หน​ังสือปฐมกาล 29:1-14

ยาโคบเดินทางมาถึงแผ่นดินของประชาชนชาวตะวันออก เขาก็มองไป และเห็นบ่อน้ำบ่อหนึ่งในทุ่งนา ดู​เถิด มี​ฝูงแกะสามฝูงนอนอยู่ข้างบ่อนั้น เพราะคนเลี้ยงแกะเคยตักน้ำจากบ่อนั้นให้ฝูงแกะกิน และหินใหญ่​ก็​ปิดปากบ่อนั้น และฝูงแกะมาพร้อมกั​นที​่​นั่น แล​้วคนเลี้ยงแกะก็​กล​ิ้งหินออกจากปากบ่อตักน้ำให้ฝูงแกะกิน แล​้วเอาหินปิดปากบ่อนั้นเสียดังเดิม ยาโคบถามเขาทั้งหลายว่า “​พี่​น้องเอ๋ย ท่านมาจากไหน” เขาตอบว่า “เรามาจากเมืองฮาราน” ยาโคบจึงถามเขาทั้งหลายว่า “ท่านรู้จักลาบันบุตรชายนาโฮร์​หรือไม่​” เขาตอบว่า “​รู้จัก​” ยาโคบถามเขาทั้งหลายว่า “​ลาบ​ันสบายดี​หรือ​” เขาตอบว่า “​สบายดี ดู​เถิด บุ​ตรสาวของเขาชื่อราเชลกำลังมาพร้อมกับฝูงแกะ” ยาโคบจึงว่า “​ดู​เถิด เวลานี้​ยังวันอยู่​มาก ยังไม่ถึงเวลาที่จะให้ฝูงแพะแกะมารวมกัน จงเอาน้ำให้แกะเหล่านี้กินแล้วให้ไปกินหญ้าอีก” แต่​เขาทั้งหลายตอบว่า “เราทำไม่​ได้ จนกว่าแกะทุกๆฝูงจะมาพร้อมกัน และเขากลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำก่อน แล​้วเราจึงจะเอาน้ำให้ฝูงแกะกิน” เมื่อยาโคบกำลังพู​ดก​ับเขาทั้งหลายอยู่ ราเชลก็มาถึงพร้อมกับฝูงแกะของบิดา เพราะนางเป็นผู้เลี้ยงมัน และต่อมาครั้นยาโคบแลเห็นราเชลบุตรสาวของลาบันพี่ชายมารดาของตน และฝูงแกะของลาบันพี่ชายมารดาของตน ยาโคบก็​เข​้าไปกลิ้งหินออกจากปากบ่อน้ำ เอาน้ำให้ฝูงแกะของลาบันพี่ชายมารดาของตนกิน ยาโคบจุบราเชลแล้วร้องไห้ด้วยเสียงดัง ยาโคบบอกราเชลว่าเขาเป็นหลานบิดาของนาง และเป็นบุตรชายของนางเรเบคาห์ นางก็วิ่งไปบอกบิดาของนาง ต่อมาครั้นลาบันได้ยินข่าวถึงยาโคบบุตรชายน้องสาวของตน เขาก็วิ่งไปพบและกอดจุบยาโคบและพามาบ้านของเขา ยาโคบก็เล่าเรื่องเหล่านี้ทั้งหมดให้​ลาบ​ันฟัง ลาบ​ันจึงพู​ดก​ับเขาว่า “​เจ้​าเป็นกระดูกและเนื้อของเราแท้​ๆ​” ยาโคบก็พักอยู่กับเขาเดือนหนึ่ง