ลู​กา 5:2-11

และพระองค์ทอดพระเนตรเห็นเรือสองลำจอดอยู่ริมฝั่งทะเลสาบนั้น แต่​ชาวประมงขึ้นจากเรือแล้วกำลังซักอวนอยู่ พระองค์​จึงเสด็จลงเรือลำหนึ่ง เป็นเรือของซี​โมน และทรงขอให้เขาถอยไปจากฝั่งหน่อยหนึ่ง แล​้วพระองค์ทรงนั่งลงสอนประชาชนจากเรือนั้น เมื่อพระองค์ตรัสสอนเสร็จแล้ว จึงตรัสแก่​ซี​โมนว่า “จงถอยออกไปที่น้ำลึกหย่อนอวนต่างๆลงจับปลา” ซี​โมนทูลตอบพระองค์​ว่า “พระอาจารย์​เจ้าข้า ข้าพระองค์ทั้งหลายทอดอวนคืนยังรุ่ง ไม่ได้​อะไรเลย แต่​ข้าพระองค์จะหย่อนอวนลงตามพระดำรัสของพระองค์” เมื่อเขาหย่อนลงแล้ว ก็​ล้อมปลาไว้​เป็นอันมาก จนอวนของเขาขาด เขาจึงทำสำคัญแก่​ผู้​ร่วมงานที่​อยู่​ในเรื​ออ​ีกลำหนึ่งให้มาช่วย เขาก็มาช่วย แล​้วได้ปลาเต็มเรือทั้งสองลำ จนเรือเริ่มจมลง ฝ่ายซีโมนเปโตรเมื่อเห็นดังนั้น ก็​กราบลงที่พระชานุของพระเยซูทูลว่า “​โอ พระองค์​เจ้าข้า ขอเสด็จไปให้ห่างจากข้าพระองค์​เถิด เพราะว่าข้าพระองค์เป็นคนบาป” เพราะว่าเขากับคนทั้งหลายที่​อยู่​ด้วยกันประหลาดใจด้วยปลาเป็​นอ​ันมากที่เขาจับได้​นั้น ยากอบและยอห์นบุตรชายของเศเบดี ผู้​ร่วมงานกับซีโมนก็ประหลาดใจเหมือนกัน พระเยซู​ตรัสแก่​ซี​โมนว่า “อย่ากลัวเลย ตั้งแต่​นี้​ไปท่านจะเป็นผู้จับคน” เมื่อเขานำเรือมาถึงฝั่งแล้ว เขาก็ละทิ้งสิ่งสารพัด และตามพระองค์​ไป