สดุดี 104:16-35

ต้นไม้ขององค์พระผู้เป็นเจ้าได้น้ำอุดม คือสนซีดาร์แห่งเลบานอนซึ่งทรงปลูกไว้ นกสร้างรังของพวกมันที่นั่น นกกระสาอาศัยในบริเวณป่าสน ภูเขาสูงเป็นของเลียงผา โตรกหินเป็นที่ลี้ภัยของตัวตุ่นผา พระองค์ทรงให้ดวงจันทร์ชี้บ่งฤดูกาล และให้ดวงอาทิตย์รู้เวลาลับฟ้า เมื่อพระองค์ทรงนำความมืดมา กลางวันกลับกลายเป็นค่ำคืน สัตว์ป่าทั้งปวงคืบคลานออกมา สิงโตคำรามหาเหยื่อ ร้องหาอาหารจากพระเจ้า พอดวงอาทิตย์ขึ้น เหล่าสิงโตลับหาย กลับไปนอนในถ้ำของมัน และมนุษย์ก็ออกมาทำงาน ประกอบภารกิจของตนจนถึงยามเย็น ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้าพระราชกิจของพระองค์มากมายนัก! พระองค์ทรงสร้างสรรพสิ่งเหล่านี้ขึ้นโดยพระปัญญา โลกเต็มไปด้วยสิ่งที่ทรงสร้าง โน่นแน่ะ ทะเลแสนกว้างใหญ่ คลาคล่ำไปด้วยสรรพสิ่งเกินกว่าจะนับไหว คือสิ่งมีชีวิตน้อยใหญ่ โน่นเรือแล่นไปมา นั่นเลวีอาธานที่ทรงสร้างให้เริงเล่นน้ำอยู่ ทุกชีวิตเหล่านี้ชะแง้คอยพระองค์ ให้ประทานอาหารตามกำหนดเวลา เมื่อพระองค์ประทาน พวกมันก็เก็บรวบรวม เมื่อพระองค์ทรงแบพระหัตถ์ออก พวกมันก็อิ่มหนำด้วยสิ่งดี เมื่อพระองค์ทรงซ่อนพระพักตร์ พวกมันก็หวาดหวั่นพรั่นพรึง เมื่อพระองค์ทรงริบลมหายใจ พวกมันก็ตายและกลับสู่ธุลีดิน เมื่อพระองค์ประทานพระวิญญาณของพระองค์ พวกมันก็ถูกสร้างขึ้น และพระองค์ทรงพลิกโฉมแผ่นดินเสียใหม่ ขอพระเกียรติสิริขององค์พระผู้เป็นเจ้าดำรงอยู่นิรันดร์ ขอพระองค์ทรงปีติยินดีในพระราชกิจของพระองค์ เมื่อพระองค์ทอดพระเนตร โลกก็สั่นสะท้าน เมื่อทรงแตะต้องภูเขา ควันก็พวยพุ่งขึ้น ข้าพเจ้าจะร้องเพลงถวายองค์พระผู้เป็นเจ้าตลอดชีวิต ข้าพเจ้าจะร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้าของข้าพเจ้าตราบเท่าที่มีชีวิตอยู่ ขอให้ความคิดใคร่ครวญของข้าพเจ้าเป็นที่พอพระทัยพระองค์ เพราะข้าพเจ้าชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้า แต่ขอให้คนบาปหมดสิ้นไปจากโลก และไม่มีคนชั่วร้ายอีกต่อไป