เนหะมียาห์ 9:4-38

เนหะมียาห์ 9:4-38 THA-ERV

แล้ว​เยชูอา บานี ขัดมีเอล เชบานิยาห์ บุนนี เชเรบิยาห์ บานี และ​เคนานี ต่าง​ก็​ยืน​อยู่​บน​บันได​สำหรับ​พวก​เลวี และ พวกเขา​ร้อง​ด้วย​เสียง​ดัง​ต่อ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกเขา แล้ว​เลวี​พวกนี้ คือ​เยชูอา ขัดมีเอล บานี ฮาชับเนยาห์ เชเรบิยาห์ โฮดียาห์ เชบานิยาห์ และ​เปธาหิยาห์ ได้​พูด​ขึ้น​ว่า “ลุกขึ้น และ​สรรเสริญ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​เถิด ข้าแต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​พวกเรา ขอ​พระองค์​ได้รับ​การ​เชิดชู​ตลอด​ชั่วนิจ​นิรันดร์​ถึง​ชั่วนิจ​นิรันดร์ ขอให้​พวกเขา​เชิดชู​ชื่อ​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ ซึ่ง​ได้รับ​การ​ยกย่อง​เหนือ​คำเชิดชู​และ​คำสรรเสริญ​ทั้งปวง พระองค์​เป็น​พระเจ้า ข้าแต่​พระยาห์เวห์ มี​แต่​พระองค์​เท่านั้น​ที่​เป็น​พระเจ้า พระองค์​เป็น​ผู้สร้าง​ท้องฟ้า สวรรค์​ชั้น​สูงสุด และ​ดวงดาว​ทั้งสิ้น​ใน​ท้องฟ้า พระองค์​สร้าง​โลก​และ​ทุกสิ่ง​บน​โลก พระองค์​สร้าง​ทะเล​และ​ทุกอย่าง​ที่​อยู่​ใน​ทะเล พระองค์​ให้​ชีวิต​กับ​ทุกสิ่ง และ​พวก​ดวงดาว​ทั้งหลาย​บน​ท้องฟ้า​นมัสการ​พระองค์ พระองค์​คือ​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ผู้​เลือก​อับราม และ​นำ​ตัวเขา​ออก​มา​จาก​เมือง​เออร์​แห่ง​ประเทศ​เคลเดีย และ​ตั้งชื่อ​ให้​เขา​ว่า​อับราฮัม พระองค์​เห็น​ว่า​เขา​มี​จิตใจ​ซื่อสัตย์​ต่อ​พระองค์ ดังนั้น​พระองค์​จึง​ทำ​ข้อตกลง​กับเขา ที่​จะ​ยก​แผ่นดิน​ของ​คน​เหล่านี้​ให้​กับ​ลูกหลาน​ของเขา คือ​แผ่นดิน​ของ​คน​คานาอัน คน​ฮิตไทต์ คน​อาโมไรต์ คน​เปริสซี​คน​เยบุส และ​คน​เกอร์กาชี พระองค์​ได้​ทำ​ตาม​คำพูด​ของ​พระองค์ เพราะ​พระองค์​นั้น​ซื่อสัตย์ พระองค์​ได้​เห็น​ถึง​ความ​ทุกข์ทรมาน​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา​ใน​อียิปต์ และ​พระองค์​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ให้ช่วย​ของ​พวกเขา​ที่​ทะเล​ต้นอ้อ พระองค์​ได้​แสดง​ปรากฏการณ์​ต่างๆ​และ​สิ่ง​มหัศจรรย์​ต่างๆ เพื่อ​ต่อต้าน​ฟาโรห์ กษัตริย์​ของ​อียิปต์ และ​ต่อต้าน​พวก​ข้าราชการ​ทั้งสิ้น และ​ประชาชน​บน​แผ่นดิน​ของ​กษัตริย์​ฟาโรห์ เพราะ​พระองค์​รู้​ว่า​พวกเขา​ได้​ข่มเหง​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา พระองค์​ก็​เลย​มี​ชื่อเสียง​โด่งดัง​มา​จนถึง​ทุกวันนี้ พระองค์​ได้​แยก​ทะเล​ออก​ต่อหน้า​พวกเขา และ​พวกเขา​เดิน​ผ่าน​ทะเล​ไป​บน​พื้น​แห้ง แต่​พระองค์​ได้​โยน​พวก​ที่​ไล่ตาม​พวกเขา​ลง​ทะเล​ลึก เหมือน​ก้อนหิน​ที่​ถูก​โยน​ลงไป​ใน​ทะเล​ที่​ปั่นป่วน พระองค์​ได้​นำทาง​พวกเขา​ด้วย​เสาเมฆ​ใน​ตอน​กลางวัน​และ​ด้วย​เสาไฟ​ใน​ตอน​กลางคืน เพื่อ​ส่อง​ทาง​ให้​พวกเขา​เดิน​ไป​ใน​ทาง​ที่​พวกเขา​ควรไป พระองค์​ลง​มา​อยู่​บน​ภูเขา​ซีนาย และ​พูด​กับ​พวกเขา​จาก​สวรรค์ และ​ได้​มอบ​กฎระเบียบ​ที่​ถูกต้อง​และ​กฎบัญญัติ​ที่​แท้จริง รวมทั้ง​พวก​บัญญัติ​และ​คำสั่ง​ต่างๆ​ที่ดี​ให้กับ​พวกเขา และ​พระองค์​ได้​บอก​ให้​พวกเขา​รู้​เกี่ยวกับ​วันหยุด​อัน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์ และ​พระองค์​ให้​คำสั่ง​ต่างๆ กฎระเบียบ และ​บัญญัติ​กับ​พวกเขา ผ่าน​ทาง​โมเสส ผู้รับใช้​ของ​พระองค์ ใน​ยาม​ที่​พวกเขา​หิว พระองค์​ให้​อาหาร​กับ​พวกเขา​จาก​สวรรค์ ใน​ยาม​ที่​พวกเขา​กระหาย พระองค์​ให้​น้ำ​ไหล​ออก​จาก​หิน​มาให้​พวกเขา​ดื่ม พระองค์​บอก​ให้​พวกเขา​ไป​ยึด​เอา​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​ได้​สัญญา​ว่า​จะ​มอบ​ให้​กับ​พวกเขา แต่​พวก​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา​ทำ​ตัว​เย่อหยิ่ง​จองหอง​และ​หัวแข็ง​ดื้อรั้น พวกเขา​ไม่ยอม​ฟัง​คำสั่ง​ต่างๆ​ของ​พระองค์ พวกเขา​ไม่ยอม​เชื่อฟัง​และ​พวกเขา​ไม่ได้​จดจำ ถึง​การอัศจรรย์​ต่างๆ​ของ​พระองค์​ที่​พระองค์​ได้​ทำไป​ท่ามกลาง​พวกเขา แต่​พวกเขา​กลับ​หัวแข็ง​ดื้อรั้น​และ​ได้​แต่งตั้ง​หัวหน้า​ขึ้นมา เพื่อ​นำ​พวกเขา​กลับไป​เป็น​ทาส​ใน​อียิปต์​อีก แต่​พระองค์​เป็น​พระเจ้า​ที่​ให้​อภัย มี​ใจ​เมตตา​และ​กรุณา มี​ความ​อดทน​และ​มี​ความรัก​อัน​มั่นคง ดังนั้น​พระองค์​จึง​ไม่ได้​ทอดทิ้ง​พวกเขา ถึงแม้​พวก​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา​จะ​หล่อ​โลหะ​รูปลูกวัว​ขึ้นมา​สำหรับ​พวกเขา​เอง และ​บอก​ว่า ‘นี่​คือ​พระเจ้า​ของ​เจ้า​ที่​นำ​เจ้า​ออก​มา​จาก​อียิปต์’ ถึงแม้​การ​กระทำ​นี้​จะ​ดูหมิ่น​พระองค์​อย่างยิ่ง แต่​พระองค์​เต็ม​เปี่ยม​ไปด้วย​ความ​เมตตา​กรุณา พระองค์​ก็​เลย​ไม่ได้​ทอดทิ้ง​พวกเขา​ไว้​ใน​ทะเลทราย เสาเมฆ​ไม่ได้​หยุด​นำทาง​พวกเขา​ใน​การ​เดินทาง​ตอน​กลางวัน​และ​เสาไฟ​ใน​ตอน​กลางคืน ก็​ไม่ได้​หยุด​ส่องแสง​ให้​กับ​พวกเขา​ใน​ทาง​ที่​พวกเขา​ควร​จะไป พระองค์​ได้​ให้​พระวิญญาณ​อันดี​ของ​พระองค์​เพื่อ​สอน​พวกเขา พระองค์​ไม่ได้​เอา​อาหาร​ทิพย์ ไป​จาก​ปาก​ของ​พวกเขา และ​พระองค์​ได้​ให้​น้ำ​เพื่อ​ดับ​กระหาย​กับ​พวกเขา พระองค์​ดูแล​พวกเขา​เป็น​เวลา​สี่สิบ​ปี​ใน​ทะเลทราย โดย​ที่​พวกเขา​ไม่ขาด​อะไร​เลย เสื้อผ้า​ของ​พวกเขา​ก็​ไม่​ฉีกขาด และ​เท้า​ของเขา​ก็​ไม่บวม พระองค์​มอบ​อาณาจักร​ต่างๆ​และ​ชนชาติ​ต่างๆ​ให้​กับ​พวกเขา พระองค์​ได้​ให้​แผ่นดิน​เหล่านี้​กลาย​เป็น​แนว​ชายแดน​ให้​กับ​พวกเขา พวกเขา​ได้​ยึดครอง​แผ่นดิน​ของ​กษัตริย์​สิโหน​แห่ง​เมือง​เฮชโบน และ​แผ่นดิน​ของ​กษัตริย์​โอก​แห่ง​แคว้น​บาชาน พระองค์​ทำให้​พวกเขา​มี​ลูกหลาน​มากมาย​มหาศาล​เหมือน​ดวงดาว​บน​ท้องฟ้า พระองค์​นำ​พวกเขา​มา​ยัง​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​บอก​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเขา​ให้​เข้าไป​ยึดครอง ดังนั้น พวก​ลูกหลาน​ของ​พวกเขา​จึง​เข้า​ไป​ยึดครอง​แผ่นดิน​นั้น และ​พระองค์​ได้​ปราบ​พวก​ชาว​คานาอัน​ที่​อาศัย​อยู่เดิม​ให้​พ่ายแพ้​ไป และ​ให้​พวก​ชาว​คานาอัน​ตก​อยู่​ใน​กำมือ​ของ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา รวมถึง​พวก​กษัตริย์ และ​ประชาชน​ของ​แผ่นดิน​นั้น พวก​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา​สามารถ​จัดการ​กับ​พวกเขา​ได้​ตาม​ใจชอบ พวกเขา​ยึด​เมือง​ที่​มี​ป้อม​ปราการ​และ​แผ่นดิน​ที่​อุดม​สมบูรณ์ พวกเขา​ยึด​บ้าน​ต่างๆ​ที่​เต็ม​ไปด้วย​ของดีๆ​ที่​มีทั้ง​บ่อน้ำ​ที่​ขุด​ไว้แล้ว ไร่องุ่น ต้น​มะกอก​และ​ต้น​ผลไม้​มากมาย พวกเขา​กินกัน​จน​อิ่มแปล้​และ​อ้วนท้วน และ​พวกเขา​ต่าง​ก็​มี​ความสุข​ใน​ความ​ดีงาม​อัน​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์ แต่​พวกเขา​กลับ​ไม่​เชื่อฟัง และ​กบฏ​ต่อ​พระองค์ และ​โยน​บัญญัติ​ของ​พระองค์​ทิ้งไป นอกจากนั้น​พวกเขา​ยัง​ฆ่า​พวก​ผู้พูดแทนพระองค์​ที่​ได้​ตักเตือน​พวกเขา​ให้​กลับ​มาหา​พระองค์ พวกเขา​ได้​ดูหมิ่น​พระองค์​อย่าง​ใหญ่หลวง ดังนั้น​พระองค์​จึง​มอบ​พวกเขา​ให้​ตก​ไปอยู่​ใน​กำมือ​พวกศัตรู และ​ศัตรู​พวกนั้น ได้​ข่มเหง​พวกเขา​อย่าง​ทารุณ​โหดร้าย ใน​ยาม​ที่​พวกเขา​ทุกข์ยาก พวกเขา​ต่าง​ร้องขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​พระองค์ และ​พระองค์​ได้ยิน​เสียง​พวกเขา​จาก​สวรรค์ พระองค์​ก็​ส่ง​ผู้กู้ชาติ​มา​ช่วย​พวกเขา​ครั้งแล้ว​ครั้งเล่า​ให้​รอดพ้น​จาก​เงื้อมมือ​ของ​พวกศัตรู เพราะ​พระองค์​เต็มเปี่ยม​ไปด้วย​ความ​เมตตา​กรุณา แต่​ทันที​ที่​พวกเขา​ได้รับ​การ​ปลด​ปล่อย​จาก​พวกศัตรู พวกเขา​ก็​ได้​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​พระองค์​ถือว่า​เป็น​สิ่งชั่วร้าย​อีก ดังนั้น​พระองค์​จึง​ปล่อย​ให้​พวกเขา​ตก​ไปอยู่​ใน​กำมือ​ของ​พวกศัตรู​อีก แล้ว​พวกศัตรู​เหล่านั้น​ก็​ได้​ปกครอง​เหนือ​พวกเขา แต่​แล้ว​เมื่อ​พวกเขา​ร้องขอ​ความช่วยเหลือ​จาก​พระองค์ พระองค์​ก็​ได้ยิน​พวกเขา​จาก​สวรรค์ แล้ว​ช่วยกู้​พวกเขา​ครั้งแล้ว​ครั้งเล่า เพราะ​พระองค์​เต็มเปี่ยม​ไปด้วย​ความ​เมตตา​กรุณา พระองค์​เตือน​พวกเขา​เพื่อ​ให้​พวกเขา​กลับ​มาหา​คำสอน​ของ​พระองค์ แต่​พวกเขา​กลับ​เย่อหยิ่ง​จองหอง​และ​ไม่ยอม​เชื่อฟัง​คำสั่ง​ต่างๆ​ของ​พระองค์ พวกเขา​ทำบาป​ต่อ​กฎ​ของ​พระองค์​ซึ่ง​เป็น​กฎ​ที่​นำ​ชีวิต​มาให้​กับ​คน​ที่​รักษา​กฎ​เหล่านั้น พวกเขา​ยักไหล่​อย่าง​ดื้อรั้น​และ​หัวแข็ง​ดื้อดึง และ​ไม่ยอม​ฟัง พระองค์​อดทน​กับ​พวกเขา​อยู่​หลายปี และ​พระองค์​ได้​เตือน​พวกเขา​ด้วยพระวิญญาณ​ผ่าน​ทาง​พวก​ผู้พูดแทนพระองค์ แต่​พวกเขา​ก็​ยัง​ไม่ยอม​ฟัง จน​ในที่สุด​พระองค์​ได้​มอบ​พวกเขา​ให้​กับ​พวก​ชนชาติ​ต่างๆ แต่​ถึง​อย่างนั้น​ก็ตาม พระองค์​ก็​เต็มเปี่ยม​ไปด้วย​ความ​เมตตา​กรุณา พระองค์​ไม่ได้​ทำลาย​พวกเขา​อย่าง​สิ้นซาก และ​ไม่ได้​ทอดทิ้ง​พวกเขา เพราะ​พระองค์​เป็น​พระเจ้า​ผู้​ทรง​พระคุณ​และ​ความ​เมตตา​กรุณา ข้าแต่​พระเจ้า​ของ​พวกเรา พระเจ้า​ที่​ยิ่งใหญ่​ผู้มี​ฤทธิ์​อำนาจ​และ​น่าเกรง​ขาม พระองค์​รักษา​คำมั่น​สัญญา​ด้วย​ความรัก​อัน​สัตย์ซื่อ ขอ​พระองค์​อย่า​ได้​ถือ​ว่า​ความ​ทุกข์ยาก​ทั้งหลาย​ที่​เกิดขึ้น​กับ​พวกเรา​ตั้งแต่​สมัย​ของ​กษัตริย์​อัสซีเรีย​จนถึง​ตอนนี้​เป็น​เรื่อง​เล็กน้อย​เลย คือ ความ​ทุกข์ยาก​ที่​เกิดขึ้น​กับ​พวก​กษัตริย์​ของเรา กับ​พวก​ผู้นำ​เรา กับ​เหล่า​นักบวช​ของเรา กับ​คน​เหล่านั้น​ที่​พูด​แทน​พระองค์​ให้กับ​เรา กับ​พวก​บรรพบุรุษ​ของเรา และ​กับ​ประชาชน​ทุกคน​ของ​พระองค์ ทุกสิ่ง​ที่​เกิดขึ้น​กับ​เรา​นั้น พระองค์​ทำ​อย่าง​ยุติธรรม​แล้ว พระองค์​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​ซื่อสัตย์ ใน​ขณะที่​พวกเรา​ทำ​แต่​ความผิด พวก​กษัตริย์ พวก​ผู้นำ พวก​นักบวช และ​พวก​บรรพบุรุษ​ของ​เรา ไม่ได้​รักษา​กฎบัญญัติ​ของ​พระองค์ พวกเขา​ไม่​ใส่ใจ​กับ​คำสั่ง​ต่างๆ​และ​คำตักเตือน​ที่​พระองค์​ให้​กับ​พวกเขา แม้แต่​ตอนที่​พวกเขา​อยู่​ใน​อาณาจักร​ของ​พวกเขา​เอง และ​มี​ความสุข​กับ​ความเจริญ​รุ่งเรือง​อัน​ยิ่งใหญ่ และ​แผ่นดิน​อัน​กว้างใหญ่​ที่​อุดม​สมบูรณ์​ที่​พระองค์​มอบ​ให้​กับ​พวกเขา พวกเขา​ก็​ไม่ได้​รับใช้​พระองค์​และ​ไม่ได้​หัน​ไป​จาก​การกระทำ​อัน​ชั่วร้าย​ของ​พวกเขา ดูสิ วันนี้​พวกเรา​ได้​ตก​เป็น​ทาส พระองค์​ได้​ยก​แผ่นดิน​นี้​ให้​กับ​บรรพบุรุษ​ของ​พวกเรา เพื่อ​พวกเขา​จะได้​กิน​ผลไม้​และ​สิ่งดีๆ​จาก​แผ่นดิน​นี้ แต่​พวกเรา​กลับ​ตก​เป็น​ทาส​อยู่​ใน​แผ่นดิน​นี้ แล้ว​ผลผลิต​มากมาย​ของ​แผ่นดิน​นี้ ตอนนี้​ได้​ตก​ไป​เป็น​ของ​พวก​กษัตริย์​ที่​พระองค์​ได้​ตั้งไว้​เหนือ​เรา​เนื่องจาก​บาป​ที่​เราทำ พวกเขา​ใช้​อำนาจ​เหนือ​เรา​และ​ฝูงสัตว์​ของเรา​ตาม​ความพอใจ​ของ​พวกเขา ใน​ขณะที่​เรา​ต้อง​ทนทุกข์​อย่าง​ใหญ่หลวง แต่​ถึงแม้ว่า​เรา​จะ​เจอ​กับ​เรื่อง​ทั้งหมด​นี้ เรา​ก็​กำลัง​ทำ​สัญญา​อัน​มั่นคง​กับ​พระองค์ และ​บันทึก​ไว้แล้ว​ให้​พวก​ผู้นำ พวก​ชาว​เลวี​และ​พวก​นักบวช​ของเรา​ลงชื่อ​และ​ประทับ​ตรา ของ​พวกเขา​ไว้”