เพลงโซโลมอน 3:1-11

ตลอดคืนบนเตียงของดิฉัน ดิฉันมองหาพ่อยอดดวงใจ เฝ้าชะแง้แลหาแต่ไม่พบ ดิฉันจะลุกขึ้นเดี๋ยวนี้ และไปทั่วเมือง ไปตามถนนและลานเมือง ดิฉันจะค้นหาพ่อยอดดวงใจของดิฉัน แต่หาแล้วก็ไม่พบ ยามรักษาการณ์มาพบดิฉันเข้า ขณะที่พวกเขากำลังตระเวนไปรอบเมือง ดิฉันถามเขาว่า “เห็นพ่อยอดดวงใจของดิฉันไหม?” พอคล้อยหลังพวกเขาไปไม่เท่าไร ดิฉันก็พบพ่อยอดดวงใจ ดิฉันโอบกอดเขาไว้ไม่ยอมให้ไปไหน จนพาเขามาถึงที่บ้านแม่ของดิฉัน มาถึงห้องผู้ให้กำเนิดดิฉัน บรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็มเอ๋ย เรากำชับเจ้าด้วยพลังอย่างละมั่งและกวางในท้องทุ่งว่า อย่าปลุกเร้าความรัก แต่ปล่อยให้เป็นไปตามครรลองของมัน ใครหนอรีบรุดมาจากทะเลทราย? ประหนึ่งลำหมอกควัน อบอวลด้วยกลิ่นหอมของมดยอบและกำยาน ที่ปรุงจากเครื่องหอมของพ่อค้า ดูสิ! นั่นคือราชยานของโซโลมอน มีนักรบหกสิบคนคุ้มกันเป็นผู้เกรียงไกรที่สุดของอิสราเอล ทุกคนเป็นนักรบเจนศึก ล้วนสะพายดาบ เตรียมพร้อมรับภัยจู่โจมแห่งรัตติกาล กษัตริย์โซโลมอนทรงให้ประกอบราชยานนี้สำหรับพระองค์เอง ด้วยไม้จากเลบานอน เสาราชยานทำด้วยเงิน แท่นเป็นทอง พระที่นั่งบุผ้าสีม่วง ภายในตกแต่งอย่างงดงาม โดยฝีมือบรรดาสตรีชาวเยรูซาเล็ม บรรดาสตรีแห่งศิโยน ออกมาเถิด มาดูกษัตริย์โซโลมอนทรงมงกุฎ ซึ่งราชมารดาทรงสวมให้ ในวันอภิเษกสมรส วันแห่งความชื่นชมยินดีของพระองค์