สุภาษิต 30:1-11

นี่คือคำสอนของอากูร์บุตรยาเคห์ เป็นถ้อยคำที่ได้รับการดลใจ เขากล่าวกับอิธีเอลว่า “ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์อ่อนล้า แต่ข้าพระองค์มีชัยได้ ข้าพเจ้าโง่เขลาเกินกว่าจะเป็นมนุษย์ ที่จริง ข้าพเจ้าไม่มีความเข้าใจอย่างมนุษย์ทั่วไป ข้าพเจ้าไม่ได้เรียนรู้สติปัญญา และไม่รู้จักองค์บริสุทธิ์ ใครเล่าได้ขึ้นสู่สวรรค์และลงมา? ใครเล่าได้กำกระแสลมไว้ในอุ้งมือ? ใครเล่าได้ห่อหุ้มห้วงน้ำไว้ในเสื้อคลุม? ใครเล่าได้สถาปนาทั่วทุกมุมโลก? ผู้นั้นมีนามว่าอะไร? และบุตรของผู้นั้นมีนามว่าอะไร? แน่นอน เจ้ารู้! “พระดำรัสทุกคำของพระเจ้าไม่มีข้อผิดพลาด พระองค์ทรงเป็นโล่สำหรับบรรดาผู้ที่ลี้ภัยในพระองค์ อย่าเพิ่มเติมพระวจนะของพระองค์ มิฉะนั้นพระองค์จะทรงตำหนิเจ้า และเจ้าจะถูกจับได้ว่าโกหก “ข้าพระองค์ทูลขอสองสิ่งจากพระองค์ ขออย่าทรงปฏิเสธก่อนที่ข้าพระองค์จะตายไป คือขอให้สิ่งเท็จเทียมและคำโกหกห่างไกลจากข้าพระองค์ ขออย่าให้ข้าพระองค์ยากจนหรือร่ำรวย แต่ขอโปรดประทานอาหารประจำวันแก่ข้าพระองค์ มิฉะนั้นข้าพระองค์อาจอิ่มหนำสำราญแล้วปฏิเสธพระเจ้า และพูดว่า ‘องค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นใครกัน?’ หรือข้าพระองค์อาจยากจนแล้วลักขโมย ก็ลบหลู่พระนามพระเจ้าของข้าพระองค์ “อย่ากล่าวร้ายคนรับใช้ให้นายเขาฟัง เกรงว่าผู้นั้นจะแช่งด่าเจ้า และเจ้าต้องชดใช้ “มีบางคนแช่งด่าพ่อ และไม่อวยพรแม่ของตน