สดุดี 88:1-13

ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์เฝ้าร้องทูลต่อหน้าพระองค์ทั้งวันทั้งคืน ขอให้คำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นมาถึงต่อหน้าพระองค์ โปรดเอียงพระกรรณสดับคำร้องทูลของข้าพระองค์ เพราะจิตวิญญาณของข้าพระองค์ทุกข์ร้อนยิ่งนัก และชีวิตของข้าพระองค์เฉียดใกล้หลุมฝังศพ ข้าพระองค์ถูกนับรวมอยู่ในกลุ่มคนที่ลงสู่หลุม ข้าพระองค์เหมือนคนไม่มีเรี่ยวแรง ข้าพระองค์ถูกแยกไว้ในหมู่คนตาย เหมือนผู้ที่ถูกฆ่าซึ่งนอนอยู่ในหลุมฝังศพ ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงนึกถึงอีกต่อไป ผู้ที่พระองค์จะไม่ทรงเหลียวแลอีกต่อไป พระองค์ทรงให้ข้าพระองค์จมลงในหลุมที่ลึกที่สุด ในห้วงลึกที่มืดมิดที่สุด พระพิโรธของพระองค์ตกหนักอยู่เหนือข้าพระองค์ พระองค์ทรงให้กระแสคลื่นของพระองค์ซัดท่วมข้าพระองค์ เสลาห์ พระองค์ทรงทำให้เพื่อนสนิทตีตัวออกห่างจากข้าพระองค์ ทรงทำให้ข้าพระองค์น่ารังเกียจชิงชัง ข้าพระองค์ถูกกักกันและหมดทางหนี ดวงตาของข้าพระองค์หม่นหมองเพราะความทุกข์โศก ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าข้าพระองค์ทูลวิงวอนต่อพระองค์ทุกวัน ข้าพระองค์ยกมือต่อพระองค์ พระองค์ทรงสำแดงการอัศจรรย์แก่คนตายหรือ? ผู้ที่ตายแล้วลุกขึ้นสรรเสริญพระองค์หรือ? เสลาห์ ความรักมั่นคงของพระองค์ถูกประกาศในหลุมฝังศพหรือ? ความซื่อสัตย์ของพระองค์ถูกประกาศในแดนพินาศหรือ? การอัศจรรย์ของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนแห่งความมืดมิดหรือ? พระราชกิจอันชอบธรรมของพระองค์เป็นที่รู้จักในแดนที่ถูกลืมหรือ? แต่ข้าพระองค์ร้องทูลให้ทรงช่วย ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ยามเช้าคำอธิษฐานของข้าพระองค์ขึ้นถึงพระองค์