้วยความภูมิใจของยาโคบดังนี้ว่า “เราจะไม่มีวันลืมการกระทำของพวกเขาอย่างแน่นอน แผ่นดินจะไม่สั่นสะเทือนเพราะเหตุนี้หรือ ทุกคนที่อาศัยอยู่ในแผ่นดินจะไม่ร้องคร่ำครวญหรือ ทั้งแผ่นดินจะเอ่อขึ้นอย่างแม่น้ำไนล์ และจะถูกซัดและจมดิ่งลงอีกอย่างแม่น้ำของอียิปต์” พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ประกาศดังนี้ “ในวันนั้น เราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกเวลาเที่ยงวัน และทำให้โลกมืดลงในเวลากลางวัน เราจะทำให้งานฉลองเทศกาลกลับกลายเป็นการร้องคร่ำครวญ และการร้องเพลงของพวกเจ้ากลับกลายเป็นการร้องรำพัน เราจะให้พวกเจ้าทุกคนคาดเอวด้วยผ้ากระสอบ และให้ศีรษะของพวกเจ้าทุกคนล้าน เราจะทำให้เวลานั้นเป็นเหมือนการร้องคร่ำครวญถึงบุตรชายเพียงคนเดียว และจบสิ้นด้วยวันอันขมขื่น”
อ่าน อาโมส 8
แบ่งปัน
เปรียบเทียบฉบับแปลทั้งหมด: อาโมส 8:1-10
บันทึกข้อพระคำ อ่านแบบออฟไลน์ ดูคลิปการสอน และอื่น ๆ อีกมากมาย!
หน้าหลัก
พระคัมภีร์
แผนการอ่าน
วิดีโอ
แอปพระคัมภีร์
แอปพระคัมภีร์สำหรับเด็ก
