1 ซามูเอล 2:27-36

1 ซามูเอล 2:27-36 NTV

คน​ของ​พระ​เจ้า​ผู้​หนึ่ง​ไป​หา​เอลี​และ​พูด​กับ​เขา​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​กล่าว​ดังนี้​ว่า ‘เรา​ปรากฏ​แก่​ครอบครัว​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​อย่าง​แท้​จริง เวลา​พวก​เขา​อยู่​ใน​ประเทศ​อียิปต์ ภาย​ใต้​บังคับ​ของ​ฟาโรห์​แล้ว​มิ​ใช่​หรือ เรา​ได้​เลือก​พวก​เขา​ออก​จาก​เผ่า​ทั้ง​ปวง​ของ​อิสราเอล เพื่อ​เป็น​ปุโรหิต​ของ​เรา เพื่อ​ขึ้น​ไป​ยัง​แท่น​บูชา​ของ​เรา เพื่อ​เผา​เครื่อง​หอม เพื่อ​สวม​ชุด​คลุม ณ เบื้อง​หน้า​เรา​มิ​ใช่​หรือ เรา​ได้​ให้​ของ​ถวาย​ด้วย​ไฟ​ทั้ง​หมด​ของ​เรา​ที่​มา​จาก​ชาว​อิสราเอล แก่​ครอบครัว​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า แล้ว​ทำไม​เจ้า​จึง​ไม่​เคารพ​เครื่อง​สักการะ​และ​ของ​ถวาย​ของ​เรา​ที่​เรา​บัญชา และ​เจ้า​ให้​เกียรติ​บุตร​ของ​เจ้า​เหนือ​เรา ใน​การ​เลือก​ส่วน​ดี​ที่​สุด​จาก​ของ​ถวาย​ของ​ชาว​อิสราเอล​ของ​เรา​ทุก​ครั้ง จน​พวก​เจ้า​เอง​อ้วนพี’ ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​ประกาศ​ว่า ‘เรา​สัญญา​ไว้​ว่า​พงศ์​พันธุ์​ของ​เจ้า และ​พงศ์​พันธุ์​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​จะ​อยู่​รับใช้ ณ เบื้อง​หน้า​เรา​ไป​ตลอด​กาล’ แต่​บัดนี้​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า ‘ลืม​เสีย​เถิด เพราะ​ว่า​เรา​จะ​ให้​เกียรติ​แก่​คน​ที่​เทิด​เกียรติ​เรา ส่วน​คน​ที่​ดูหมิ่น​เรา​ก็​จะ​ไม่​เป็น​ที่​นับถือ ดู​เถิด จะ​ถึง​วัน​ที่​เรา​จะ​ตัด​กำลัง​ของ​เจ้า​และ​ของ​พงศ์​พันธุ์​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​ใน​พงศ์​พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​นาน​จน​แก่​เฒ่า และ​เจ้า​จะ​เป็น​ทุกข์​เมื่อ​เห็น​ความ​รุ่งเรือง​ที่​เรา​จะ​ให้​แก่​อิสราเอล และ​จะ​ไม่​มี​คน​แก่​คน​เฒ่า​ใน​พงศ์​พันธุ์​ของ​เจ้า​ไป​ตลอด​กาล มี​เพียง​คน​เดียว​ใน​หมู่​เจ้า​ที่​เรา​จะ​ไม่​ตัด​ขาด​จาก​แท่น​บูชา​ของ​เรา และ​เรา​จะ​ไว้​ชีวิต​เขา เพื่อ​ให้​เขา​ร้องไห้​จน​ตา​บวม​เพราะ​ความ​เศร้าโศก และ​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ใน​พงศ์​พันธุ์​ของ​เจ้า​ทั้ง​หมด​จะ​ตาย​ใน​วัย​ฉกรรจ์ และ​สิ่ง​ที่​จะ​เกิด​ขึ้น​กับ​โฮฟนี​และ​ฟีเนหัส​บุตร​ทั้ง​สอง​ของ​เจ้า จะ​เป็น​หมาย​สำคัญ​แก่​เจ้า คือ​ทั้ง​สอง​จะ​ตาย​ใน​วัน​เดียว​กัน และ​เรา​จะ​กำหนด​ปุโรหิต​ผู้​ภักดี​คน​หนึ่ง​ของ​เรา เขา​จะ​ปฏิบัติ​ตาม​สิ่ง​ที่​อยู่​ใน​ใจ​และ​ใน​ความ​คิด​ของ​เรา เรา​จะ​สร้าง​พงศ์​พันธุ์​ที่​มั่นคง​ให้​แก่​เขา และ​เขา​จะ​รับใช้​ผู้​ที่​ได้​รับ​การ​เจิม​ของ​เรา​ไป​ตลอด​กาล และ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​พงศ์​พันธุ์​ของ​เจ้า​จะ​มา​ก้ม​กราบ​เขา​เพื่อ​เงิน​เหรียญ​หนึ่ง​หรือ​ขนมปัง​ก้อน​เดียว และ​จะ​พูด​ว่า “โปรด​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​รับ​หน้าที่​ของ​ตำแหน่ง​ปุโรหิต​ด้วย​เถิด เพื่อ​ข้าพเจ้า​จะ​ได้​มี​อาหาร​รับประทาน”’”