1 ซามูเอล 26:1-13

1 ซามูเอล 26:1-13 NTV

ชาว​ศิฟ​มา​หา​ซาอูล​ที่​เมือง​กิเบอาห์ และ​กล่าว​ว่า “ดาวิด​กำลัง​หลบ​ซ่อน​ตัว​อยู่​บน​เนิน​เขา​ฮาคีลาห์ ซึ่ง​อยู่​ทาง​ตะวัน​ออก​ของ​เยชิโมน​มิ​ใช่​หรือ” ซาอูล​จึง​ลง​ไป​ยัง​ถิ่น​ทุรกันดาร​ศิฟ​กับ​ชาย​ชาว​อิสราเอล​ที่​คัด​เลือก​แล้ว 3,000 คน​ทันที เพื่อ​เสาะหา​ดาวิด​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​ศิฟ ซาอูล​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​เนิน​เขา​ฮาคีลาห์ ที่​อยู่​ข้าง​ถนน​ทาง​ตะวัน​ออก​ของ​เยชิโมน ส่วน​ดาวิด​ยังคง​อยู่​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร เมื่อ​ท่าน​ได้ยิน​ว่า​ซาอูล​มา​ตาม​หา​ท่าน​จน​เกือบ​จะ​ถึง​ถิ่น​ทุรกันดาร ดาวิด​จึง​ให้​บรรดา​ผู้​สอดแนม​ไป และ​ก็​ทราบ​จริง​ว่า​ซาอูล​มา​แล้ว ดาวิด​ไป​ยัง​ที่​ซึ่ง​ซาอูล​ตั้ง​ค่าย​อยู่ และ​เห็น​ว่า​ซาอูล​นอน​อยู่​ที่​ไหน กับ​อับเนอร์​ผู้​บังคับ​กองพัน​ทหาร​ผู้​เป็น​บุตร​ของ​เนอร์​ก็​อยู่​ด้วย ซาอูล​กำลัง​นอน​หลับ​อยู่​ใน​ค่าย มี​กอง​ทหาร​ตั้ง​ค่าย​อยู่​โดย​รอบ ดาวิด​พูด​กับ​อาหิเมเลค​ชาว​ฮิต และ​กับ​พี่ชาย​โยอาบ คือ​อาบีชัย​บุตร​ของ​นาง​เศรุยาห์​ว่า “ใคร​จะ​ลง​ไป​หา​ซาอูล​ใน​ค่าย​กับ​เรา” อาบีชัย​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ลง​ไป​กับ​ท่าน” ดังนั้น​ดาวิด​และ​อาบีชัย​จึง​เข้า​ไป​ใน​กอง​ทหาร​ใน​เวลา​กลางคืน ซาอูล​กำลัง​นอน​หลับ​อยู่​ใน​ค่าย​ที่​นั่น มี​หอก​ปัก​ดิน​ที่​ใกล้​ศีรษะ อับเนอร์​และ​ทหาร​ก็​นอน​หลับ​อยู่​รอบ​ข้าง​ท่าน อาบีชัย​จึง​พูด​กับ​ดาวิด​ว่า “วันนี้​พระ​เจ้า​ได้​มอบ​ศัตรู​ของ​ท่าน​ไว้​ใน​มือ​ท่าน​แล้ว ได้​โปรด​ให้​ข้าพเจ้า​ใช้​หอก​แทง​เขา​ให้​ติด​ดิน​ใน​ครั้ง​เดียว ข้าพเจ้า​จะ​ไม่​แทง​เขา​สอง​ครั้ง” แต่​ดาวิด​พูด​กับ​อาบีชัย​ว่า “อย่า​ทำ​ร้าย​ท่าน ใคร​จะ​ยื่น​มือ​ออก​ต่อสู้​คน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าเจิม​ได้ แล้ว​จะ​ไม่​พ้น​ผิด” และ​ดาวิด​พูด​ว่า “ตราบ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มี​ชีวิต​อยู่​ฉัน​ใด พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​เป็น​ผู้​สังหาร​ท่าน หรือ​ไม่​ท่าน​ก็​จะ​จบ​ชีวิต​เอง หรือ​ไม่​ท่าน​ก็​จะ​ลง​ไป​สู้รบ​ใน​สงคราม​และ​ตาย พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ห้าม​ไม่​ให้​เรา​ยื่น​มือ​ต่อสู้​คน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​เจิม แต่​ตอนนี้​ให้​เอา​หอก​ที่​อยู่​ใกล้​ศีรษะ​ท่าน​กับ​เหยือก​น้ำ​ไป และ​เรา​ไป​ได้​แล้ว” ดาวิด​จึง​เอา​หอก​และ​เหยือก​น้ำ​ที่​อยู่​ใกล้​ศีรษะ​ของ​ซาอูล​ไป และ​ออก​ไป​จาก​ที่​นั่น โดย​ที่​ไม่​มี​ใคร​เห็น​หรือ​ทราบ​เรื่อง และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​ตื่น​ขึ้น เพราะ​ทุก​คน​นอน​หลับ​กัน​หมด เนื่องจาก​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​บันดาล​ให้​พวก​เขา​หลับ​สนิท แล้ว​ดาวิด​ไป​ที่​อีก​ด้าน​หนึ่ง​ของ​หุบเขา ยืน​บน​ยอด​เขา โดย​สอง​ฝ่าย​ได้​เว้น​ระยะ​ระหว่าง​กัน​ไกล​พอ​ประมาณ