สดุดี 44:14-26

พระองค์ทรงทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นคำเปรียบเปรยในหมู่ประชาชาติ ชนชาติต่างๆ ส่ายหน้าใส่ข้าพระองค์ทั้งหลาย ข้าพระองค์อยู่อย่างอัปยศอดสูวันยังค่ำ และหน้าของข้าพระองค์ปกคลุมด้วยความอับอาย จากคำสบประมาทของคนที่ประณามและแช่งด่าข้าพระองค์ เพราะศัตรูที่ต้องการแก้แค้น ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นกับข้าพระองค์ทั้งหลาย ทั้งที่ข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้ลืมพระองค์ หรือผิดต่อพันธสัญญาของพระองค์ หัวใจของข้าพระองค์ทั้งหลายไม่ได้ออกห่างจากพระองค์ เท้าของข้าพระองค์ทั้งหลายก็ไม่ได้คลาดจากทางของพระองค์ แต่พระองค์ทรงบดขยี้ข้าพระองค์ทั้งหลาย และทำให้ข้าพระองค์ทั้งหลายกลายเป็นที่อาศัยของหมาป่า พระองค์ทรงคลุมข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยความมืดทึบ หากเราได้ลืมพระนามพระเจ้าของเรา หรือยกมือกราบไหว้พระต่างด้าว พระเจ้าจะไม่ทรงทราบหรือ? ในเมื่อพระองค์ทรงทราบความลี้ลับในใจ แต่เพราะเห็นแก่พระองค์ ข้าพระองค์ทั้งหลายก็เผชิญความตายวันยังค่ำ ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกนับว่าเป็นแกะที่จะเอาไปฆ่า ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ขอทรงตื่นเถิด เหตุใดยังทรงหลับอยู่? ขอทรงลุกขึ้น! ขออย่าทรงทอดทิ้งข้าพระองค์ทั้งหลายตลอดไป เหตุใดพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์? และทรงลืมที่ข้าพระองค์ทั้งหลายทุกข์ยากและถูกกดขี่ข่มเหง ข้าพระองค์ทั้งหลายถูกเหยียบจมดิน ร่างกายต้องนอนคลุกฝุ่น ขอทรงลุกขึ้นและทรงช่วยข้าพระองค์ทั้งหลายด้วยเถิด ขอทรงไถ่ข้าพระองค์ทั้งหลายเพราะเห็นแก่ความรักมั่นคงของพระองค์