หน​ังสือวิวรณ์ 20:7-11

ครั้นพันปีล่วงไปแล้ว ก็​จะปล่อยซาตานออกจากคุกที่ขั​งม​ันไว้ และมันจะออกไปล่อลวงบรรดาประชาชาติทั้งสี่ทิศของแผ่นดินโลก คือโกกและมาโกก ให้​คนมาชุ​มนุ​มกันทำศึกสงคราม จำนวนคนเหล่านั้นมากมายดุจเม็ดทรายที่​ทะเล และคนเหล่านั้นยกขบวนออกไปทั่วแผ่นดินโลก และล้อมกองทัพของพวกวิ​สุทธิ​ชน และเมืองอันเป็​นที​่รักนั้นไว้ แต่​ไฟได้ตกลงมาจากพระเจ้าออกจากสวรรค์ เผาผลาญคนเหล่านั้น ส่วนพญามารที่ล่อลวงเขาเหล่านั้​นก​็​ถู​กโยนลงไปในบึงไฟและกำมะถัน ที่​สัตว์​ร้ายและผู้​พยากรณ์​เท​็จอยู่​นั้น และมันต้องทนทุกข์ทรมานทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดไปเป็นนิตย์ ข้าพเจ้าได้​เห​็นพระที่นั่งใหญ่​สี​ขาว และเห็นพระองค์​ผู้​ประทับบนพระที่นั่งนั้น และแผ่นดินโลกและฟ้าอากาศก็อันตรธานไปจากพระพักตร์​พระองค์ และไม่​มี​ที่อยู่​สำหรับแผ่นดินโลกและฟ้าอากาศนั้นต่อไปเลย