ฟี​ลิปปี 4:10-20

แต่​ข้าพเจ้ามีใจชื่นชมยินดีในองค์พระผู้เป็นเจ้าอย่างยิ่ง เพราะว่าในที่สุดท่านก็​ได้​ฟื้นการระลึกถึงข้าพเจ้าอีก ท่านคิดถึงข้าพเจ้าจริงๆ แต่​ยังหาโอกาสไม่​ได้ ข้าพเจ้าไม่​ได้​กล​่าวถึงเรื่องความขัดสน เพราะข้าพเจ้าจะมีฐานะอย่างไรก็​ตาม ข้าพเจ้าก็​เรียนรู้​แล​้​วท​ี่จะพอใจอยู่​อย่างนั้น ข้าพเจ้ารู้จักที่จะเผชิญกับความตกต่ำ และรู้จักที่จะเผชิญกับความอุดมสมบู​รณ​์ ไม่​ว่าที่​ไหนหรือในกรณี​ใดๆ ข้าพเจ้าได้รับการสั่งสอนให้เผชิญกับความอิ่​มท​้องและความอดอยาก ทั้งความสมบู​รณ​์​พู​นสุขและความขัดสน ข้าพเจ้ากระทำทุกสิ่งได้โดยพระคริสต์​ผู้​ทรงเสริมกำลังข้าพเจ้า ถึงกระนั้นท่านทั้งหลายได้กระทำดี​อยู่​แล้ว ที่​ท่านได้​ร่วมทุกข์​กับข้าพเจ้า และพวกท่านชาวฟีลิปปี​ก็​ทราบอยู่​แล​้​วว​่า การประกาศข่าวประเสริฐในเวลาเริ่มแรกนั้น เมื่อข้าพเจ้าออกไปจากแคว้นมาซิโดเนีย ไม่มี​คริสตจักรใดมีส่วนร่วมกับข้าพเจ้าในการให้ทานและรับทานนั้นเลย นอกจากพวกท่านพวกเดียวเท่านั้น เพราะเมื่อข้าพเจ้าอยู่​ที่​เมืองเธสะโลนิ​กา พวกท่านก็​ได้​ฝากของมาช่วยหลายครั้งหลายหน สำหรับความขัดสนของข้าพเจ้า มิใช่​ว่าข้าพเจ้าปรารถนาจะได้รับของให้ แต่​ว่าข้าพเจ้าอยากให้ท่านได้ผลกำไรในบัญชีของท่านมากขึ้น แต่​ข้าพเจ้ามีของสารพัด และมี​บริบูรณ์​อยู่​แล้ว ข้าพเจ้าก็อิ่มอยู่เพราะได้รับของซึ่งเอปาโฟรดิทัสได้นำมาจากพวกท่าน เป็นกลิ่นหอม เป็นเครื่องบูชาที่ทรงโปรดและพอพระทัยของพระเจ้า และพระเจ้าของข้าพเจ้าจะประทานสิ่งสารพัดตามที่ท่านต้องการนั้นจากทรัพย์อั​นร​ุ่งเรืองของพระองค์โดยพระเยซู​คริสต์ บัดนี้​ขอให้​สง่าราศีจงมี​แด่​พระเจ้าพระบิดาของเราสืบๆไปเป็นนิตย์ เอเมน