วิวรณ์ 18:20-24

สวรรค์​เอ๋ย ขอ​ให้​ดีใจ​กับ​สิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับ​นครนั้น คน​ของ​พระเจ้า พวก​ศิษย์เอก และ​พวก​ผู้​พูดแทน​พระเจ้า ให้​ดีใจ​เถิด ที่​พระองค์​ลงโทษ​นคร​นั้น​สำหรับ​สิ่ง​ที่​เธอ​ได้​ทำ​กับ​พวกคุณ​แล้ว” จากนั้น​ทูตสวรรค์​ที่​มี​ฤทธิ์​องค์​หนึ่ง ได้​ยก​หิน​ก้อน​หนึ่ง​ขนาด​ใหญ่​พอๆกับ​หิน​โม่แป้ง โยน​ลง​ไป​ใน​ทะเล​และ​พูดว่า “นคร​บาบิโลน​อัน​ยิ่งใหญ่ เจ้า​จะ​ถูก​โยน​ลง​มา​อย่าง​แรง​แบบนี้ และ​จะ​ไม่มี​ใคร​เห็น​นคร​ของ​เจ้า​อีกเลย จะ​ไม่มี​เสียง​เพลง​จาก​นัก​ดีดพิณ นัก​ดนตรี นัก​เป่าขลุ่ย และ​นัก​เป่าแตร​ใน​นคร​ของ​เจ้า​อีกเลย จะ​ไม่เห็น​พวก​ช่าง​ฝีมือ​ใน​ด้าน​ใดๆ​ใน​นคร​ของ​เจ้า​อีก จะ​ไม่​ได้ยิน​เสียง​โม่​แป้ง​ใน​นคร​ของ​เจ้า​อีกเลย จะ​ไม่​เห็น​แสงสว่าง​จาก​ตะเกียง​ใน​นคร​ของ​เจ้า​อีก​เหมือนกัน จะ​ไม่​ได้ยิน​เสียง​ของ​เจ้าบ่าว​และ​เจ้าสาว​ใน​นคร​ของ​เจ้า​อีก เพราะ​พวก​พ่อค้า​ของ​เจ้า​ได้​เป็น​ผู้​ยิ่งใหญ่​ใน​โลก​และ​ชนชาติ​ทั้งหมด​ก็​ถูก​หลอกลวง​ด้วย​เวทมนตร์​คาถา​ของ​เจ้า และ​ใน​นคร​ของ​เจ้า​ก็​พบ​เลือด​ของ​พวก​ผู้​พูดแทน​พระเจ้า พวก​ประชาชน​ของ​พระเจ้า​และ​คน​ทั้งหมด​ที่​ถูก​ฆ่า​ตาย​บน​โลก”