สุภาษิต 16:4-33

สุภาษิต 16:4-33 TNCV

องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทำให้ทุกสิ่งจบลงอย่างเหมาะสม แม้แต่คนชั่วร้ายก็เพื่อวันแห่งภัยพิบัติ องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงชิงชังทุกคนที่มีใจหยิ่งผยอง มั่นใจเถิดว่าพวกเขาจะไม่ลอยนวลพ้นโทษ บาปไถ่ถอนได้โดยความรักและความซื่อสัตย์ ความชั่วหลีกเลี่ยงได้โดยการยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้า เมื่อวิถีทางของผู้ใดเป็นที่พอพระทัยองค์พระผู้เป็นเจ้า แม้แต่ศัตรู พระองค์ก็ยังทรงทำให้คืนดีกับเขา ได้มาเล็กน้อยด้วยความชอบธรรม ดีกว่าได้มามากมายด้วยความอยุติธรรม มนุษย์วางแผนงานอยู่ในใจ แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดแต่ละย่างก้าวของเขา คำชี้ขาดอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ริมฝีปากของกษัตริย์ และปากของกษัตริย์จะไม่ตัดสินอย่างอยุติธรรม ตราชูและตาชั่งเที่ยงตรงมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า ลูกตุ้มทั้งสิ้นในถุงเป็นพระราชกิจของพระองค์ กษัตริย์ทั้งหลายทรงชิงชังการกระทำผิด เพราะพระราชบัลลังก์สถาปนาขึ้นด้วยความชอบธรรม เหล่ากษัตริย์ทรงชื่นชมวาจาอันซื่อตรง ทรงรักผู้ที่พูดความจริง เมื่อกษัตริย์พิโรธผู้ใด ยมทูตก็มาเยือนผู้นั้น แต่คนฉลาดจะระงับมันไว้ได้ เมื่อพระพักตร์ของกษัตริย์แจ่มใสก็หมายถึงชีวิต ความโปรดปรานของพระองค์เป็นดั่งเมฆฝนในฤดูใบไม้ผลิ ได้สติปัญญาดีกว่าได้ทองคำ ได้ความเข้าใจดีกว่าได้เงิน! ทางหลวงของคนเที่ยงธรรมหลีกห่างจากความชั่ว ผู้ที่ระแวดระวังทางของตนก็ถนอมชีวิตของตน ความยโสโอหังจะทำให้พินาศ และใจหยิ่งผยองจะทำให้ล้มคว่ำ มีใจถ่อมอยู่ในหมู่คนแร้นแค้น ดีกว่าแบ่งของที่ริบมาได้กับคนเย่อหยิ่ง ผู้ที่ใส่ใจในคำสั่งสอนจะเจริญ ผู้ที่วางใจในองค์พระผู้เป็นเจ้าจะได้รับพร คนจิตใจฉลาดได้ชื่อว่า “สุขุมมองการณ์ไกล” และคำพูดที่อ่อนหวานเพิ่มความน่าเชื่อถือ ความสุขุมรอบคอบเป็นน้ำพุแห่งชีวิตสำหรับผู้เป็นเจ้าของ แต่ความโง่เขลานำโทษทัณฑ์มาให้คนโง่ ใจของคนฉลาดทำให้เขาระวังปาก และริมฝีปากของเขาส่งเสริมการสั่งสอน วาจาอ่อนโยนเปรียบเหมือนน้ำผึ้ง หวานชื่นแก่จิตวิญญาณและเป็นยารักษาชีวิต มีทางหนึ่งซึ่งคนเราคิดว่าถูกต้อง แต่จุดจบของทางเหล่านี้คือความตาย ความอยากของคนงานทำให้เขาทำงาน แน่นอน ปากท้องจะผลักดันให้เขาทำต่อไป คนอันธพาลเตรียมการชั่ว และวาจาของเขาเหมือนไฟแผดเผา คนปลิ้นปล้อนยั่วยุการวิวาท คนยุแยงตะแคงรั่วทำให้เพื่อนสนิทแตกคอกัน คนโหดเหี้ยมล่อลวงเพื่อนบ้าน และนำเขาไปในทางที่ไม่ดี ผู้ที่ขยิบตากำลังคิดแผน เขาปิดปากเงียบขณะวางแผนร้าย ผมหงอกเป็นมงกุฎแห่งศักดิ์ศรี ได้มาโดยชีวิตอันชอบธรรม เป็นคนอดทนก็ดีกว่าเป็นวีรบุรุษสงคราม คนที่ควบคุมใจของตนก็ดีกว่าคนที่ตีเมืองได้ เขาโยนสลากเสี่ยงทายลงบนตัก แต่ผลชี้ขาดมาจากองค์พระผู้เป็นเจ้า