สุภาษิต 24:11-34

สุภาษิต 24:11-34 THA-ERV

ให้​ช่วยเหลือ​คนเหล่านั้น​ที่​กำลัง​ถูก​นำ​ไป​ฆ่า และ​อย่า​ได้​ยั้ง​มือ​ที่​จะ​ช่วยเหลือ​คน​ที่​กำลัง​โซซัดโซเซ​ไป​ให้​เขาฆ่า เพราะ​ถ้า​เจ้า​พูด​ว่า “ดูสิ พวก​เรา​ไม่​รู้​เรื่องนี้เลย” พระเจ้า​ผู้​ทดสอบ​ใจ​จะ​ไม่​รู้​เรื่อง​เชียวหรือ พระองค์​ผู้​เฝ้า​สังเกต​เจ้า​จะ​ไม่​รู้หรือ พระองค์​จะ​ไม่​ตอบแทน​แต่ละคน​ตาม​การกระทำ​ของ​เขาหรือ ลูกจ๋า กิน​น้ำผึ้งนะ เพราะ​ว่า​มัน​ดี และ​รวงผึ้งนั้น​มี​รสชาติ​หวาน​ต่อ​ลิ้น​ของ​เจ้า และ​ให้​รู้​ไว้​ด้วย​ว่า​สติปัญญานั้น​ก็​หวาน​ต่อ​จิตวิญญาณ​ของ​เจ้า ถ้า​เจ้า​หา​มัน​พบ เจ้า​ก็​จะ​มี​อนาคต​ที่ดี และ​เจ้า​จะ​สมหวัง อย่า​ทำ​เหมือน​คนร้าย​ที่​หมอบซุ่ม​อยู่​คอย​ปล้น​บ้าน​คนดี อย่า​จู่โจม​บ้าน​ของ​คนดีนั้น เพราะ​คนดี​ถึง​จะ​ล้มลง​เจ็ด​ครั้ง ก็​จะ​ลุกขึ้น​มา​ได้​ทั้ง​เจ็ดครั้ง แต่​คนชั่ว​เมื่อ​ถูก​ความหายนะ​เล่นงาน​แค่​ครั้งเดียว ก็​จบกัน เมื่อ​ศัตรู​ของ​เจ้า​ล้มลง ก็​อย่า​ได้​สะใจ เมื่อ​เขา​ถูก​โค่น​ลง​ก็​อย่า​ได้​ดีใจ ไม่​อย่างนั้น​เมื่อ​พระยาห์เวห์​เห็น พระองค์​จะ​ไม่​พอใจ และ​หัน​ความโกรธ​ไป​จาก​ศัตรู​ของ​เจ้า อย่า​โกรธ​เป็นฟืน​เป็นไฟ​ต่อ​คน​ทำชั่ว แล้ว​อย่า​ไป​อิจฉา​คน​เลว​เลย เพราะ​คนชั่วนั้น​ไม่​มี​อนาคต ตะเกียง​ของ​คนเลว​จะ​ถูก​ดับ​วูบไป ลูกเอ๋ย ให้​ยำเกรง​พระยาห์เวห์​และ​กษัตริย์ และ​อย่า​ได้​กบฏ​ต่อ​ทั้ง​สอง​พระองค์นั้น เพราะ​ทั้ง​สอง​พระองค์​สามารถ​ส่ง​ความ​หายนะ​มา​สู่​เจ้า อย่าง​ไม่ทัน​ตั้งตัว แล้ว​ใคร​จะ​รู้​ว่า​ความ​ล่มจม​ที่​ทั้ง​สอง​จะ​นำ​มานั้น​จะ​ขนาด​ไหน นี่​ก็​เป็น​คำพูด​ของ​คนฉลาด​ด้วย​คือ การ​ตัดสิน​ที่​ลำเอียง​เป็น​สิ่ง​ที่​ไม่​ดี ชนชาติ​ต่างๆ​จะ​สาปแช่ง​และ​ประณาม พวก​ผู้พิพากษา​ที่​ตัดสิน​คนชั่ว​ว่า “เป็น​ผู้​บริสุทธิ์” ผู้คน​จะ​อวยพร​พวก​ผู้พิพากษา​ที่​ตัดสิน​ลงโทษ​คนผิด พวก​ผู้พิพากษา​เหล่านั้น​จะ​ได้ดี คำตอบ​ที่​ซื่อตรง ให้​ความสุข​เหมือน​กับ​การ​จูบ​ที่​ริมฝีปาก ก่อนอื่น เตรียม​ทุ่ง​นา​ให้​พร้อม แล้ว​หว่าน​พืช​ให้​เสร็จ แล้ว​ค่อย​ปลูก​บ้าน​ของ​เจ้า อย่า​ได้​เป็น​พยาน​ปรักปรำ​เพื่อน​บ้าน​ใน​เมื่อ​เขา​ไม่​ได้​ทำ​อะไร​ผิด และ​อย่า​พูด​หลอกลวง อย่า​พูด​ว่า “ข้า​จะ​ทำ​กับ​มัน อย่าง​ที่​มัน​ทำ​กับ​ข้า ข้า​จะ​แก้​แค้น​มัน​ให้​สาสม​กับ​ที่​มัน​ทำ​กับ​ข้า” เรา​ผ่าน​ไร่นา​ของ​คนขี้เกียจ และ​ผ่าน​ไร่องุ่น​ของ​คนโง่ มี​แต่​หนาม​ขึ้น​เต็มไปหมด หญ้า​ก็​รก​ปิด​หน้า​ดิน ส่วน​กำแพง​หิน​ก็​พังทลาย​ลง เรา​มองดู และ​ครุ่นคิด​ใน​ใจ เรา​สังเกต และ​ได้​บทเรียนนี้​ว่า นอน​สักนิด งีบ​สักหน่อย กอด​อก​พัก​สักครู่ แล้ว​ความจน​ก็​จะ​จู่โจม​เข้า​มา​หา​เจ้า​อย่าง​โจร ความ​อดอยาก​จะ​จู่โจม​เข้า​มา​อย่าง​คน​ที่​ติด​อาวุธ