2 ซามูเอล 12:15-31

2 ซามูเอล 12:15-31 NTV

แล้ว​นาธาน​ก็​กลับ​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​ตน และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทำ​ให้​บุตร​ที่​ภรรยา​ของ​อุรียาห์​ให้​กำเนิด​แก่​ดาวิด​ป่วย​หนัก ดาวิด​จึง​อ้อนวอน​พระ​เจ้า​แทน​บุตร​นั้น ดาวิด​อด​อาหาร​และ​ไป​นอน​บน​พื้น​ดิน​ตลอด​ทั้ง​คืน และ​พวก​ผู้​ใหญ่​ใน​วัง​ท่าน​เข้า​ใกล้​ท่าน​เพื่อ​พยุง​ให้​ลุก​ขึ้น​จาก​พื้น​ดิน แต่​ท่าน​ไม่​ยอม​ลุก​ขึ้น​หรือ​รับประทาน​อาหาร​กับ​พวก​เขา ใน​วัน​ที่​เจ็ด บุตร​นั้น​ก็​เสีย​ชีวิต พวก​ผู้​รับใช้​ของ​ดาวิด​ไม่​กล้า​เรียน​ท่าน​ว่า​บุตร​เสีย​ชีวิต​แล้ว เพราะ​พวก​เขา​พูด​ว่า “ดู​เถิด ขณะ​ที่​บุตร​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ เรา​พูด​กับ​ท่าน ท่าน​ยัง​ไม่​ฟัง​พวก​เรา​เลย และ​บุตร​ก็​เสีย​ชีวิต​แล้ว​เรา​จะ​พูด​กับ​ท่าน​ได้​อย่าง​ไร ท่าน​อาจ​จะ​ทำ​ร้าย​ตน​เอง​ก็​ได้” แต่​เมื่อ​ดาวิด​เห็น​ว่า​พวก​ผู้​รับใช้​กระซิบ​กระซาบ​กัน​อยู่ ท่าน​ก็​ทราบ​ว่า​บุตร​เสีย​ชีวิต​แล้ว ดาวิด​ถาม​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ว่า “บุตร​เสีย​ชีวิต​แล้ว​หรือ” พวก​เขา​ตอบ​ว่า “เสีย​ชีวิต​แล้ว” ดาวิด​จึง​ลุก​ขึ้น​จาก​พื้น​ดิน ล้าง​หน้า​ล้าง​ตา ชโลม​น้ำมัน และ​เปลี่ยน​เสื้อ​ผ้า และ​ท่าน​เข้า​ไป​ใน​พระ​ตำหนัก​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​นมัสการ​พระ​องค์ จาก​นั้น​ท่าน​ก็​กลับ​ไป​ที่​วัง​ของ​ท่าน แล้ว​ท่าน​ก็​รับ​ประทาน​อาหาร​ที่​สั่ง​ให้​พวก​เขา​จัด​มา​ให้ และ​พวก​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ถาม​ว่า “ท่าน​ทำ​อะไร​ไม่​ทราบ ท่าน​อด​อาหาร​และ​ร้องไห้​เพื่อ​บุตร ขณะ​ที่​บุตร​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ แต่​เมื่อ​บุตร​สิ้น​ชีวิต​แล้ว ท่าน​ลุก​ขึ้น​รับประทาน​อาหาร” ท่าน​ตอบ​ว่า “ขณะ​ที่​บุตร​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่ เรา​อด​อาหาร​และ​ร้องไห้ เพราะ​เรา​คิด​ใน​ใจ​ว่า ‘ไม่​แน่ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อาจ​จะ​กรุณา​ต่อ​เรา ให้​บุตร​มี​ชีวิต​อยู่​ก็​เป็น​ได้’ แต่​ตอน​นี้​เขา​สิ้น​ชีวิต​แล้ว เรา​จะ​อด​อาหาร​ทำไม เรา​ทำ​ให้​เขา​มี​ชีวิต​กลับ​คืน​มา​ได้​หรือ สักวัน​เรา​จะ​ไป​หา​เขา แต่​เขา​จะ​ไม่​กลับ​มา​หา​เรา” แล้ว​ดาวิด​ก็​ปลอบใจ​บัทเช-บา​ภรรยา​ของ​ท่าน และ​หลับ​นอน​อยู่​กับ​นาง นาง​ได้​บุตร​เป็น​ชาย ท่าน​ตั้ง​ชื่อ​ให้​ว่า ซาโลมอน และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​รัก​ซาโลมอน และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ผ่าน​นาธาน​ผู้​เผย​คำกล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ให้​ตั้ง​ชื่อ​ท่าน​ว่า เยดีดิยาห์ โยอาบ​สู้​รบ​กับ​เมือง​รับบาห์​ของ​ชาว​อัมโมน และ​ยึด​เมือง​ป้อม​ปราการ​ของ​กษัตริย์ โยอาบ​ให้​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​เรียน​ดาวิด​ว่า “ข้าพเจ้า​ได้​สู้​รบ​กับ​เมือง​รับบาห์ และ​ยิ่ง​กว่า​นั้น ข้าพเจ้า​ได้​ยึด​เมือง​ที่​เป็น​แหล่ง​เก็บ​น้ำ​แล้ว ฉะนั้น​ขอ​ท่าน​รวบ​รวม​กำลัง​ที่​เหลือ และ​ตั้ง​ค่าย​ตี​เมือง​นั้น​และ​ยึด​ไว้ มิฉะนั้น​ข้าพเจ้า​จะ​ยึด​เมือง​เอง และ​ตั้ง​ชื่อ​เมือง​ตาม​ชื่อ​ของ​ข้าพเจ้า” ดังนั้น​ดาวิด​จึง​รวบ​รวม​กำลัง​เข้า​ด้วย​กัน และ​ไป​ที่​เมือง​รับบาห์ โจมตี​เมือง​และ​ยึด​ไว้​ได้ และ​ท่าน​ได้​ถอด​มงกุฎ​ซึ่ง​เป็น​ทอง​หนัก 1 ตะลันต์​ฝัง​ด้วย​พลอย 1 เม็ด ออก​จาก​ศีรษะ​ของ​กษัตริย์​เมือง​นั้น และ​มงกุฎ​นั้น​ถูก​สวม​บน​ศีรษะ​ของ​ดาวิด และ​ท่าน​ขน​ของ​ที่​ริบ​มา​ได้​จาก​เมือง​นั้น​เป็น​อัน​มาก และ​ท่าน​ให้​เกณฑ์​คน​ทั้ง​ปวง​ที่​อยู่​ใน​เมือง​ไป​ทำงาน​ที่​เกี่ยว​กับ​เลื่อย เครื่อง​มือ​เหล็ก​และ​ขวาน​เหล็ก ให้​พวก​เขา​ทำงาน​ที่​แหล่ง​เผา​อิฐ และ​ท่าน​ทำ​เช่น​นั้น​กับ​เมือง​ทั้ง​สิ้น​ของ​ชาว​อัมโมน แล้ว​ดาวิด​กับ​ประชาชน​ทั้ง​ปวง​ก็​กลับ​ไป​ยัง​เยรูซาเล็ม