โยบ 28:12-28

แต่​จะ​พบ​ปัญญา​ได้​ที่​ไหน แหล่ง​ของ​ความ​เข้าใจ​อยู่​ที่​ไหน​กัน​เล่า มนุษย์​ไม่​รู้​ทาง​ไป​สู่​มัน ไม่​อาจ​หา​มัน​พบ​ใน​แผ่นดิน​ของ​คน​เป็น มหาสมุทร​พูด​ว่า ‘มัน​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ข้า’ ส่วน​ทะเล​ก็​กล่าว​ว่า ‘มัน​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ฉัน’ ทองคำ​ก็​ไม่​อาจ​ซื้อ​มัน​ได้ จะ​ชั่ง​เงิน​ไป​จ่าย​มัน​ก็​ไม่​ได้​ด้วย ทองคำ​แห่ง​โอฟีร์ หรือ​พลอย​โมรา​หรือ​แม้แต่​พลอย​สี​น้ำเงินเข้มนั้น ก็​ไม่​อาจ​เอา​มา​ซื้อ​มัน​ได้ ทองคำ​และ​แก้ว​ล้ำค่า​ไม่​อาจ​มา​เปรียบ​กับ​มัน​ได้ ภาชนะ​ทองคำ​บริสุทธิ์​ก็​ไม่​อาจ​เอา​มา​แลก​เปลี่ยน​กับ​มัน​ได้ ไม่​ต้อง​พูด​ถึง​เรื่อง​คุณค่า​ของ​ปัญญานั้น มัน​มี​ค่า​มาก​ยิ่งกว่า​หิน​ปะการัง​และ​แก้ว​ผลึก​ราคา​แพงนั้น และ​มี​ค่า​มาก​ยิ่งกว่า​ไข่มุก​เสียอีก พลอย​เหลือง​จาก​เอธิโอเปียนั้น​ก็​เปรียบ​กับ​ปัญญา​ไม่ได้เลย จะ​เอา​ทองคำ​บริสุทธิ์​มา​ซื้อ​มัน​ก็​ไม่ได้ ถ้า​อย่างนั้น ปัญญานั้น​มา​จาก​ไหน​เล่า แหล่ง​ของ​ความ​เข้าใจนั้น​อยู่​ที่ไหน มัน​ซ่อนเร้น​จาก​สายตา​ของ​สิ่ง​มี​ชีวิต​ทั้งปวง รวมทั้ง​นก​ใน​อากาศ​ด้วย ดิน​แดน​แห่ง​ความ​พินาศ​และ​ความ​ตาย​พูด​ว่า ‘หู​ของ​เรา​ได้ยิน​แต่​ข่าว​ลือ​เรื่อง​ของ​ปัญญา​เท่า​นั้น’ แต่​พระเจ้า​เข้าใจ​ทาง​ที่​นำ​ไป​สู่​ปัญญานั้น และ​พระองค์​รู้จัก​ที่​อยู่​ของ​มัน เพราะ​พระองค์​สามารถ​เห็น​ถึง​สุดปลาย​แผ่นดิน​โลก พระองค์​มองเห็น​ทุกสิ่ง​ทุกอย่าง​ที่​อยู่​ใต้​ฟ้าสวรรค์ พระองค์​กำหนด​น้ำหนัก​ให้​กับ​ลม พระองค์​ตวง​น้ำ​ด้วย​ถ้วยตวง เมื่อ​พระองค์​ออก​กฎ​ให้​ฝน และ​เตรียม​ทาง​ให้​กับ​พายุ​ฝน​ฟ้าคะนอง แล้ว​พระองค์​สังเกต​ดู​ปัญญา​และ​ประเมิน​คุณค่า​มัน พระองค์​ก่อตั้ง​มัน​ขึ้น​และ​พระองค์​ก็​ตรวจ​สอบ​มัน และ​พระองค์​ก็​พูด​กับ​มนุษย์​ว่า ‘การ​ยำเกรง​องค์​เจ้า​ชีวิต​นั่นแหละ​คือ​ปัญญา และ​การ​ไม่​ยอม​ทำ​ความชั่ว​นั่นแหละ​คือ​ความ​เข้าใจ’”