ปฐมกาล 8:1-13

แต่​พระเจ้า​ก็​ยังคง​ระลึกถึง​โนอาห์ และ​บรรดา​สัตว์ป่า​กับ​สัตว์ใช้งาน​ทั้งหลาย​ที่​อยู่​กับ​โนอาห์​ใน​เรือนั้น แล้ว​พระเจ้า​ก็​ให้​ลมพัด​บน​แผ่นดินโลก น้ำนั้น​ก็​ค่อยๆ​ลดลง น้ำ​ได้​หยุด​ไหล​จาก​ใต้พื้นดิน ท้องฟ้านั้น​ปิดลง ฝน​จาก​ฟ้า​ก็​หยุดตก น้ำ​จึง​ค่อยๆ​ลดลง​จาก​แผ่นดิน ใน​วันที่​หนึ่งร้อย​ห้าสิบ น้ำ​ก็​ลดลง​เพียงพอ ที่​จะให้​เรือ​จอด​อยู่​บน​เทือกเขา​อารารัต เหตุการณ์นี้​เกิดขึ้น​ใน​วันที่​สิบเจ็ด​ของ​เดือน​ที่เจ็ด แล้ว​น้ำ​ก็​ค่อยๆ​ลดลง จน​ถึง​เดือน​ที่สิบ ใน​วันที่​หนึ่ง​ของ​เดือน​ที่สิบ ยอดเขา​ก็​ค่อยๆ​โผล่ขึ้นมา เมื่อ​เวลา​ผ่านไป​สี่สิบวัน โนอาห์​เปิด​หน้าต่าง​ของเรือ​ลำที่​เขา​สร้างขึ้นนั้น โนอาห์​ส่ง​อีกา​ตัวหนึ่ง​ออกไป มัน​บิน​วนเวียน​ไป​และ​กลับมา​ที่เรือ น้ำ​ค่อยๆ​แห้งลง แล้ว​โนอาห์​ส่ง​นกพิราบ​ออกไป​ตัวหนึ่ง เพื่อ​ดูว่า​น้ำ​ลดไป​จาก​แผ่นดิน​หรือยัง แต่​นกนั้น​ยัง​หา​ที่เกาะ​ไม่ได้ นก​จึง​บิน​กลับ​มาหา​โนอาห์​ที่เรืออีก เพราะ​น้ำ​ยัง​ท่วม​แผ่นดินอยู่ โนอาห์​ยื่นมือ​ออกไป​จับ​นกนั้น เอา​มัน​กลับ​เข้ามา​ในเรือ โนอาห์​รอต่อไป​อีก​เจ็ดวัน จึง​ส่ง​นกพิราบ​ออกไป​จากเรืออีก นก​ตัวนั้น​บิน​กลับ​มาหาเขา​ใน​เย็น​วันนั้น ปาก​ของมัน​คาบ​เอา​ใบมะกอกสด​ที่​เด็ด​มา​ใบหนึ่ง โนอาห์​จึง​รู้ว่า​น้ำ​บน​แผ่นดิน​ลดลงแล้ว โนอาห์​รอ​ต่อไป​อีก​เจ็ดวัน จึง​ค่อย​ส่ง​นกพิราบ​ออกไป​อีก​ตัวหนึ่ง นก​ตัวนั้น​ก็​ไม่ได้​บิน​กลับ​มาหา​เขาอีก เมื่อ​โนอาห์​มี​อายุ​หกร้อยหนึ่ง​ปี ใน​วันที่​หนึ่ง​ของ​เดือน​ที่หนึ่ง น้ำ​ก็​แห้ง​ไป​จาก​แผ่นดิน โนอาห์​ได้​เปิด​ประตู เรือ​ออก​ไป​ดู​ข้างนอก และ​เห็น​ว่า​ผืนดิน​แห้งแล้ว