อิสยาห์ 7:4-25

อิสยาห์ 7:4-25 THA-ERV

ให้​บอก​กับ​อาหัส​ว่า ‘ระวังตัว​ให้ดี และ​ใจเย็นๆ​ไม่ต้องกลัว และ​ไม่ต้อง​ใจฝ่อไป เรื่อง​สองคนนั้น​ที่​ตอนนี้​เป็น​เหมือน​เศษดุ้นฟืน​สองดุ้น​ที่​ใกล้​จะ​มอดแล้ว ไม่ต้อง​ไปกลัว​ที่​เรซีน อาราม และ​เปคาห์​ลูก​ของ​เรมาลิยาห์​โกรธแค้นเจ้า หรือ​ที่​อาราม พร้อมกับ​เอฟราอิม และ​เปคาห์​ลูก​ของ​เรมาลิยาห์ ได้​วางแผน​ต่อต้านเจ้า และ​พูดกัน​ว่า “พวกเรา​ไป​บุก​ยูดาห์​กันเถอะ ไป​ทำให้​มัน​ขวัญหนี​ดีฝ่อ และ​เอาชนะมัน แล้ว​ตั้ง​ลูก​ของ​ทาเบเอล​ขึ้น​เป็น​กษัตริย์​ที่นั่น”’” พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต​พูดว่า “แผน​ของ​พวกมัน​จะ​ไม่สำเร็จ และ​มัน​จะ​ไม่เกิดขึ้น​ตามนั้น เพราะ​หัว​ของ​อาราม​ก็​เป็นแค่​เมืองดามัสกัสนั่น และ​หัว​ของดามัสกัส​ก็​เป็นแค่​ไอ้เรซีนนั่น (ภายใน​หกสิบห้าปี เอฟราอิม​จะ​ถูกทำลาย​แตกเป็นชิ้นๆ​จน​ไม่เป็น​ชนชาติ​อีกต่อไป) ส่วน​หัว​ของเอฟราอิม​ก็​เป็นแค่​เมืองสะมาเรีย และ​หัว​ของ​เมืองสะมาเรีย​ก็​เป็นแค่​ไอ้ลูก​ของเรมาลิยาห์​คนนั้น ถ้า​เจ้า​ไม่ยืนหยัด​ในพระเจ้า เจ้า​ก็​จะ​ไม่มีทาง​ยืน​อยู่ได้เลย” พระยาห์เวห์​พูดกับ​อาหัส​อีกครั้งว่า “ขอเรา​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของเจ้า​ให้​ทำอะไร​ก็ได้​ที่​พิสูจน์​ว่า​ที่เรา​พูดนั้น​เป็นจริง ขอมาเลย อะไร​ก็ได้ ไม่ว่า​จะมา​จาก​ที่ลึก​ของแดนผู้ตาย หรือ​มา​จาก​ที่สูง​ถึง​ฟ้าสวรรค์” แต่​อาหัส​ตอบว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ไม่ขอ​หรอกครับ ข้าพเจ้า​จะ​ไม่ทดสอบ​พระยาห์เวห์” แล้ว​อิสยาห์​ก็​พูดว่า “อย่างนั้น ฟัง​ให้ดี ครอบครัว​ของ​ดาวิด ที่​เจ้า​ทำให้​มนุษย์​หมด​ความอดทนนั้น​ยัง​ไม่พอ​อีกหรือ ยัง​จะต้อง​มา​ทำให้​พระเจ้า​ของผม​หมด​ความอดทน​ไปด้วยหรือ เพราะ​อย่างนี้แหละ องค์​เจ้า​ชีวิตเอง​จะให้​สิ่งที่​พิสูจน์​กับเจ้า ดูนะ หญิงสาว​คนนั้น ตั้งท้องอยู่ และ​กำลัง​จะคลอด​ลูกชาย เธอ​จะ​ตั้งชื่อลูก​ว่า อิมมานูเอล เด็กคนนั้น​จะ​กิน​เนย​และ​น้ำผึ้ง จนถึง​เวลา​ที่​เขา​เริ่มปฏิเสธ​อาหาร​ที่ไม่ชอบ และ​เลือก​อาหาร​ที่ชอบ เพราะ​ก่อนที่​เด็ก​จะ​เริ่มปฏิเสธ​อาหาร​ที่​ไม่ชอบ และ​เลือก​อาหาร​ที่ชอบเป็น แผ่นดิน​ของ​กษัตริย์​สององค์นั้น​ที่​ท่านกลัว ก็​จะ​ถูกทิ้ง​ให้รกร้าง​ไปแล้ว แต่​พระยาห์เวห์​จะ​นำ​วันเวลา​แห่ง​ความเดือด​ร้อน​มาให้​กับเจ้า​กับ​คนของเจ้า​และ​กับ​ครอบครัว​ของเจ้า​อย่างที่​ไม่เคย​เกิดขึ้น​มาก่อน​ตั้งแต่​เอฟราอิม​แยก​ออกมา​จาก​ยูดาห์ พระยาห์เวห์​จะ​นำ​กษัตริย์​อัสซีเรีย มา​ต่อสู้​กับเจ้า” ในวันนั้น พระยาห์เวห์​จะ​ผิวปาก​เรียก​แมลงวัน​ตัวนั้น ที่​อยู่​ตาม​ต้นน้ำ​ทั้งหลาย​ของ​ลำธารต่างๆ​ของอียิปต์ และ​จะ​ผิวปาก​เรียก​ผึ้ง​ตัวนั้น​ที่​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ของอัสซีเรีย แมลงวัน​และ​ผึ้ง​พวกนั้น ก็​จะ​มา​ตั้งค่าย​อยู่​ใน​หุบเขาลึก ตามถ้ำ​ตาม​หน้าผาต่างๆ​ตาม​พงหนาม​และ​ตาม​หลุมน้ำต่างๆ ในวันนั้น องค์เจ้าชีวิต​จะ​โกนหัวเจ้า​และ​ขนที่เท้า ด้วย​มีดโกน​ที่​เช่า​มาจาก​อีกฝั่ง​ของ​แม่น้ำยูเฟรติส​คือ​กษัตริย์​อัสซีเรีย​นั่นเอง ในวันนั้น คนหนึ่ง​จะ​เหลือ​ได้แค่​วัวสาว​ตัวหนึ่ง​และ​แพะสองตัว และ​เพราะ​พวกมัน​ให้​นม​จำนวนมาก คนนั้น​ก็​เอามา​ทำ​เนยกิน คน​ที่​ยังคง​เหลืออยู่​ใน​แผ่นดินนั้น​ก็​จะ​กิน​เนย​และ​น้ำเชื่อมผลไม้ ใน​วันนั้น สวนองุ่น​ที่​เคย​มี​เถาองุ่น​หนึ่งพันเถา​ที่​มีค่า​หนึ่งพัน​เหรียญเงิน จะ​มี​หญ้าคา​และ​หนาม​ขึ้น​รกไปหมด คน​ก็​จะ​เอา​ธนู​และ​ลูกธนู​เข้าไป​ล่าสัตว์​ที่นั่น เพราะ​ทั้ง​แผ่นดิน​ก็​มีแต่​พงหญ้า​และ​หนาม​ขึ้น​เต็มไปหมด คน​จะ​ไม่​ขึ้นไป​ตาม​เนินเขา​พวกนั้น​ที่​เคย​มี​การถาง​ด้วยจอบ​อีกต่อไป เพราะ​จะ​กลัว​ความรก​ของ​พงหญ้า​และหนาม มัน​จะ​กลายเป็น​ที่​สำหรับ​ปล่อย​ฝูงสัตว์​ไปหากิน​และ​ให้​ฝูงแพะแกะ​ไป​เหยียบย่ำ