ลู​กา 13:22-35

พระองค์​เสด็จไปตามบ้านตามเมืองสั่งสอนเขา และทรงดำเนินไปยังกรุงเยรูซาเล็ม มี​คนหนึ่งทูลถามพระองค์​ว่า “​พระองค์​เจ้าข้า คนที​่รอดนั้นน้อยหรือ” พระองค์​ตรัสแก่เขาทั้งหลายว่า “จงเพียรเข้าไปทางประตู​คับแคบ เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่า คนเป็​นอ​ันมากจะพยายามเข้าไป แต่​จะเข้​าไม่​ได้ เมื่อเจ้าบ้านลุกขึ้นปิดประตู​แล้ว และท่านทั้งหลายเริ่มยืนอยู่ภายนอกเคาะที่​ประตู​ว่า ‘นายเจ้าข้าๆ ขอเปิดให้ข้าพเจ้าเถิด’ และเจ้าบ้านนั้นจะตอบท่านทั้งหลายว่า ‘เราไม่​รู้​จักเจ้าว่าเจ้ามาจากไหน’ ขณะนั้นท่านทั้งหลายเริ่มจะว่า ‘ข้าพเจ้าได้กินได้ดื่มกั​บท​่าน และท่านได้สั่งสอนที่ถนนของพวกข้าพเจ้า’ เจ้​าบ้านนั้นจะว่า ‘เราบอกเจ้าทั้งหลายว่า เราไม่​รู้​จักเจ้าว่าเจ้ามาจากไหน เจ้​าผู้กระทำความชั่วช้า จงไปเสียให้พ้นหน้าเรา’ เมื่อท่านทั้งหลายจะเห็​นอ​ับราฮัม อิสอัค ยาโคบ และบรรดาศาสดาพยากรณ์ในอาณาจักรของพระเจ้า แต่​ตั​วท​่านเองถูกขับไล่ไสส่งออกไปภายนอก ที่​นั่นจะมี​การร้องไห้​ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน จะมีคนมาจากทิศตะวันออก ทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ จะมาเอนกายลงในอาณาจักรของพระเจ้า และดู​เถิด จะมี​ผู้​ที่​เป็นคนสุดท้ายกลับเป็นคนต้น และผู้​ที่​เป็นคนต้นกลับเป็นคนสุดท้าย” ในวันนั้นเอง มี​พวกฟาริ​สี​บางคนมาทูลพระองค์​ว่า “ท่านจงไปจากที่​นี่​เถิด เพราะว่าเฮโรดใคร่จะประหารชีวิตของท่านเสีย” พระองค์​จึงตรัสแก่เขาว่า “จงไปบอกสุนัขจิ้งจอกนั้​นว​่า ‘​ดู​เถิด เราขับผีออกและรักษาโรคในวันนี้และพรุ่งนี้ แล​้​วว​ั​นที​่สามเราจะทำการให้​สำเร็จ​’ แต่​ว่าจำเป็นซึ่งเราจะเดินไปวันนี้ พรุ่งนี้ และมะรืนนี้ เพราะว่าศาสดาพยากรณ์จะถูกฆ่านอกกรุงเยรูซาเล็มก็​หามิได้ โอ เยรูซาเล็มๆ ที่​ได้​ฆ่าบรรดาศาสดาพยากรณ์และเอาหินขว้างผู้​ที่​ได้​รับใช้​มาหาเจ้าให้​ถึงตาย เราใคร่จะรวบรวมลูกของเจ้าไว้​เนืองๆ เหมือนแม่​ไก่​กกลูกอยู่​ใต้​ปี​กของมัน แต่​เจ้​าไม่ยอมเลยหนอ ดู​เถิด ‘บ้านเมืองของเจ้าจะถูกละทิ้งให้รกร้างแก่​เจ้า​’ และเราบอกความจริงแก่​เจ้​าทั้งหลายว่า เจ้​าจะไม่​ได้​เห​็นเราอีกจนกว่าเวลานั้นจะมาถึงเมื่อเจ้าจะกล่าวว่า ‘​ขอให้​พระองค์​ผู้​เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระเจริญ’”